FanFic.nl

The Unforgiving

Sinéad

.
Sinéad slikte. Met een zoete glimlach draaide Lyanne zich naar Sinéad, met het wapen geladen in haar handen. 'Wat ga je doen?' vroeg Sinéad gespannen, met een trilling in zijn stem. Lyanne antwoordde niet, maar stapte op hem af. Met een hand liet ze het geweer los, en greep ze zijn pols. 'Kom. We draaien het om, en vechten!' zei ze vurig, en ze sleurde hem mee, haar rode haren wapperend in de wind. Stomverbaasd liet de gewonde jongen zich meeslepen. Had ze zich nou bedacht? Ging ze nu echt... vechten? Zijn lieve, schattige Lyanne ging... Moorden? Hij had het altijd alleen gedaan om haar te beschermen. Nu ging ze zelf het gevaar in! De mannen... Ze zaten achter haar aan! Hij schreeuwde toen er een pistool werd afgevuurd, recht op Lyanne af. Ze stapte echter simpelweg opzij en liet de kogel passeren. De koelte waarmee ze dit deed schokte Sinéad, terwijl hij inzag wat zijn vriendinnetje verandert was, wat ze doorgemaakt moest hebben. Vastberaden legde ze aan, en mikte ze op iets in de schaduwen. Een donkere figuur schoot uit de bosjes, maar viel halverwege om, op hetzelfde moment dat Lyanne... 'Je hebt de trekker overgehaald?' schreeuwde Sinéad, met een stem waar doodsangst uit klonk. Met een brede grijns, bijna waanzinnig, knikte het meisje. Ze hing de band van het geweer over haar schouder en sleepte de jongen weer mee verder, richting de uitgang van het bos. Plots gierden er sirenes, en steeg er rook op van de daken ver buiten het bos. Prompt stopte Lyanne, en haar groene ogen gleden over het afgrijselijke tafareel dat zich in de verte afspeelde. Een enorme brand woedde in de stad. De stille nacht werd verscheurd door babygehuil, het angstige geroep van jongetjes om hun moeder, vrouwen die krijsten omdat hun kind zich in de vlammenzee bevond zonder hen. En overal liepen die mannen in het grijs. De rook was het dichtst boven de brandweerkazerne, en er klonken alleen politiesirenes, geen brandweer. De Doomrapers hadden slim gespeeld, heel slim. Sinéad had nu in de gaten wat er gaande was, en hij twijfelde. Aan de ene kant was hij doodsbang en wilde hij Lyane niet kwijt. Aan de andere kant wilde hij dolgraag met haar het brandende slagveld binnen stormen en samen de Doomrapers van kant maken. Maar de keuze was niet aan hem. Terwijl hij had staan denken, was Lyanne spoorloos verdwenen uit zijn zicht. Alleen een ijselijke gil achterlatend, waarvan Sinéad zeker was dat het Lyanne was geweest...



I've gotta try
It's not over yet
No signals of love
Have you left
My heart is bleeding just for you
Bleeds for only you

And it hurts to know the truth

Are you looking for saviours
Chasing a dream
Love turned to hate

Now I'm crossing the border
See then I fade
But I'm not afraid

Oh Sinéad,
For the first time
Love is gonna turn around
I'm telling you
You will like it, I know

Oh Sinéad,
It's the first time
Only you can set it free
Oh Sinéad
Come break away with me

This second chance I know won't last
But it's OK
Got not regrets
And I, I feel the end here
I'm a fool
Getting closer

But I'm doing what I should
I been drowning in sorrow
Chasing tomorrow,
Running away

Now you're crossing the border
See no tomorrow
But you're not afraid

Oh Sinéad,
For the first time
Love is gonna turn around
I'm telling you
You will like it, I know

Oh Sinéad,
It's the first time
Only you can set it free
Oh Sinéad
Come break away with me

But I'm doing what I should
I've been drowning in sorrow
Chasing tomorrow,
Running away

Now you're crossing the border
See no tomorrow
But you're not afraid

Oh Sinéad,
For the first time
Love is gonna turn around
I'm telling you
You will like it

Oh Sinéad,
For the first time
Love is gonna turn around
I'm telling you
You will like it, I know

Oh Sinéad,
It's the first time
Only you can set it free
Oh Sinéad
Come break away with me.

http://www.youtube.com/watch?v=JjQXldre8t8

Reacties:

Aimeery zei op 12 maart 2013 - 16:10:
GEWELDIG AL WEER! dit is echt mijn favo nummer van hun weet je -.-'' samen met shot in the dark en granade (cover -.-'' ) GO ON je schrijft geweldig!