FanFic.nl

Spoed

Het congres

Volgens mij zitten we hier verkeerd,hoor"zei Iris terwijl ze naar buiten keek."Volgens mij heb je gelijk"antwoordde Filip."Kan ik er iets aan doen dat de gps kapot is doordat Thabo hem op de grond heeft laten vallen?"kwam Hofkens ertussen."Inderdaad,Steven"gaf Filip hem gelijk"maar volgens mij is Gijsbrecht nu al lang daar!""Wat Gijsbrecht doet kan mij niet schelen"antwoordde Hofkens."Vergeet niet dat we Ellen nog moeten oppikken."zei Iris opeens.""Oh nee!Van Poel weer!""Ja,we moeten wel,orders van Gijsbrecht"vertelde Filip."Orders van Gijsbrecht!"herhaalde Hofkens die er natuurlijk helemaal geen zin in had dat Van Poel er straks bijkwam,want dat mens was niet te doen!Gelukkig was bemoei zieke Bea niet meegegaan,het congres was alleen voor dokters en verpleegsters,niet voor baliebedienden die zich constant met andermans zaken bemoeiden!"Allemaal goed wel,maar waar woont Ellen eigenlijk?"vroeg Iris opeens."In de Roosveld straat"antwoordde Filip voor Hofkens nog iets kon zeggen."Zo Driessen,al op bezoek geweest?"kwam Hofkens ertussen.Iris keek Filip serieus aan."Wat is er nu Iris?Je gelooft toch niet dat ik...!Met Ellen komaan zeg!""Kijk,daar is ze!Ze staat al te wachten!"zei Iris geïrriteerd.De autostopte en Ellen stapte in."Goede morgen,collega's!"zei ze goedgezind."Dag Steven!""Het is dokter Hofkens,Van Poel!Ellen luisterde niet en lachte vriendelijk naar Filip."Dr.Driessen!""Oh,dag Iris!"zei ze daarna,expres als laatste waarschijnlijk.Ze vertrokken weer.Het duurde niet lang of ze stonden in de file.Ik had het nog zo gezegd he!"begon Hofkens"dat we zo vroeg niet moesten vertrekken""We hebben toch tijd"zei Filip simpel""Tijd!"herhaalde Hofkens"tijd,ja!Als het hier zo doorgaat dan staan we hier morgen nog!"Dat was niet zijn enige probleem,hij moest al even naar het toiletmaar er was nergens iets geweest om te stoppen,en hij was helemaal niet van plan om hier iets over te vertellen want dan was Van Poel weer bezig.

Gijsbrecht,Kathy,Staelens en 'Bea'waren aangekomen op de plaats van het congres.Inderdaad!Bea was ook meegegaan want Lies was ziek en kon niet meegaan dus mocht Goossens haar plaats innemen.Nog een verrassing voor Hofkens!"Waar blijven die nu?"vroeg Luc toen ze op de parkingstonden."Er zal toch niets gebeurd zijn zeker?"antwoordde Bea.Kathy keek haar aan."Ze zitten misschien in de file"

"Twee meter,tweemeter zijn we vooruit!"riep Hofkens zenuwachtig."Kalmeer nu toch eens"probeerde Filip maar Steven luisterde niet."Dat is niet meer te doen met die file altijd!Moesten ze nu eens toilettenop de autostrade hebben!"Ellen keek hem aan."Toiletten?Waarom?""Waarom,Van Poel!"riep Hofkens"zeg mij eens waarom er toiletten zouden moeten zijn,zodat de mensen pipi kunnen gaan doen als ze vastzitten in de file misschien!"Ellen begon te lachen.Daar gingen we weer!Hij had beter niks gezegd!"Is het weer zo dringend,dokter Hofkens?""Alstublieft,mens!"antwoordde Hofkens die er nu echt zenuwen van kreeg en een beetje met zijn voetenop de grond begon te tikken,onopgemerkt zodat ze het niet zouden merken maar dat deed Van Poel wel."Gaat het nog?"vroeg ze opeens,niet gemeend natuurlijk,eerder om hem te testen.Hofkens keek haar aan."Van Poel!Het is nu niet het moment ,oke?""Ik probeer toch alleen maar vriendelijk te zijn" antwoordde Ellen."Je moet een beetje afleiding zoeken""Afleiding zoeken?"herhaalde Hofkens "Ik ben hier godverdomme bijna in mijn broek aan het doen en jij spreekt over afleiding!Laat mij gewoon gerust,mens!"Ellen zei even niks maar ze had er natuurlijk wel plezier in."Ja,lach maar,Van Poel!Als je het zelf eens zult meemaken zul je groenlachen!"Ellen keek naar de file voor hen,maar ook naar de hele rij auto's die achter hen stonden."Hier zijn we nog lang niet weg!"Hofkens keek haar aan."don't push it,do not push it!"Filip keek naar Iris die al de hele gewoon naar buiten zat te kijken zonder maar een woord te zeggen."Is er iets?"vroeg Filip toen."Komaan,Filip!Is er iets?"antwoordde Iris boos."Ik dacht dat ....nee laat maar.""Wat,nee laat maar?"vroeg Filip.Hij begreep echt niet waarom ze nu zo deed.Filip keek haar aan."Maar Iris,wat heb ik nu gedaan?""Problemen?"kwam Ellen ertussen."Nu niet ,Ellen!Je ziet toch dat het nu niet het moment is om zo te beginnen!""Maar wat doe ik nu weer?""Doe nu niet zo dom,Ellen!"antwoordde Filip die haar gedoe nu echt beu begon te worden.Ellen draaide zich boos om en keek naar Hofkens die weer zo dom zat te lachen."Wat!"zei ze hard"dit is niet grappig!"maar Hofkens deed alsof hij het niet hoorde."Wacht maar tot je het straks weer in je broek doet!"zei Ellen nog.Hofkens keek haar met grote ogen aan"Bemoei je er niet mee!"Wat was hij dat mens beu!En dan Driessen en Vijverke die weer ruzie hadden,allemaal door de domme Van Poel!En hij moest zo dringend plassen.Wat moest hij nu toch doen?Hij wist goed genoeg dat Ellen gelijk ging krijgen,maar dat mocht niet gebeuren.Eindelijk gingen ze weer een beetje vooruit.

"Dat is niet meer te doen!"Hofkens werd er helemaal wild van dat die file maar niet verderging.Ze waren ondertussen al zeker een halfuur verder.Van Poel zat de hele tijd te zeuren dat het te lang duurde en dat ze het op haar zenuwen kreeg van Hofkens die op zijn beurt de hele tijd zat te zagen dat hij zo dringend naar het toilet moest.Filip was ook niet goed gezind meer omdat Iris de hele tijd zo koppig deed en Van De Vijver had hoofdpijn gekregen ,raad eens door het gezeur,gezaag en gedoe van Hofkens en de rest.Iedereen had wel iets dus.Ellen zuchtte ."Zeg,kan die muziek🎶 niet wat zachter?""Neen,Van Poel!Ik moet iets hebben om naar te luisteren of ik word zot!""En ik word zot van die muziek!🎶"kwam Iris ertussen"Ik zet het niet af!"antwoordde Hofkens die weer zenuwachtig begon te wiebelen.Ellen had dat natuurlijk weer gezien."Dr.Hofkens?""Wat,Van Poel!"riep Hofkens geïrriteerd."Duurt het te lang?We staan nu toch stil,dus als het je dan toch niet aanstaat:daar is de deur!Je doet ze open en gaat maar te voet👣verder!""Sorry?"antwoordde Van Poel verbaasd."Heb je het niet gehoord misschien?""Met die muziek🎶 hoor ik bijna niks!"riep Ellen terug."Maar hoe zit het met de pipi?"Hofkens keek haar aan.Dit deed ze nu expres!Hij besloot om er niet op te antwoord.Filip keek naar Iris die er niet vrolijk uitzag en nog steeds naar buiten bleef staren."Gaat het?"probeerde Filip.Vreemd genoeg keek Iris hem aan."Ik voel mij niet zo goed,ik heb zo een hoofdpijn.""Heb je geen pilletjebij om te nemen?"antwoordde Filip."Nee,die zitten in mijn koffer,maar zet alstublieft die muziek🎶 uit!"Filip keek naar Hofkens die nog steeds zat te wiebelen en met zijn voeten te trappelen."Steven?Wil je die muziek🎶wat zachter zetten?Iris heeft hoofdpijn en..."Hij kon zijn zin niet afmaken of Hofkens kwam ertussen."Dat is dan haar probleem he!Ik heb geen zin om...""Wat?"vroeg Ellen die al wel doorhad dat hij opeens kalmer was geworden."Niks,doe maar uit anders."zei Hofkens toen.

"Godverdomme !Oh,ik moet naar het toilet!Nu,nu,nu!"riep Hofkens terwijl ze nog steeds bijna niet vooruit gingen.Het was echt erg geworden.Hij kon zich helemaal niet meer concentreren op de weg,hij kon alleen maar denken aan plassen,een toilet.Ellen begon weer te lachen."Van Poel!Hou op!Hou alstublieft op!"riep Steven die er nu echt niet meer om kon lachen maar helemaal niet meer wist wat te doen."Maak niet zoveel lawaai,Iris slaapt!"kwam Filip ertussen."Zwijg dan zelf he Driessen."antwoordde Hofkens iets rustiger.Ellen draaide zich om en keek naar Filip."Zeg,wat is er met Iris aan de hand?"vroeg ze opeens."Ze weet toch niks van onze...geheime afspraak?"fluisterde Ellen."Moeten we eens meer doen,dokter Driessen!""Ellen,zeg dit nu niet" antwoordde Filip die hier echt geen zin in had.Ah zo!Dan had Hofkens toch gelijk dacht Iris.Ze sliep helemaal niet maar deed gewoon alsof!En zie je wel dat Filip iets had met Ellen!De valse...trut!Kalm blijven Iris,misschien zegt Ellen dit gewoon weer om haar jaloers te maken.Ze zou er straks wel achterkomen.Wacht maar!Hofkens raakte helemaal in paniek,hij moest nu naar het toilet,hij kon het echt niet langer meer ophouden,maar er was niks!Geen mogelijkheid om te stoppen ,niks!"Is er iets dokter Hofkens?"vroeg Van Poel opeens."Ik moet naar het toilet,Van Poel!"

