FanFic.nl

True Love

Hoofdstuk 1: Hoe het allemaal begon..

Het was maandagochtend toen Dai de klas in kwam lopen. “Konnichiwa sensei’’, zei Dai. ‘’Konnichiwa, Nakamura Dai.’’ Dai lachte nog vriendelijk naar sensei en liep toen naar zijn plaats. Hij haalde zijn boeken en etui uit zijn tas en ging zitten.
De bel ging. Snel haastten nog een paar leerlingen naar hun plaatsen. Sensei begon te praten: ’’Konnichiwa klas. Vandaag hebben we een nieuwe leerling in onze klas.’’ Er kwam een jongen naast sensei staan. “Stel jezelf maar voor’’, zei sensei. De jongen begon te praten: ‘’Nou, ik ben Kobayashi Kenji en ik ben 17 jaar.’’ Dai luisterde aandachtig. ‘’Wat is die jongen toch knap’’, dacht Dai. Hij begon te blozen. Toen keek Kenji naar Dai. Snel keek Dai weg, want hij wou natuurlijk niet gezien worden met een rood hoofd.
Sensei zei nog: ’’Zo, Kenji, je mag naast Dai gaan zitten. Veel plezier op onze school.’’ ‘’Arigatou‘’, zei Kenji en hij glimlachte naar sensei.
Kenji liep naar de plek waar hij mocht gaan zitten. ‘’Het is toch goed als ik naast je mag zitten?’’ vroeg Kenji. ‘’Ja… hoor..’’, stamelde Dai.
Dai keek de hele les alleen maar naar zijn boek. Hij was bang, als hij omhoog zou komen, dat iedereen hem zag blozen en dat wou hij niet. Toen vroeg Kenji hem iets. Dai schrok zich natuurlijk kapot, maar hij bleef koel. Kenji vroeg: ‘’ He, mag ik een gum lenen en wat is eigenlijk je naam?’’ Dai gaf hem een gum en zei:’’ Ik heet Nakamura Dai.’’ ‘’Leuk je te ontmoeten, Dai.’’
Eindelijk ging de bel. Snel propte Dai zijn spullen in zijn tas en liep, naar de grond kijkend, de klas uit. Hij liep naar buiten om tot rust te komen en ging zitten in het gras. Hij pakte een leeg schrift uit zijn tas en begon er in te schrijven. Hij schreef: Kobayashi Kenji, 17 jaar, bruine ogen en bruin haar. Net toen hij verder wou schrijven kwam er iemand aan. Het was Kenji. Snel stopte hij zijn schrift in zijn tas en deed net alsof hij van de zon aan het genieten was. ‘’Hey, Dai. Hoe gaat het?’’, vroeg Kenji. ‘’Het gaat wel’’, zei Dai.
‘’Hé, je bloost helemaal. Gaat het wel goed?’’, vroeg Kenji bezorgd.
‘’Ja, h-het gaat goed’’, stamelde Dai.
‘’Weet je het zeker?‘’ vroeg Kenji en hij voelde aan Dai z’n voorhoofd.
Dai werd nog warmer. ‘’L-laat me met rust‘’, zei Dai en hij keek de andere kant op.
‘’Gomen, ik wou je niet storen’’, zei Kenji. Hij stond op en liep weg.
‘’Ik heb het verknald. Jezus, wat ben ik toch dom’’, dacht Dai en hij liet zijn hoofd zakken. *zucht*

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.