FanFic.nl

You dont know you are beautiful

004

We liepen de woonkamer in, waar Harry’s vader aan de eettafel de krant zat te lezen. “Harry, laat je de bakkerij nou helemaal alleen?” vroeg zijn vader. “Ja pap, ik moet Tessa even uitlaten. Het is onbeleefd om dat niet te doen tegen over een dame,” zei Harry. Zijn vader lachte en zei me gedag. Ik zei wat terug en pakte toen mijn jas.
“Doei,” zei ik nog een keer tegen Harry. “Bye bye,” was Harry’s antwoord. Hij opende de deur voor me en zwaaide me uit. Ik lachte nog even naar hem en zwaaide toen ook. daarna begon ik te lopen. Omdat we naar Harry’s huis gingen, moest ik nu nog verder lopen. Volgens mij was ik wel een halfuur aan het lopen totdat ik eindelijk thuis was.
“Hallo,” schreeuwde ik naar binnen terwijl ik mijn schoenen en jas uitdeed. “Hé Tessa, waar was je al die tijd?” vroeg mijn moeder. “Oh ik was eerst in het park en daarna ging ik naar een vriend van me, die ik tegen kwam,” zei ik tegen mama. “Ik zei toch dat je maar gewoon even naar buiten moest gaan,” zei mijn moeder lachend. Ze had gelijk, als zij dat niet had gezegd was ik niet naar buiten gegaan en had ik Harry niet gezien en was ik vast ook niet met hem bevriend geraakt.
“Ja, dank je mam!” Ik gaf mijn moeder een knuffel en drukte een zoen op haar wang. “Wat gaan we eten?” vroeg ik. “Pasta,” antwoordde mijn moeder.
“Oké, ik ga nog even naar boven.”
Ik rende naar boven en startte mijn computer op. Ik hoopte dat Milou op msn was, want ik moest haar alles vertellen over vandaag. Helaas was ze niet online. Nouja, mailen dan maar.

MILOUU!
Omg je raadt nooit wat er vandaag allemaal gebeurd is. Oké, eerst zat ik heel lonely en vriendloos me te vervelen op mijn kamer, maar toen moest ik naar buiten gaan van mijn moeder. Eerst was ik vet boos want ik wilde niet naar buiten gaan, maar nu ben ik haar dankbaar. Ik ging naar het parkje en zat daar een beetje dom muziek te luisteren toen er ineens iemand naast me ging zitten.
En raad eens wie het was!
……….
Het was die jongen van de bakker! Hij heet Harry en hij is echt superaardig, en knap, en lief, en grappig. En ook een beetje eigendunkerig maar dat is zo grappig. Omg ik ben echt in heaven.
Sorry dat ik zo hyper ben haha.
En ik heb zijn telefoonnummer. En raad eens, hij woont boven de bakkerij. Weet je nog dat wij dat vroeger altijd wilden? Boven een winkel wonen! En hij nodigde me zelfs uit om een keertje bij hem te slapen, zodat ik ’s ochtends de geur van versgebakken brood kon ruiken in zijn kamer, haha.
Maar, ik ben echt verliefd op hem. En je moet wel even snel op msn komen hoor! En ik heb een foto van hem. Wacht ik ga hem even uploaden.

Kijk, dit is hem:

Oh hij is zo knap hè. Je moet snel langskomen zodat je hem kan ontmoeten. En ik heb ook nog een andere knappe jongen ontmoet, Liam. Harry ging in het park vragen wat hij van mij vond haha. Oh dat was zo gênant. Maar ik heb wel zijn nummer, die van Liam.
Oh mama roept dat we gaan eten. Ik spreek je wel op msn.

Doeeei xoxox
Loveyou
Ik mis je

Ps. Harry is knap.

Tessa kom je eten?” riep mijn moeder naar boven. “Ja, ik kom eraan.” Ik sloot mijn computer af en liep de trap af. “Lalalalalala pastaaaa,” zong ik terwijl ik aan tafel schoof. “Wat ben jij vrolijk,” merkte mijn vader op. Ik knikte. “Jup. En ik heb honger,” voegde ik eraan toe. “Ik ook!” zeurde Mart.
“Ik niet.” Nee, Jens had nooit honger. Hij was zo mager als een grassprietje. Nou ja, zo’n dunne dan. Niet als een dik grassprietje, want die heb je ook.
“Jens, jij hebt nooit honger en lust niks,” zei Mart. “Nou Mart, niet zo gemeen,” zei mijn vader terwijl hij Mart boos aankeek. “Het is wel zo,” mengde ik me in het gesprek.
“Nu allemaal even vrolijk, en eetsmakelijk,” zei mijn moeder. “Ik ben vrolijk!” zei ik lachend. “Ja, waarom eigenlijk?” vroeg mijn moeder.
“Oh, ik weet niet. Gewoon vrolijke bui,” antwoordde ik.
Toen we een tijdje aan het eten waren, bedacht ik me iets. “Papa, mama, mag Milou binnenkort komen logeren?” vroeg ik.
“Wil jij niet liever bij haar logeren dan?” vroeg papa. “Ja dat ook wel, maar we wilden liever eerst hier. Want Milou wilde haar oude huis bekijken en zo,” legde ik uit. En ze wilde Harry ontmoeten, maar dat zei ik er maar niet bij.
“Van mij mag het wel hoor,” zei mama. “Wanneer wil je het dan doen?” vroeg ze daarna. “Weet niet, volgende week ofzo?”

Reacties: