FanFic.nl

my horrible life (END)

Can i do it?

Ik was aan het wachten op de muziek die niet kwam.
De zenuwen namen bezit van me, net als de paniek.
Waar bleef de muziek?
Een grote vraag die door mijn hoofd doolde. Wat als de muziek niet meer kwam? Wat moest ik dan doen?
'Kun je ook zonder muziek zingen?' Vroeg een jurylid.
Ik keek verschrikt op. Zal ik dat doen? kan ik dat wel?
Mijn hoofd schudde ja, en mijn gedachten zeiden nee.
'Begin maar'. Zei een ander jurylid.
Ik sloot mijn ogen en speelde het liedje af in mijn hoofd. Toen trok ik mijn mond open en liet mijn stem de zaal in glijden. Het zenuwachtige gevoel kroop weg, en een vrij gevoel nam er de plaats voor in. Ik kon dit, en ik doe dit. Het liedje was afgelopen voordat ik er erg in had. Ik heb mezelf zien veranderen van een heel onzeker meisje naar een zelfverzekerd meisje dat graag doet wat ze wil. En nu stond ik hier met een big-smile zelfverzekerd op het podium, te wachten op het woord van de jury.
het jurylid, dat in 2010 ook de coach van One Direction was, begon met de kritiek.
'Het was fan-tas-tisch jij kunt écht zingen meid, het duurt misschien even totdat je net zo goed bent als One Direction zelf, maar je kunt er komen'.
Mijn lach werd alsmaar groter. De andere drie heb ik amper gehoord, ik was te druk bezig met mijn gedachten.
Ik voelde hoe het zenuwachtige gevoel weer terug mijn maag in kroop.
Nu nog horen of ik door mag.
'Ofcourse een ja'. Zei de eerste.
De andere twee zeiden ook ja.
Het hing nu af van Simon.
Hij keek me dringend aan, en zei vervolgens ook ja.
Ik sprong voor mijn gevoel een meter in de lucht, waardoor de hoed van Zayn, die ik mocht lenen, van mijn hoofd af viel.
Ik rende naar de gang waar ik vandaan kwam en sprong in Nialls armen.
Tranen van geluk stroomde over mijn wangen, ik keek Niall kort aan en hij plantte een kort kusje op mijn lippen.
Ik keek de jongens snel één voor één aan en zei zelfverzekerd:
'I can do this'.
'

Reacties: