Hoofdcategorieën
Home » Within Temptation » The Unforgiving » Where is the edge
The Unforgiving
Where is the edge
Lyanne probeerde te slikken, maar haar mond was kurkdroog. In stilte smeekte ze om hulp. Het geweer werd gericht. Maar niet op haar, op de mannen in het grijs. Met een droge knal zakte één in elkaar. De tweede nam de benen, maar werd ingehaald door een kogel. Lyanne gilde. Daarop gilde de eigenaar van het geweer. Een jongen, van haar eigen leeftijd. 'Juan?' aarzelde Lyanne. Was hem dat? Langzaam kwam de figuur uit het donker. 'Juan!' bevestigde Lyanne opgelucht zelf. De vriend van Sinéad keek haar aan. Hij liet het geweer zakken, en liep naar haar toe. 'How are you?' vroeg ze onzeker. De spaanse jongen antwoordde niet, maar sloeg zijn armen om haar heen, en kuste in haar nek. Ze worstelde zich los, en keek hem vol afkeer aan. 'Why did you do that?' 'Petty girl.' antwoordde Juan alleen, en hij greep haar pols. 'Laat los!' riep Lyanne, haar Engels vergetend. Juan liet haar niet los, maar probeerde haar dunne vestje uit te trekken. Met haar vrije hand probeerde ze hem te slaan, maar een andere hand hielt de hare tegen. 'Juan, leave her. Now.' Sinéad sprak duidelijk, en hield ter overtuiging het geweer van Juan zelf vast. Morrend liet de spaanse Lyanne los. Meteen barstte ze in snikken uit, en sloeg ze haar armen om Sinéad's middel. Sinéad kromp even ineen, maar hield wel het geweer gericht. 'Go away. I don't wan't to see you again.' Lyanne schreeuwde hem na wat hij volgens haar allemaal was. Toen was Juan verdwenen. 'Gaat het Lyanne? Hebben ze je pijn gedaan?' vroeg Sinéad teder aan Lyanne, terwijl hij het geweer naast zich in het gras gooide. Ze knikte. Voorzichtig drukte ze een kus op zijn voorhoofd, maar meteen keunde hij van de pijn. 'Je moet hier weg! Verzorgd worden, pleisters en medicijnen!' zei Lyanne bezorgd, en ze pakte zijn pols. 'Dat kan niet. Niet na alles wat ik gedaan heb. Dit verdien ik.' antwoordde Sinéad, die zich los trok. Ze schudde vastberaden haar hoofd. 'Dan is er maar één manier.' fluisterde Lyanne, en ze raapte het geweer op...
In this shadow awaits the desire
But you know that you can't realize
And the pressure will just keep on rising,
Now the heat is on
It's too late there is no way around it
You have seen it yourself many times
In the end you will give up the fighting
Inescapable
Cause you're losing your mind
and you're sleeping with wide open eyes
Where is the edge of your darkest emotions?
Why does it all survive?
Where is the line of your deepest devotion?
Pray that it's still alive
It's the rule that you live by and die for
it's the one thing you cannot deny
even though you don't know what the prize is
It is justified
So each morning you've got not to fight for
But is still doesn't change who you are
There is no feel you'll ever get into
You're untouchable
Cause you're losing your mind
and you're sleeping with wide open eyes
Where is the edge of your darkest emotions?
Why does it all survive
Where is the line of your deepest devotion?
Pray that it's still alive
You can't stop yourself
Don't want to feel
Don't want to see what you've become
You can't walk away from who you are
Never get back
Where is the edge of your darkest emotions?
Why does it all survive
Where is the line of your deepest devotion?
Pray that it's still alive
http://www.youtube.com/watch?v=MRMJGfCJGVo
Reacties:
Dank jullie wel!
NEE NEE NEENNENENENEEEEEE!!!!! don't waag het nee niet doen mag niet niet foei foei foei af! blijf van dat geweer af! foei! TSSSSSSSK TSSSSSSK ik kom hoor! ik zweer je ik kom langs pak dat ding af en breng ze beide naar het ziekenhuis! TSSSSK WAAG HET NIET OM ZE DOOD TE LATEN GAAN! want dan ga ik ook doooooooooood! (wedden dat je weer lacht....) btw... CLIFFHANGER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!