FanFic.nl

~Worthless, Used, Forgotten -Gepauseerd wegens WB.

~03

BELANGRIJK!
Zien jullie toevallig rare tekens op de plaats waar bijv. Aanhalingstekens enz. moeten staan? Want dat zie ik hier wel, misschien ligt het aan mijn laptop... Anders moet ik kijken hoe ik het probleem kan oplossen...

Die avond verliep alles rustig. Eén of andere bodyguard had de jongens gekalmeerd voordat ze de auto in mochten stappen. Hij had me ook geïnformeerd over hun bekendheid, ze bleken in die jongensgroep 'One Direction' te zitten. Misschien was dat de rede waarom ik ze vaag herkende... ''Wanneer zijn we er, Paul? Ik heb honger!'' riep Niall ongeduldig uit. ''Het duurt niet lang meer, hier neem een mueslireep.'' Antwoorde de bodyguard terwijl hij iets naar de blonde jongen gooide. Ik bleef vooral stilzitten en uit het raam kijken. Een uurtje eerder probeerde de jongens een gesprek met me aan te gaan, wat uiteindelijk niet lukte. Het is ook wel moeilijk om communiceren met een whiteboard.

''Deni? Deni!? WAKKER WORDEN!'' ik schrok op en maakte me al klaar voor de klap die eraan zat te komen... Niets? ''Deni, wat doe je?'' vroeg diezelfde stem weer. Het drong nu pas door me door, het was Louis. Ik opende, nog steeds op mijn hoede, mijn ogen. Ik had gelijk, het was inderdaad de jongen met het sex-haar. Hij keek me aan met een bezorgde blik in zijn ogen. ''I-ik... Sor-r-ry!'' stamelde ik zachtjes. ''JE PRAAT!'' riep hij met grote ogen. Het trok de aandacht van de andere jongens die me met een vreemde uitdrukking aankeken. Wat? Volgens mij begin je te hallucineren! Schreef ik snel op. ''Misschien heeft ze gelijk, boo-bear. Ze is een mute, remember, die praten niet!'' reageerde Harry met een geruststellende stem. ''Nee! Ik hoorde het, ze praatte zonet nog!'' riep hij weer. te eigenwijs om toe te geven dat hij ongelijk had. Ik zag dat Harry wat in Louis oor fluisterde, maar reageerde er niet op. ''Laat ze maar, in sommige opzichten kunnen we ons gedragen als kinderen. In het speciaal Louis.'' Grinnikte Liam voorzichtig. ''Maar wil je het huis en je nieuwe kamer zien?'' voegde ij er vragend aan toe. Ik knikte verlegen. Alles was gewoon zo ongeloofwaardig. Het eerste moment lig ik bloedend dood te gaan in een steegje, en het volgende moment woon ik bij een, blijkbaar, wereldberoemde band genaamd 'One Direction'. Het geluid van de auto portieren die opengingen, liet me uit mijn gedachten schrikken. De hand van Zayn verscheen recht voor mijn neus, twijfelend nam ik hem aan en trok hij me de auto uit.

Het huis was ONGELOVELIJK. Het had alles wat je je maar kon wensen. Grote lichte, moderne kamers, een grote keuken, een soort studiootje in de kelder verder waren er ook nog een heleboel andere kamers die ik nog niet had gezien. ''En dit is jou kamer.'' Riep Niall enthousiast terwijl hij de deur opende. Voor een moment stond ik daar alleen maar te staren. Het was prachtig… twee muren waren zwart wit verticaal gestreept, de andere twee simpel wit. Het bed was rond, inloopkast, en allerlei felgekleurde accessoires maakte de kamer extra gezellig. Tranen begonnen langzaam in mijn ogen te prikken, niemand had dit ooit voor me gedaan. Het was gewoon zo... Aardig...''Waarom huil je? Is het niet mooi? We kunnen wel wat anders voor je regelen!'' riep Liam vlug. Ik schudde alleen maar mijn hoofd en liep naar hem toe. Voor ik het zelf ook maar in de gaten had, gaf ik hem een knuffel. De eerste knuffel die ik in mijn leven gaf en kreeg. Het was een herinnering die voor altijd bij me zou blijven.

Reacties: