FanFic.nl

Spread my wings

The story of a butterfly. [7]

‘Ik kan er gewoon niet overheen, snap je?’ zeg ik zonder mijn ogen van het scherm af te halen. Bill hangt naast me in de zetel en we spelen Quantum of Solace op de Xbox 360. Tom ligt op zijn buik in de andere zetel, met zijn gezicht heel onelegant in de kussens gedrukt en volgt de bewegingen op de gigantische flatscreen.
‘Calli, er staat iemand om die hoek,’ wijst hij net voor ik een salvo kogels in het 3D-figuurtje pomp.
‘Mooi schot,’ grinnikt Bill. ‘Even al je agressie eruit gooien.’
‘Lach maar. Ik moet straks terug naar dat huis, en je kan er donder op zeggen dat Detlev er nog steeds zal zijn. Als hij maar aan me kan zitten.’
‘Ik snap niet dat je vader zoiets kan doen,’ zegt Tom terwijl hij wat meer overeind gaat zitten. In een korte blik op hem kan ik zien dat de lijnen van de sofa in zijn kaak gedrukt staan. ‘Serieus, het lijkt alsof hij meer om zijn eigen reputatie geeft dan om jouw geluk.’
‘Het is ingewikkelder dan dat,’ mompel ik. ‘Vanuit zijn oogpunt is dit het beste voor mij. Maar dat betekent nog niet dat het gaat gebeuren, ik moet die Helwig en z’n minikloon echt niet in mn leven hebben. Ik griezel van hen allebei. Uiteindelijk zal mijn vader wel plooien, want ik doe het gewoon niet. En ga dood, godverdomme!’ Dat laatste schreeuw ik naar het scherm, waar mijn speler genadeloos wordt afgemaakt. Gefrustreerd gooi ik de controller op de grond.
‘Laat dat, Calli! Die dingen zijn net nieuw!’ roept Tom uit.
‘Speel jij maar. Ik ben te opgefokt, mijn handen trillen helemaal.’ Tom neemt de controller over en start een nieuw spel.
‘Hey. Calli?’ Bill duwt op de pauzeknop en stoot me zachtjes aan. ‘Als het je daar teveel wordt, kom je gewoon hierheen, oké? Je maakt dat je daar buiten bent, je belt mij, en ik kom je op de hoek van de straat oppikken.’
‘Bedankt,’ zeg ik een beetje pruilend en zak onderuit met mijn hoofd tegen zijn schouder. Hij trekt even plagend aan mijn haar.
‘En om op een minder zwaar onderwerp over te gaan, het rood staat je.’
‘Afblijven! Het ligt zo al vreselijk genoeg, als ik thuis ben moet ik het zelf stijlen.’
‘Boo fucking hoo,’ mompelt Tom. ‘Bel het traumateam, ze moet haar eigen haar stijlen. Ik denk dat je haar nu het laatste van je zorgen zou moeten zijn.’
‘Tom, haar is nóóit de laatste zorg,’ zegt Bill ernstig en duwt weer op play.

Met veel gehijg en gesteun weet ik op mijn balkon te raken. Een snelle blik leert me dat mijn kamer er nog net zo bijligt als toen ik ze achterliet. Ik gooi één been over de reling en...
‘Skitt?’ Hartaanval! Ik hap naar lucht, grijp me vast aan de reling van het balkon, geef net geen gil. Mijn vader staat in de tuin, recht onder mijn raam, met zijn handen in zijn zij.
‘Jezus, man! Was dat nou nodig?’ Ik kruip met trillende benen verder over het balkon en leg mijn hand op mijn wild suizende hart.
‘Ik wou hetzelfde aan jou vragen. Waarom ga je er zomaar vandoor voor uren aan een stuk, zonder je gsm dan nog? Ik was doodongerust, om over Bruno nog maar te zwijgen. Wat is het met jou?’
‘Wat het met mij is? Probeer de zoekterm “uithuwelijken”� eens op Google, misschien snap je die hint wel.’
‘Calli, ik dacht dat je het intussen wel begrepen had dat dit het beste is voor jou en voor de maatschappij...’
‘Nee, dit is het beste voor jou! Je bent een egoïst en een idioot, en sinds het ontstaan van Skitt ben jij alleen maar mijn manager en niet mijn vader! Denk jij eigenlijk ooit na over wat ik wil? Want voor mij hoeft het echt niet meer!’
‘Je weet niet wat je zegt, Calli! Kijk eens om je heen! Weet je wel wat voor leventje jij hebt? Ik wil me nog niet voorstellen hoeveel meisjes er een arm en een been voor zouden overhebben om in jouw schoenen te staan!’
‘Wel, misschien zouden ze er anders over denken als ze jou eens zouden ontmoeten!’
‘Calliope Reimann! Zo praat je niet tegen je vader!’
‘Ik praat niet tegen mijn vader, ik praat tegen mijn manager!’
‘Jij bent net zoals je moeder!’ schreeuwt hij over het hele domein. ‘Jullie zijn even koppig, en jullie beseffen ook niet hoe goed jullie het wel hebben!’
‘Misschien moet ik dan maar haar voorbeeld volgen en jou uit mijn leven schoppen nu ik er de kans nog toe heb!’ Ik sla mijn balkondeur met een daverende klap achter me dicht en sluit de gordijnen. Vervolgens draai ik de sleutel van mijn kamerdeur om en draai de volumeknop van mijn cd-speler helemaal open. Jewels blaast naar de dreunende boxen en schiet weg achter de kleerkast. Ik gooi me met een gemene grijns ruggelings op mijn bed en trek mijn kussen over me heen als ik over de muziek heen vaag het geluid van bonzende vuisten op de deur hoor. Put that in your juicebox and suck it, daddy!

Reacties: