FanFic.nl

Stand Alones

2 Endless Love [Harry Styles]

Twijfelend sta ik voor de Starbucks.
Elke dag kom ik hier, maar niet voor de koffie.
Nee nee. Ik kom voor het meisje. Miranda. Ze is prachtig.
Haar haar is prachtig.
Het is donkerblond/bruin en er zitten wat krullen in.
Soms heeft ze het gestijld. De vlinders in mijn buik gaan dan nog harder vliegen.
Haar ogen zijn blauw. Zo blauw als een zee, ik verdrink erin.
Haar nagels zijn altijd gelakt, vaak matchend met haar kleren.
Ik kijk naar de ingang en twijfel. Zal ik naar binnen gaan?
Zal ik haar mee uitvragen? Ik bijt op mijn nagels, ik durf niet.
Mijn ademhaling gaat snel en ik probeer het onder controle te houden.
In en uit. Ik tel en adem in, één twee drie. Dan adem ik uit. Eén twee drie.
Besluiteloos draal ik rond voor de Starbucks, dan neem ik een besluit.
Snel duw ik de deur open en stap ik naar binnen.
Ik blijf in de deuropening staan en kijk rond.
Dan zie ik haar staan. Haar haar zit vandaag in een losse staart.
Haar blauwe ogen zijn omgeven door wimpers met mascara en een streepje eyeliner loopt op haar ooglid. Tijd vertraagt en ik kan me er net van weerhouden om mijn mond open te laten vallen.
Haar nagels zijn appeltjes groen gelakt, matchend met haar gympen.
Ze loopt met een dienblad naar een tafeltje. Als ze de koffie heeft gegeven draait ze zich om.
Haar blauwe ogen boren zich in die van mij. Ze glimlacht en ik glimlach terug.
Ik loop langzaam naar haar toe.
‘Hey.’ zeg ik.
‘Hoi.’ zegt ze stralend.
Ik kijk haar aan en ze kijkt afwachtend terug.
Zinnen schieten door mijn hoofd.
Dan flap ik het er uit.
‘Wil je met me uit?’
Ik zie dat ze schrikt. ‘W…wa…wat?’ stamelt ze.
Slikkend kijk ik weg. Dan kijk ik weer terug, met meer zelfvertrouwen vraag ik het nog een keer.
‘Wil je met me uit?’ ze kijkt me aan, dan slikt ze.
Ze glimlacht. ‘Heel graag.’
Ik lach en ga met mijn hand door mijn krullen.
Het is gelukt.
Ik, Harry Styles, heb haar mee uit gevraagd.
Ze staart me aan en wuift met haar hand voor mijn ogen.
‘Hallo? Waar zit je met je gedachten?’
Snel kijk ik haar aan. ‘Wat?’
Ze grinnikt. ‘Waar je zit met je gedachten.’
Ik grinnik ook. ‘Nergens.’
Ze lacht en loopt terug naar de kassa.
Ik loop haar achterna. ‘Ik kom je vanavond rond zeven uur ophalen, oké?’
Ze knikt. ‘Dan ben ik ook klaar hier. Ik zal op je wachten.’ Ik lach en buig me naar haar toe.
Ik geef haar een kus op haar wang. ‘Tot vanavond.’

Reacties: