FanFic.nl

love can change your life *finished*

hoofdstuk 12

Ik grinnik en kijk nog even in de spiegel. Onhandig loop ik naar beneden en ja ik val van de trap. Louis komt meteen op me af en roept; gaat het is alles oke? Jaah het gaat, zeg ik en sta op. Hij geeft een kus op mijn voorhoofd. Met een kus van dokter Louis komt alles! Zegt hij en loopt terug naar boven. Ik strijk over mijn achterhoofd en wandel de woonkamer in. ik zet de radio aan en draai het volume hoger. one way or another i'm gonna meetcha maybe next week, hoor ik en begin mee te zingen. voor ik het weet sta ik als een gek door de huiskamer te dansen. I AM TITANIUMM!!! zing ik even later. je bent al goed in de stemming hé, zegt Louis opeens en draait het volume lager. ik schrik en begin te blozen. schaam je maar niet je hebt best en mooie stem hoor! stelt hij me gerust. gaan we? vraag ik. ja goed idee, zegt Louis en rijkt me mijn jas aan. We rijden in de auto van Louis en voor ik het weet staan we voor de disco. Louis trekt me enthousiast mee naar binnen. Als het op feesten aankomt is Louis er altijd wel voor in. Binnen staan er wel 1000 mensen en de muziek op zijn hoogste volume. Als ik Louis kwijt raak hier vind ik hem nooit meer terug. We lopen samen de dansvloer op. Na wat dansen loop ik naar de bar wat te drinken halen. Naast me zit een meisje met lang golvend bruin haar en fel blauwe ogen. Ik bestel een cola en overhandig de man achter de bar het geld. Hoi, zegt het meisje naast me. Hey, antwoord ik met een glimlach. Ik ben steffie hoe heet jij? Vraagt ze. Romy leuk je te ontmoeten, zeg ik. ben je alleen hier? Vraagt ze. Nee ben met mijn vriendje die nog los gaat op de dansvloer, zeg ik en wijs naar Louis. Ik met mijn zus die staat te flirten met jongens die veel te oud voor haar zijn, zegt steffie die naar een meisje wijst achterin de disco. Woon je hier al lang? Vraag ze. Nee een maand of 3 ben bij hem ingetrokken, antwoord ik terwijl ik naar Louis kijk. En hoe heet je lover! Zegt ze vrolijk. Louis! Antwoord een beetje over enthousiast. Kom laten we dansen! Zeg ik en neem steffie mee. Ze begint meteen te dansen, wat ze opzich best goed kan. Opeens staat Louis achter me. En vrienden gemaakt? Vraagt hij. jaah, zeg ik en stel hem voor aan steffie. Hij geeft een kus op mijn wang en loopt weer weg. Is dat Louis? Vraagt steffie. Ik knik. Die is knap zeg! Voegt ze er nog aan toe. Ik draai me om en zie Louis bij een of andere mislukte vent staan. Hij heeft blond haar tot op zijn schouders en draagt een zwart jack. Ik zie hem naar de bar lopen en 4 vingers opsteken. Raar? Zeg ik. Wat? Vraagt steffie. Ow die vrouw aan de bar wat is daar mee? Voegt ze er nog aan toe. Als de man zich omdraai met 4 flessen vier in zijn hand begint steffie super hard te lachen. HET IS EEN MAN! Schatert ze. Ik sla een hand voor mijn hoofd. De man geeft 2 flesjes aan Louis en stapt onze kant op. Steffie stopt met lachen en zegt; omg lelijkerd op 12 uur. ik voel een hand op mijn schouder. Hey schoonheid, hoor ik hem zeggen. Ik geef hem een klap in zijn gezicht. Zoek maar een ander! Zeg ik en beweeg mijn vinger in de Z formatie. Louis komt op hem afgestormd. DUDE dat is m’n vriendin! Roept hij. Hij haalt zijn schouders op. Dat wil zeggen dat we de zelfde smaak hebben, zegt hij en geeft Louis een schouderklopje. Louis neemt een grote slok van zin bier en stelt de man voor als vince. Sorry dat ik je sloeg, verontschuldig ik me. Ben het gewend, zegt vince. Kuch slecht kuch, zegt steffie. KOM DRONKEN WORDEN! Roept vince en sleurt Louis mee. Die vince spoort niet, zegt steffie. Inderdaad ik vertrouw hem niet, normaal drinkt Louis nooit zoveel! Zeg ik ongerust. Laten we maar plezier maken en dit vergeten. Ik heb nog heel wat lol gehad tot halverwege de avond. Toen gebeurde iets wat ik wat ik niet had durven vrezen. Ik kijk achterom. Ik barst in tranen uit om wat ik daar zie. wat is er? Vraagt steffie. Ik wijs naar Louis. De zak! Roept ze en loopt op Louis af. Wat meen jij je wel niet JE HEBT DAAR EEN VRESELIJK KNAPPE VRIENDIN en dan doe je haar dit aan. Ze loopt terug naar mij en pakt me vast. Hey niet huilen hij is het niet waard, zegt ze. Het word me teveel dus ren naar buiten. Ik zie geen andere kans dan naar huis gaan. Het eerste stuk loop ik. maar dit word me teveel dus hoop ik dat er een taxi voor me stopt. Die stopt niet…. Die ook niet…. Misschien deze ja deze stopt. Ik stap in. Waar kan ik u heen brengen? Vraagt de chauffeur. Hij heeft een donkere tint en is kaal. Ik geef hem het adres. Nou dat is een chique buurt! Zegt hij. kan zijn, zeg ik en kijk naar buiten. Heb je gehuild? Vraagt hij. ja , maar het is dan ook niet mijn beste dag! Leg ik uit terwijl ik liever heb dat hij zich er niet mee bemoeit. Ik zal me er buiten houden het zijn ook niet mijn zaken, verontschuldigt hij zich. Inderdaad stuk bemoeizucht, denk ik en hou me verder stil. Als we er zijn geef ik de man zijn geld en wat fooi en stap uit. Ik weet niet waarom maar als ik de deur open wil doen krijg ik de sleutel niet in het slot zo erg trillen mijn handen. Als ik de sleutel er eindelijk in heb stap ik naar binnen. De muziek staat nog aan. Ik zet de stereo uit en gooi mijn jas over de stoel in de keuken. ik ben te depri om nog langer wakker te blijven dus loop langzaam naar boven. Daar kleed ik me om en spring in bed, ben benieuwd hoe morgen word maar ik verwacht niet veel goeds.
De volgende morgen word ik wakker met een vreselijk gevoel. Niet van verraad of een gebroken hart. Nee van verstoten. Het voelt echt vreselijk. Ik kijk naast me. Louis is niet eens in bed geweest. Hij zal vast op de bank in slaap zijn gevallen. Ik kleed me om en loop naar beneden. Ik zoek met mijn ogen door de kamer. Louis is er niet eens. Waar is hij? ik zet een kop thee en pak de krant. De kop is erger dan ik had verwacht. Louis nieuwe cruch vlucht huilend uit discotheek. Nou jippie. Ik heb de moed niet om het te lezen dus laat hem op de keukentafel liggen. Nogmaals vraag ik me af; waar is louis? Er is geen een teken dat hij hier is geweest. Ik vrees het ergste dus pak de telefoon. Als ik heb bel gaat zijn telefoon hier in huis af. Die had hij de avond ervoor thuis gelaten. Wat nu! Ik ben kwaad op hem maar toch bezorgt waar hij is. Ik begin te denken waar hij zou kunnen zijn. bij zijn moeder, nee te ver weg. Bij een van de andere jongens, nee dan had hij gebeld. Misschien een auto ongeluk, god wat voor vreselijke vriendin ben ik die dat denkt. Bij vince, nou dat lijkt me nog het meest logische. Leuk dat ik vince zijn nummer niet heb. Teleurgesteld loop ik naar de telefoon. Maar loop er weer van weg omdat ik weet dat ik er toch niks mee kan. Ik laat me op de bank vallen. Ik voel de tranen komen. Ik probeer ze tegen te houden maar dat lukt niet. Waarom! Waarom moet mij dit nou weer gebeuren. Langzaam krijg ik de tranen in bedwang. Misschien is het maar beter als ik terug vlieg naar Nederland. Nee alles behalve dat mijn ouders zullen me nooit meer accepteren hoe ik eerst was. Ik kan hier ook niet alleen blijven zitten. Uit wanhoop loop ik opnieuw naar de telefoon. Voor dat ik hem kan aanraken gaat hij al over. Ik pak op. Met huize eenzaamheid, snik ik. Romy? Dit is pia ik heb de krant gelezen wat is er gebeurt. Dat kan ik je nu niet uitleggen kom alsjeblieft hier heen, ik hou het hier niet langer zonder jullie uit! Antwoord ik en leg de telefoon op de hoorn.
Ik struikel haast over mijn eigen voeten als ik de deur open wil gaan maken. We zijn inmiddels al een dag verder en ik heb nog steeds niks van louis gehoord. Als ik de deur opendoe vliegen pia en maja me om de nek. Moppie wat is er gebeurt! Overdrijft pia waarop maja zegt; slijm niet zo laat haar alles gewoon rustig uitleggen. Ik loop met ze naar de woonkamer. Waar is louis? Begint pia gelijk. Ik word meteen weet emotioneel. Er lopen tranen over mijn wangen zo groot als een bromvlieg. Ik denk dat ik iets verkeerds heb gezegd, voegt pia er nog aan toe. We zijn eergister naar de disco geweest, begin ik. daar was het reuze gezellig totdat hij een oude vriend tegenkwam, vince of zoiets. Ze dronken het ene na het andere glas bier. Ik had ondertussen plezier met steffie een meisje dat ik daar had ontmoet. Als ik me op een moment omdraai staat louis te zoenen met een totaal onbekende. Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld. Toen ben ik naar huis gegaan. Louis is niet meer naar huis gekomen. En ik heb ook geen contact meer met hem gehad, leg ik verder uit. Ik begin nog harder te huilen en val op mijn knieën. Dit is vreselijk! Roept maja en slaat een arm om me heen. Wil je nog wel hier blijven? Vraagt pia. Nee en ja, het liefst vertrek ik maar hij betekend te veel voor me om naar Nederland te gaan! Antwoord ik.

Reacties: