FanFic.nl

Schrijfwedstrijden

Spermabank

Het is bloedheet in Los Angeles. Aan de rand van de stad lopen twee jongens, duidelijk met Mexicaans bloed, shirtloos over de verlaten straat. Hun broek hangt onder de kont, één heeft een grijs geruite boksershort en de andere een rode, en met één hand wordt het omhoog gehouden. Gouden kettingen slaan tegen de gebruinde basten wanneer ze broederlijk hun homies begroeten.
Op de hoek van die straat staat een vervallen gebouw met een plat dak. Het heeft dringend een likje verf nodig en delen van het gebouw is meer schroot dan gebouw; een gele sticker met Danger had tegen de voordeur geplakt moeten worden.
Binnen maakt de verwachtingen waar wat buiten heeft doen opwekken. Het is een krappe ruimte met een provisorisch gebouwde balie. Twee stoelen tegen de muur en een klein tafeltje moeten als wachtruimte dienen en een deur die op een kier staat laat zien dat het de toilet is. Het plafond is van minerale vezel en mist een paar panelen.
Achter de balie, met haar gezicht bijna in de kleine ventilator, zit een jonge vrouw verveeld door een magazine te bladeren. De radio staat aan om het geluid van de televisie in het kantoor van haar baas achter haar te overschrijden, maar helaas klinkt het dierlijke gekreun als een doordringende bas in een nachtclub.
Met een luide ‘plop’ knapt de roze kauwgumbel uit elkaar over haar net zo roze lippen en wordt weer binnen gehaald met het puntje van haar tong. Op dat moment komen er twee mensen naar binnen, verstopt achter een shawl en pilotenbril. Haar ogen schieten naar de temperatuurmeter aan de muur en ziet dat het voorbij de dertig graden is en kijkt dan terug naar de vreemdelingen met een opgetrokken wenkbrauw.
“Kan ik jullie helpen?” Het komt niet in haar op dat ze op het punt beroofd gaat worden, omdat heel de buurt weet dat hier niets te beroven valt.
Een jongen met zwarte cornrows stapt naar voren en haalt zijn shawl naar beneden. Hij kucht ietwat ongemakkelijk in zijn vuist en zegt: “Dit is een spermabank, toch?”
“Jup.”
“-Oké, dan kom ik doneren..”
Uit een lade haalt het meisje een formulier te voorschijn en pakt een pen erbij. Ze krabbelt haar naam, Yasmine, rechts bovenin en schuift dan haar hand over het papier naar de eerste regel. Met het puntje van de pen erin gedrukt wacht ze af. Wanneer ze niets hoort kijkt ze geërgerd op.
“Naam?”
“Tom..” Haar wenkbrauw trekt weer vertrouwd op naar de jongen, verdwijnt achter een paar gekrulde haarlokken. “Kaulitz.” Hij spreek het uit alsof hij net zijn tong verbrandt heeft en ze ziet hem vluchtig opzij kijken. Het zwartharige meisje naast hem trekt nu ook haar shawl naar beneden om alleen maar een plezierige grijns te laten zien.
De achterkant van de pen verdwijnt in haar mond na zijn voornaam opgeschreven te hebben, niet-wetend hoe zijn achternaam geschreven wordt.
“K-A-U-L-I-T-Z,” spelt Tom voor haar wanneer hij merkt dat ze vastloopt. Op dat moment komt iemand binnenlopen en neemt plaats in de ‘wachtruimte’. Moeilijk kijkt de jonge naar de oude man met olievlekken op zijn witgele tanktop. De man lijkt het minst geïnteresseerd in de twee en pakt een vervallen magazine van een tafeltje voor hem.
“Afkomst?” vervolgt Yasmine achter de balie, trekt de aandacht terug van de jongen. Zijn mondhoeken hangen naar beneden.
“Kan ik je niet gewoon mijn paspoort geven?” zucht hij geërgerd, blikt weer even naar het meisje naast hem, lijkt haar te smeken.
“Nee, laat dat maar zitten, we zijn nu zo ver.”
“Duitse,” briest Tom tussen zijn tanden.
Yasmine merkt niets van zijn gejaagde houding en krabbelt verder op het papiertje, haar mondhoek omhoog geschroefd door de bevestiging van hem. “Vol?”
Hij knikt enkel.
Ze schuift met haar pen naar de volgende vraag: “Leeftijd?”
“Eenentwintig.”
Jonkie en buitenlands.. rawr.
“Lengte?” Er is wederom een stilte. Yasmine kijkt op en ziet de jongen aan zijn achterhoofd krabben. Er wordt weer non-verbaal contact tussen de twee gemaakt, het meisje trekt uiteindelijk haar schouders op.
“Uh-uhm.. dat weet ik niet in het Engels,” spreekt hij beschaamd. De brunette scant hem van boven naar beneden.
“Ik denk ongeveer six feet tall.” Het wordt opgeschreven. “Oogkleur?” Naast haar blad ziet ze de zonnebril neergelegd worden. Vragend kijkt ze op en ziet dan zijn donkerbruine ogen. “Bruin,” noteert ze, onbewust likt haar tong over haar lipring. Dit wordt steeds interessanter.
Er is een stilte. Yasmine laat haar roze kauwgum nog een keer knappen en veegt haar bruine haarlok uit haar oog die door de kleine ventilator weer terug ervoor valt. Het schijnt haar niet te deren en krabbelt met een onduidelijk handschrift verder.
Ongeduldig schraapt Tom met zijn keel en kijkt puur op zijn horloge om de hint duidelijk te maken dan echt naar de tijd te kijken.
“Bloedgroep?”
“AB positief.”
“Originele haarkleur?”
“Donkerblond.”
“Rechts of links?”
“…”
“Je schrijfhand.”
“Rechts.”
“Sporttype?”
“Soms fitness of zwemmen..?”
Alles wordt ijverig opgeschreven. Het puntje van haar tong piept naar buiten en de hoek van haar mond is plezierig omhoog getrokken.
“Bespeel je een instrument?”
“Wat heeft dat er nog mee te maken?” De jongen verliest zijn geduld. Zijn stemverheffing laat Yasmine ondeugend vanonder haar zwarte wimpers kijken. Ze ziet hem niet-begrijpend zijn wenkbrauw optrekken, wat zij grijnzend spiegelt. Tom’s wenkbrauwen zakken nu gefrustreerd naar beneden.
“Instrument?”
“Gitaar..” zucht hij verslagen, hopeloze blikken blijft hij naar het meisje naast hem sturen, die vanaf binnenkomst nog geen woord heeft uitgesproken.
“Strand of zwembad?”
“Strand.”
“Café of club.”
“Club.”
“Favoriete fruitsoort?”
“Perzik.”
Een rij tanden verschijnt wanneer haar glimlach breder wordt. De rode bandana die ze op haar hoofd heeft gestrikt trekt ze terug een stukje over haar oren. Hij is cute, denkt Yasmine en likt haar lippen. De buitenlander kan haar alleen maar verward aanstaren. Hij heeft waarschijnlijk nog nooit in zijn leven zo’n vreemde interview gehad. Die gedachte laat haar grinniken en buigt zich weer over de formulier.
“Hetero of homo?” De vraag lokt een vlakke hand op de balie. Groene ogen van het meisje ziet achter Tom’s rug dat de oude man in de wachtruimte nieuwsgierig opkijkt van zijn dirty magazine. De glinstering in haar ogen is Tom vast niet ontgaan wanneer ze weer naar hem kijkt.
“Dat is irrelevant!” Zijn oren kleuren rood, maar Yasmine kan niet zien of het door de woede komt of schaamte. “Bill, kunnen we gaan?” smeekt hij nu naar het meisje.
“Nee, je hebt..”
“-Ja, dat weet ik!” roept hij nu overstuur, zijn vuisten gebald.
“Aan je reactie te horen..” Yasmine’s pen glijdt over het papier.
“Nee! Ik ben hetero!” Zijn hand op het formulier stopt de werknemer van verder schrijven. De stemverhoging krijgt haar gekrulde mondhoeken niet naar beneden. Dit is veel te leuk..
“Oké, dit was alles wat ik wilde weten. Hier heb je een bekertje en als je extra hulp nodig hebt..” de brunette kijkt hem guitig aan, ziet dat zijn gezichtsuitdrukking van opgefokt naar opkomende grijns veranderd, “dan kan je een blaadje uit de wachtruimte pakken.” Zijn gezicht valt.
“Waar-eh, moet ik heen?”
“Die deur daar.”Hij volgt de lijn die haar arm en wijsvinger maakt en komt uit bij de toilet.
“Dat is een toilet,” zegt Tom dan ook met een toon alsof Yasmine geen idee heeft wat dat is.
“I know.”
“Dus..waar moet ik heen?”
“Dat is de enige plek die wij hebben, tenzij je met mijn baas naar amateuristische porno in zijn kantoor wilt kijken?” Haar duim wijst over haar schouder naar een gesloten deur en lamellen die dichtgedraaid zijn. Hem zien gruwelen zorgt voor een zwellende triomf. “Dacht ik ook. Hup, die man staat al een tijdje te wachten.”
Er is een kort contact tussen hun vingers wanneer het bekertje wordt overgenomen door Tom. Een oprechtere glimlach verschijnt op het gezicht van Yasmine, die van Tom is waterig. Hij keert zich naar het toilet. Een krappe hok waar geen kont in te keren valt, grijs wc-papier en de wc heeft bruingroene aanslag. Tom begint ook een beetje groen te worden.
Met zijn mouw om zijn hand, om niets aan te hoeven raken, grijpt hij naar de klink. “Shit.”
Yasmine moet haar lach inhouden, grijp haar rood met witte ruitjes blouse om het voor haar mond te houden. Het zwartharige meisje kijkt over haar schouder, zien wat er zo grappig is. Zijzelf kan dan ook haar lach amper onderdrukken.
“Ik ga dit niet doen!” roept Tom, die op het randje zit van zijn kookpunt.
“Jawel, je hebt de weddenschap verloren! Ik moet de G’s vertellen dat je het ook echt hebt gedaan!”
“Dan ga jij voor de deur staan, want zonder de klink wil ik hem echt niet dicht!” Boos werpt hij de losse klink op de salontafel, de man in de stoel kijkt hem met een boos oog aan, maar is snel weer in zijn vieze blad verzonken.
“Gatver! Ik ga niet luisteren hoe jij jezelf rukt!” Het meisje, die nog altijd haar zonnebril op heeft, maakt wilde handgebaren. Geamuseerd kijkt Yasmine naar de gratis show, haar kin op haar palmen, nog steeds druk met kauwgumkauwen.
“Het is dat of niets.”
“Best. Maar houd je oerkreten voor je! Ik wil nog normaal in één ruimte met je kunnen zijn zonder jouw orgasme steeds in mijn oren te horen.” Het meisje stampt onnodig Tom’s kant op. Yasmine’s ogen volgen de show tot aan de deur van het toilet.
“Je doet alsof dit de eerste keer zal zijn,” zegt de jongen door het kiertje. Als reactie ziet de medewerkster rood naar het meisje naar oren stijgen.
“Bek dicht! Dat hoeft niemand te weten,” sist ze het hokje in. “Anders duw ik de deur dicht en dan mag je het zelf uitzoeken!”
En het is stil, buiten de radio die nog steeds zachtjes aanstaat, de porno van haar baas, het geritsel van de man die een bladzijde omslaat en Tom die zijn riem losmaakt.
“Dus.. Bill, hm?” Het meisje kijkt op, Yasmine bewonder haar skills met make-up. Zijzelf heeft altijd een visagist willen zijn, maar de concurrentie was zo groot dat haar werk niet door de markt kwam. Nu experimenteert ze alleen nog op haarzelf en bij vriendinnen die een avondje uitgaan. “Als in Billie?”
“Nope, als in gewoon Bill.” Yasmine’s wenkbrauwen zijn voor het eerst naar beneden geduwd sinds de twee binnen zijn. “O God, je hebt al die tijd gedacht dat ik meisje was? Wat onorigineel.”
Nu ze hem goed bekijkt heeft hij inderdaad een onmogelijke platte borst om van een meisje te zijn, tenzij je een Chinese turnster bent..
“Het verklaard een hoop,” antwoordt ze dan luchtig, grijnst schaapachtig Bill’s kant op. “In wat voor een relatie moet ik jullie twee zien?”
“Is het je ooit verteld dat je ontzettend nieuwsgierig bent?”
“Een paar keer.”
“We zijn broers.”
“Jij als meisje is reëler.”
“We zijn tweeling.”
“En dat helemaal niet.”
“Eeneiig.”
“Oh komaan, zit je mij nou expres te fucken?!”
Er verschijnt weer een plezierige lach op de lippen van de jongen. Zijn defensieve houding; armen gekruist voor zijn borstkast, zakt door zijn armen te naar beneden te halen en één hand in de zak van zijn strakke jeans te proppen.
“Je bent wel oké. En die manier hoe je mijn broertje..”
“Broer!” wordt er moeilijk door de kier geroepen.
“-stangt is ook bewonderenswaardig.”
“Dankje, always try my best.” Haar ogen vallen terug op de magazine die ze had weggeduwd voor de interview, bladert er wat doelloos doorheen om de tijd te killen en de priemende ogen van de oude man te negeren. Hij wacht al meer dan een halfuur en is waarschijnlijk horny. Wanneer is hij dat niet? gaat er door haar gedachte. Een onaangename rilling glijdt over haar ruggengraat, piekt achter haar lok naar de man, ziet hem naar zijn blad staren, zijn rechterschouder gaat zachtjes op- en neer.
“Iel..” Bij Bill is het blijkbaar ook niet ongezien gebleven; zijn neus heeft hij vies opgetrokken en kijkt weg van de wachtruimte. “Schiet eens op!” Geïrriteerd klopt hij op de deur.
“Rot op! De rioollucht maakt het me niet bepaald makkelijk.”
“Need a hand?” grapt Yasmine, kijkt niet op van haar magazine. Ze krabt alleen even aan haar geschoren zijkant en slaat dan de volgende bladzijde om.
“Nng!” klinkt er dan ingehouden.
“Ah, Tom!” Bill loopt weg van de deur om bij Yasmine te staan. Zijn broer komt met zweet op zijn voorhoofd het toilet uit met het bekertje in zijn rechterhand. Hij slaat het op de toonbank, gelukkig zit er een dekseltje op, en veegt zijn handen dan aan zijn grote broek.
“Kunnen we nu gaan? Kan jij je verhaal vertellen.” Tom pakt zijn zonnebril van de balie en plaatst het op zijn neus. Bill doet hetzelfde en zwaait vluchtig naar Yasmine wanneer hij mee wordt getrokken door zijn broer.
Grinnikend plakt Yasmine een witte sticker op het bekertje en schrijft zijn naam en de datum erop terwijl ze met haar andere hand verder gaat met haar roddelblad. Haar oog valt dan op een topic wat haar mondhoeken laat omhoog kruipen.
‘German Hottie, Potential.’ Het potje stopt ze in de vriezer in de rij bij de andere potentiële. You'll never know..

Reacties: