FanFic.nl

love is not a compatition but im winning [robert pattinson lovestory<3]

it's time to heal.

2 weken later....

Verwilderd loop ik de trap af.Half wankelend sta ik dan uiteindelijk beneden.
'Jackie!' Alice' stem schiet 3 octaven omhoog en alsnog klinkt het als muziek in mijn oren.Ik laat me opvangen door de sterke armen van Emmett en voel hoe ik neer word gezet op de bank.'Het is ook niet goed je honger te negeren' sprak Rose me streng toe.Alsof me het iets kon schelen.Mijn hart is vertrapt,niet meer te helen.'Kom Jackie ga je mee jagen?' vroeg de zo pijnlijke stem van Edward.Maar nog altijd prachtig,zo mooi dat het oude wonden open scheurt.
Even kramp ik ineen en grijp rond mijn borst om me bij elkaar te houden.Edward trekt me omhoog,we lopen langs de grote spiegel in de hal en even waag ik het erop om een blik op mezelf te leggen.Mijn haar steekt alle kanten op.Ik heb enorme uitgroei.En door de hongerige blik in mijn ogen krigj ik de kriebels van mezelf.
'Gott ik zie er niet uit' komt er kreunend uit mijn mond.
'je bent twee weken niet uit je kamer gekomen vind je het logisch?' grapt Edward.Even rol ik met mijn ogen en glijd in mijn schoenen.
Bij de voordeur houd ik halt.
'Ik heb de energie hier niet voor' kreun ik en laat me op de veranda zakken.
Edward zucht vermoeit :'je bent ook nooit makkelijk geweest'
'Eerst wel maar toen moesten er zo nodig mensen mijn hart vertrappen' Ik probeerde luchtig te klinken,maar ik weet zeker dat de pijn in mijn stem nog goed te horen is.In een snelle beweging bevind ik me op Edward' rug en ik ruik de geur van de dennen bomen om me heen.Ik ruik de zoete bijzondere geur van voedsel links van me.Het lijkt of mijn zintuigen versterkt zijn.Alsof ik alles weer voor de eerste keer ruik.Hij rent de kant op waar de zoete honing geur vandaan komt en tot mijn schrik belanden we op het open veldje.Een steek gaat door mijn hart.Ik val flauw.Ik weet het zeker,deze pijn is onvoorstelbaar.Alle herinneringen van Jake en mij schieten in me naar boven.De herinneringen die ik zo erg verdrongen heb deze 2 weken.Onze eerste kus was hier.Ik kreun even van de pijn.Edward begint sneller te rennen over het veldje en een paar seconde later is het uit mijn zicht. Opgelucht zucht ik de pijn van me af.Plekken waar ik nooit meer kom zijn zeker wel dat veldje...
Een groepje antilopen schuilt tussen de takken door en ik word van Edward' s rug afgegooid.Nu pas zie ik zijn donkere ogen.'Gaan dan maar?' Hij knikt kort en samen rennen we de onschuldige dieren achterna.Edward heeft er al een en snel spring ik op het dier wat achterblijft.Zonder er nog maar bij na te denken voel het zoete goedje al in mijn mond stromen. Op volle sterkte sta ik weer van het dier af en kijk Edward dankbaar aan.Hij knikt alleen maar met een grijns.
'weer naar huis?'
'jij wel ik niet' meld ik.Even kijkt hij in de war mijn ogen in.
'Je weet wel,zaken bespreken' Ik wilde nog niet denken aan waar ik straks heen ga.Medelevend knikt hij :'Moet ik mee?'
Heftig schud ik nee :'het is wel goed,ik red me wel' Weer knikt hij en sprint dan zijn weg terug naar huis,terwijl ik de andere weg neem richting La Push.
Veel te snel kom ik op het strand aan.Een groepje jongeren staan op de klif.Ze zijn aan het klifduiken...
Iets geeft me het gevoel alsof Jacob daarbij is.
'JAKE NEE!' De stroming van het water is te sterk,straks verdrinkt hij nog!
Snel ren ik de berk op zonder mijn blik van de jongens af te houden.De jongen die op het punt staat te springen trekt zijn shirt over zijn hoofd.Ik voel kleine druppeltjes op mijn huid terwijl de zon door de wolken breekt.Ik voel hoe de zon mijn huid verwarmt en de zonnestralen breken op mijn huid alsof die van diamanten zijn.'Jake doe normaal!' gil ik wanneer ik boven sta.Wanneer ik echt zie dat het Jake is.Hij buigt door zijn knieën,zijn vrienden kijken verbaasd naar mij,de vampire girl with the shiny skin...
Hij zet af en springt.Zonder het te beseffen voel ik de wind door mijn haren gaan.De vrijheid om me heen.Ik grijp naar zijn voet en trek hem tegen de zwaartekracht in omhoog.Verbaasd kijkt hij me aan.Totaal in shock,het boeit me niet.Ik vergrijp me aan hem en druk hem dicht tegen me aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.