Hoofdcategorieën
Home » One Direction » (Nog) geen titel » Niall
(Nog) geen titel
Niall
'Heeii!' Ik kijk op uit mijn boek. 'Heeii!' klinkt er weer, nu wat geïrriteerd. Had hij het tegen mij? Niet tegen Liam, of Zayn zoals altijd? 'Hallo Niall, welkom terug op de wereld. Hoorde je wat ik zei?' Ja, hij had het echt tegen mij! Hij, die verschrikkelijk knappe Louis, met zijn heldere blauw-groene ogen en zijn prachtige lach, had het echt tegen mij. Ik kon het haast niet geloven en met moeite kreeg ik een zachte 'Hoi.' uit mijn mond.
Ik weet niet wanneer het gebeurde, of wanneer het opkwam, maar opeens was Louis niet gewoon Louis meer, maar de leukste jongen die ik ooit had gezien.
'Goh, wat duurde het lang voordat je reageerde. Je zat zo naar me te staren, ben je verliefd op me ofzo?' grapte Louis. Ik hoorde Harry lachen en met een blosje op mijn wangen zei ik dat dat niet zo was. 'Ik zat gewoon te denken, mag dat niet dan?' vervolgde ik mijn zin. 'Natuurlijk mag dat,' zei Louis, 'maar kijk dan naar Zayn, die is tenminste knap.'
Beng. Die kwam hard aan. Dat is de reden dat ik nog niks heb verteld over mijn gevoelens; Louis heeft met Zayn. Dat snap ik trouwens niet, ik ben toch veel leuker dan die lelijke Zayn? 'Haha, nee. Liever niet.' zei ik. 'Ik wil nog niet blind!' Lachend gooide Zayn een pen naar me. 'Nou, ook bedankt! Hou ook van jou hoor!' Na deze woorden kwam hij met getuite lippen op me af. 'Als je me zo lief vind, mag ik vast wel een kusje van je!' en we renden lachend achter elkaar aan de kamer door.
De volgende morgen hing er een gespannen sfeer in huis. Ik zag dat Zayn er niet was, dus vroeg ik aan Louis wat er was. 'Dat is een lang verhaal.' begon hij. 'Zayn kwam vanochtend om 6 uur bij me liggen. Je weet dat ik graag wil uitslapen, maar Zayn wou niet weg gaan. Toen ik hem uit bed duwde, werd hij boos en maakte hij het uit.'
Ik zag een traan op Louis' wang, langzaam naar beneden kruipend. Snel liep ik naar hem toe en sloeg ik mijn arm om hem heen. 'Het komt wel goed,' probeerde ik Louis te troosten. 'Hij komt zo vast terug, bied zijn excuses aan en binnen no-time is het weer aan tussen jullie.' Zachtjes zat Louis daar te huilen, met zijn hoofd op mijn schouder.
Damn, wat voelde het fijn om Louis zo dicht bij met te hebben. Zijn shampoo te ruiken. 'Het komt vast goed, geloof me maar.' Diep van binnen wilde ik niet dat het goed kwam. Diep van binnen wou ik hem nu vertellen wat ik voor hem voel, maar ik weet dat dit niet het moment is.
Ineens werd ik opgeschrikt uit mijn gedachten. 'Wat zitten jullie daar gay!' lachend kwam Harry binnen, maar toen hij ons zag zitten stopte hij met lachen. 'Gast, wat is er met jou gebeurt?' 'Zayn.. We hadden ruzie en nu is het uit!´ Weer moest Louis huilen. Ik legde mijn hand op zijn rug en fluisterde zachtjes dat het wel goed zou komen, dat Zayn zo wel terug zou komen om het goed te maken. Was dat maar waar..
Op dat moment kwam Zayn lachend binnen lopen, hand in hand met en andere jongen! Louis sprong op en rende naar zijn slaapkamer.
Reacties:
Ja, tuurlijk! Ik ga nog verder met dit hoofdstuk, had alleen ff geen zin meer..
begint al goed bromance verhaal ik volg mag ik melding als je een nieuw hoofdstuk hebt
Aww, zo lief! :3
Oh en ik meld me ook aan voor een melding, ghehe.