FanFic.nl

Bite me, Edward.

Chapter 13: The Cinema

"Wat wil je gaan doen?" maakt hij zijnvraag af. Ik haal mijn schouders op. Ik denk diep na. "Alles?" grinnik ik. Edward knikt ter bevestiging. "Ik wil iets leuk gaan doen, net als vroeger." vertel ik met een onzekere glimlach op mijn gezicht. "Oké zeg maar! Waar gaan we heen?" vraagt Edward enthousiast. "Bioscoop?" vraag ik en Edward knikt. "Heb je al kracht genoeg?" Ik sta op en voel het even duizelen. Snel klamp ik me aan Edward vast tot de duizelingen weg ebben en ik sta weer op. Ik loop een stukje. "Jep!" giechel ik. Niemand is in de aula dus ik ren onmenselijk snel naar de andere kant van de aula met Edward die elke stap die ik zet volg. We lopen op een normaal tempo naar Edwards volvo. Hij opend de deur aan de passagierskant. "U kunt instappen mevrouw Hollingsworth." zegt Edward en houdt de deur open zodat ik kan instappen. "Dank je." zeg ik belefd terug en schiet in de lach. Edward doet hoofdschuddend de deur dicht en loopt om. "Op naar de bioscoop, heeft mevrouw Hollingsworth ook nog een idee voor de film die ze wil zien?" grijnst hij. "Ik weet het niet, weet U misschien iets meneer Cullen?" grijns ik terug. "Humor? Horror hebben we al genoeg thuis en romantisch is niet van toepassing." steld Edward voor. "Helaas niet." mompel ik geluidloos. "Wat zei je?" vraagt Edward. "Humor is goed." zeg ik en zet een gemaakte glimlach op. Edward glimlacht terug, maar dan echt. "Oké! Dan weet ik een perfecte film!" roept hij opgewonden, en scheurt weg richting de bioscoop. "Mary.." mompelt Edward. "Ja?" antwoord ik. "Kunnen we niet gewoon vrienden zijn?" vraagt Edward voorzichtig. "Ik denk het wel." twijfel ik. "Je wilt het niet he?" vraagt hij. "Jawel." vertel ik met grote verbaasde ogen. Liever meer natuurlijk maar goed. Edward besteed geen aandacht meer aan mijn ietwat neerslachtige gedrag en concentreerd zich op de weg. Al snel komen we bij de bioscoop aan. We schuiven aan in de rij. Als we aan de beurt zijn rateld Edward snel wat we willen. De enige woorden die ik hoor zijn. "Twee, film, Yes men." Blijkbaar moet het 'Twee kaartjes voor Yes men.' zijn. We lopen door en 2 grote mannen in pak scheuren dat ene stukje van de kaartjes af. en overhandigen ze terug aan Edward. We lopen door. "Popcorn?" vraagt Edward grijnzend. Sarcasme heerst blijkbaar. "Graag!" giechel ik. Ik kan mezelf nu wel slaan, ik klink net als een verliefd schoolmeisje. Technich gezien ben ik dat ook, maar dat maakt even niet uit. Edward schud lachend zijn hoofd. "Klein, medium of.." begint hij. "GROOT!" onderbreek ik hem. Ik pak de grote bak zoete popcorn, dat kleeft zo lekker! We rekenen de bak popcorn af en wandelen op ons gemak richting de zaal, voor anderen lijkt het of we haast hebben. We komen bij de voor ons bestemde zaal aan we er zitten veel mensen. We besluiten een beetje achteraan te gaan zitten. Eerst zitten we heel normaal af te wachten tot de reclame's zijn afgelopen en als de film begint pak ik heel sneaky een handje popcorn. Elk stukje gooi ik naar verschillende kanten van de zaal. Edward heeft me door en grijnst. Nu gooi niet alleen ik, maar ook Edward popcorn. Al snel worden de stukje hele handen vol popcorn. Verschillende mensen ergeren zich dood aan ons. Na een minuut of 3 í¡ 4 komen er 2 pakken binnen lopen. Ik deuk weg in mijn stoel en Edward doet net alsof hij helemaal in de film zit. De mannen hebben ons toch al door en komen elk van een aparte kan van de rij naar ons toe. De één pakt mij bij mijn elleboog en trekt me mee. De ander doet precies hetzelfde, maar dan bij Edward. We moeten wel mee. Natuurlijk zijn wij veel sterker maar dat kunnen we niet laten zien. Ze sleuren ons mee en zetten ons buiten, via de achterdeur. "Goh, ik had niet bepaald verwacht dat dit krot een achteruitgang zou hebben." mompel ik gemeend maar sarcastisch. Edward gniffeld als hij mij hoort praten. Tegelijk schieten we keihard in de lach. We komen niet meer bij en ik val op de grond van het lachen. In mijn val trek ik blijkbaar Edward mee aangezien hij nu ook op de grond ligt. Ik kronkel heel raar omvan mijn buikpijn af te komen en rol per ongeluk op Edward. Ik zet mijn handen naast zijn schouders en kijk hem aan. "Sorry." stotter ik. Edward zwijgt. Shit, heb ik weer, well done Mary! Plots voel ik twee ijskoude lippen op de mijne en ik kus, als automatisch, mee. Ik schrik wakker en sta op. Edward staat ook op. Ik doe mijn mond open om wat te zeggen maar de woorden komen er niet uit. Wat ik nu voel? Ik voel me kwaad, gelukkig, woedend en verliefd. Ik sluit mijn mond. Edward staart me verbaasd aan, alsof hij afvraagt of ik het niet wilde. Weer doe ik mijn mond open.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.