FanFic.nl

Bite me, Edward.

Chapter 3: First day @ School part 1

"Waarom niet?" vraag ik verbaasd. "Ik heb gisteren nog gejaagd." verteld hij. Ik knik begrijpend. 's Avonds gaan we met zijn allen nog herinneringen ophalen en lol maken, wat ben ik blij dat ik terug ben. "Heb je je al ingeschreven?" vraagt Carlisle me. Ik knik als antwoord. "Ingeschreven?" vraagt Edward verbaasd. Ik grijns. "Ja, je beste vriendinnetje komt bij je wonen. Ik blijf. En dus heb ik me helaas, ingeschreven voor school." zeg ik met een knipoog. Hij lijkt even heel blij en dan verzwakt die gelukzalige blik weer tot een normale vlakke blik. "Oh oke." het komt er heel rottig uit, alsof hij het niet leuk vind. Ik weet wel beter. Die nacht blijf ik bij Rosalie, die is de enige die weet dat ik ook vampier ben. "Morgen ga jy zo'n geweldige indruk maken op school." grijnst ze. "Hoezo?" vraag ik met een rare blik. "Je uiterlijk, ik bedoel, lang witblond haar tot je kont, ijsblauwe ogen, slank en lang. Daar kicken ze hier op hoor, je bent zeldzaam." grinnikt ze. Ik giechel. "Dan gaan ze eens wat zien." zeg ik en zet een scheve gemene grijns op. We praten de hele nacht door, en volgens mij heeft de rest het ook door. "Ik ben echt blij dat je hier bent, heb je al een plan om mijn broertje in te palmen?" vraagt ze plots met een geinteresseerde blik. Ik knik. "Ik ben zowiezo veel mooier dan Bella, ik ken hem veel langer, en ik ben natuurlijk veel sterken, ze maakt geen schijn van kans." grijns ik heel gemeen. Rose zet grote ogen op. "I love your Idea!" giechelt ze. Ik knik. "Me too." Ik vertel van alles over hoe het nu gaat met Tanya en de rest, en over waar ik allemaal geweest ben. Zo komt ze te weten dat ik in Japan als Harajuku meisje heb rondgelopen. Dat is natuurlijkheel bijzonder daar, een harajuku met witblond haar en grote blauwe ogen, een typisch westers uiterlijk voor hun. Rosalie verteld alles over Forks en de mensen hier. Ik kom er dus achter dat ze hier een weerwolven roedel hebben, in La Push. Het blijkt hier voor de rest heel saai te zijn. "Dankje voor de informatie." grijns ik. We praten de rest van de nacht over alles en niets. Als het licht langzaam helder wordt besluiten we ons te douchen en aan te kleden. Als ik eenmaal gedoucht ben droog ik me af en kleed me aan. Ik trek een wit shirt aan met halflange mouwen, daarover een donkergrijs shirt. Een donkergrijze skinny en witte pumps. Mijn wite haar valt mooi op over mijn donkere kleding. Ik ren naar de badkamer waar Rosalie bezig met haar make-up, wat ik ook juist wilde gaan doen. Ik wacht geduldig af tot Rosalie klaar is en neem haar plaats in voor de spiegel. Ik doe wat lipgloss op en mascara met een zilvergrijze oogschaduw, foundation is er neit in mijn huidskleur, dus ben ik snel klaar. Ik stap de trap af om naar school te gaan. Ik voel Edwards ogen op me branden, vol extra zelfvertrouwen stap ik samen met Rosalie en Alice naar Rose's auto. De jongens gaan met de zilvere Volvo. Als we eenmaal aan de school aan komen en uitstappen loopt Edward, tot mijn grote verbazing, niet naar Bella toe maar blijft hij bij ons staan. Iedereen kijkt mij aan. Ze lopen allemaal starend langs. Als eerste heb ik Kunstvakken, oftewel in gewoon engels, tekenen. Bella komt naar ons toe lopen en Rosalie schenkt haar een minderwaardige, kwade blik. Ze negeerd me en loopt recht in zijn armen, die binnenkort van mij zijn. Ik heb hetzelfde rooster als Edward en een paar vakken komen overeen met die van Rosalie, dus ik zit niet telkens alleen in een les zonder mensen die ik ken. Dat is mooi, want ik ben niet bepaald sociaal aangelegd. Rosalie haakt bij me in en we wandelen op ons tempo, snel dus, naar de les. Ik vraag de beste man een briefje in te vullen wat ik na school in moet leveren. Ik zie dat Emmett naast Rosalie gaat zitten en Edward ergens vergeten in een hoekje. De docent zegt dat ik naast een of andere Michelle moet gaan zitten maar ik negeer hem en loop naar de tafel waar Edward zit. "Ik zit vanaf nu hier en als jullie het wagen om ook maar denken aan hier te zitten dan zal ik jullie wat laten voelen." deel ik mee aan de klas. Edward grinnikt zacht en ik ga zitten. "Nog steeds niet sociaal?" vraagt hij beleefd. "Nope, vooral niet als ik naast vrienden kan gaan zitten." giechel ik. Hij kijkt met een scheve glimlach weg naar het bord. De leraar verteld dat we een persoon moeten tekenen, zo levensecht als maar mogelijk is. "Marony, mag ik jou na tekenen?" vraagt een blonde