Het was nu avond.Iedereen was naar zijn kamer gegaan.Zo ongeveer iedereen wist dat Hofkens daarstraks in zijn broek had gedaan,inclusief bemoei zieke Bea !Het kon niet beter!Kathy liep rond op de gang.Ze keek naar de schilderijen aan de muur.Opeens ging haar gsm.Tante Kitty?"Hallo,met Kathy?""Kathy!"klonk het in paniek aan de andere kant van de lijn."Nicolas!""Wat Nicolas?"vroeg Kathy die het niet begreep."Hij is in het ziekenhuis,Kathy"antwoordde Kitty."In het ziekenhuis?"herhaalde Kathy verbaasd.Haar blauwe ogen werden helemaal groot."Hoezo,Nicolas is in het ziekenhuis?""Hij is van de trap gevallen Kathy"vertelde haar tante."Ik had de trap gepoetst en had hem nog zo gezegd dat hij moest oppassen en beneden moest blijven en voor ik het wist was het gebeurd.Ik kwam vanuit de garage toen ik mijn emmer ging wegzetten,en hij lag daar op de grond.Ik heb de ambulance gebeld,want hij reageerde niet en..."Kathy liet haar gsm op de grond vallen en bleef staan.Ze keek even op naar Filip die vanachter op de gang liep."Hallo,Kathy!""Kathy,ben je er nog?""Nee,dat kan niet!"riep Kathy in paniek.Filip kwam naar haar toe."Kathy,gaat het?"Kathy keek hem aan.Ze keek naar de gsm die op de grond lag."Nicolas!"

Ellen keek op de klok aan de muur van haar kamer."Waar blijft Filip nu toch,hij had hier al lang moeten zijn!"Hij zou toch weer niet bij Iris zitten zeker,nu ze met hem afgesproken had?

"Alles komt wel goed"probeerde Filip Kathy gerust te stellen."Maar wat als dat nu niet zo is?"vroeg Kathy met tranen in haar ogen.Ze ging dichter bij Filip zitten."Bedankt.""Waarvoor?""Dat je bij me bent gebleven,natuurlijk"antwoordde Kathy."Graag,gedaan,hoor!"Kathy keek hem aan.Ze kwam dichter bij hem en opeens kuste ze hem,Filip deed mee.Aan de andere kant van de deur kwam Iris eraan."Zeg,Filip!Waar blijf je?We hadden toch afgespr...."De deur ging open.Iris keek met grote ogen naar Filip en Kathy die samen op het bed zaten te kussen.Toen kregen ze Iris in het oog.Kathy schrok en sprong onmiddellijk op."Filip!"riep Iris boos"wat heeft dit te betekenen?Ik zat daar al de hele tijd op jou te wachten en jij zit gewoon hier met een ander?En ik nog denken dat je met Ellen was!Nu zijn het er al 3!""Wacht,Irisje!"probeerde Filip terwijl terwijl hij naar haar toeliep."Het is helemaal niet wat je denkt,ik was Kathy aan het troosten want haar zoon Nicolas is...""Ik hoef helemaal niet te weten wat er met Nicolas is gebeurd!"riep Iris nog bozer als daarnet"Maar Iris,kom eens hier!""Nee,ga weg Filip!""En jij dan?"riep ze naar Kathy."Ben je niet beschaamd,dokter Pieters!"Kathy zei niks en bleef haar met grote ogen aankijken."Jij bedreigd mij dus met een collega!"riep Iris.Alsof het nog niet erg genoeg was verscheen Ellen opeens in de deuropening."Zeg Filip,weet je wel hoe laat het is?Je had er al lang moeten.....zijn"Iris keek naar Ellen die ene kort zwart jurkje aanhad met hoge hakkenschoenen eronder."Veel volk!"zei Ellen opeens."Wat heeft dat te betekenen?"Iris was echt helemaal aan het flippen."Ellen!Kathy!Filip!Nu ga je te ver,nu ga je echt te ver!""Maar Irisje ik kan het uitleggen hoor"antwoordde Filip."Niks te Irisje!Ik ben het beu Filip,een was niet genoeg zeker!"Boos liep ze weg en vloog de deur met een klap dicht.Helemaal over haar toeren liep Iris de gang op terwijl ze tegen Hofkens liep."Zeg,mens!Kun je niet zien waar dat je loopt!"riep Hofkens onmiddellijk."Laat mij gerust!"riep Iris terug terwijl ze verder liep,de trap af naar beneden.Gijsbrecht die al het geroep had gehoord kwam ook de gang op."Wat was dat voor lawaai?"Hofkens keek hem aan."Driessen,met zijn drie vrouwen!""Driessen met wat?"herhaalde Luc verbaasd."En waar is Iris nu?""Weg,ze is het afgebold!""Kom Hofkens!Ik ga naar Filip,jij gaat Iris achterna!""Ik?"vroeg Hofkens verbaasd."Ja,jij!"riep Gijsbrecht.Terwijl Hofkens tegen zijn zin vertrok ging Gijsbrecht de kamer van Kathy binnen."Wat gebeurd hier allemaal?"" Luc?"vroeg Kathy verbaasd terwijl ze naar Filip keek."Niks,hoor!"antwoordde Ellen."Niks!"riep Gijsbrecht"Jullie roepen hier godverdomme bijna heel het hotel bijeen!""Filip?Waar ga jij heen?""Ik moet Iris tegenhouden!"antwoordde hij."Hofkens en Karel zijn al weg."Hofkens en Karel"antwoordde Filip"Ik moet dat zelf doen!"Voor Luc nog iets kon zeggen liep hij weg.Filip ging naar de parking en vertrok met zijn auto.

Iris liep nog steeds helemaal over haar toeren rond in het bos."Godverdomme Filip!"Ze wist wel dat hij iets had met Ellen,en nu had ze het wel gezien hoe dat mens daar aan de deur stond.En dat vond Filip mooi!Hij was bedankt!Waar was ze nu eigenlijk?Ze had er geen idee van maar ze was niet van plan om terug te keren!Als hij haar nu eens kwam zoeken!Maar nee!Hij had het zeker te druk met Ellen.Het was daar toch niet zo gezellig,het was al donkere en warm was het ook al niet meer.Iris stapte wild door de bladeren die op de grond lagen.Ze liep verder zonder naar de grond te kijken en opeens zakte de grond onder haar voeten weg.Wat was dat?Voor ze het wist gleed ze naar beneden en viel ze daarna met een klap op de grond.Recht met haar gezicht in de modderige bladeren.Het duurde even voor ze begreep wat er gebeurd was.Haar been deed zo pijn!Hoe had ze dit nu toch gedaan.Hoewel ze nog een beetje duizelig was keek ze naar boven en zag ze een trap die bezaaid was met mos.Hoe kon ze nu zo stom zijn om niet te kijken waar ze liep.Ze probeerde op te staan maar haar been deed veel te veel pijn."Godverdomme Iris!"Wat moest ze nu doen?Er was geen kat te bespeuren in dat stomme bos!Opeens dacht ze aan haar gsm.Ze voelde in haar broekzak en pakte toen haar roze gsm.Ze moest om hulp roepen,geen mens zou haar hier ooit zo vinden!Wat had ze toch gedaan?En dat allemaal door de schuld van Ellen.In paniek zocht ze naar het nummer van Filip.Ze drukte op bellen maar ze hoorde niks,wat was dat nu weer?Iris keek naar het scherm:geen bereik !Tuurlijk geen bereik in dit verlaten bos.Ze moest opstaan,verder hulp zoeken.Opnieuw probeerde ze op te staan,ze greep de tak van de boom naast haar vast en probeerde zo recht te komen,maar het lukte niet,ze viel weer op de grond en haar gsm belande in de aarde ongeveer een halve meter verder.Daar kon ze ook al niet meer bij!

"Die is hier niet,dat zie je toch!""Ja,dat zie ik,Staelens!"antwoordde Hofkens."Weer een goed idee van den ouwe om ons op te sturen!""We waren beter met de auto gegaan"zei Karel toen."Zeg dat wel,moet voeten doen pijn!"klaagde Hofkens"en ik moet dringend pipi doen!""Nee,zeg dat het niet waar is ,he Hofkens!"antwoordde Karel."Ja,het is wel waar.Het is echt dringend!"Karel keek hem aan."Kijk daar,een café !Kom we gaan daar binnen,kunnen we nog iets gaan drinken!Filip zal het Vijverke wel gaan zoeken!"


"Filip!Help Filip!"riep Iris in paniek."Alstublieft Filip!"Waarom kwam hij nu niet?Hij kon haar toch zomaar niet in de steek laten!Haar been deed echt pijn,het was waarschijnlijk gebroken.Ze had haar gsm proberen te pakken maar het lukte niet.Straks kwam er helemaal niemand meer en bleef ze hier zo de hele nacht zitten!Waarom was ze toch zo stom geweest om hierheen te komen en niet uit te kijken!Ondertussen was Gijsbrecht in het hotel bezig met Van Poel."Ben jij nu helemaal gek geworden,Ellen?Filip heeft een relatie met Iris en jij,jij moet alles voor iedereen kunnen....verbrodden!riep Luc boos."Verbrodden?"herhaalde Ellen."Ja,en zie eens hoe je erbij loopt!"ging Gijsbrecht verder terwijl hij haar aankeek."Je ziet er niet uit zo,en zeggen dat jij een dokter bent,je zou zeggen dat je werkt als een....ik hoef het niet te weten Ellen!Jij gaat leren om op een NORMALE manier om te gaan met je collega's en anders betekend dit het einde van jou carrière op de spoed!"

Hofkens en Staelens kwamen het café binnen."Eindelijk!"zei Hofkens"kan ik pipi gaan doen!"Karel keek hem aan"Gij altijd met uwe pipi!Ge gaat nog ne keer terug komen in ne pipi!""Hahah!Grappig hoor Staelens!"antwoordde Hofkens.Hij keek rond.Waar waren ze nu beland?Het was er vrij donker,rode muren met zetels,lange gordijnen en het rook er nogal naar sigaretten.Gezellig!Ook Karel keek met grote ogen naar de vrouwen die achter de bar stonden."Wat is dat hier voor iets,Staelens?"vroeg Hofkens die eigenlijk al wel door had wat er aan de hand was."In ieder geval iets heel anders als bij Harry's!"antwoordde Karel."Maar kom,nu we er toch zijn.""Ja,ik ga eerst naar het toilet"zei Hofkens terwijl hij rondkeek."Ja,waar is dat ergens?""Vraag het eens,he Hofkens!"Steven ging naar een vrouw die achter de bar stond.Ze had lang blond haar en had een jurk aan met luipaardpirint,netkousen en rode hakken."Excuseer?""De vrouw keek hem aan en knipoogde."Hello!Kan ik wat voor je doen?"vroeg ze vriendelijk met een Hollands accent."Ja,ik ...euh..ik zoek het toilet"antwoordde Hofkens."Komt u maar mee"zei de dame terwijl ze vanachter de toog kwam."Hofkens volgde,geen idee wat hem te wachten stond.Hij volgde de vrouw mee tot beneden,de lange trap af toen ze bij de toiletten aankwamen."Zo,hier zijn we dan!Jij bent nieuw hier!"zei ze toen.Hofkens keek haar aan.Die deed echt vreemd."Wacht eens even!"zei de dame toen Hofkens verder wou gaan."Ik ben Riet,en jij?""Hofkens,Dokter Hofkens!""Oh!Een dokter!Wat leuk!Misschien moet je mij dan eens onderzoeken!"vervolgde ze terwijl ze opnieuw naar Hofkens knipoogde.Waar waren ze nu weer beland dacht hij,en dat allemaal omdat hij weer moest plassen."Sorry"probeerde Hofkens in de hoop dat ze aan de kant zou gaan."Nou,wat leuk!"zei Riet weer.Ze keek naar Hofkens die met zijn voeten stond te trappelen."Moet je zo nodig,misschien?""Wat?""Volgens mij ben jij niet helemaal mee,hoor dokter!"zei Riet terwijl ze dichter bij hem kwam.Toen duwde ze hem tegen de muur en keek hem uitdagend aan.Hofkens wist niet wat hij moest doen,dat mens was veel groter dan hij!"Wat...euh..wat doe je nu?"vroeg Hofkens.Riet lachte"Onze nieuwe klant welkom heten!Niet even zin om met me mee te gaan?"ze liet een sleutel zien en lachte opnieuw."Nou,waar wacht je op,dokter!""Het is dokter Hofkens!"antwoordde Steven.Riet kwam opnieuw dichter bij "Wel kom je?"Hofkens werd het beu en keek haar aan."Moet ik in mijn broek pissen,mens!""Sorry,ga maar!"antwoordde Riet."Als je hulp nodig hebt,dan roep je maar he!"

"Iris!Iris!"riep Filip terwijl hij verder door het bos liep.Opeens hoorde hij iets bewegen."Hallo,is daar iemand?"Geen antwoord.Filip hoorde opnieuw iets ritselen van achter de struiken.Hij zag twee ogen in de verte...een everzwijn!Filip liep onmiddellijk verder.Een everzwijn,dat kon toch niet!Het was waarschijnlijk een uil of zo!Maar toch liep hij verder,hij keek niet naar de grond en struikelde opeens over een tak van een boom die was afgevallen.

Iris schrok,ze was bijna in slaap gevallen toen er opeens iemand aankwam gelopen en net voor haar voeten was gevallen.Ze keek achter zich en zag toen twee grote blauwe ogen die haar aankeken."Filip?""Iris?""Wat Is er gebeurd?"vroeg Filip direct.Iris keek hem aan."Ik ben gevallen,van die trap daar."Filip keek naar de trap waar nu niet veel meer van te zien was omdat het zo donker was."Weet je wel hoe gevaarlijk dat was,Iris?"Iris knikte"ik ben dom geweest,Filip!Ik had moeten weten dat het Ellen haar schuld was en...""Rustig,maar"antwoordde Filip"Je moet hier eerst weg.""Kom!""Dat gaat niet Filip!""Hoezo?""Mijn been!Volgens mij is het gebroken!"Filip keek haar aan"Wacht,ik help je.Zeg,heb jij Karel en Hofkens toevallig gezien?"

Hofkens was terug van het toilet gekomen en naar Karel gegaan die al iets aan het drinken was."Charlie,we gaan hier toch niet blijven zitten,zeker?""Waarom niet ?"antwoordde Karel"we zitten hier toch goed?"Net op dat moment kwam er iemand naast hen staan."Jullie hier?"Hofkens draaide zich om."Verly?"Ook Karel keek hem aan ."Bob?Wat doet jij hier?""Ik kom hier wel regelmatig,tof café he!"antwoordde Bob en voor ze nog iets konden zeggen kwam er een andere vrouw aan en weg was Bob.Hofkens stond op."Wat ga je doen?"vroeg Staelens."Ik ben hier weg!"antwoordde Hofkens.Karel kon niet anders dan hem gelijk te geven en mee te gaan."Dag dokter,tot de volgende keer!"zei Riet nog.

Iris en Filip zaten in de auto."Zeg,Filip"zei Iris opeens"dat duurt zo lang,waar gaan wij naartoe?"Filip keek in de achteruitkijkspiegel naar Iris die vanachter op de bank zat omdat ze haar been niet kon bewegen."We gaan naar het ziekenhuis""Maar waarom,we zijn toch met allemaal dokters?"antwoordde Iris onmiddellijk."Maar wij hebben geen materiaal bij,en als dat been gebroken is moet je een gips krijgen."Iris zuchtte."Maar ik wil dat niet.""Iris,je moet.Je gaat toch niet met die pijn blijven zitten?""Nee,maar hoe ga ik dan kunnen werken?""Gijsbrecht zal je wel verlof geven"stelde Filip haar gerust."En dan kan ik zes weken met krukken lopen zeker!"zei Iris geïrriteerd."Maar nee,ik zal wel met je gaan wandelen met de rolstoel"antwoordde Filip."Dan ben ik precies een oude oma!"was Iris'antwoord.Filip lachte."Oma Iris,klinkt mooi!""Zeg!""Grapje!"


Hofkens en Karel stonden buiten.Het was koud geworden."Er gaat nooit een auto voor ons stoppen!"zei Karel opeens.Hofkens keek hem aan"Nu niet onnozel doen he!"Hij keek op zijn horloge:21.08."En wat als we op dit uur nu eens rare mensen tegen komen"ging Karel verder."Zo van die ontvoerders of zo!We zouden beter te voet verder gaan.""Ik denk er niet aan!"antwoordde Hofkens"mijn voeten doen echt pijn!""Je hebt ook altijd wel iets,he!"Hofkens keek rond,het was inderdaad al laat en donker,hij was er toch niet gerust in.Maar hij mocht dit niet laten merken,natuurlijk."Hoelang staan we hier nu eigenlijk al?"vroeg Staelens opeens."Geen idee!"Karel keek naar Hofkens die op en af begon te lopen."Wat heb jij nu?"Hofkens keek hem aan."ik heb het koud,mijn voeten doen pijn en ik moet alweer naar het toilet."Karel vond het eigenlijk best wel grappig,maar hij wist dat Hofkens nu niet in de stemming was voor van die onnozele dingen dus zei hij maar niks,of toch."Alweer,dus?""Dringend"antwoordde Hofkens.Hij was het echt beu!Hij moest altijd naar het toilet als het niet kon en kon al niet lang wachten.Opeens stopte er een grote zwarte auto aan de kant van de weg.Je kon door de vensters niks zien.Hofkens deed een stap achteruit.Maar Karel was zo stom om naar de auto te stappen."Staelens,wat doe je?"fluisterde Hofkens."Waarom praat jij nu zo stil?"vroeg Karel die het nog steeds niet begreep."Daarom"antwoordde Hofkens die naar de auto keek."Waarom?"Hofkens durfde niks meer te zeggen.Er kwam een man met een zwarte zonnebril uit de auto,met zwart haar vol jel en een donkere leren jas."Comme on!Get in the car!"Karel keek naar Hofkens."Wat is dat?""Ik weet het niet."antwoordde Hofkens.De man keek hen aan"Get into the car,right now!""Oké,oké,oké!"antwoordde Hofkens.Ze konden niks anders doen.Karel stapte in de auto,Hofkens volgde en de deur vloog met een klap dicht waarna ze vertrokken.Het was muisstil.Karel en Hofkens wisten niet wat hen te wachten stond.Voor een keer was Hofkens die anders altijd zo een grote mond had ook stil.Er was blijkbaar nog een tweede man bij,die sprak een beetje Nederlands."Jullie hier zijn voor getuigen,wij bank overvallen!"Meer uitleg kregen ze niet.Dus zij waren de getuigen van een bankoverval of zo?"Waar gaan we heen?"vroeg Hofkens opeens."What do you say?""Where are we going to?"probeerde Hofkens."Just shut up your face,you little one!"Hofkens verstond eigenlijk niet echt veel van dat Engels.Maar hij moest nu echt plassen,maar hij durfde dat nu echt niet te vragen."Staelens?""Ja,wat?"fluisterde Karel terug."Ik moet echt pipi doen!""Ja,Hofkens!Volgens mij is het nu niet de moment!""Ik weet het maar ik kan echt niet lang meer wachten"antwoordde Hofkens.Karel keek hem aan.Het was wel serieus nu,Hofkens moest echt heel dringend,natuurlijk begon hij weer te wiebelen."Whats the problem there?"vroeg een van de mannen opeens."I need to do a pee pee!"anwtoordde Hofkens in de hoop dat ze het zouden begrijpen en hem alstublieft zouden laten gaan."No,no,no!We are no idiots!No,no!You stay here!I know that story!You go out and than call the police!i don't think so!"Hofkens zuchtte en begon nog erger te wiebelen.Wat moest hij toch doen?Waar gingen ze naartoe?"Do you want that i pee in your car?"zei Hofkens opeens."Don't!"Hij meende het eigenlijk wel maar langs de andere kant kon hij dat toch niet maken!

Iris zat met Filip in de wachtkamer."Hoelang duurt dat hier wel niet!"zei Iris opeens.Filip keek haar aan."Geduld he!"Iris glimlachte."Wat zei je daarstraks over Karel en Hofkens?""Of je die gezien had."antwoordde Filip"Gijsbrecht had hen opgestuurd om jou te komen zoeken.""Nee,die heb ik niet gezien"vertelde Iris."Toch stom,dat ik die trap niet gezien heb"zei ze opeens."Het was donker"antwoordde Filip"je hebt nog geluk gehad,het had veel erger kunnen aflopen."Weet ik wel,maar wat deed je nu met Ellen en Kathy?"vroeg Iris terwijl ze hem serieus aankeek."Dat is toch niet zo belangrijk,ik ben nu terug bij jou"zei Filip toen hij haar wou kussen.Iris draaide haar hoofd de andere kant op."Wat is er nu?"vroeg Filip verbaasd."Wat is er nu?"herhaalde Iris."Ik wil weten wat je met die twee van plan was,als je dan toch niks te verbergen hebt!"riep ze boos."Maar Iris,dat betekende toch niks!"zei Filip kalm."Jij snapt het echt niet he?Ellen!Ik bedoel...heb je haar wel eens goed bekeken,hoe ze daar stond in dat jurkje?Catwomen kon haar zus wel zijn!"Filip moest lachen met haar vreemde opmerking."Oh,en jij vind dat dan nog grappig,ook!riep Iris.Wat had dokter Filip Driessen veel geluk dat ze een gebroken been had ,anders was ze het al lang afgetrapt!"Mevrouw Van De Vijver,u mag meekomen."zei een vrouw die eraan kwam."Kom,ik zal je helpen."zei Filip vriendelijk."Gaat het?""Ja,ja het gaat wel!"Ze gingen naar de onderzoekskamer."Zo,gaat u maar op de onderzoektafel zitten,of liggen,kies maar."zei de dame vriendelijk."Goede avond,ik ben dokter Noortje,zeg het eens"Iris keek haar aan."Ik ben gevallen,volgens mij is mijn been gebroken."Noortje keek haar aan."Bent u van een hoogte gevallen?"Ja,een trap die ik niet had gezien"vertelde Iris."Goed we gaan eens kijken"

De auto stopte voor een deur van een oud vervallen huis.Een van de mannen stapte uit en opende de deur."Get out!"Hofkens en Karel stapte uit de auto."Waar zijn we?"vroeg Hofkens die even niet meer wist wat te zeggen.Voor Karel kon antwoorden deed de man een deur open.Ze moesten hem naar binnen volgen,er was geen enkele mogelijkheid om te ontsnappen.Ze konden wel gaan lopen maar dat hield toch niks uit.Toen kwamen ze aan in een kleine kamer.Ze was helemaal leeg,er hingen alleen een paar lelijke gordijnen met gaten aan de ramen."Wat is dit?"vroeg Hofkens die duidelijk niet op zijn gemak was.Ze waren zo bezig met rond te kijken dat de man weer naar de deur liep,naar buiten ging en deze op slot deed.Ongeveer een minuut later kwamen ze terug met twee,met stoelen en plakband?Zo van die bruine tape!Dit was toch niet wat ze dachten dat het was?En inderdaad hadden ze gelijk.Even later zaten ze alleen in de kamer,vastgeplakt aan de stoelen.Het enige wat ze nog konden was praten,gelukkig."Staelens?Gaat het ?"vroeg Hofkens opeens."Behalve dat we hier vastzitten gaat het nog vrij goed met mij,en met u?""Ik moet echt plassen"antwoordde Hofkens"ik houd het echt niet meer!"Karel keek hem aan."We moeten hier zien weg te komen?""Maar hoe?""Geen idee!"Het was even stil."Heb jij soms een gsm bij?"vroeg Karel toen."Nee"antwoordde Hofkens"ik heb die ginder in de kamer gelaten omdat ik niet wou dat Mel de hele tijd zat te bellen!""Nu zitten we hier schoon!""Ik weet niet meer wat ik moet doen,Karel "zei Hofkens.Karel keek hem aan."We kunnen nu niks doen,nadenken!""Ik kan nu niet nadenken!"riep Hofkens"Ik ga ...."Wat?"vroeg Karel"Weet je wat je gaat doen om hier weg te geraken?"Nee!"

Noortje keek Iris aan."Ik ben bang dat er meer aan de hand is dan gebroken"zei ze opeens."Wat?"vroeg Filip verbaasd."Maar wat is er dan?""Een van de botten in haar been is veel te ver verschoven en met een gips krijgen we dat niet rechtgezet.""Maar hoe dan wel?"vroeg Filip."Met een operatie"antwoordde Noortje,"Een spoedoperatie ,we gaan eraan beginnen!"Iris keek met grote ogen naar Filip"Maar dat kan toch niet,mag ik die foto's eens zien,ik ben ook dokter!Dit moet een misverstand zijn!"Noortje keek haar aan."Mevrouw Van De Vijver,ik begrijp dat u dat niet had verwacht maar we kunnen niks anders doen!""Rustig maar,Iris"probeerde Filip haar te kalmeren,het komt echt wel goed!"Iris keek hem aan.Ze was zo boos dat ze dit nu had door Ellen,het was allemaal haar schuld,en Kathy erbij!Maar vooral Ellen!"Het is wel allemaal Ellen haar fout!"riep Iris boos."Ellen die stomme trut!""Kalmeer nu maar Iris"antwoordde Filip."Ik ga Ellen ,als we teruggaan naar het hotel eens goed op haar plaats zetten!""Ik doe haar wat aan!"riep Iris."Ja,ja,nu moet je rustig worden!"Filip keek haar aan en kuste haar."Het komt goed,echt waar."

"Ik weet het nog steeds niet,hoe we hier gaan weggeraken"zei Karel opeens.Hofkens keek op."Wat zei je?""Niks!"Hofkens deed zijn ogen dicht en probeerde aan iets anders te denken.Niet aan plassen of aan toiletten,niet.Maar het lukte gewoon niet,hij kon gewoon niet langer wachten.Probeer het dan toch!Het had geen zin!Het had gewoon geen zin!En hij had ook geen zin om hier nog de hele tijd...te laat!Hij begon te plassen,in zijn broek!Hij kon het gewoon niet meer langer ophouden.Hofkens deed zijn ogen weer open en keek naar zijn broek die steeds natter en natter werd.Hoe belachelijk was dit nu toch?Opeens keek Karel hem aan."Zeg,Hofkens!Ik heb misschien ....Wat doe je nu?"Karel keek naar de natte plas op de grond aan de voeten van Hofkens."Dat meen je toch niet?""Laat mij gerust,Karel!"riep Hofkens"laat mij alstublieft gerust!"

Bea die met Gijsbrecht iets was gaan drinken in het cafetaria keek op de klok."Zeg,Luc?""Ja,Beatje?""Dat is toch niet meer normaal"antwoordde Bea "Hoelang die al weg zijn?""Ik zal eens naar Filip bellen"Gijsbrecht pakte zijn gsm en toetste het nummer van Filip in.

In het ziekenhuis,in de kamer van Iris ging Filip zijn gsm opeens.Iris keek hem aan."Wie is dat nu weer?"Filip nam de telefoon op."Hallo,Filip Driessen?""Filip,het is Luc hier,waar blijven jullie?Heb je Iris gevonden?En waar zijn Karel en Hofkens?""Dat zijn wel veel vragen"antwoordde Filip."Ik ben in het ziekenhuis,met Iris.""Met Iris?"herhaalde Luc verbaasd."Iris,ze is gevallen en ze moet worden geopereerd."Het was even stil."Nu?"vroeg Gijsbrecht."We komen eraan,ik en Bea,oké?""Is goed"antwoordde Filip."Tot straks.""Wie was dat?"vroeg Iris toen Filip zijn gsm weer uitdeed."Gijsbrecht"vertelde Filip."Hij komt naar hier met Bea."Gaat het een beetje?"Iris zuchtte."Ik ben zo boos op Ellen!"Opeens klopte er iemand op de deur.Een verpleegster."Dag,juffrouw.We gaan beginnen"Iris keek Filip aan."Kom mee,Filip,ik wil dat jij het doet!""Dat ik het doe?"herhaalde Filip verbaasd"Dat gaat toch niet,Iris."De verpleegster keek haar vriendelijk aan."Rustig maar meisje."


"Waar gaan jullie zo laat nog heen?"vroeg Ellen toen ze zag dat Bea en Luc hun jas aandeden."Naar het ziekenhuis!"antwoordde Luc."Ja,naar Iris"vervolgde Bea "dat arm meisje ligt in de kliniek en moet geopereerd worden,door uw fout!"Ellen keek haar verbaasd aan."Hoezo,door mijn fout?""Doe niet alsof je het niet weet!riep Bea boos"jij hebt echt een probleem,Ellen,geloof mij!""Maar wat..?"Hoe kon dat nu?Iris lag het ziekenhuis door haar?Ze had haar toch niks gedaan?Kathy was begonnen!Ze moest naar Iris,nu!Ze moest naar Filip!Hij had tenslotte haar afspraak aangenomen!

"Ik heb het!"zei Karel opeens"Ik heb het!"Hofkens keek hem aan"Wat heb je?"vroeg hij simpel."Ben je dan niet blij dat we hier wegkunnen?"antwoordde Karel."Ik heb in mijn broek gedaan,Staelens!"riep Hofkens"zoals de kleine kinderen!"Karel zuchtte."Hofkens,daar kunnen we nu niks aan doen!Maar we kunnen hier wel weg!""Hoe dan?"Karel keek hem aan."Ik zal het je uitleggen"

Filip keek nog eens naar Iris die de operatiekamer binnen werd gereden met het ziekenbed.Arme Iris!En dat allemaal door dat stom mens!"Filip!Filip,wacht!"hoorde hij opeens.Filip draaide zich om en zag Ellen die aan kwam lopen met haar korte kleedje en hoge hakkenschoenen nog steeds aan,maar ze zag er niet echt vrolijk uit."Ellen,wat doe jij hier?Ga weg,ga godverdomme weg!"riep Filip boos.De mensen in de wachtkamer keken met grote ogen naar Filip en Ellen die in het midden van de gang stonden."Hoe durf je,Ellen!"Ellen keek hem aan"Ik begrijp niet wat je bedoeld,Filip!Echt niet!""Nee,zeker!Ben je nu echt zo dom?Zie eens hoe er bij loopt!"riep Filip die zich nu serieus druk aan het maken was.Ellen zweeg even."En Kathy dan?"zei ze toen."Kathy had hulp nodig,Nicolas is op spoed beland,in Antwerpen!En jij,jij denkt alleen maar aan jezelf,Ellen!Wat is je doel,eigenlijk?Mensen uit elkaar krijgen?Is het dat wat je wilt,wel dan is het niet gelukt!Weet je wel wat gedaan hebt?Iris had dood kunnen zijn!"Ellen keek hem nog steeds aan."Filip het was echt niet de bedoeling om..."verder kwam ze niet want Filip onderbrak haar."Jij weet niet wat je doet Ellen!Jij stom,stom mens!Wat als er nu ..."Ellen keek naar Filip die opeens op de grond viel.De mensen in de wachtruimte keken nog steeds toe.Van Poel liep naar dokter Driessen die op de grond lag,maar als snel kwam er een dokter aangelopen.Ze knielde neer bij Filip.Toen keek ze naar Ellen."Wat is er gebeurd?""Hij is gevallen"antwoordde Ellen "van de stress denk ik.""Hoe heet hij?""Filip"antwoordde Ellen in paniek.Wat had ze aangericht?Eerst Iris,nu Filip!"Filip!""Hallo,Filip,kunt u mij horen?"Filip opende zijn ogen en keek naar de dokter die voor hem stond."Wie bent u,waar is Iris?""Ik ben dokter Roos,Iris word op dit ogenblik geopereerd,gaat het?""Ja,"antwoordde Filip."Probeer maar even recht te staan."Filip stond recht en ging onmiddellijk naar Van Poel."Ellen,jij Ongelooflijk stom mens!"riep hij boos.Ellen keek hem aan."Filip kalmeer nu toch,straks krijg je nog..."Wat,hou je mond toch!"riep Filip weer.Hij liep wild naar haar toe en gaf haar een klap in haar gezicht."Wat doe jij nu?"vroeg ze verbaasd"blijf eens van mij af!"Dokter Roos kwam er aan gelopen."Mensen,alstublieft!""Hou daar mee op!Wat zullen onze patiënten wel niet denken!"Net op dat moment kwamen Gijsbrecht en Bea binnen."Wat gebeurd er hier allemaal?"

"Pas op,Charlie!"zei Hofkens terwijl hij naar de oude gordijnen keek."Als dat nu kapot moet gaan dan liggen we daar!""Dat gebeurd niet!"antwoordde Karel die verder naar beneden ging.Het was dus de bedoeling dat ze lang die aan elkaar geknoopte gordijnen naar beneden konden."Ik ben er!Zie je nu wel dat het niet gevaarlijk is?"Hofkens keek naar beneden."Maar ik heb hoogtevrees en euh...""Kom Hofkens!"riep Karel"het is nu of nooit!Als die mannen straks terugkomen dan zijn we erbij!""Oké,oké,oké!"Hofkens pakte de gordijnen stevig vast en probeerde zo verder naar beneden te gaan."Ja,al een/ vierde"zei Karel opeens.Maar net op dat moment scheurde het gordijn in twee.Hofkens viel naar beneden,waarna Karel in paniek begon te roepen."Godverdomme,ook dat nog!"Hij knielde neer naast Hofkens die op de grond lag."Hofkens!Hofkens!Hoor je mij?"Maar Steven reageerde niet.Karel keek rond.Wat moest hij nu doen?Hij had geen gsm bij,niks.Toen kwam er een dame door.Ze had een fluo groene jas aan,een jurk in luipaardpirint en rode schoenen!Maar dat was die Riet van in dat café!"Sorry,juffrouw?Kan ik even bellen?Hofkens is vanuit het raam gevallen!"Riet keek hem met grote ogen aan."Ja tuurlijk,hier mijn mobieltje!Zeg,waren jullie niet die nieuwe klanten?"Ze keek naar Hofkens"Hallo,dokter Hofkens!Kan je me horen?Hallo!"Daarna keek ze naar Karel die ondertussen de ziekenwagen had gebeld."Dat ziet er niet goed uit,ik heb even voor verpleegster gestudeerd maar...."Karel keek haar aan."Ik heb een ambulance gebeld""Goed"antwoordde Riet."Je kan gaan hoor"zei Karel.Riet stond weer op."Nee,ik blijf hier!Wat dacht je nou,dat ik mijn klanten zomaar in de steek laat?""Goed,blijf dat hier."

Filip keek naar het lampje van de operatiekamer dat nog steeds rood was,dat duurde nu toch al veel te lang?Straks was er iets misgegaan!Toen keek hij naar Ellen die naast hem zat en een hand op zijn schouder legde"het komt goed,Filip."zei ze"we moeten echt een praten,het was niet de bedoeling om Iris zo overstuur te maken.""Wat was het dan wel?"vroeg Filip die haar niet geloofde,hij had genoeg gezien vroeger met Bob en Britt.Ellen keek hem aan en kwam weer dichter bij hem zitten."Hou er mee op Ellen!"Van Poel hield ermee op.Ze keek nog eens naar Gijsbrecht en Bea die ook in de wachtkamer zaten."En Kathy dan?"zei ze opeens."Kathy wist niet wat ze moest doen!"antwoordde Filip boos"jij,Ellen,jij weet maar al te goed wat je doet!"Hij stond op toen het het lampje van de operatiekamer groen werd.Een verpleegster samen met dokter Noortje kwam met Iris in het ziekenbed naar buiten.Filip liep naar haar toe en keek bezorgd naar Iris die nog sliep."Is het gelukt?"Noortje keek hem vriendelijk aan."Alles is orde,het ging zelfs beter dan verwacht.Nu slaapt ze nog,we hebben haar pijnstillers gegeven maar voor de rest is alles in orde.We gaan haar nu naar de nachtkamer brengen.""Ik kom mee"zei Filip.Bea en Luc stonden op en volgden hem mee naar de kamer van Iris.Bea keek naar Gijsbrecht."Zeg,Luc?Nu ze nog slaapt ga ik even bloemenkopen"En Bea vertrok naar beneden met de lift naar -1.Opeens werd er op de deur geklopt.Filip opende de deur en keek naar Ellen die in de deuropening stond."Ellen,ik wil niet dat je hier nu binnenkomt,Iris moet rusten.""Maar Filip....""Nee,Ellen."antwoordde dokter Driessen onmiddelijk."Wat je daarstraks deed,Ellen,dat lap je ons geen tweede keer!"Ellen keek hem aan,normaal dit keer,niet met bijbedoelingen,daar leek het toch niet op."Filip,wil je me terug naar het hotel brengen,het is al laat en...""Goed,kom maar mee."

Riet,Karel en Hofkens zaten in de ambulance opweg naar de spoed."Ik ben dokter Bouten,we gaan nu dus naar het ziekenhuis"Karel keek naar Hofkens die op de brancard lag.Wat hadden ze nu toch gedaan?Het was allemaal zijn fout,het was tenslotte zijn idee dat ze zo probeerden te ontsnappen.Hofkens hoorde mensen praten.Wat was er gebeurd?Waren die mannen soms teruggekomen,en waren ze ontdekt.Hij opende zijn ogen en zag wazig gele muren met medische apparatuur.Mensen,een vrouw die hij nog nooit had gezien.Ze had gekleurde blonde haren.Waar was hij nu?Toen zag hij een man met donker bruin haar en iemand die naast hem stond."Staelens?"vroeg Hofkens die nog steeds niet begreep wat er aan de hand was."Hofkens?"antwoordde Karel verrast."Waar ben ik?"vroeg Hofkens"waar zijn die Engelsen?Hebben ze ons ontdekt?"Karel keek hem aan."Rustig,Hofkens,je bent in de ambulance.""In de ambulance?"herhaalde Steven verbaasd."Wij moesten toch niet werken?Ik voel me vreemd,Staelens!""Weet je niet meer wat er gebeurd is?We waren aan het ontsnappen,bij die Engelsen en toen zijn die gordijnen kapot gegaan en ben je naar beneden gevallen.""Ik zie bijna niks,waar is mijne bril?"Karel keek naar Riet die hem de bril gaf die in haar handtas stak."Hier Hofkens"Nu zag hij wel iets meer,maar hij wist nog steeds niet wat er nu precies was gebeurd."Wie is dat?"vroeg Hofkens terwijl hij naar Riet keek."Dat is een...een ..euh dame die voorbijkwam ...ik heb met haar gsmgebeld."Riet ging naast Hofkens staan."Gaat het een beetje?Ik ben het Riet,ken je me niet meer?""Riet?Waar is Mel en Thabo zijn ze oké?""Mel en Thabo zijn in Antwerpen"antwoordde Karel."In Antwerpen ,maar waar zijn wij dan?""Weet je dat echt niet meer?Op congres met Gijsbrecht en Filip en zo.""En met Goossens!"antwoordde Hofkens"dat bemoei ziek mens!"Karel lachte,dat was dan iets wat hij nog wel wist.Toen kwam dokter Bouten eraan."Dag,ik ben dokter Bouten,hoe voelt u zich?""Vreemd"antwoord Hofkens"mijn been en mijn voet doen pijn,gebroken waarschijnlijk.""Dat kunnen we pas in het ziekenhuis te weten komen als we foto's hebben genomen"vertelde Bouten."Zeg,ik ben wel dokter he!"antwoordde Hofkens"ik ben dokter Hofkens,hoelang gaat dat hier nog duren zeg?""Nog even"zei Bouten die naar de ambulancier keek,we zitten hier een beetje vast!""Een beetje vast!"herhaalde Karel boos"en dat voor de spoed?het is schoon!Als ik moet rijden zal het rap gedaan zijn!""Ja,ja!Het is al goed hoor meneer Stealens."Riet keek hem aan."Wat is dat hier nou voor een ziekenhuis?Een spoeddienst maar euh er gebeurd niet echt veel he!""Juffrouw,laat ons gewoon ons werk doen,alstublieft!"antwoordde Bouten die er duidelijk niet tegen kon dat Riet zo deed."Staelens?"fluisterde Hofkens opeens."Staelens?""Is er iets?"vroeg dokter Bouten die het wel had gehoord.Hofkens keek hem aan."Nee,ik moet Staelens hebben!""Oké,het is al goed!"antwoordde Bouten.Hij keek naar Karel die naast Riet zat."Hij wilt iets zeggen,ik mag het blijkbaar niet weten!"Karel ging naar Hofkens"wat is er nu?"Hofkens keek hem aan"ik moet dringend pipi doen,Staelens"fluisterde hij alsof niemand het mocht weten."Ja,dat gaat nu niet,he Hofkens!""Maar ik moet,Staelens!""Wacht toch even,je geduld is er nog altijd niet op verbeterd!"
Riet keek naar Karel en Hofkens die de hele tijd zaten te fluisteren."Wat is het probleem?""Hij moet plassen!"antwoordde Karel.Riet keek hem aan."Nou,dan vraag je dat toch gewoon aan die dokter Bouten!"Voor Karel nog iets kon zeggen riep Riet dokter Bouten."Sorry,dokter maar de patiënt moet plassen""Dat gaat nu toch niet!"antwoordde Bouten geïrriteerd."We geraken hier niet vooruit!""Dat is nog altijd geen rede om dat uit te werken op je patiënten toch?"zei Riet die niet bepaald blij was met zijn antwoord."Sorry,juffrouw!Hij zal moeten wachten!"Riet zuchtte en ging terug zitten."En?"vroeg Karel"wat heeft hij gezegd?""Wat hij gezegd heeft?"antwoordde Riet"dat er nu geen tijd is!"Hofkens die nu toch een beetje beter begon te beseffen wat er aan de hand was keek naar Staelens,daarna naar Riet."Maar zo niet he!Dat is gewoon een stomme stagiair,die Bouten!""Hofkens!Het heeft geen zin,we kunnen toch niks doen"zei Karel kalm.Bouten kwam eraan want hij kon blijkbaar niet tegen dat gepraat de hele tijd."Wat is dat hier allemaal?"Hofkens keek hem aan"Schone dokter ben jij!""Hoezo?"vroeg Bouten."Hoezo?"herhaalde Hofkens "ik moet naar het toilet!""Wat wil je dan dat ik doe?"riep Bouten die het echt op zijn zenuwen begon te krijgen."Iets!"antwoordde Hofkens."Ik doe iets!"zei Bouten toen"ik wacht tot de ambulance in het ziekenhuis aankomt!"


Ellen en Filip zaten in de auto.Het was al de hele tijd stil geweest."Bedankt dat je me naar huis wou brengen"zei Ellen opeens."Ik kon je toch niet te voet laten gaan?antwoordde Filip simpel zonder haar aan te kijken.Ellen zuchtte.Vanuit zijn ooghoek keek Filip naar Ellen die er nogal bleek uitzag."Gaat het,Ellen?""Ik voel me niet goed,Filip"antwoordde ze serieus."Je ziet er ook niet goed uit"gaf Filip haar gelijk"ga maar slapen als we aangekomen zijn""Ik voel me alleen"zei Ellen opeens"ik heb alles verpest,binnenkort ben ik mijn baan kwijt op spoed!Allemaal door die stommiteiten van mij!Het spijt me zo!"Filip wist even niet wat hij moest antwoorden.Ze meende het wel."We kunnen er nu toch niks aandoen Ellen".Opnieuw bleef het even stil,ze kwamen aan op de parking van het hotel."Sorry,nog voor daarstraks."zei Filip toen ze uitstapten."Voor wat?"vroeg Ellen."Wat ik in het ziekenhuis...""Het is oké."Ellen keek hem aan."Kom je even mee?""Ik moet terug naar Iris,Ellen.""Heel even maar?"

Iris werd wakker in het ziekenhuis.Wazig zag ze de gezichten van Luc en Bea die aan haar bed stonden."Dag meiske!"zei Bea vriendelijk."Gaat het een beetje?"Iris keek haar aan.Haar ogen voelden zwaar en ze zag opeens alles dubbel.Bea en Gijsbrecht."Waar is Filip?"vroeg ze nog en toen viel ze weer in slaap,ze voelde zich zo duizelig en misselijk.Toen droomde ze over Filip,Filip die met Ellen in de auto zat.Ellen probeerde hem te verleiden.Filip wist niet wat er gebeurde en verloor de controle over zijn stuur.De auto belande in de gracht.Alles was donker en opeens hoorde ze Ellen roepen:"Filip waar ben je?"Het was opnieuw donker en toen zag ze in een flits de ziekenwagen die over de weg reed.De auto van Filip die helemaal kapot was.En daarna lag Filip in het ziekenhuis en naast hem lag Ellen.Kathy kwam hem bezoeken.Maar toen kwam zij,in paniek liep ze naar Filip.Ze riep hem maar hij reageerde niet."Filip!Filip!"In paniek werd Iris wakker."Filip!"riep ze hard terwijl ze recht sprong.Het duurde even voor ze besefte dat ze in het ziekenhuis was.Toen zag ze Bea weer die naast haar op een stoel zat en haar hand vastpakte."Dag Iris""Bea?"antwoordde ze."Waar is Filip?"vroeg ze onmiddellijk daarna.Ze moest Filip zien!Ze moest zeker zijn dat hij in orde was."Waar is Filip?"vroeg ze opnieuw."Bea keek haar vriendelijk aan"Filip is naar het hotel,een paar spullen gaan halen voor u.""Moet ik hier dan nog lang blijven?""Dat weet ik niet"antwoordde Bea"gaat het een beetje?""Ik voel me nog steeds duizelig"vertelde Iris.Ze keek naar de gele en oranje bloemen die in een vaas op de vensterbank stonden."Mooie bloemen"

Kathy zat op haar bed in spanning te wachten tot tante Kitty iets van zich liet horen.Hoe zou het met Nicolas zijn?Ze voelde zich moe maar ze mocht niet slapen,niet voor ze wist hoe het met Nicolas ging.Ze keek nog eens naar haar gsm.Maar er belde niemand.Ze wou zo graag dat Kitty belde om te zeggen dat alles oké was.Maar wat als ze nu slecht nieuws had.Opeens hoorde ze twee stemmen in de kamer ernaast.Kathy luisterde."Oh,Filip!Zie je wel!Jij past niet bij Iris!"hoorde ze."Misschien heb je wel gelijk,Ellen!""Ik heb altijd gelijk!Wat vind je trouwens van mij?Ik heb zo nog andere kleedje hoor!""Mooi,staat je goed,Iris zou zoiets nooit aandoen!""Geen zin om iets mee te gaan drinken,beneden aan de bar?""Om te bekomen zeker!""Ja,wat dacht je?""Ja,we gaan,maar geen lawaai maken,straks worden de mensen wakker!"Ellen lachte."Filip,wacht!Ik ga eerst mijn schoenen terug aandoen!"Kathy's ogen werden helemaal groot.Filip met Ellen,terwijl Iris in het ziekenhuis lag?Hoe kon hij zoiets doen?Arme Iris!Ze mocht hier niks van vertellen!Dit kon toch niet waar zijn zeker?Ze was zo bezig met wat ze gehoord had dat ze even haar telefoon uit het oog verloor.Opeens hoorde ze hem rinkelen.Ze liep er onmiddellijk naartoe."Hallo,met Kathy?"Ze was bang dat het niet goed was gekomen."Kathy,Kitty hier"antwoordde haar tante."Hoe is het met Nicolas?""We zijn nu in het ziekenhuis in een kamer,hij heeft niks gebroken,alleen zijn voet verstuikt"klonk de stem van Kitty.Kathy was verrast."En verder is hij oké?"

Ze waren nog altijd niet aangekomen met de ambulance."Hoelang gaat dat nog duren,zeg!"zei Karel die het echt beu was."Ik kan er ook niks aandoen dat die auto's voor ons niet vooruit gaan!"antwoordde Bouten."Ik moet plassen"klaagde Hofkens"ik moet echt dringend!"Dokter Bouten keek hem aan"ga je nu eindelijk eens je mond houden,ik word hier gek!Gek word ik!"riep Bouten boos.Hofkens was het ook beu,hij was hier nu de patiënt en hij moest heel dringend!Maar denk je dat ze iets deden,nee!Ze deden helemaal niks!"Staelens?"zei Hofkens weer."Ja,wat is er nu weer?"Voor hij kon antwoorden stopten ze eindelijk de ambulance en kwamen ze aan op de spoed.Toen ze op de gang kwamen zag Karel opeens Bea op de gang."Bea?""Kareltje?"vroeg Bea verbaasd"Wat is er gebeurd?"Bea keek naar Hofkens die ze mee naar de onderzoekskamer namen."Zeg wat is er met Hofkens?""Een lang verhaal"antwoordde Karel"We moesten van Gijsbrecht Iris gaan zoeken en het werd al laat en toen deden we autostop en twee Engelse mannen hebben ons meegenomen.We waren aan het ontsnappen en Hofkens is van het raam naar beneden gevallen."Bea keek hem met grote ogen👀aan"Oei,oei!En nu?We moeten Mel verwittigen!"Karel keek haar aan"Wat doe jij hier?""Ook een lang verhaal!"antwoordde Bea."Filip heeft Iris gevonden in het bos,ze was gevallen.We zijn naar hier gekomen en ze is geopereerd ,Filip is weg met Ellen want hij heeft haar bedrogen,en nu is ze wakker en Filip is onbereikbaar!"

Mel schrok wakker toen haar gsm die op het nachtkastje lag opeens rinkelde.Ze keek naar het scherm waar opstond :'Bea belt'📞.Mel nam de telefoon op."Hallo,met Mel?""Bea,hier meiske!Ik wil u niet ongerust maken maar we zitten op spoed!""Hoezo ?"vroeg Mel die nog niet helemaal wakker was."Iris is geopereerd en Hofkens is...""Wat is er met Steven?"vroeg Mel in paniek."Hij is uit het raam gevallen of zoiets"vertelde Bea."Uit het raam gevallen!"riep Mel"maar ik kom eraan!"Voor Bea nog iets kon zeggen deed ze haar gsm uit en vertrok ze."Hoe had dit nu weer kunnen gebeuren?

