FanFic.nl

Neverending Love

Hoofdstuk 2

Alice legde haar hand op hart. Hij klopte als een razende en ze had het gevoel alsof hij er elk moment uit kon springen van blijdschap. Ze wilde het wel uitgillen, en ze glimlachte breed. Ze keek naar de gedaante die wegliep, totdat hij uit het zicht verdween. ¨Hij weet mijn naam!¨ Ze keek even om zich heen, het was even rustig als altijd in het steegje. Er rolde een papiertje over de grond en een raam klepperde open en dicht, maar er was niemand. Toen ze zeker was dat er niemand was maakte Alice een vreugdedansje. Toen ze klaar was met het vast raar-uitziende dansje trok ze de rits van haar jas wat meer naar boven, het was nog steeds koud. Ze kreeg een gevecht met de rits, want hij wilde maar niet naar boven en hij bleef steken. Ze trok er hard aan en na een paar minuten gin hij eindelijk goed dicht. Toen liep ze het steegje uit, naar de voorkant van Tea & Donuts. De hoeveelheid meisjes was wat afgezakt, maar het waren er nog steeds veel voor zover ze het kon zien.

Alice liep snel verder en ze stapte stevig door om zichzelf warm te houden. Ze liep de straat uit en ze was nu in het centrum van het dorpje. Nou ja, centrum. Er was een kleine supermarkt, en nog wat kleinere winkeltjes. Ongeveer 6 in totaal. Daarom gingen de meeste mensen naar de stad, die 8 kilometer verderop lag, om te winkelen. Alice liep met snelle passen het park in. Het was er mooi en stil, en alles was wit. Het zag er adembenemend uit en ze bleef even staan. Ze ademde diep in, ze kon het nog steeds niet geloven. Ze begon weer te lopen. Haar huis lag iets verderop, aan de rand van het park met nog een paar andere huizen. Een gewoon vrijstaand ééngezinshuis. Ze liep het park door naar haar huis, waar ze het hekje openduwde en de voordeur openmaakte. Toen ze binnenkwam voelde ze meteen de warmte en ze zuchtte. Ze wreef even haar handen tegen elkaar en ze hing haar jas op aan de houten kapstok. Ze liep de huiskamer in. Haar moeder en vader waren niet thuis, ze waren werken.
Zoals gewoonlijk. Alice was driekwart van de dag alleen thuis, wat ze niet altijd even leuk vond. Ze hield wel van ze hoor, van haar vader en moeder. Ze had wel gewoon gewild dat ze vaker thuiswaren.
Alice plofte op de bank. Ze rekte zich uit om de afstandsbediening te pakken. Ze kon er net niet bij. Ze stond weer op en pakte hem en ze liet zich weer op de bank zakken. Ze drukte op het rode knopje van de afstandsbediening en de tv sprong aan.

Nog een stukje (:
Reacties zouden leuk zijn.
xx

Reacties: