FanFic.nl

poison

6

‘Potter!’ Riep Selwyn kwaad.
‘Het is al goed mevrouw, niemand had hem verteld over mijn komst.’
Dit leek de vrouw even te verwarren.
‘Jullie kennen elkaar dan?’ Vroeg ze verbaast.
‘Zijn vader is mijn peetvader,’ Verduidelijkte Teddy haar. ‘Je kan zeggen dat we haast familie van elkaar zijn.’
‘Nou, wat kan de wereld soms klein zijn. In ieder geval, zoals Potter al zo enthousiast gemeld heeft is dit dus Teddy Lupos. Schouwer aan het ministerie van Toverkunst. Hij komt jullie vertellen over…’
‘Dank u, mevrouw. Maar ik kan het verder wel alleen aan. Zo, eens kijken wat jullie eigenlijk al weten over schouwers. Wie begint?’
Een jongen uit Zwadderich stak haar hand op.
‘Jullie mogen boeven in elkaar slaan.’ Antwoorde hij enthousiast.
‘Nou, niet meteen. Het is inderdaad een feit dat wij criminelen oppakken maar het is echt niet zo dat we zomaar mogen doen wat we willen.’
Iemand anders stak zijn hand op.
‘Maar het ministerie had toch toestemming gegeven om de onvergetelijke vloeken te gebruiken op dooddoeners?’
‘Dat is ook waar, maar dit waren wel andere tijden, de mensen waren toen erg wanhopig en dit kan mensen er toe aanzetten om domme dingen te doen. Tegenwoordig gaan dingen er heel anders aan toe.’
‘Is dat dan niet moeilijk, als je iemand voor je hebt die een erg vreselijke misdaad begaan heeft?’ Vroeg nog iemand anders.
‘Nou ja, ik heb nog nooit eerder zo een geval meegemaakt maar ik denk, of eerlijk gezegd hoop ik dat ik dan mijn kalmte zou kunnen bewaren.’
Een hele tijd mocht Teddy een spervuur aan vragen pareren en dat deed hij duidelijk met veel overgave.
Albus was nog steeds niet van de verassing bekomen, dat uitgerekend teddy hier zomaar binnen kwam wandelen.
Iemand had gevraagd of het waar was dat hij een transformagiër was en heel de klas begon te lachen toen hij om dit te bewijzen eerst zijn haar fluorescerend geel maakte en toen zijn mond plots de kuif van een kaketoe had met bijhorende snavel.
Hij besefte dat hij het met opzet niet verteld had, zoals alle grote broers hield hij er natuurlijk van om zijn kleine broertje eens stevig in de maling te nemen.
‘Zo, heeft er nog iemand vragen?’ Vroeg Teddy na een tijdje.
Tot ieders verbazing schoot de hand van Devon Kwast naar boven.
‘Een ding snap ik niet, hoe kan het ministerie nu toelaten dat de zoon van een weerwolf een schouwer mag worden?’
Een doodse stilte volgde op deze vraag. Albus had zich woedend naar Kwast omgedraaid en het was alleen dankzij Tori dat hij zich kalm wist te houden.
‘En wat bedoel je daarmee, jongeman?’ Vroeg Teddy nog steeds rustig maar Albus leek de enige te zijn die merkte dat zijn ogen een gevaarlijk rode glans gekregen hadden.
Dit gebeurde vaker als hij echt ergens woedend over was.
‘Nou, iedereen weet dat Remus Lupos een weerwolf was, en iedereen weet ook dat weerwolven een van de gevaarlijkste monsters zijn die er bestaan. Hoe kunnen ze de zoon van zo iemand nu onze maatschappij laten beschermen?’
Als Albus niet beter had geweten dan had hij gewoon gedacht dat die kerel gewoon oliedom was maar hij besefte maar al toe goed dat kwast hem met opzet aan het uitdagen was.
‘Ik kan je anders wel gerust stellen, ik heb het geluk dat ik de ziekte die mijn vader zo geteisterd heeft niet heb geërfd. En vandaag de dag hebben we goede middelen om anderen met deze ziekte te kunnen helpen.’ Antwoorde hij rustig maar toch twee keer met de nadruk op het woord ziekte.
‘Wat maakt dat uit? Ze veranderen bij iedere volle maan nog altijd in een moorddadige wolf.’
Die kerel wil zelfmoord plegen, schoot het door Albus zijn hoofd.
Die kerel wil echt dood.
‘Het feit dat ze toevallig in een wolf veranderen wil helemaal niets zeggen.’
Iedereen keek verbaast naar Tori die zich plots in het gesprek gemengd had.
‘Meneer Lupos zijn vader mag dan misschien wel een weerwolf geweest zijn maar iedereen weet hier hoe zijn beide ouders zichzelf opgeofferd hebben zodat wij vrij konden opgroeien, zonder angst voor de heer van de duister. Jouw vader, een normale tovenaar moet zich vandaag de dag nog steeds verantwoorden voor het ministerie wegens zijn banden met dooddoeners.’
De jongen leek even niet wat hij moest antwoorden.
‘Maar ik…Hij was nog maar…Het is niet eerlijk, Scorpius zijn pa heeft meer gedaan…’
‘En die heeft ondertussen al goed bewezen dat hij zijn lesje geleerd heeft, de jouwe daarentegen. Ik kan me nog goed herinneren dat je deze ochtend nog een leerling hebt staan uitschelden voor modderbloedje. Invloed van je vader?’
‘Is dat waar, Kwast?’ Vroeg Selwyn dreigend.
‘Wel ik…’
‘Ik verwacht je deze avond op mijn bureau, je mag er prat op staan dat je een hoop strafwerk krijgt. Je mag blij zijn dat ik geen puntenaftrek bij Zwadderich doe. En bied nu je verontschuldigingen aan meneer Lupos aan.’
Uiteindelijk dit Kwast dit maar het leek wel alsof hij plots azijn in zijn mond had.








Na de les liep Albus nog even naar Teddy die bezig was met zijn spullen in te pakken.
‘Dat was me nogal een les, vond je ook niet?’ Lachte Albus ter begroeting.
‘Nou dat kun je wel zeggen, is die Kwast altijd zo een irritant joch?’
‘Geloof het of niet, maar hij was nog erg rustig vandaag. In ieder geval was dat gedoe met je vader echt gemeen.’
‘ik kan inderdaad wel tegen een stootje, maar kom aan de eer van mijn ouders en ik word gek. In ieder geval is het goed afgelopen dankzij dat meisje.’
Hij had zijn laatste spullen net ingepakt en nam zijn tas beet.
Het viel hem plots op dat hij een ring aan zijn vinger droeg.
‘Sinds wanneer draag jij nou juwelen?’
‘Juweel, o die.’ Antwoorde hij verlegen.
‘Waar is de Teddy die ringen alleen maar in de weg zitten als je moet vechten, tenzij je natuurlijk…’
Plots drong het tot hem door.
‘Victoire, ze heeft ja gezegd is het niet?’
Hij had geen woorden nodig, de blos op zijn wangen vertelde meer dan genoeg.
‘Nee, dit is fantastisch. Wanneer is de bruiloft?’
‘Volgende zomer. Maar hou het nog stil voor de andere. Ik wil het hen zelf vertellen.’
‘Geen probleem. Maar ik word toch bruidsjonker toch?’

Reacties: