FanFic.nl

Thema: Zomer
Fanfic: Ja, Gustav Schafer
Foto: x
Woorden: 762

--

Loom door de zon staar ik naar het meisje met blond haar en onderzoekend laat ik haar woorden door mijn hoofd heengaan. De blauwe bikini die ze aanheeft staat haar goed, het is alleen zo jammer dat ze niet kan voetballen! Voor ik om mijn eigen binnenpretje kan lachen, voel ik een bal ter hoogte van mijn hoofd en zonder eigenlijk nog over de situatie na te denken val ik in het zand. De zeurende pijn in mijn hoofd wordt nog groter als ik weer opsta en mijn dader probeer te vinden. Ik zie een paar dreadlocks voorbij komen, in aanval op de bal en ik weet wie mij een hoofdpijn heeft bezorgd. “Bedankt he, Tom,” schreeuw ik en ren naar de bal toe. Omdat ik eerder bij de bal ben, pak ik deze snel op en draai me om. Voor me staat Tom met zielige oogjes om me te vertellen dat het niet de bedoeling was maar voordat hij iets zegt stap ik naar hem toe. Verrast door mijn beweging blijft hij staan, als aan de grond genageld. Grijnzend loop ik langs hem en voordat ik hem buiten handbereik heb sla ik hem nog even hard op zijn schouder. “Ach weetje Kaulitz, ik kan wel tegen een stootje!”

Stom. Ik had dat niet moeten zeggen op het strand tegen Tom. Nu sta ik namelijk tegenover Tom op het strand, hij vond het nodig om mij dan ook echt een stootje te geven. Nee, we gaan niet vechten, meesterbrein Tom heeft bedacht dat we gaan sumo worstelen. In mijn hoofd gaat sumo worstelen alleen in dikke pakken, maar gezien het feit dat we die niet hebben moeten we het helaas zonder doen. “Zijn jullie er klaar voor, dikke worstelaars?” kirt Bill en ik rol met mijn ogen. Alleen hij ziet hiervan de lol in. Ik wil gewoon dat het snel voorbij is en dat we weer kunnen voetballen. “Af,” hoor ik Bill roepen met daarna het gestommel van voetstappen, Tom. Ik richt mijn hoofd op en maak een beweging naar recht s waardoor ik Tom net ontwijk en hij verder doorloopt. Behendig remt hij af, springt om en komt weer mijn kan op rennen. Dan bedenk ik mij opeens dat sumo worstelaars een bepaald veld hebben en maakt met mijn handen het ‘time out’ gebaar. “Nou, ik wilde je net vloeren!” schreeuwt Tom en kijkt me teleurgesteld aan. “Ja, dat weet ik, maar hebben sumo worstelaars nooit een bepaald veld?” Bill kijkt me stom aan en voor zijn verduidelijking zeg ik “moet er niet een cirkel worden getekend, dat als ik over de lijn heen stap, ik uit het veld ben en Tom die ronde wint?” Nog steeds kijkt Bill me aan alsof ik net een Japanse speech heb gehouden maar achter hem zie ik dat George begrijpt wat ik bedoel. Hij pakt een grote stok en begint een cirkel om mij en Tom heen te tekenen. Nu ik naar Tom kijk zie ik dat hij hetzelfde gezicht trekt als Bill. “Maar nu kan ik niet meer hard rennen,” zegt deze teleurgesteld. “Klopt! Maar als je een sumo pak aanhad zou je dat ook niet kunnen!” “Wijsneus,” roept Bill en kijkt mij lachend aan. “Kunnen we weer beginnen?” vraagt Tom en kijkt mij aan. Ik knik en hoor Bill zijn praatje maken voordat hij de wedstrijd weer begint. Tom zou Tom niet zijn als hij voor de ‘af’ van Bill al naar mij toe rende. Onverwachts voel ik hem aankomen, hij raakt mijn borst en met een harde klap kom ik op de grond terecht. Met een grote pijn lig ik op de grond en hoor ik Tom juichen omdat hij heeft gewonnen. Dan begint mijn lichaam te bewegen en ik snap niet hoe dat kan. Is er misschien een aardbeving? Ik probeer op te staan maar dat lukt niet. Het trillen gaat steeds harder en dan zie ik het verschijnen. Een grote dikke man met een sumo pak aan.

Geschrokken open ik mijn ogen. Meteen frons ik mijn wenkbrauwen. Een bus? Hoe kom ik van een lekker strand in een bus? In twijfel lig ik op de grond als ik Tom zijn hoofd boven mijn zicht zie. “Lekker geslapen, prinsesje?” vraagt deze en hij aait met zijn vinger langs mijn wang. Meppend haal ik die vinger weg en sta op. Als ik kijk waar ik ben, zie ik bedden staan. Verderop ligt mijn kussen en iets achter mij ligt een deken. Woeps, ik ben vast in slaap gevallen en heb gedroomd over het mooie weer. It was only just a dream.