FanFic.nl

Truly, Madly, Deeply

Twenty-three

Tijdelijk mijn laatste! Ik ga morgenavond op vakantie. Sorry voor het korte stukje maar heb echt te weinig tijd. Als ik terug kom beloof ik een mega lang stuk! Zijn jullie nog benieuwd naar de verrassing? Of weten jullie al wat het is? Als er nog leuke suggesties zijn voor het verhaalverloop hoor ik het graag x

Die dag had ik super veel stress. Na school moest ik snel spullen in een tas gooien en mijn paspoort zoeken. Gelukkig vond Alison hem zodat ik me weer kon focussen op het inpakken. Voor ik het wist stond Niall op de stoep.
"Klaar?" vroeg hij terwijl hij een kus op mijn mond drukte. Ik knikte en ritste mijn grote weekend tas dicht. Mijn vader kwam ook mijn kamer ingelopen en begroette Niall.
"Laat je weten wanneer je thuis komt?" vroeg hij. Ik knikte hem en beloofde hem ook direct te bellen wanneer ik geland was. Hij deed verder best chill en schudde Niall zijn hand toen we naar beneden gingen.
"Pas goed op haar." Niall knikte en verzekerde hem dat hij mij niet uit het oog zou verliezen. Niall droeg mijn tas toen we de lift uitliepen, voor stond een auto met chauffeur die bij de kofferbak stond te wachten. Niall deed de deur voor mij open toen hij de tas aan de chauffeur had gegeven en schoof daarna naast me.
"Ik ben best zenuwachtig." Gaf ik toe toen de auto begon te rijden.
"Nergens voor nodig! Mijn ouders mogen je vast heel graag," verzekerde hij mij en hij sloeg een arm om me heen.
"Laten we dat hopen."
"Ja, inderdaad. Mijn vorige vriendin is huilend terug naar huis gerend omdat ze haar niet mochten," zei Niall nadenkend. Ik keek hem geschrokken aan en toen moest hij lachen.
"Nee tuurlijk niet," zei hij en stak zijn tong naar mij uit. Ik gaf hem een speelse duw. We reden verder naar het vliegveld en toen we daar aankwamen stonden er gelukkig geen schreeuwende fans. Ze waren blijkbaar niet op de hoogte van ons tripje naar Ierland. We pakten onze koffers en liepen het vliegveld in. Het duurde tien minuten voor iemand Niall herkende en met hem op de foto wou, gelukkig stond er bewaking bij dus konden we snel weer doorlopen om ons in te checken. Toen we eindelijk door de douane waren was Niall door een stuk op tien meisjes aangehouden voor een handtekening en een foto.
We haalden een kop koffie en een broodje en liepen toen door naar de gate. Daar gingen we zitten en wachtten we tot hij open zou gaan. Het wachten duurde gelukkig niet lang en we konden het vliegtuig in. We zaten business class en we kregen direct al wat te drinken.
"Heb je geen eigen vliegtuig ofzo?" vroeg ik toen een paar oude mensen ons afkeurend aankeken, misschien kwam het door Nialls' nonchalante outfit, inclusief pet. Niall grinnikte.
"Ja die deel ik met de jongens, maar om dit kleine stukje met mijn eigen vliegtuig te vliegen is me net iets te decadent," zei hij. Hij keek de oude mensen aan en knipoogde, waarnaar ze allemaal beledigd de andere kant op keken, ik moest lachen. Ik besloot me niks meer van de andere mensen aan te trekken en drukte Niall een kus op zijn wang. Hij begon daarna vrolijk te vertellen over wat hij die dag beleefd had met de jongens.
Toen het vliegtuig eindelijk opsteeg had ik mijn hoofd op Nialls' schouder liggen en staarde naar buiten. Ik haatte het opstijgen altijd zo, gelukkig was Niall bij me. Eenmaal in de lucht deed ik mijn ogen even dicht, en voor ik het wist werd ik alweer wakker gemaakt door Niall.
"We zijn er," zei hij.Ik gaapte en keek even verdwaasd om me heen. Niall moest lachen om mijn gezicht. Ik zag dat de andere passagiers al waren opgestaan om hun handbagage te pakken en Niall deed hetzelfde. Ik stond op en rekte me uit en wachtte tot we naar buiten konden. Ik zag twee grote beveiligingskerels vanuit mijn ooghoeken door het gangpad naar ons toekomen.
"Die zijn voor ons," fluisterde Niall naar mij toen hij me zag staren. Ik knikte.
De andere passagiers keken verbaasd toen wij achter de grote beveiligingsmannen naar buiten liepen.
"Ik wist het wel, ze horen hier niet," fluisterde er eentje toen we voorbij liepen, ik gaf een boze blik. De beveiligingskerels vertelden dat er aardig wat meisjes aan het wachten waren. Het nieuws dat we in Londen de vlucht naar Dublin hadden gepakt had zich snel verspreid. We liepen achter ze aan naar buiten, achter ons kwamen de andere passagiers ook langzaam naar buiten druppelen. Toen we onze bagage hadden gepakt en naar buiten liepen stonden en zo'n honderd gillende meisjes. Ik schrok, dit had ik niet verwacht. Niall lachte naar me, overlegde even met de bewakers en liep toen naar de meisjes toe en begon een beetje te praten en wat handtekeningen uit te delen. Ik bleef op een afstandje staan bij een van de bewakers, de andere was met Niall mee. Af en toe zwaaide ik als iemand mijn naam riep. Toen de andere passagiers naar buiten liepen keken ze verbaasd, het oude echtpaar dat de gemene opmerking had gemaakt had hun mond open laten vallen. Ik besloot te knipogen en keek daarna lachend de andere kant op. Na een kwartier wenkte Niall me dat we zouden gaan.
Ik zwaaide en liep achter Niall en de grote bewakers aan terwijl ze de menigte van ons weg probeerden te houden. Het duurde even voor we bij de auto waren maar toen we er eindelijk waren stapten we snel in en reden we weg. We reden naar Mullingar, de plaats waar Niall woont.
Tijdens de autorit belde ik mijn vader om hem te vertellen dat de vlucht soepel was gelopen, en we nu onderweg naar Nialls' ouderlijk huis waren. Hij wenste me nog veel succes en toen hing ik op.
Ik kroop tegen Niall aan en samen staarden we naar buiten.
"Ik ben blij dat je bij me bent," zei hij. Ik moest glimlachen, ik was ook blij om bij hem te zijn en dat vertelde ik hem.
"Zonder jou zou het toch niet echt als thuis voelen." Ik wist niet wat ik erop moest reageren dus ik drukte een kus op zijn wang. Zonder dat ik het doorhad stopte de auto. We waren er. Ik keek naar buiten, ik zag een heel gewoon huis staan en toen we uitstapten kwam uit de voordeur een vrouw gerend.
"Nialler! You're home!" riep ze terwijl ze met haar armen wapperde en op Niall af stormde. Niall draaide zich om.
"Mom!" riep hij en hij omhelsde haar, waarbij hij haar optilde en ronddraaide omdat ze wat kleiner was.
"I missed you so much!" riep ze terwijl ze hem allemaal kusjes gaf. Niall lachte en bloosde en fluisterde iets in zijn moeders oor. Ze liet los en draaide zich om naar mij.
"En dan moet jij Lily zijn," zei ze en ze stapte op me af. Ik wilde mijn hand al uitsteken om me voor te stellen maar ze besloot mij ook een omhelzing te geven.
"Ik ben Maura, Nialls' moeder, ik heb zoveel over je gehoord!" zei ze. Ik voelde dat ik begon te blozen terwijl Niall breed stond te grijnzen op de achtergrond.
"Ik ook over u, ik ben blij dat ik u dan eindelijk kan ontmoeten," zei ik.
"Je bent in het echt nog veel mooier dan op al die foto's," zei ze en ik werd nog roder.
"Kom mee naar binnen jongens, jullie zijn vast uitgehongerd," zei ze. Niall en ik keken elkaar aan achter haar rug om en zuchtte, we hadden in het vliegtuig aardig wat gegeten, maar Niall kennende at hij dit ook gewoon allemaal op. Hij pakte zijn eigen tas en die van mij en we liepen achter Maura aan naar binnen.

Reacties:

tamarastyles zei op 12 juli 2013 - 12:23:
ik zou best suggesties kunnen bedenken maar dit verhaal is al af, dus dat heeft niet erg veel zin

1Diloveniall zei op 16 feb 2013 - 22:42:
Jij, jij, jij!
Je had me helemaal niet verteld dat dit hoofdstuk er was, ik heb het helemaal zelf uit moeten vogelen.
Na gut,

fijne vakantie lieverd!

fallinlove zei op 15 feb 2013 - 13:21:
Veel plezier op je vakantie!!! Je moet daarna echt verder gaan! Dit is GEWELDIG!!!!

liefsamy zei op 14 feb 2013 - 23:05:
Veel plezier op vakantie!!! Zie uit naar t volgende hoofdstuk!