FanFic.nl

een dagboek met verloren gedachten

hoofstuk 1

21 december

Liefste dagboek,
Waarom begint iedereen zo? Een dagboek is geen persoon. Het is een ding. Het kan dus niet lief of stout zijn. En als het zo was dan zou hij niet echt lief zijn, want in je dagboek schrijf je al je geheimen en gevoelens en hij biedt geen tegenstand tegen mensen die je dagboek eens openslaan om te kijken wat er allemaal instaat. Dus je dagboek is niet lief. Maar als ik niet liefste dagboek ga zeggen, wat moet ik dan zeggen? Oh! Wat dacht je van 'Liefste iris'? Wat in principe schrijf je toch naar jezelf, niet? Oké, dan iets anders. Laat me even denken! Oh! Ik weet het. 'Creatief dagboek'! Want ik ga niet alleen in dit dagboek schrijven, maar ook tekenen en ik ga niet van die typische dingen zeggen zoals: "Liefste dagboek, vandaag keek die ene jongen van wiskunde naar me. Zou hij me leuk vinden?" Nee, ik wil iets schrijven dat mensen aan het denken doet zetten. Dat de wereld zal laten bewegen. Dus, laat ik opnieuw beginnen.

Creatief dagboek,
Mijn naam is Iris en ik ben 15 jaar. Ik ben begonnen met dit dagboek, omdat ik.... Wel, eerlijk gezegd omdat ik niemand heb om mee te praten. Ik bedoel het is niet dat ik geen vrienden heb. Wel, nu ook niet echt veel, oké, eigenlijk maar één en zij begrijpt mij niet. Wel, ugh! Het is moeilijk uit te leggen. Ik geef je een voorbeeld. Vandaag is het 21 december, het begin van de winter, en ik en mijn vriendin liepen door het park. We gingen zitten op een bankje en keken gewoon in het rond. Ik zag een kale boom staan. Ik stootte mijn vriendin aan en zei: "Wow, moet je die prachtige boom zien." Mijn vriendin keek van mij naar de boom en keek hem vol afschuw aan. "Echt? Jij vindt dat prachtig? Die boom is lelijk en kaal!" Zei ze. "Ben je gek? Hij is prachtig. Het is toch mooi om te weten dat er weer bladeren aan zullen komen en hij weer open zal bloeien. Mensen lijken erg op bomen, weet je? In de winter zijn we leeg, maar in de zomer bloeien we open," zei ik alsof het de normaalste zin ooit was. Het enige wat ik als antwoord kreeg is een opgetrokken wenkbrauw en een ijzige stilte. Niet dat ik het erg vond. Ik krijg die reactie altijd bij alles wat ik zeg, dat nog maar een beetje speciaal is. Mensen zeggen dat ik gestoord ben en dat ik naar een psychiater moet. Ik ben helemaal niet gestoord, ik ben gewoon niet begrepen. Maar ik ben raar en ik ben trots.

http://tinypic.com/r/2hz8sl/6

Dit is een tekening die ik heb gemaakt. Het is een es. Gewoon een es. Niks meer, niks minder. Ik liet het niet zo lang geleden aan mijn vriendin zien en vroeg wat het was. Ze antwoordde dat het een boom en een meisje was. Toen ik zei dat het het gewoon een es was, sprong haar wenkbrauw weer omhoog. Soms wens ik dat meer mensen dieper zouden kijken naar dingen. Onze maatschappij heeft een dom en lui gemaakt en door onze domheid maken we dingen die ons nog luier maken en dommer en zo gaat het verder. Mensen verwachten tegenwoordig dat alles voor ze gedaan wordt. We leven in een wereld waar alles snel moet gaan en dat wil ik tegen gaan. Ik wil dat als mensen dit ooit zouden lezen, Ze even stil staan en nadenken over wat ze net hebben gelezen. Niet dat ze meteen voort gaan met hun leven, maar stilstaan en dieper gaan kijken in de betekenis. Soms denk ik dat ik de enige persoon op de hele wereld ben die dat eigenlijk doet. Wel, ik en natuurlijk mr. Jacobs, mijn PO-leerkracht. Hij is de beste en zeker speciaalste leerkracht ooit en een van mijn weinige voorbeelden. Hij bekijkt, net als ik, de wereld op een andere manier. Hij laat me denken aan dingen op een andere manier, die ook wel klopt. Ik hou van mr. Jacobs. Niet zoals in verliefd zijn op hem, wel... Misschien een klein beetje...Denk ik. En dat laatste zeker. Ik bedoel ik ben nog nooit verliefd geweest, wel echt verliefd geweest, dus ik weet niet echt hoe het voelt. Ik bedoel hoe kan ik liefde kennen in een wereld waar we niet meer van elkaar houden en we niet meer weten wie we kunnen vertrouwen of niet? Ik weet het niet. Wel, dagboek, ik vond dit een goed idee, een dagboek beginnen. Wel, dan zie ik je morgen wel weer! Bye!

Reacties:

1 2

beertje zei op 3 maart 2013 - 21:54:
mooi

dramaelf zei op 15 feb 2013 - 15:45:
dank je voor de lieve reacties

Hermelien zei op 14 feb 2013 - 17:58:
Omygaawd you don't know me
maar ik moest gewoon een reactie achterlaten
Dit werk heeft echt potentieel,
als je blijft oefenen op schrijven en met hier en daar wat tips word je echt géweldig! Ik ben allereerst helemaal verslaafd aan de kijk op hoe je de wereld ziet, want weird as it is, heb ik ook weer zo een heel beeld en eigen mening over de vreselijke society waar we in leven.
Anyhow ik heb een paar tips, blijf letten op spelling-spellingtekens en hoofdletters. Dat maakt het altijd makkelijker om door te lezen.
( Your doing very well ) maar iedereen moet er í ltijd op blijven letten.
Blijf er gewoon aan werken! Behoud je originaliteit ( want die is op fanfic dit jaar erg achteruit gegaan ) en dan word je alleen maar beter.
Keep on going!
Kus

Aimeery zei op 14 feb 2013 - 17:53:
gaaf.
Ik hou van poëzie, maar kan het zelf niet maken... Ik ben dna echt een ramp.
Ik hou zelf ook van de winter Je beschrijft het allemaal echt heel goed.
Ga zo door!

dramaelf zei op 14 feb 2013 - 15:58:
tanks!