FanFic.nl

Still the one

4

"Dit is het dan," fluisterde Harry en hij deed de deur van de logeerkamer open. Het stelde niet veel voor, maar er stond een bed. "Je bent geweldig," zei ik en liep naar het bed. "Welterusten," fluisterde Harry en hij deed de deur dicht. Ik ging zitten op het bed en pakte mijn mobiel. Ik zag dat die leeg was en pakte mijn oplader uit mijn tas, toen ik eindelijk een stopcontact had gevonden en mijn mobiel aan de oplader had gedaan, ging ik liggen en viel ik in slaap.

Ik werd wakker door iemand die op mijn deur klopte. Het duurde even tot ik het doorhad. "Ja!" schreeuwde ik naar de deur met mijn slaperige stem. Langzaam ging de deur open en ik zag Harry's hoofd om de hoek verschijnen. "Goedemorgen zonneschijn!" riep hij vrolijk terwijl hij mijn kamer in liep en bij het voeteneind ging zitten. Ik ging rechtovereind zitten, ik had al jaren niet in zo'n lekker bed geslapen. Ik zag Harry naar mijn borst staren en toen ik omlaag keek zag ik dat ik was vergeten dat ik alleen mijn beha en onderbroek aanhad en ik trok snel de dekens tot mijn kin terwijl mijn wangen zich rood kleuren. Harry schoot in de lach en ik keek hem boos aan. "Iedereen is weg, mijn ouders zijn aan het werk en Gemma is een lang weekend weg met haar vriendinnen. Wil je wat te eten?" Ik knikte en hij stond op en liep naar de deur. "Kom je nog?" vroeg hij toen hij zich omdraaide. "Ja, maar ik trek eerst wat kleren aan," zei ik. Harry haalde zijn schouders op. "Ik ben het maar, je kent me toch," zei hij. Ik gaf hem een boze blik en lachend liep hij weg.
Ik trok snel een trainingsbroek en een tshirt aan, pakte mijn mobiel en liep toen omlaag.
Beneden werd ik verwelkomd door een heerlijke geur, ik liep nieuwsgierig de keuken in en zag Harry in zijn huispak uitsmijters maken. "Het ruikt goed," zei ik. Harry draaide zich om en grijnsde breed. "Dank je, ik doe mijn best. Ga zitten," zei hij en hij knikte naar een barkruk. Ik plofte er op neer en hij zette een glas met jus d'orange voor me. "Zelf geperst vanochtend," zei hij. "Toe maar zeg," zei ik en nam een slok. "Ja, ik kon niet meer slapen. Mamma vond het trouwens prima dat je hier sliep, je mag nog wel een paar nachtjes blijven zei ze." Harry deed wat zout over de eieren toen hij dit zei. Ik deed mijn mobiel aan en zag dat ik zes gemiste oproepen had van Max. "Dat is heel lief, maar niet nodig denk ik," zei ik. Ik wist dat Max had gebeld omdat hij spijt had. Harry draaide zich om en trok vragend zijn wenkbrauwen op. "Heeft hij je gebeld?" vroeg hij toen hij mijn mobiel zag. "Ja, ik denk dat ik hem maar even terug bel. Hij is vast doodongerust," zei ik. Harry liet zijn spatel vallen en keek me aan alsof ik gek was. "Clau, doe normaaaal! Heb je in de spiegel gekeken hoe die jongen je heeft toegetakeld? Waar is je zelfrespect?" Hij schreeuwde dit boos uit en ik keek hem geschrokken aan. Even wist ik niet wat ik moest zeggen maar toen raapte ik mezelf weer bij elkaar. "Sorry, maar jij hebt hier niets over te zeggen. Jij hebt me drie jaar aan mijn lot over gelaten dus doe niet alsof het je nu ineens wat uitmaakt!" Ik pakte mijn mobiel en stond boos op. "Maar het interesseert me wel! Anders had ik je nooit hier laten slapen!" schreeuwde hij me achterna.
Ik liep de hal in en scrollde door mijn contacten. Ik drukte op Max' naam en belde hem. Hij ging drie keer over tot Max op nam.
"Jezus Clau! Waar ben je?"
"Maak je geen zorgen Max! Ik kom vanmiddag weer naar huis, oke?"
"Uuh nee! Ik zei vannacht toch dat ik je nooit meer wilde zien? Ik heb je spullen ingepakt en op de hal gezet, ik wilde weten wanneer je ze kwam ophalen."
De grond zakte onder mijn voeten weg. Max en ik hadden wel vaker ruzie, maar zo erg was het nooit.
"Max...serieus?" fluisterde ik in de telefoon. Als antwoord hoorde ik gepiep, hij had de hoorn er al opgegooid. Ik staarde met open mond naar mijn telefoon. Ik voelde het borrelen binnen in mij, ik wilde hem uitschelden. Gebeurde dit echt? Ik begreep er niks meer van.
Verdoofd liep ik de keuken weer in, waar Harry weer bezig was met koken. "Het is klaar," zei Harry kortaf. Hij zette mijn bord voor me neer en ging chagrijnig tegenover me zitten. Ik keek hem met grote ogen aan en direct veranderde zijn houding. "Wat zei hij?" vroeg Harry bezorgd. "Volgens mij is het echt voorbij," zei ik terwijl ik Harry vragend aankeek. Hij beantwoordde mijn blik door zijn wenkbrauwen op te trekken. "Mijn spullen staan op de hal, ik ga ze zo maar ophalen, denk ik." Harry wist duidelijk niet zo goed hoe hij moest reageren dus hij knikte maar naar mijn bord. Ik schudde mijn hoofd om alle gedachten even van me af te laten vallen en nam toen een hap. Het was verrukkelijk, lang geleden dat ik zo goed heb ontbeten. Harry keek toe hoe ik mijn ontbijt naar binnen werkte en toen ik het op had leunde ik achterover. "Dankje, het was erg lekker," zei ik. Hij glimlachte. "Sorry voor daarnet, je had overduidelijk gelijk," zei ik toen zachtjes erachteraan. Zijn glimlach werd nog breder. "Wat zei je?" vroeg hij speels en ik herhaalde wat ik net zei, alleen wat langzamer en harder. "Maar goed dat je een slaapplek hebt, dan," zei Harry terwijl hij opsprong. Hij pakte mijn bord en zette die in de vaatwasser. "Kom, kleed je aan, dan gaan we je spullen ophalen," zei hij. "Ik weet niet of het heel verstandig is als je meegaat," zei ik. Harry haalde zijn schouders op en trok me toen van de barkruk af.