jongen vanuit de andere kant van het lokaal. Ik grom "Het is Mary." "Dat is Mike Newton." fluisterd Edward. "Nou Mike, als je dat kan zonder te verplaatsen vind ik het best." roep ik terug. "Dus, ik mag jou wel na tekenen toch?" vraag ik poeslief aan Edward, hij knikt. "Alleen als ik jou mag natekenen." grijnst hij, ik knik ter toestemming. Ik neem zijn gezicht eens goed in me op en begin met tekenen, af en toe kijk ik eens naar zijn gezicht en teken dan weer ijverig verder. Hij volgt mijn voorbeeld en doet precies wat ik doe. Als de bel gaat ben ik net klaar met mijn tekening, Edward was al eerder klaar en zijn resusltaat was echt net alsof ik in een spiegel keek. Mijn tekening is net zijn evenbeeld en ik lever het in bij de docente die er op de achterkant, net als bij Edward, een 10 op zet. We lopen samen naar Wiskunde en hij neemt plaats naast Bella. Ik lever het briefje weer in en moet blijkbaar naast die Newton gast zitten. "Hee, jy bent Marony, Mike Newton, aangenaam!" zegt hij spontaan en steekt zijn hand uit. "Mary graag." zeg ik en schud even snel zijn hand. "Oke, Mary dus." Ik knik en ga gelijk aan het werk, nou ja, werk, als je nutteloze zinnetjes en motto's in je Wiskunde schrift krabbelen werk vind dan. "Dus Mary, wat is het antwoord op vraag 3 A?" vraagt de docente. Ik kijk even naar het smartboard. "12 in het kwadraat." vertel ik verveelt en krabbel verder in mijn schrift. Opeens hoor ik een kleine ruzie ergens voor me. Ik kijk en zie schuin tegenover me Bella discusierren met Edward. Geamuseerd blijf ik kijken, tot Bella me ziet. "Is het interessant?" vraagt ze. "Ja heel erg om eerlijk te zijn." antwoord ik bijdehand. Ze besteed geen aandacht meer aan me en gaat verder met Edward uitkafferen. Die denkt te veel. De bel gaat al snel en ik loop snel de klas uit. Mike staart me na om mijn snelheid. Als ik de aula binnenkom is Alice er al en komt Jasper aanlopen. Ik plof snel op een stoel neer. "Gegroet Alice en Japs." zeg ik heel droog en ze moeten lachen. Ik zucht. "Een of andere slijmerd gemaand Mike kijkt naar me toch?" vraag ik aan Alice en Jasper. Ze knikken. Ik rol met mijn ogen. "Dit word een lang jaar." zucht ik. De rest zit er ondertussen ook al. Bella zit bij haar 'vrienden' en Edward gewoon bij ons, iedereen kijkt ongelovig naar onze tafel, waarschijnlijk omdat er nu opeens iemand bij de Cullens zit. Anyhow, mooie tijd om mijn plan in werking te zetten. "Edward, over gisteren, ik had het gewoon even moeilijk, het zal niet meer gebeuren." verontschuldig ik me. Rosalie kijkt me grijnzend aan. "Wat was er dan?" vraagt ze. "Ik begrijp het, alleen snap ik nog steeds niet wat er precies was wat je van streek maakte." zegt hij, terwijl hij Rose negeert. "Gewoon een nare herinnering en een nieuw gevoel, of oud, het is maar hoe je het bekijkt." zeg ik en kijk naar beneden, als ik kon blozen had ik het nu zeker gedaan. Edward dwingt me hem aan te kijken. "Als er iets is kun je altijd naar mij begrepen?" Ik knik verdwaasd. "Ja, het is wel, goed, denk ik." vertel ik. "Wat was er nou gisteren precies." dwingt hij. "Dat weet je best, Alaska remember." help ik hem herinneren. Hij kijkt even moeilijk en slaat dan zijn armen om me heen. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Ik hoor gekletter en voetstappen. "Oke, kan ik Mary heel even spreken?" hoor ik Bella's stem. Edward laat me los en ik loop met Bella aan zodra ik ben opgestaan. "Wat had dat te betekenen?" vraagt ze meteen als we op een klein afstandje staan. "Een knuffel." antwoord ik nuchter. Ze zucht. "Dat snap ik ook wel, maar waarom?" zegt ze dan, aardig pissig. "Wow rustig aan mop, het was gewoon een knuffel omdat ik het gister even moeilijk had." zeg ik. Ze knikt. "Luister, ik weet dat je een sterke band hebt met de Cullens, maar ik wil liever neit dat je mijn relatie verpest mat Edward." beveelt ze me haast. "Dan heb je pech want dat zal ik toch doen, en dit kan je wel tegen Edward zeggen maar hij zal je niet geloven. Je kan beter nog even genieten van de tijd die je nog met hem hebt, het zal snel voorbij zijn." grijns ik gemeen. Ze kijkt me ongelovig aan. "Dan zal je er toch meer moeite voor moeten doen." grijnst ze gemeen terug. "Nee hoor, ik ken hem langer, ik weet precies hoe ik het moet aanpakken." zeg ik en giechel. Ik laat Bella verbaasd achter en zet me weer naast Edward neer.

Reacties:

Kayley zei op 9 aug 2009 - 3:22:
Geweldig
Bella bijt in het stof >;D
Ik lees morgen verder maar nu ben ik moe ;o