FanFic.nl

stand alones, crying and laughing

schot na schot

Harry,
ik snap het niet, ik snap er helemaal niets meer van. Ze waren toch nog vrienden? Met een knal rood gezicht staat hij voor haar neus, zijn ogen spuwen vuur. Anna trilt, is ze bang voor hem? Jack en anna ze waren beste vrienden, en nu staat hij daar met een pistool op anna gericht. Gaat hij echt schieten? Dat laat ik niet gebeuren! Ik hou van anna ze is mijn vriendin, ik zie hoe de vinger van jack steeds een stukje naar achteren gaat. Alles gaat in slomotion, ik ren en spring voor anna. Er volgt een knal, een pijnscheut gaat door mijn borst. Ik grijp met mijn hand naar mijn borst en schreeuw, langzaam zak ik steeds verder naar de grond. Ik zie hoe jack weg rent, alles word steeds een beetje waziger. Anna huilt en smeekt me bij haar te blijven, ik doe mijn best maar uiteindelijk word alles zwart.
Anna,
zijn gizicht is knal rood, ik snap niet wat hij van me wil. Sinds ik hem verteld heb dat ik iets met harry heb is hij woedend, ik snap het gewoon niet. Hij kan mij niet leuk vinden want hij valt op jongens, doodsbang en een beetje smeekent kijk ik hem aan. Zijn blik is koud ijskoud, het liefst zou ik gillend wegrennen maar dan schiet hij me zeker neer. Langzaam kijk ik opzij, daar staat harry met een verbaast en een beetje boos gezicht. Nog voor ik mijn hoofd heb gedraaid springt hij voor me en klinkt er een knal, langzaam zakt hij naar de grond. Hij schreeuwd het uit van de pijn, jack rent weg. Huilend kniel ik bij harry neer, ik smeek hem bij me te blijven. Voorzichtig leg ik mijn hand op zijn borst in de hoop de wond dicht te houden, als ik weer naar zijn gezicht kijk zijn zijn ogen gesloten. Ik geef een gil, en schreeuw ‘neeee harry, nee niet harry jack lul waarom?’
Jack,
neeeee godverdomme niet harry, waarom moest hij nou voor die trut springen. Anna moest dood niet harry, ik hou van harry. En zij had het godverdomme gewoon kunnen weten, zij denkt alleen maar aan zichzelf. Ze heeft harry verleid, ik weet zeker dat harry op jongens valt. Harry en ik horen bij elkaar, die trut had bij hem uit de buurt moeten blijven. Trillend en huilend gooi ik mijn pistool in de put, en nu? Wat moet ik nu doen, ik heb de verkeerde vermoord. Ik heb degene vermoord waar ik het meeste van hou, dit is de ergste dag van mijn leven.
Harry,
de steken in mijn borst zijn verschrikkelijk, ik wil schreeuwen. Maar het kan niet, mijn ogen zijn gesloten, ik kan niets doen. Het doet verschrikkelijk veel pijn, door de pijn heen voel ik anna’s warme hand in de mijne. Een voor een belanden haar tranen op mijn arm. Het stil in de kamer, op het geluid van anna’s gesnik en een irietant gepiep na dan. Langzaam word de pijn in mijn borst minder, voorzichtig en langzaam open ik mijn ogen. Ik zie anna, haar gezicht is helemaal behuild, als ze me ziet komt er een enorme glimlach op haar gezicht. ‘harry’ brengt ze helemaal schor uit, ik glimlach terug.
Anna,
de dokter kijkt harry nog een keer na, het is een week geleden dat harry is neergeschoten. Ik snap nog steeds niet waarom jack mijn neer wou schieten, ik had hem echt niets misdaan. Harry staat langzaam op, ik loop naar hem toe om hem te ondersteunen. En het begin loopt hij moeizaam, maar na een tijdje kan die het helemaal zelf. Dus nu mag ie naar huis, hij glimlacht lief naar me. Ik glimlach zo lief mogelijk terug, ook al zit ik vol met woede. Harry heeft ontzettend veel pijngeleden, terwijl dat schot voor mij bedoelt was. Langzaam lopen we hand in hand naar buiten, helaas staat daar iemand die ik liever niet had willen zien. Als hij me ziet grijnst die gemeen, dan pakt hij zijn tas en haalt er een wel bekent ijzer voorwerp uit.
Jack,
ik pak mijn gloednieuwe pistool en stop die in mijn rugzak, ik moest mijn taak afmaken. Ik zou haar neerschieten, dan mijn exuses aan harry bieden en dan met hem verder leven. God dank hij had het overleeft. Dat was het plan, dat moest lukken. Anders zou mijn leven over zijn, dan zou ik worden opgepakt en de rest van mijn leven in de gevangenis zitten. Met groote passen loop ik naar het ziekenhuis toe, net als ik naar binnen wil lopen komen precies de goeden mensen naar buiten lopen. Grijnzend pak ik mijn pistool uit mijn tas en richt het op anna, nu doe ik er niet zo lang over. Dit keer schiet ik haar in een keer neer, hopend dat zij het niet zal overleven. Er klinkt een enorme knal, ik hoor haar geschreeuw. Maar niet voor lang denk ik bij mezelf, straks is ze gewoon dood.
Harry,
ik voel hoe de zonnenstralen eindelijk weer op mijn huid branden, ik voel dat anne in een keer stokstijf stil staat en in mijn hand knijpt. Voor ik het weet klinkt er een enorme knal, anna valt gillent op de grond. ‘neeee anna’ schreeuw ik, ik kniel naast haar neer. Haar ogen zijn gesloten, van alle kanten komen mensen aangerent. De meesten naar jack, ze pakken hem vast. Een paar komen naar anna en mij, de dokters duwen me aan de kant. Ik huil en schreeuw, ik laat mezelf hopeloos op de grond vallen. Een vrouw pakt me bij mijn schouder, langzaam sta ik op zoals de vrouw me vroeg. Ze brengt me naar een wachtkamer. Na een uur wachten gaat de deur open, maar het is geen dokter het is louis. Ik had hem gesmst dat ik niet mee kon naar het interview, hij gaat naast me zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en ga verder met huilen, onhandig wrijft hij over mijn rug heen. dan gaat voor de tweede keer de deur open, nu is het wel een dokter. Zonder ook maar een tintje medeleven in zijn stem zegt hij ‘ze is dood’, mijn wereld stort in. De woorden echoën door mijn hoofd heen, dit was niet alleen het einde van haar leven maar ook dat van mij. Anna en ik waren een, zonder anna geen harrry. De pijn die ik nu in mijn borst heb is niet van het schot, dit is leegte die nooit meer zal kunnen worden opgevult. Ik zal hem krijgen die idioot al is het het laatste wat ik doe.

Reacties: