FanFic.nl

drunk words are sober thoughts. - Larry.

fourteen.

“Zo, dat was lekker. Vonden jullie ook?”� vraagt Niall, en legt zijn mes en vork op zijn lege bord. “Ik denk het wel, want iedereen had het te druk met eten om te praten.”� gaat hij verder, niemand de kans gevend om te antwoorden. “Smaakte goed.”� mompel ik dan maar, als verder niemand iets zegt. “Klopt.”� zeggen Liam en Harry tegelijk, en kijken elkaar even lachend aan. Zayn knikt alleen maar. Dit wordt vast een gezellige avond. “Wat is er mis met iedereen? Waar is jullie energie?”� roept Niall verbaasd. “Zenuwen voor de tour?”� probeert Zayn. Ik zie dat Liam mij aan kijkt. “Ik denk het.”� mompel ik, en ik voel dan hoe hij zijn blik verplaatst. “Ga allemaal maar vroeg slapen dan, want ik wil morgen iets leuks gaan doen.”� roept Niall enthousiast. Mijn ogen schieten open, en ik zit ineens recht. “Wat dan?”� vraag ik zenuwachtig. Niall is niet zo’n held in het plannen van uitstapjes. De rest kijkt hem met dezelfde opengesperde ogen aan. “Geen zorgen, dit keer kan er niet veel mis gaan.”� grinnikt hij. Ik hoor een paar opgeluchte zuchten, maar helemaal gerustgesteld ben ik toch niet. Ik kijk de tafel rond, en alleen Zayn kijkt nog vragend naar Niall. De rest zit weer net zo onderuitgezakt als vijf minuten geleden. Ik laat mezelf ook weer een stukje in mijn stoel zakken, maar blijf de bewegingen van Niall volgen. “Maar je wilt dus niet zeggen wat het is?”� vraagt Harry nieuwsgierig. Niall schudt zijn hoofd. “Waarom niet?”� schiet Liam Harry te hulp. “Gewoon.”� mompelt Niall nonchalant, maar ik weet zeker dat hij van binnen grijnst om ons wantrouwen en onze nieuwsgierigheid. “Wat als we ons er mentaal op moeten voorbereiden?”� vraagt Harry. “Het stelt niet zo heel veel voor hoor. We doen het allemaal meerdere keren per jaar. Alleen bijna nooit samen.”� probeert Niall ons gerust te stellen. “Ach, we zien het morgen wel.”� help ik hem een handje. Hij kijkt mij dankbaar aan en glimlacht. Mijn lippen vormen een zwakke glimlach als antwoord. Een nieuw stilte vult de ruimte. Dit keer is het echt stil. Je zou een speld kunnen horen vallen. Of een vork. Met een zucht raap ik hem op, en besluit om de tafel maar meteen af te ruimen. Ik pak mijn bord, het bord en bestek van Zayn, en loop er mee naar de aanrecht. Ik doe de vaatwasser open, en zet de twee borden er in. Op het moment dat ik het bestek pak, zie ik Niall de ovenschaal, twee borden en het bestek op het aanrecht zetten. Ik leg het bestek van ons vieren in het daarvoor bestemde laatje, en ga recht staan om het bord en bestek van de laatste persoon te pakken. Ik sta nog maar net recht, als ik een hand op mijn schouder voel. “Goed bezig Louis.”� zegt Harry, en buigt zich langs mij heen om zijn bord en bestek neer te zetten. Een warm gevoel trekt van mijn schouder naar mijn hart. Ik pak zijn bord, en hoor iemand rommelen. Als ik alles in de vaatwasser heb gezet, draai ik me om. Harry doet net de la waar de onderzetters in liggen dicht. “De rest is allemaal iets voor zichzelf aan het doen, en dat ga ik nu ook doen.”� zegt hij, en loopt naar de deur. “Harry?”� hij kijkt mij vragend aan. “Bedankt voor het helpen.”� zeg ik, en glimlach. “Geen probleem. Jij hebt mij vanmiddag ook geholpen met opruimen.”� antwoordt hij, en knipoogt. Ik voel een lichte blos op mijn wangen verschijnen. Zou hij weten dat hij mij helemaal gek maakt? Ik zie hem weg lopen, en besluit om ook maar iets voor mezelf te doen. Ik loop naar mijn kamer, pak mijn schetsblok en een potlood van mijn bureau, en plof op mijn zitzak. Ik begin wat dunne lijnen op het papier te zetten, niet wetend wat ik wil schetsen. “Wat ben je aan het tekenen?”� hoor ik iemand vragen. Ik draai mijn schetsblok om, en kijk Harry aan. Er verschijnt een verbaasde uitdrukking op zijn gezicht. “Dacht je aan mij?”� vraagt hij, en kijkt mij afwachtend aan. Ik draai het blok om, en zie de zachte contourlijnen van Harry’s gezicht op mijn blad. “Uh, ik was zo in gedachten dat ik niet merkte dat ik zijn gezicht tekende.”� zeg ik, terwijl ik met mijn vinger over de getekende lijnen ga. “Waar dacht je aan dan?”� vraagt hij. Ik kijk hem aan. Op zijn gezicht staat een speelse maar nieuwsgierige blik. “Ik dacht na over een cadeau voor je verjaardag.”� het eerste dat mij te binnen schoot. Hij fronst zijn wenkbrauwen even, en zegt dan: “”�Maar ik ben net jarig geweest.”� Ik weet niet wat ik moet zeggen, dus ik zeg niks. “Ik kwam eigenlijk vragen of je wat komt drinken, de rest zit al beneden.”� gaat hij verder. Ik knik, en leg de schetsblok naast mij neer. “Ga je hem nog afmaken?”� vraagt Harry, terwijl hij met zijn hoofd richting de tekening knikt. “Misschien wel, ik weet het nog niet.”� mompel ik naar waarheid. “Als je hem af maakt, mag ik hem dan?”� vraagt hij, en kijkt mij aan. Zijn ogen twinkelen nieuwsgierig. “Natuurlijk.”� zeg ik, en besluit dat ik hem af ga maken. “Maar misschien moet je dan een keer model staan.”� zeg ik zacht. “Oh, is goed hoor.”� zegt hij enthousiast. Hij knipoogt, en draait zich vervolgens om. Hij loopt mijn kamer uit, en een beetje verbaasd volg ik hem. Dat wordt nog wat.

Reacties: