FanFic.nl

You dont know you are beautiful

001

Terwijl ik zachtjes meezong met de muziek in mijn oren, fietste ik naar het bakkertje in het dorp. Van mama moest ik maar even lekkere croissantjes en twee broden halen. ik snapte niet waarom dat helemaal bij het bakkertje moest, want in de supermarkt, die tien meter van ons huis af was, hadden ze ook gewoon broden en croissantjes. “Nee, maar dit is veel lekkerder. En ga nou maar, je zit al de hele dag binnen.” zeurde mijn moeder.
Ja, vind ze het logisch dat ik de hele dag binnen zit. Ik ga toch niet in mijn eentje naar buiten, dat is zo vriendloos. Nouja, technisch gezien was ik nu ook een beetje vriendloos.
Twee weken geleden was mijn beste vriendin verhuisd naar de andere kant van het land. Natuurlijk had ik ook wel andere vriendinnen van school, maar bij de helft van hun was ik zelfs nog nooit thuis geweest. En dan ga ik ze niet opbellen: “Hé met Tessa! Zullen we gezellig samen buiten gaan spelen?”
Plus, de meeste waren op vakantie. Dus ja, eigenlijk was ik wel vriendloos en zat ik dus de hele dag op mijn kamer me te vervelen. Jongens, dit is de beste vakantie ever.
Eenmaal bij het bakkertje aangekomen zette ik mijn fiets neer en keek ik naar binnen. Oké, knappe jongen achter de toonbank. Doe geen domme dingen Tessa, doe geen domme dingen.
Ik liep richting de deuropening en stapte naar binnen. Maar wat ik niet had gezien, was dat er een drempeltje bij de deur zat. En boem. Daar lag ik dan op de grond. Oké Tessa, dit valt dus onder domme dingen. Snel stond ik op en keek ik de jongen glimlachend aan. Hij lachte terug. Smelt smelt. Waarom had ik deze jongen nog nooit eerder gezien? Niet dat ik iedereen kende, die hier woonde. In tegen deel, ik kende eigenlijk alleen maar de stomme mensen. Of ik vond iedereen die ik kende stom, zo zou je het ook kunnen zien.
Pas nadat ik de jongen de hele tijd aankeek, besefte ik dat dat een beetje onbeleefd was. ik verzette me snel en keek als afleiding naar al het lekkere eten. “Kan ik je helpen?” vroeg de jongen.
“Ehm ja,” zei ik terwijl ik de jongen weer aankeek. Daarna was het even stil. De jongen keek me doordringend aan. “Wat wil je hebben?” vroeg hij. O kut. dit was best wel gênant.
“Vier croissantjes en twee broden, van die,” ik wees naar twee lichte broden die er lekker uitzagen. Mama had niet gezegd wat voor brood ik moest halen, dus ik vond dat ik dat mocht beslissen.
De jongen pakte de croissantjes en broden. Ik volgde elke beweging die hij maakte. Het leek zo perfect allemaal. Hoe kon een mens zo perfect zijn? Oh misschien was hij wel geen mens, maar een engel ofzo. Ik schudde mijn hoofd. Nee Tessa, hij is echt geen engel en doe nu nou eens normaal. Zei ik tegen mezelf.
Het zou echt gênant zijn als er mensen mijn gedachten konden lezen. “Dat is dan vijf euro vijftig,” zei de jongen terwijl hij wat dingen intikte op een kassa. Ik pakte het geld uit mijn zak en legde het neer op de toonbank.
De jongen en ik keken allebei naar het geld. “Ehm, dat is 5,20, er moet nog dertig cent bij,” zei de jongen lachend. Ik voelde dat ik rood werd en lachte even stom. “Oh ik haat mezelf,” mompelde ik hardop tegen mezelf.
Ik legde nog dertig cent erbij en pakte toen de broden en croissantjes.
“Fijne dag verder nog, en pas op voor de drempel!” zei de jongen lachend. “Ja, hetzelfde,” mompelde ik. Ik stapte weer naar buiten.
“Tessa, je bent echt een loser,” zei ik, in de hoop dat de jongen het niet had gehoord. Ik propte de broden en croissantjes in mijn fietstassen en fietste snel weg. Toen ik thuiskwam zaten mijn moeder en broertjes al aan tafel.
“Ben je daar eindelijk!” zei mijn moeder lachend. Ik lachte terug, “ja, ik ben er.” Ik legde de broden en croissantjes op tafel en ging aan een stoel zitten. Meteen pakte ik de croissantjes weer en pakte ik er eentje uit.
“Eetsmakelijk,” zei Jens, mijn zeven-jarige broertje. Ik nam een hap van mijn croissantje. Hmm, croissantjes zijn zo lekker.
“Ik hou van croissantjes!” zei ik terwijl ik nog een hap nam. “En, zijn deze lekkerder dan die van de supermarkt?” vroeg mijn moeder.
“Ja, dat wel. Maar, hier moet je wel meer voor doen.”
“Pff, vroeger, toen ik klein was, moesten mijn zus en ik elke dag vers brood halen bij de bakker,” zei mijn moeder. Argh, ik haatte het als ze over ‘vroeger’ begon. Ja, ik wist wel dat ik vergeleken met vroeger een verwend kreng was. Maar dat was iedereen nu dan, toch?
“Ja, maar dat is vroeger. En wij leven nu, niet 30 jaar geleden,” zei ik.
“Ja mam, hou eens op over je vroeger!” zei Mart, mijn andere, dertien-jarige, broertje.
“Ik ga naar buiten.” Jens sprong op en rende naar buiten. “Ja, laat ons alles maar opruimen!” riep ik hem na. Mart stond nu ook op. “Nou weet je, dat ga ik nu ook doen, ik ga even gamen.”
Ik keek eerst hem, en daarna mama boos aan. “Ruim jij even af lieverd?” vroeg ze. “Ja joh, ik ruim wel weer af terwijl Mart en Jens lekker lol hebben,” zei ik boos. “Goed zo,” zei mijn moeder glimlachend. Ik wierp haar een dodelijke blik toe en als blikken konden doden, oeeh.
Ze liep de kamer uit en ging naar boven. En daar stond ik dan, met een tafel vol vieze borden. Vooral de borden van mijn broertjes. Serieus, hoe krijg je chocopasta over je hele bord uitgesmeerd?
Je smeert het toch alleen maar op je brood? Ik pakte alle borden en het beleg en bracht het naar de keuken.