"Stop, hier is het!" zei ik toen we voor onze flat stonden. Harry keek omhoog en haalde zijn wenkbrauwen afkeurend op. "Kraak mijn huis niet af," zei ik en gaf hem een duw in zijn zij. We stapten uit de auto en liepen naar de ingang. We liepen naar boven, naar mijn etage en ik zag mijn spullen voor de deur staan. Harry liep achter me aan. "Zijn dit jouw spullen?" vroeg hij, ik knikte. Hij pakte twee grote tassen en wilde zich omdraaien toen de deur openvloog.
"Dus, daar ben je. Ik wil graag je sleutel." Max stond in de deuropening met een sigaret op zijn lip en keek me aan. "Hier, klootzak," schreeuwde ik en pakte de sleutel uit mijn zak en gooide die agressief naar Max toe. Hij kwam tegen zijn wang aan en hij zette boos een stap naar voren.
"Waag het niet!" Ik hoorde hoe Harry mijn tassen op de grond liep vallen en op ons afliep. Toen Max Harry zag verstijfde hij even, hij nam Harry in zich op en deed een stap achteruit. Ik keek naar Harry en verbaasde me. Zijn ogen waren donker en had zijn vuisten gebald. Hij had zich groter gemaakt en deed een stap richting Max. Ik had Harry nog nooit zo gezien, hij zag er intimiderend uit en zelfs ik werd een beetje bang. Toen Max zichzelf bij elkaar had geraapt schrapte hij zijn keel. "Dus je hebt al een nieuw neukertje," zei hij en hij lachte om zichzelf. "Is dit niet de jongen die jou drie jaar geleden in de steek heeft gelaten omdat je met mij omging? Grappig." Toen Max dit zei rende Harry op hem af en hij haalde uit, Max dook net op tijd weg en Harry miste hem. Ik gaf een gil en sprong op Harry's rug. "Laat hem! Harry, hij is het niet waard!" gilde ik. Harry leek te kalmeren en deed een stap achteruit. Ik liet hem weer los en Max krabbelde op. "Hij zit nu al bij je onder de plak zie ik," zei Max met een brede glimlach. Dit keer kon ik Harry niet tegen houden, het ging zo snel. Hij zette een stap naar voren en pakte Max' kraag vast en duwde hem tegen de muur. "Zo praat je niet tegen haar, begrepen? Lafaard." Harry fluisterde dit in zijn oor en liet hem toen vallen. Max zat op zijn kont tegen de muur aan en begon te lachen. "Nu begint het pas," zei hij. Ik ging voor Harry staan voor hij Max echt aan zou vallen. "Luister niet naar hem, kom, we gaan." Ik pakte een tas en met mijn vrije hand duwde ik Harry zachtjes achteruit. "Pas maar op, ventje," zei Harry nog tegen Max voor hij zich omdraaide.

Reacties: