Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Specially in love » Chapter 10 - Truly, Madly, Deeply
Specially in love
Chapter 10 - Truly, Madly, Deeply
Ver weg, diep in mijn slaap voel ik Liam's aanwezigheid niet meer naast mij in bed. Maar dat boeit mij niet nu ik mij veilig voel en dichtbij hem in de buurt ben. Heel ver weg hoor ik iets om vallen, slaperig doe ik mijn hoofd omhoog maar laat die al gauw weer naar beneden vallen op het kussen.
Toen ik wakker werd lag Liam weer naast mij. Zodra ik mijn ogen had geopend en mij omdraaide gaf hij mij een kus op mijn voorhoofd.
'Goedemorgen Beauty.'fluisterde hij.
'Goedemorgen.'ik wil omhoog komen maar Liam die gaat half boven op mij liggen.
'Ik wilde je verrassen met een ontbijt op bed maar toen je bijna wakker werd wilde ik liever bij je blijven.'Liam gaf mij een zachte kus op mijn lippen.
'Dat is lief.'mompel ik.
'Ik heb wat geschreven toen jij lag te slapen.'Liam staat op loopt met een notitieblokje naar het keyboard en begint te spelen.
'Am I awake, am I asleep or somewhere in between. I can't believe that you are here and lying next to me.'zingt hij zacht tijdens de melodie.
Als hij stopt kijkt hij mij vragend aan. Glimlachend ga ik rechtop zitten maar ga al weer snel liggen als ik een stekende pijn in mijn borst voel.
Liam ligt al snel naast mij op het bed. Hij doet de rits van zijn vest open die ik nog aan had van de afgelopen avond.
'Je verband.'Liam gaat met zijn hand zacht over het verband dat over mijn borst was verbonden.
'Liam, telefoon!'riep Niall van beneden.
Liam kijkt mij even aan maar als ik knik gaat hij snel naar beneden. Pas toen Liam net naar beneden was kwam Harry de kamer binnen. Hij ging naast mij op het bed zitten maar toen hij met zijn hand over mijn voorhoofd ging controleerde hij mijn temperatuur.
'Amoryn, je gloeit helemaal.'stamelde Harry.
'Emmer.'kokhalsde ik.
Harry rende naar de badkamer, kwam terug met een emmer en hield mijn haar vast terwijl ik mij over de emmer heen boog toen hij mij deels ondersteunde.
'Liam!'schreeuwde hij.
Er klonk gestommel op de trap maar het was niet Liam, het was Louis die de kamer binnen kwam. Toen hij ons zo zag zitten kroop hij via Liam's kant het bed op en ondersteunde mij zodat Harry mijn haar beter kon vast houden.
Harry en Louis moesten daarna nog drie keer roepen voordat Liam na Niall en Zayn de kamer weer binnen kwam nog steeds bellend.
'Mam, ik moet ophangen.'vlug hing hij op.
Hij gooide de telefoon naar Zayn die snel het ziekenhuis opbelde.
'Ik heb gewoon een griepje.'zei ik nog boven de emmer hangend.
Tien minuten later stond er een dokter voor mij met alle benodigdheden die hij nodig had.
Hij zorgde ervoor dat de jongens de kamer uit gingen voordat hij mijn verband verschoonde en mij onderzocht.
'Het is gewoon een griepje. Rust goed uit, kom niet met kou in aanraking en probeer zo weinig mogelijk te bewegen.'de dokter pakte zijn tas weer in en verliet de kamer.
Ik liet mij achterover in de kussens zakken en sloot mijn ogen. De herrie die de jongens maakten achterlatend in het daglicht. Al mijn zorgen, pijn en problemen liet ik daar achter om heerlijk weg te dromen over de toekomst die ik en Liam tot nu toe zouden hebben.
I like it <333
goed geschreven!!
melding??
xXx