Hoofdcategorieën
Home » Overige » een dagboek met verloren gedachten » hoofdstuk 5
een dagboek met verloren gedachten
hoofdstuk 5
30 december
nog 2 dagen tot Nieuwjaar. En als je je afvraagt waarom ik nog steeds naar school ga dan ben ik je vergeten mededelen dat ik in de vakanties en soms ook de weekenden ook op school moet blijven m mijn achterstand in te halen. Kan ik er aan doen dat ik een lichtte vorm van autisme heb. Betekent dat nu echt dat ik tijdens de vakantie moet. Maar ja, zo zie ik Mr. Jacobs wat meer dan andere kinderen. Mijn beste vriendin Klarissa moet ook in de vakantie naar school omdat ze van september tot november in een coma heeft gelegen nadat een dronke vetzak haar omver had gereden met zijn auto. Ja, meneer, rood betekent stoppen hé. Sommige mensen zijn zo dom. Trouwens ik heb autisme eens opgezocht en ik heb bijna niks gemeen met wat erop die website staat. Oké, ja, ik heb moeite met contacten leggen met mensen en ik heb het een beetje moeilijk met concentratie maar als de leraren alles wat logischer zouden uitleggen en niet de hak op de tak springen dan zou alles veel makkelijker gaan. Trouwens ik denk dat mijn ouders me gewoon wegwillen uit huis en me liever zien gaan dan komen. Want ik ben raar, ik ben geen droom dochter. Voor hen ben ik gewoon het meisje die rondloopt in huis en mee-eet met hun. Ik zit dan ook vaak op mijn kamer en hoor ze roepen tegen elkaar over het een en het ander. Echt geïntereseerd in mij zijn ze niet.Als ze eens wisten wat ik allemaal meemaakte. met kerstmis doen we toch niks en waarscheinlijk met nieuwjaar ook niks. Dan gaan ze met z'n twee uit en dumpen mij op school en voor 's avonds een magnetronmaaltijd. Happy New Year zeggen ze dan. Yeah right. Mijn leven stinkt als mijn moeders parfum. Van hun mag ik niet eens zijn wie ik wil zijn, ze hebben geen idee wat ik denk of voel. Het enige wat zij interessant vinden is elkaar. Het enige wat ze zeggen tegen of over mij zijn mijn negatieve punten. En ik. Ik moet dan maar knikken en braaf zijn. Maar als ik mijn mond opendoe dan is het boel. Ik denk dat ik bijna alle straffen om de meest onnozele dingen heb gehad. Ik ben zelf al eens geslagen door mijn vader. ik had iets kostbaar laten vallen omdat ik over onze hond was gestruikeld. Onze hond, Shiva. Een prachtige Huskey. Zij is de enige buiten Mr. Jacobs die me echt begrijpt. Zij is mijn echte beste vriendin. Maar Karissa is natuurlijk ook een goeie vriendin maar begrijpt me bijna nooit. Klarissa is vrolijk en lief en houdt van kleur en leven. De regels overtreden doet ze zonder na te denken. Bijna net het tegenovergestelde van mij. ik denk dan ook wel veel na over dingen. Dat ben ik nu eenmaal. Een raar meisje waarvan haar ouders zich niks aantrekken. Het zou me niet verwonderen als ze me opeens zouden zeggen dat ik op internaat moet. Er is een internaat hier niet zo ver van. Misschien moet ik er zelf wel naar toe gaan. Dan ben ik teminste van mijn ouders af. Misschien slaap ik er nog een nachtje over. Slaapwel dagboek XXX
7 januarie
Creatief dagboek,
het is genoeg geweest! Ik ben mijn ouders meer dan zat. De rede dat ik al een paar dagen niet meer in mijn dagboek schrijf is eigenlijk meer dan een:
- mijn moeder vond dat ik teveel in mijn dagboek schreef en te weinig leerde en heeft hem daarom afgepakt
- toen mijn moeder hem had afgepakt vond ze het nodig om mijn dagboek te lezen en heeft ze dus ontdekt over mij en Arne (Mr. Jacobs. Ja ik mag hem nu met zijn voornaam noemen.) Mijn moeder werd kei boos op me en heeft me zitten slaan en schoppen. Zitten duwen en tekken, gekrabt en geknepen. ik ben huilend naar boven gerend en heb mijn koffers gepakt. ik ga weg van hier. Mijn koffers staan klaar en het enige wat ik nog moet doen is Shiva halen en spullen voor Shiva meenemen en dan weglopen dus ik ga je even moeten laten dagboek. Tot zo.
nog steeds 7 januarie maar dan iets later
Creatief dagboek,
ik ben weggelopen van huis. Ik zit nu in een auto maar je raad nooit van wie. Arne!!!!!!!!!!!!! Ik en Arne gaan samen vluchten naar ik weet niet waar. Ik denk het buitenland.Dat is de enige manier om samen te kunnen zijn. Waarom mogen mensen niet houden van wie ze willen houden hij is 25 en ik ben 16 dat is maar 9 jaar verschil. Over 2 jaar ben ik volwassen is het dan nog erg. Ik zal je vertellen hoe het komt dat ikin een auto zit bij Arne. Dus na dat ik, toen mijn ouder sliepen, uit mijn kamer ben geslopen met Shiva en mijn koffers ben ik naar het internaat gelopen. Maar ik moest eerst nog school paseren en wie stond daar te roken? Arne. toen hij me zag rende hij op me af en zei meit zijn hemelse stem wat ik aan het doen was. ik heb hem alles uitgelegt en hij heeft gezegt dat we samen zouden vluchten. Na het doen van een paar telefoontjes en het maken van Nep paspoorten zijn we gevlucht. Ik denk dat dit het begin is van een prachtig sprookje. Maar wacht sprookjes bestaan niet, dat weet ik toch al langer dan vandaag. Maar ik heb het fout. Sommige sprookjes bestaan je moet alleen vechten om ze te vinden en waar te maken. Je kan niet op je lui gat blijven zitten en denken van: "Ja, sprookje; kom maar!" Zo werkt het leven niet. je moet opstaan en de wereld gaan verkennen. Je moet niet gebogen lopen. Als je dat doe zie je alleen grijs. En grijs dat leidt tot mensen die in de zee springen en dat is nie goed. Als je rechtop kijkt dan zie je pas wat leven is. Het is van fouten maken en er van leren. Voor veel mensen is wat ik nu doe fout maar voor mij is het goed en al was het fout misschien zal ik er wel van leren. Maar nu moet ik gaan want ik heb bijna geen licht meer. Dag dagboek. Wens me een gelukkig leven en een prachtige toekomst! Nieuw jaar, nieuw begin. Ook voor mij. X
Reacties:
Prachtig! Ik hoop alleen wel dat hij uiteindelijk toch te vertrouwen blijkt... Maar dat zal wel niet.
helaas voor haar niet