FanFic.nl

Friends or more...|| Louis Tomlinson [Afgerond]

Hoofdstuk 1 Silvanita's POV

BIEP BIEP BIEP BIEP
Ik zucht en sla de wekker uit. Ik had weer eens gedroomd over vroeger.
Die verschrikkelijke dag dat ik te horen kreeg dat mijn beste vriend, en buurjongen, ging verhuizen.

’Louis, Silvanita. We moeten jullie wat vertellen. ‘ Onze ouders keken ons serieus aan.
We waren tien en al vanaf onze geboorte beste vrienden.
We keken elkaar even aan.
‘Wat is er?’ vroeg ik. Mijn hoge stem van vroeger was niet meer.
Daar was ik blij om.
De moeders slikten en de vaders namen een slok van hun bier. Het was één uur en de vaders dronken al bier. Er moest dus iets mis zijn.
‘Ja, wat is er?’ vroeg ook Louis.
Mama en Johannah keken elkaar aan.
Johannah nam het woord. ‘Louis, Silvanita. We vertellen jullie dit op het laatste moment.’ Ze slikte. ‘We gaan verhuizen.’ Louis en ik keken elkaar aan.
‘NEE!!’ gilde ik. ‘DAT MAG NIET!! Mijn beste vriend mag me niet verlaten!’ Ik viel huilend om mijn moeders hals. ‘Mam! Zeg dat het niet waar is!’ ik keek haar met betraande ogen aan.
Ze schudde enkel haar hoofd en ik begon harder te huilen. Ik keek met ogen vol tranen naar Louis.
Hij stond erbij als een standbeeld. Ik liep naar hem toe en ging voor hem staan. Een enkele traan liep over zijn wang…

Ik zuchtte nog eens en stapte kreunend uit bed. Net twintig en nu al kreunen als je uit bed stapt.
Dat kan nooit goed zijn. Ik strekte me uit en greep naar mijn buik. Oef, spierpijn.
Ik had die tweehonderd buikspieroefeningen niet moeten doen gisteren. Niet nadat ik een maand lang niet had gesport. Ik rekte me nog eens uit, voorzichtig deze keer. Daarna strompelde ik als een oud besje naar de badkamer. Een warme douche zou me goed doen.

Even later kwam ik weer fris en fruitig de slaapkamer in. Ik liep door naar mijn kast en pakte wat kleren. http://www.wearheartonsleeve.nl/streetwear/must_be_love/trui_grijs_hart
http://www.mytheresa.com/en-de/gray-low-rise-skinny-jeans.htmlhttp://www.zalando.nl/vans-authentic-sneakers-laag-roze-va211a057-458.html
Ik had een hekel aan de winter. Het was 20 februari, maar ik had al een hekel aan de winter vanaf het begin. Ik was altijd weer blij als de lente er was.
Daarna liep ik weer terug naar de badkamer en maakte me op.
Ik liep naar de keuken en wierp ondertussen een blik op de klok.
Kwart voor acht. Ik moest opschieten, want ik moest om negen uur in de collegezaal zitten.
Ik zette de tv aan en keek met een half oog naar het nieuws terwijl ik wat at.
Het nieuws vertelde me dat One Direction weer naar Engeland kwam.
Ik zuchtte, ik miste mijn beste vriend. We hadden elkaar al tien jaar niet meer gezien.
Om acht uur vertrok ik van huis.
Ik fietste naar Carola en belde aan.
Ze woonde nog thuis. Ik was toch wel blij met het appartementje waar ik in woonde.
‘Hey Sil!’ riep Carola. Ik glimlachte. ‘Hey!’
We gaven elkaar een knuffel en begonnen te fietsen. Om tien over half negen kwamen we aan op de Universiteit. ‘Ik heb echt geen zin.’ Klaagde Carola.
Ik grinnikte. ‘Pech gehad. Wees blij dat we dezelfde colleges volgen!’
Ze knikte. ‘Dat is waar. Dan ben ik tenminste niet alleen in de eeuwige saaiheid der colleges.’
Ik keek haar aan en we barstte in lachen uit.
‘Je had beter voor een toneelopleiding kunnen kiezen.’ Zei ik lachend.
Ze knikte en trok haar gezicht weer in de plooi. ‘Helaas helaas! Ik zal blijven hier aan deze universiteit, tot de dood ons scheidt.’
Ik begon weer te lachen. ‘Mooi gezegd Car.’
Ze gaf me een brede grijns. ‘Weet ik.’
Ik schudde mijn hoofd en liep richting de kleine Starbucks die op de campus zat. Ik had het koud.
Ik stapte naar binnen en Carola kwam achter me aan.
‘Wat wil je?’ vroeg ik.
Carola dacht na. ‘Doe maar hetzelfde als jij.’
Ik grinnikte. Dat zei ze altijd, maar ik bleef het vragen.
Ik was aan de beurt en bestelde twee Mocha Frappuccino.
Dat was al vanaf het begin onze favoriet geweest. Ik betaalde en liep naar Carola die aandachtig een pamflet las.
‘Moet je dit zien.’ zei ze terwijl ze de koffie aanpakte.
Ik keek naar het pamflet en hield mijn adem in. Mijn oude buurjongen keek me samen met de andere jongens van One Direction aan. Het was een oproep voor een wedstrijd.
De winnaar kreeg een Meet & Greet met One Direction.
Carola keek me aan. ‘Sil, zou dit geen goede kans zijn om je buurjongen weer te zien?’
Ik knikte afwezig. Dit was inderdaad de ideale manier om hem weer eens te zien.
Ik keek naar de opdracht. Je moest een motivatie insturen.
Ik zuchtte. Pff een makkie. Ik schreef het e-mailadres op waar je het naar toe moest sturen en keek op mijn horloge.
SHITTT! Het was al twee voor negen.
Ik trok Carola aan haar arm. ‘Car opschieten! We komen bijna te laat!’
We renden samen naar de collegezaal en ploften neer op de eerste rij.
Precies op tijd

Reacties:

Malikaa zei op 22 maart 2013 - 10:19:
Omg, I definetly enjoyed it!!
Aaahhh, kben echt benieuwd of hij haar gaat herkennen!!
XXX

1Dlover zei op 21 maart 2013 - 20:30:
Omg zal louis haar gaan erkennen als ze de wedstrijd wint?
Ik hoop het heeeeeel erg! Snel verder

CrazyAnnx zei op 21 maart 2013 - 19:15:
First reaction!! <3
Love your story Gurl ^o^
En wie zou die meet & Greet nou krijgen he, ik ben geen flauw idee XD
Snel weer verder please!!! Anders ga ik je stalken >
xoxo
je toekomstige stalker als je niet snel doorgaat