FanFic.nl

The Unforgiving

I don't wanna - #13 Japan

Sinéad zuchtte en plakte de nieuwe luier dicht. 'Je lijkt op je moeder...' mompelde hij. Voorzichtig legde hij het kleintje in de wieg, en nam plaats op de stoel ernaast. Het kindje lag er stilletjes bij. De afgelopen dagen had het niet gehuild, goddank, maar ook niet gelachen of gehoest, of zelfs maar gebrabbeld. Alleen geademt. Het leek bijna een emotieloos popje. Bezorgd aaide Sinéad over het kleine hoofdje. 'Ik mis je Lyanne!' mompelde hij nu. Een traan gleed over de wang van de jongen. Snel veegde hij die weg met zijn mouw, en pakte hij het kindje weer op. 'We gaan naar mamma!' fluisterde hij, en voorzichtig liep hij de trap af naar beneden.
In het ziekenhuis was het rustig. Er hing een vieze lucht, en Sinéad werd misselijk. Snel ging hij op zoek naar kamer 12B. Allen zat stilletjes op zijn arm, en keek met grote ogen om zich heen. Voor de deur van 12B stonden twee dokters en een zuster. 'U kunt naar binnen, maar ze is in een zeer slechte toestand.' zei de zuster. De ene dokter knikte bevestigend, en de andere zei: 'Als er iets is roept u ons maar, of u moet op de rode knop achter het bed drukken. Doe rustig aan.' De zuster hield de deur open voor de lange jongen. Voorzichtig zette hij de wandelwagen tegen de muur. 'Mamma!' riep Allen met een schattig hoog stemmetje. Met een ruk draaide Sinéad zich om naar de baby. Het sloeg met zijn armpjes in de lucht, en probeerde een stofje te vangen. Een brede grijns verscheen op Sinéad's gezicht, terwijl hij op de rand van Lyanne's bed ging zitten. 'Hoor je dat?' vroeg hij met een vertederde maar ook gebroken stem. Hij pakte Lyanne's hand, en drukte er een kus op. 'Word alsjeblieft wakker. Mijn hart breekt! Ik hou zo veel van je, en Allen heeft je nodig.' Hij legde zijn andere hand op haar wang, en streelde die. 'Het spijt me zo. Van alles... En ik kan niet zonder je. Of leven in mijn eigen leugens...'

I'm on a road of broken dreams
And I need to know why.
Seek the truth through lies to be my guide.
I'm in a world of doubt and trust, can't deny
I lost my way here in this quest, can't lie.

I can't believe what's happening,
I don't know what to say.
I can't believe I'd live to see this day.

I don't wanna live this way, it haunts my mind,
And I just need to get it straight, stop wasting time,
And I don't wanna live in fear, but I can change what's wrong,
But I know, won't be living in a lie.

Oh, I'll be hanging on the cross
When I put the nails in.
It's time to choose a road that we believe in.
You say you understand it all, try and smile;
If only I could see it's true somehow.

I can't believe what's happening,
I don't know what to say.
And what I wouldn't give to change our fate...

I don't wanna live this way, it haunts my mind,
And I just need to get it straight, stop wasting time,
And I don't wanna live in fear, but I can change what's wrong,
But I know, won't be living in a lie.

And I've tried so hard to hold on,
But I keep on falling.
And no matter how hard I run,
I just keep returning,
And I'm back to where I started from.

I don't wanna live this way, it haunts my mind
And I just need to get it straight, stop wasting time.

I don't wanna live this way, it haunts my mind,
And I just need to get it straight, stop wasting time,
And I don't wanna live in fear, but I can change what's wrong,
But I know, won't be living in a lie.

http://www.youtube.com/watch?v=pejnZcpSFx0

Reacties:

xDevilBitch zei op 2 aug 2013 - 13:10:
Oké, ik schrijf maar één lange reactie, omdat de hoofdstukken op zichzelf eigenlijk te kort zijn om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. Je tilt scènes over hoofdstukken heen en dat is vrij irritant. Ik bedoel, het kan wel en ik zal niet ontkennen dat ik het zelf niet doe, maar het verhaal leest meer als een one/two shot dan als een echt verhaal, doordat het zo kort is.
Eigenlijk lijkt dit meer een spannend einde te zijn van een verhaal dan een verhaal op zichzelf. Het is een opeenstapeling van spannende scènes, maar op zich vertellen ze vrij weinig en laten ze de lezers vooral achter met heel veel vragen die niet of nauwelijk beantwoord worden. Waarom is Lyanne daar? Hoe is ze er gekomen? Waarom is ze daar? Wat zijn Sinéads motieves? etc. etc.
Wat je wel heel goed doet zijn je beschrijvingen. Die zijn heel mooi beelden. Ook de spanning weet je er goed in te brengen, hoewel die door de eeuwige cliffhangers wat minder wordt. Maar op zich: de spanning is aanwezig en dat is heel erg goed.
Maar al met al weet je me niet te pakken. Gezien je beschrijvingen zou dat moeten kunnen, maar er wordt te weinig uitgelegd en je krijgt geen enkele kans om gehecht te raken aan de personages. Dat maakt het lastig om je aandacht bij het verhaal te houden, want het is in feiten één grote opsomming van spannende gebeurtenissen.
Dus: de basis is er zeker, maar je moet gaan werken aan je plot. En heel belangrijk: leg dingen uit en neem de rust, want dat hebben lezers ook nodig. En dan komt het helemaal goed met je volgende verhaal. ^^

Aimeery zei op 14 april 2013 - 19:12:
Ahw.... HET KOMT GOED! DAT MOET! anders kom ik er bij en zorg er wel voor dat het goed komt Oké? deal? so... GO ON!