Karel ging naar Hofkens die in de onderzoekskamer nog steeds zat te wachten tot er een dokter kwam."Wat is dat hier voor een ziekenhuis?"zei Hofkens opeens."Dan is het bij ons op de spoed toch veel beter!"antwoordde Karel."Zijn jullie niet tevreden?"klonk de stem van dokter Bouten die eraan kwam.Karel keek op,die hadden ze niet zien aankomen"Nee,nee!Het is hier een hele goede spoeddienst,daar kunnen ze bij ons nog wat van leren!"vertelde Karel.Bouten keek naar Hofkens"goed,we gaan u eens onderzoeken,meneer....Hofkens...was het zeker?""Dokter Hofkens!Het is al erg genoeg dat ik hier nu zelf lig en maak een beetje voort want ik moet naar het toilet!""Dat is niet meer normaal!"antwoordde Karel die naar dokter Bouten ging."Dat is nu al de hele tijd zo he,dokter!Overal waar wij gaan moeten wij een wc gaan zoeken,dat kan toch niet meer!Ik heb de indruk dat het nu nog erger is!"Bouten keek hem aan."Dat kan wel door de val zijn,maar dat zullen we verder onderzoeken.Als ik u nu mag vragen meneer Staelens om naar de wachtruimte te gaan,dan kunnen wij ons werk doen!"

Filip keek Ellen aan."Zouden we niet teruggaan?Het is al bijna half twee s'nachts.""Nog eentje dan."antwoordde Ellen."Ik heb niet zo een zin meer Ellen "vertelde Filip maar Ellen luisterde niet"nog twee glazen champagne!"riep ze naar de ober.Filip zuchtte en keek nog eens op de klok.Waar was gij mee bezig?Hij zat hier aan de bar met Ellen en Iris zat in het ziekenhuis te wachten tot hij haar kwam bezoeken.Hij moest hier weg want Ellen begon nu wel echt te overdrijven."Alstublieft!"zei de ober vriendelijk terwijl hij de twee glazen champagne op de toog zette.Ellen keek naar Filip"Wat is het hier toch zo gezellig,wij met zijn tweetjes,vind je niet?""Ja,natuurlijk Ellen."antwoordde Filip hoewel hij het eigenlijk helemaal niet meer leuk vond,hij moest naar Iris.Hij kon haar niet alleen laten.Hij keek nog eens naar Ellen die van haar glas dronk,ze genoot hier echt van!Maar eerlijk,met hoeveel mannen had ze dit al gedaan?Ze was niet te betrouwen maar lang de andere kant was ze toch wel vriendelijk.Maar hij was met Iris,en niet met Ellen!Dus moest hij hier nu weg!Filip stond op.Ellen keek hem aan"Wat ga je doen?""Ik ga even naar het toilet"antwoordde Filip.Ellen lachte"tot zo,dokter Driessen!"Tot zo dacht Filip,dan had ze het goed mis,hij ging nu naar Iris,dat arme meisje had lang genoeg op hem gewacht!

Het was helemaal donker.De deur van de kamer ging open.Hofkens keek naar de deur die steeds verder openging.Een vrouw met een fluo groene jas kwam de kamer binnen."Dag,Steven!"zei ze vriendelijk."Ik ben het,Riet."Ze ging naast het bed op de stoel zitten en keek hem vriendelijk aan."Hoe voel je je nu?""Nog altijd vreemd"antwoordde Hofkens.Hij kon zich nog steeds niet herinneren wat er daarstraks was gebeurd.En die Riet,wie was dat eigenlijk?Hij had er geen idee van.Wie weet hoe lang kon hij hier in dit stom ziekenhuis blijven?Hij had dus een gebroken been en een verstuikte voet zoals gezegd.Die dokter Bouten had ook iets gezegd over geheugenverlies en hij had de hele tijd het gevoel dat hij naar het toilet moest.Dat kwam zogezegd door de val,dat had dokter Bouten gezegd natuurlijk!Hij had een verhaal verteld over een zenuw in de rug die druk gaf op de blaas.Maar dat klonk in ieder geval vreemd.De deur van de kamer ging opnieuw open,het licht van op de gang viel binnen.Karel kwam binnen,gevolgd door een vrouw met kort blond haar en een een klein kindje."Dag,Steven!"zei ze vriendelijk!"Gaat het een beetje?Ik en Thabo komen nog enkele spullen brengen.""Wie ben jij?"vroeg Hofkens toen.De vrouw keek hem verbaasd aan"ik ben Mel,en dit is Thabo!Je vrouw en kind!"Hofkens bekeek de twee nog eens goed"Ik ken jullie niet,Staelens wie zijn dat?""Maar Mel en Thabo"antwoordde Karel die het ook niet begreep.Mel en Thabo?Zijn vrouw en kind,maar hij had die nog nooit eerder gezien!"Ik ken jullie niet!"zei Hofkens weer.Mel keek hem bezorgd aan"Maar Steven,dat kan toch niet ik ben je vrouw,De Cock!""De Cock?"herhaalde Hofkens verbaasd"maar ken helemaal geen De Cock!Jij bent mijn vrouw niet!Zij is mijn vrouw!"zei hij terwijl hij naar Riet keek die nog steeds naast hem zat."Jouw vrouw!"riep Mel"maar dat ben ik!"Ze keek naar Karel"Wat is hier aan de hand?Is dit soms een grapje of zo want ik kan er niet mee lachen!""Maar nee!"antwoordde Karel"ik ga dokter Bouten halen"Toen Karel vertrok om Bouten te gaan roepen keek Mel nog steeds naar Hofkens,toen naar Riet."Wie ben jij?"vroeg ze."Ik ben Riet"antwoordde die"Steven was op bezoek geweest in mijn café en toen ben ik hem weer tegengekomen toen hij dus uit dat raam gevallen was.Ik ben mee naar hier gekomen omdat ik mijn klanten niet in de steek laat.Jij bent dus Mel?""Ja!"antwoordde Mel die te helemaal niet om kon lachen."Ik snap het niet,echt niet!"Riet keek haar aan"misschien moet je herinneringen gaan opzoeken,zodat hij het zich opnieuw kan herinneren,verhalen of foto's.Ik kom zo wel terug,ik laat je even alleen."Riet vertrok.Mel ging zitten en keek naar Hofkens."Herken je me dan niet meer?"Steven keek haar aan."Ik zeg toch dat zij mijn vrouw is!""Maar,Steven!"antwoordde Mel"dat ben ik!Weet je nog ,toen we getrouwd zijn,in de kerk?Met al de collega's die gekomen zijn,en daarna het feest.En dat we zo lang gewacht hebben op Thabo?Die uit Afrika moest komen voor de adoptie,onze zoon.""Nee,ik ken jou niet!"

Iris werd wakker toen de deur van haar kamer openging.Filip kwam binnen."Dag,Iris""Filip,eindelijk,je bent er!"zei Iris blij.Filip keek haar aan"Was jij hier alleen?""Nee,Bea en Luc waren hier maar die zijn vertrokken.Bea is naar Hofkens."vertelde Iris."Naar Hofkens?"vroeg Filip"is die ook al hier?""Die ligt hier"antwoordde Iris"hij van een raam naar beneden gevallen of zoiets,een raar verhaal."Filip ging naast haar zitten."dat is inderdaad raar"zei Filip toen."Hoe gaat het met hem?""Ik weet het niet"antwoordde Iris.Ze keek Filip aan."Waar zijn mijn spullen?""Hoezo,jouw spullen?"vroeg Filip die het niet begreep."Jij was toch spullen voor mij gaan halen,in het hotel"legde Iris uit."Bea vertelde dat"Oh nee!Bea had verteld dat hij spullen voor haar was gaan halen terwijl hij met Ellen zat!Godverdomme!"Is er iets,Filip?"vroeg Iris opeens."Nee"Iris keek hem nog eens aan."Je hebt dus niks meegenomen,of wel?""Ik ben het vergeten.."was het enige wat Filip kon uitvinden en dat had hij misschien beter niet gezegd."Hoezo,vergeten?"riep Iris boos"je gaat speciaal voor iets terug en dan vergeet je het?Ik geloof er niks van Filip?Waar zat jij?""Ik...euh..."begon Filip"Net op dat moment ging de deur open en kwam Bea binnen.Ze keek naar Iris die helemaal niet blij was.Daarna naar Filip.Iris deed alsof ze Bea niet zag en ging gewoon verder."Wel waar zat je?"vroeg ze weer.Filip zei niks."Nu weet ik waarom jij je gsm niet opnam!"kwam Goossens ertussen."Kom jij maar eens mee met mij!Iris hoeft hier niet zo in het geroep te zitten!"zei ze boos.Filip volgde haar tot op de gang.Bea keek hem boos aan"Nu gaat ge te ver he,jongen!Iris zo bedriegen!Je zat weer met Ellen zeker,in het hotel!En dan was het nog te veel om iets te laten weten!"Filip keek haar met grote ogen aan maar hij wist niet wat te zeggen."Hoe moet Iris zich wel niet voelen?"riep Bea boos.Iris die in haar kamer zat kon alles horen,zo hard riep Bea.Zij was ook boos.Ze had het wel kunnen weten!Dat Filip daar met Ellen had gezeten!"Iris dat arm meiske ligt hier in het ziekenhuis op u te wachten!riep Bea "en gij,gij ligt in het bed met een ander!""Bea alstublieft."antwoordde Filip kalm"het is niet wat het lijkt!""Nee,en ik ben blind zeker!"riep Goossens"ge zult moeten kiezen:Ellen of Iris!"

"Dat geheugenverlies kan nog wel een paar dagen duren,mevrouw"vertelde Bouten"Maar normaal gezien gaat dat vanzelf weer over,het kan wel sneller gaan door herinneringen terug op te zoeken."Mel keek hem aan"ik hoop het,en dat plassen dan?""Van het zelfde verhaal"antwoordde Bouten"dat zou vanzelf moeten doorgaan.""Bent u wel zeker dat het komt door de val?"vroeg Mel"zeker,mevrouw.Door de val is er dus een zenuw die druk geeft op de blaas en daardoor krijgt hij steeds het gevoel dringend te moeten plassen,maar dat is niet altijd het geval""Bedankt"antwoordde Mel."Nog een goede nacht verder"zei Bouten nog voor hij vertrok.Mel keek nog eens naar Hofkens die nu eindelijk sliep."Kom,Thabo.We gaan naar het hotel.Ze had besloten omdat Hofkens en Iris er nu toch niet waren dat ze in het hotel kon blijven slapen,zo moest ze niet steeds die afstand doen.

Filip zat op de stoel naast het bed van Iris.Hij keek haar nog eens aan."Iris,slaap nu maar.Het is al twee uur s'nachts door""Ik kan niet slapen,Filip"antwoordde Iris."Probeer het dan"zei Filip vriendelijk.Hij had nu definitief voor haar gekozen.Ellen was verleden tijd.Iris was niet meer boos,als hij nu echt bij haar bleef.Ellen moest het zelf maar oplossen,er liep nog genoeg slachtoffers voor haar rond,arme mensen!"mooie bloemen,van Bea,vind je niet"zei Iris opeens."Heel mooi"antwoordde Filip."Hoe gaat het nu eigenlijk?""Het gaat wel"vertelde Iris"als dokter Noortje morgen op bezoek komt mag ik misschien al naar huis,ja,naar het hotel.Gaat dat congres eigenlijk nog door,nu iedereen hier bijna in het ziekenhuis ligt?"Filip keek haar aan"Waarschijnlijk wel,ja.Het is toch op de kosten van dokter Gijsbrecht!"Iris lachte"Veel geluk heeft die ook wel niet,dat we dit nu voor hebben""Jij hebt wel geluk gehad Iris"antwoordde Filip.Iris knikte."Bea was naar Hofkens geweest,Mel was helemaal overstuur.Naar het schijnt wist hij niet meer dat zij zijn vrouw was en zo""Erg genoeg,zo kennen we Hofkens ook niet!""Dokter Hofkens!"antwoordde Iris lachend."Oh ja!""Ik verveel me"zei Iris opeens."Je zou beter slapen,dan kun je je niet vervelen!Kun je lekker dromen!"Iris keek hem aan."Over dromen gesproken,daarstraks droomde ik dat jij een auto ongeluk kreeg,met Ellen!Ik was er echt niet goed van,het leek zo echt!"


Hofkens stond in de lift,met Riet.Het was er donker.Hij was er niet gerust in.Opeens viel de lift stil.Ze zaten vast.Er was geen noodknop,geen telefoon,niks!Riet stond er gewoon maar bij.En hij raakte in paniek omdat hij dringend moest plassen en er niet uit geraakte.Riet lachte.Opeens ging de lift weer verder.Ze stonden in de kerk.Hij had een kostuum aan en zij een lange witte jurk.Een priester kwam eraan."Steven Alexander Hofkens,neemt gij Riet Van Santen tot uw wettige echtgenote?""Nee,Steven wacht!"riep er opeens iemand.Hofkens draaide zich om en zag toen Mel dat kwam aangelopen."Je bent al getrouwd met mij!"Hofkens was helemaal aan het flippen toen hij haar zag.Riet keek hem aan en zei"je hebt nog een vrouw,hoe durf je?"Hofkens liep weg uit de kerk en toen kwam hij opeens in een bos terecht.Een donker bos.Hij moest nog steeds ongelooflijk dringend naar het toilet,maar er was nergens iets te bespeuren.Hij kwam in een witte ruimte terecht.Een hele rij vol toiletten.Maar elke deur die hij wou opendoen was dicht.Hij zag Riet die achter hem stond met een sleutel te zwaaien."Trouw met mij Steven,en ik,ik geef je de sleutel""Welke sleutel?"vroeg Hofkens"De sleutel van het toilet"antwoordde Riet vals.Wat moest hij nu toch doen?Riet kwam steeds dichter bij en dichter met de sleutel in haar slanke handen met lange roodgelakte nagels."Ga weg,mens!riep Hofkens "ga weg!ga weg!"Hofkens werd wakker en keek rond.Hij was in het ziekenhuis!Het was maar een droom!Het leek zo echt,dat mens wou met hem trouwen en die ene Mel beweerde dat ze zijn vrouw was,alweer!Maar hij had haar nog nooit gezien!Hij was er niet goed van en hij moest echt heel dringend naar het toilet.Hofkens zocht te bel en belde de verpleegster,want met die gips aan zijn been kon hij dat natuurlijk niet zelf en dat vond hij al irritant genoeg!Een minuut later kwam de verpleegster eraan."Goede nacht!Ik ben Rita!"zei ze,echt vriendelijk zag ze er niet uit."Wat is het probleem?""Ik moet naar het toilet"antwoordde Hofkens.Rita keek hem aan.Ze hielp hem mee naar het toilet maar toen hij eindelijk daar was moest hij helemaal niet meer plassen,dus ging hij met Rita weer terug naar zijn bed.

"Hoeveel keer nog,zeg!"riep Rita geïrriteerd toen ze voor de vijfde keer de kamer van Hofkens binnenkwam."Ik kan er ook niks aandoen"antwoordde Hofkens"ik moet dringend pipi doen!"Rita zuchtte"als je nu nog eens echt zou moeten!"Weer hielp ze hem mee naar het toilet,maar hij moest alweer niet.Nu was ze het echt beu!"Dit is de laatste keer geweest!"riep ze boos terwijl ze de deur met opendeed om te vertrekken"als ik nu nog eens moet komen dan kun je de hele nacht op de pot blijven zitten!Ge hebt het goed verstaan he,meneer Hofkens!""Het is Dokter Hofkens!"

Rita kwam boos de koffiekamer binnen waar ook haar collega Cynthia zat."Zeg,Rita!Wat scheelt er?"vroeg die terwijl ze opkeek."Wat scheelt er!Ik krijg het he!Van die Hofkens daar!"riep ze boos."Hofkens?"vroeg Cynthia"wie is dat nu weer?""Die nieuwe patiënt "antwoord Rita terwijl ze een tas koffie nam"niet te doen is het!Hij zit de hele tijd te bellen omdat hij zogezegd dringend moet plassen en dan als ik kom dan moet hij niet meer!Ja salut!"Cynthia keek haar aan"Ja,Rita!Die mens kan daar toch ook niks aandoen he!We zijn verplicht om elke keer te gaan als ze ons oproepen!"Ze had het nog niet gezegd of de bel van Rita ging alweer.Wild stond ze recht"die gaat ervan krijgen,ze!"Boos stapte ze de gang door opweg naar de kamer van Hofkens waar ze wild de deur open trok."Met wie zijn voeten zijt gij hier aan het spelen,mens!"Hofkens keek haar met grote ogen aan"maar ik moet nu echt!""Ja,dat zei je de vorige keren ook!"En natuurlijk was het weer hetzelfde verhaaltje!Rita was het echt beu!"Nu is het genoeg he!"riep ze boos waarna ze Hofkens een klap in zijn gezicht gaf."Wat doe je nu?"vroeg Hofkens verbaasd."Dat lapt ge mij geen tweede keer niet meer!"riep Rita boos"ik kom niet meer!Trekt uwe plan!"Rita liep weer de koffiekamer binnen."Weer hetzelfde?"vroeg Cynthia ."Ja!Maar nu is het genoeg!Ik ga niet meer!"Cynthia keek haar aan"Maar allez,Rita!Als die arme mens nu naar het toilet moet!"Maar Rita luisterde niet.Na enkele minuten ging haar belletje weer.Maar ze deed niks."Ik ga niet!"zei ze koppig"dat zal hem eens leren!""Dat kun je toch niet maken"antwoordde Cynthia"als die nu echt moet""Durft niet he!"riep Rita"ik ga er niet naartoe want dan gaat er wat zwaaien!"Ondertussen in de kamer van Hofkens bleef haar maar bellen want dat mens kwam niet.En nu moest hij echt heel dringend!Komaan mens!Maar na vijf minuten was ze er nog altijd niet.Arme Hofkens!
Cynthia keek naar Rita die gewoon de hele tijd de bel negeerde."Overdrijf je nu niet een beetje?""Nee,ik ga eens naar die mens daarnaast zien"antwoordde Rita terwijl ze vertrok.Opeens hoorde Cynthia iemand roepen.Nu was die bel kapot,zeker!Ze ging naar de kamer van Hofkens en keek naar het bed dat helemaal nat was.Zie je wel,Rita met haar onnozel gedoe altijd!Nu had die arme mens in zijn broek gedaan.Ze keek hem vriendelijk aan"Gaat het een beetje,jongen?Dat is allemaal de schuld van Rita,he!"Hofkens keek haar aan"Wat is dat nu voor een verpleegster?""Het is niks hoor"antwoordde Cynthia"ik zal eens kijken of jij nog iets anders hebt om aan te doen"Cynthia ging naar de kast en opende die maar Mel was blijkbaar de helft vergeten!"Ik ga even kijken of ik nog iets voor u vind"zei ze vriendelijk.Cynthia ging naar de linnenkast in de koffiekamer en keek boos naar Rita die weer maar eens een boekje zat te lezen en op haar gemak een koffie aan het drinken was"Zo werkt dat niet,he meisje!"Rita keek op"Wat?""Wat?"herhaalde Cynthia boos"die Hofkens daar,waar jij niet naar wou gaan kijken heeft in zijn bed geplast!"Rita keek haar aan"Oei,ja ik kon toch ook niet weten dat het deze keer echt was he!"Cynthia pakte de lakens en andere kleren en gooide die voor Rita op tafel."Wat moet ik hier nu mee?"vroeg ze."Jij gaat dat bed verschonen en die patiënt andere kleren geven!"antwoordde Cynthia boos"als jij niet meer uw best gaat doen dan zal ik eens een woordje met de directrice gaan praten!"

De volgende dag...

Gijsbrecht,Bea,Kathy,Ellen,Mel En Thabo zaten in het hotel.Het congres was ook niet alles.Er gebeurde om het zo maar te zeggen juist niks.Er zou vandaag iemand
uitleg komen geven over de spoeddienst en de geneeskunde in Afrika maar die had geen stem meer en was thuis gebleven.Daar zaten ze dan,niks te doen.Of ja,ze hadden een aanbod gekregen om nog iets te gaan drinken in het cafetaria maar daar gebeurde ook niet veel.Mel en Thabo besloten om nog eens naar het ziekenhuis te gaan.

Filip kwam de kamer van I

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.