Nadat ik klaar was met de afwas en zo, liep ik naar boven. Even wierp ik een blik in de spiegel, maar toen ik erachter kwam dat ik er niet uit zag, plofte ik neer op mijn bed. Shit, als mijn make-up bij de bakker ook al zo lelijk zat, wat moet die jongen we niet gedacht hebben dan?
Ik pakte mijn computer en logde in op msn, in de hoop dat Milou online was. En geluk had ik, want net toen ik online kwam, kwam Milou ook online.
Tessaaaa zegt:
MILOUUU!
Milou_x zegt:
TESSAAAA!
Tessaaaa zegt:
Ik mis je zo erg!
Milou_x zegt:
Ja, ik jou ook. Maar laten we over iets leuks praten
Nog wat meegemaakt?
Tessaaaa zegt:
Haha. Nee. Ik heb niet echt een leven
Oh jawel, eigenlijk wel!
Milou_x zegt:
Heb je wel een leven of heb je wel wat meegemaakt
?
Tessaaaa zegt:
Wat denk je zelf?
Milou_x zegt:
Nou ja, voorzover ik weet heb jij geen leven. Dus het zal dat tweede wel zijn
Dus vertel!
Tessaaaa zegt:
Nou ik moest dus van mama brood gaan halen bij de bakker net
Milou_x zegt:
Waarom bij de bakker? Wie haalt er nou brood bij de bakker

Reacties: