FanFic.nl

Little Lies || The Warblers

One

'Dit is je laatste kans, als je gaat moet je alles faken!' zegt mijn zus Alice nog een keer. Hoe vaak ik dit niet heb moeten aanhoren. Ik kijk vanuit het raampje naar de school en knik. Hoeveel ik hier niet voor had moeten doen, dat ga ik niet opgeven. Mijn borsten zoveel mogelijk verbergen met een strakke band, mijn lange haar verbergen door een pruik, een zwaardere stem oefenen wat me gelukkig aardig is gelukt. 'Zeker weten.' zeg ik en kijk haar nog even aan. Niet te geloven dat dit allemaal is begonnen met truth or dare. Al mijn vriendinnen en ik zijn het eens dat de leukste jongens op het Dalton zitten, en sinds we enorme flirts zijn. Nou ja, je snapt het wel. En toen had ik Dare, en we houden wel van extreme dares dus je raad het al. Ik moest zorgen dat ik op het Dalton kwam.. En zo werd mijn "Tweede ik" geboren. George Joël DeLaurentis. Een zeventien-jarige, bi-seksuele jongen uit Italië. 'Kom, geef me nog een knuffel. Ik zie je pas weer in de vakantie.' glimlacht Alice. Oh ja, dat is ook waar. Ik slaap hier ook nog, omdat mijn familie in Italië zou wonen. Nou ja, dat is wat de jongens zouden denken. Ik geef Alice een knuffel en druk een kus op haar wang. Vervolgens laat ik haar los en pak de beanie van mijn schoot. 'Zie je.' zegt Alice en ik knik. Ik kijk nog even in de spiegel. Ik kan er echt doorheen als een jongen, met wat make-up die je niet duidelijk ziet, zie je een hele verandering. Ik trek mijn schoudertas over mijn schouder en stap uit. Ik sla de deur achter me dicht en zwaai nog even. Alice knikt naar me en rijd dan weg. Ik zucht even en een rilling gaat door me heen. Het was koud, of het lag aan het feit dat ik alleen een sweater en een spijkerbroek aan heb.. Ik stap stevig door en loop de school binnen. Ik kijk om me heen, wat een luxe! Overal was het wit, de vloer was mooi glimmend bruin en het was licht door de vele ramen. Aan het einde van de gang was een prachtige, ronde trap. 'Hé, ben jij niet de nieuwe?' hoor ik opeens en ik draai me om. Ik kijk recht in het gezicht van een blonde jongen. 'Ja, ik ben George.' zeg ik en steek mijn hand uit. Het verbaasde me hoe goed mijn stem lukte. 'Jeff, kom. Dan gaan we je sleutels enzo halen.' glimlacht hij. Ik knik en glimlach maar. ik wist dat Jeff de crush van een van mijn vriendinnen was, van Christine om precies te zijn. We lopen naar de balie en ik verbaas me er nog steeds over hoe mooi een school kan zijn. 'George DeLaurentis?' hoor ik opeens en ik knik naar de man achter de balie. 'Oké, je hebt kamer zeventien, hier is je rooster.' glimlacht de man. 'Geen boeken?' vraag ik. 'Nee, die heb je al in je kamer liggen.' glimlacht hij. Ik knik maar en laat een blije zucht. Hoef ik daarmee niet te sjouwen.. Ik loop snel mee met Jeff als hij verder loopt, de trappen op. Opeens stopt hij als we op de tweede verdieping zijn. 'Ik moet verder, naar de Warblers. Ik zie je wel later, oké?' zegt hij met een grijns. Ik knik, 'is goed.' glimlach ik. Hij knikt nog een keer naar me en ik kijk hem na. De Warblers.. Dat was de Glee Club van de school, daar zaten de leukste jongens.. Goed, even genoeg over dat.. Ik loop de gangen door en kijk naar de deuren. Het waren de slaapkamers wist ik, en overal stond een gouden bordje met een cijfer. Even zien, vijf, tien, vijftien... Zo ga ik alle bordjes af tot ik bij zeventien ben. Ik stop de sleutel erin en open de deur. Mijn mond valt nog net niet open. Het was een prachtige kamer, met een eigen badkamer en een kleine inloopkast. Ook was er een prachtig, groot bed en twee grote, glazen deuren naar een balkon. Ja, ik ging hier een leuke tijd hebben...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.