FanFic.nl

I'm looking for myself, did you see him?

~part 4~

Ik sluit mijn inbox en open het internet. bij google tik ik 'Bill Kaulitz' in. Ik krijg vaak de naam 'Bill' of de achternaam 'Kaulitz', maar geen Bill Kaulitz. Ik sluit de computer terug af en ga op mijn bed liggen. "Man, ik verveel mij!!" roep ik uit na een kwartier mijn plafond te hebben bestudeerd. Alsof god weet wie me gehoord heeft gaat mijn gsm. Het is een berichtje van Ward. 'et snel je radio aan!' En wat moet ik daar nu weer mee? Ik doe maar gewoon wat mij gezecht word en zet de radio aan.
"....jij dat ook gezien daarstraks op televisie bij 'Wat een verhaal'?" "Nee, wat was er dan?" "Er was een jongen van 15. Zijn naam was Tom Kaulitz dacht ik, en hij vertelde daar dat zijn tweelingbroer ontvoerd was toen ze 5 waren en nu dat ze 16 worden wil Tom hem graag terugzien." "Dus hij heeft zijn broer al 10 jaar niet meer gezien?" "Nee, en weet je, hij mist hem zelfs niet, want ze waren nog maar 5 dus weet hij eigelijk niks van zijn broer." "Ja, op zo jonge leftijd..." "Maar weet je wat, we zullen hem straks eens opbellen, dan kan je hem zelf uitvragen." "Ja, dat is een goed idee, maar eerst is hier Tokio Hotel met Wir sterben niemals aus!"
Nog half aan het bekomen van wat ik net hoorde zet ik mijn radio uit. Ze gaan me opbellen. Ik neem mijn gsm vast en kan het nog steeds niet geloven. Ik ben op tv geweest en kom nu op de radio omdat ik mijn broetje ga zoeken. Het duurt niet lang of mijn gsm gaat af. "Hallo met Tom." "Hallo Tom, je spreekt met Ornelis en Rogiers van Q-music hier." (Q-MUSIC RULEZ!!!!SAMEN MET KURT EN SVEN!!!XD) "Euh, ja, hallo." "Zeg, ik heb daarstraks je verhaal gehoord bij 'Wat een verhaal', maar kun je voor de Sven hier nog eens zeggen wat dat was?" "Ja, mijn tweelingbroer heb ik dus al 10 jaar niet meer gezien omdat hij ontvoerd is toen we 5 waren. Maar omdat we binnenkort 16 worden wil ik hem zoeken en die verjaardag nog eens samen met hem vieren." Maar hoe komt het dat je hem nu wilt zoeken en niet een half jaar geleden?" "Doordat ik al een par weken droom over de ontvoering van Bill en ik me van mijn en zij verjaardag eigelijk nog maar een paar dagen bewust ben." "Maar je droomt over de ontvoering van je broer, is dat niet eng?" "Jawel, want ik beleef elke keer opnieuw de angst die we toen hadden en als ik dan wakker word dan staat zijn gezicht in mijn netvlies gebrandt." "Oei, en wat zeggen je ouders daarvan?" "Onze ouders zijn gescheiden, maar mijn moeder heeft me al gewaarschuwd voor alles." "Ahzo, maar zeg het nog eens, wat moeten de mensen doen die je broer kennen of hem hebben gezien?" "Dus als iemand Bill heeft gezien of hem kent mag hij altijd en berichtje sturen naar tomk@hotmail.com." "Oke, bedankt Tom en nog veel succes met je zoektocht!" "Ja, bedankt." "Daag" "Daag" Ze zijn weg en ook ik leg neer. Ik heb eerst nogeen kwartiertje tijd nodig om het allemaal te laten doordringen en start dan mijn computer weer op. Ik stel een berichtje samen en stuur ht dan naar alle e-mailadressen die ik heb. Van de mail maak ik ook nog een affice-versie en print er daar een 30 van uit. Wanneer dat allemaal gedaan is merk ik dat het al half 11. Tijd om te gaan slapen dus. Ik sluit de computer af, doe mijn kleren uit en krijp in mijn boxer onder de lakens.

[reacties?]

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.