FanFic.nl

Just haven't met you yet (end)

couldn't get any better

Malika’s POV

ik word wakker en kijk op de klok. Hoe laat moest ik ook al weer bij hun huis zijn? Owhja, twaalf uur. Het is pas 8 uur. Ach ja, maakt niet uit. Heb ik tenminste langer de tijd om na te denken over mijn outfit en de gerechten. Ik stap onder de douche. Heerlijk die warme stralen. In mijn heerlijke badjas loop ik naar mijn kast. Hmm, wat ga ik vandaag aandoen? Dat is het! Ik pak mijn favoriete jurkje, een roze met een iets langere achterkant, en trek hem aan. Nu nog een leuk sjaaltje erbij. De crème sjaal is er wel leuk bij. Waar is mij schort eigenlijk? Ik loop naar de keuken en trek de lades open. Ahh, hier ligt het. Mijn schort waarmee ik ben begonnen met koken. Hij is crème met roze. Met een soort ombre effect. Ja ik weet het, maar ik vind die kleuren gewoon super leuk.
Ik maak snel een ontbijtje klaar en begin aan mijn boodschappenlijstje. Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee wat ik klaar zou moeten maken. Liam heeft een fobie voor lepels, dus iets als soep valt al af. Misschien wel als voorgerecht een simpele salade met zalm. Ja dat is wel oke denk ik. Ughhh, dit is zooo moeilijk. Misschien sushi als hoofdgerecht. En als toetje een cakeje met karamel. Oke, dit zijn wel heel veel verschillende soorten keukens. Maar goed, I don’t know. Het is freaking lastig.
Ik maak mijn boodschappenlijstje af en kijk op de klok. Kwart over elf. Alles in een tas stoppend zoek ik mijn witte vans. Ik trek ze aan en loop de deur uit. Het is super lekker weer. Volgens de thermometer ongeveer 23 graden. Ik besluit Liam te bellen om te zeggen dat ik onderweg ben. ‘Heey Liam!’ ‘Heey Malika, Ik wou je net bellen!’ ‘Dan bel ik volgens mij precies op het goede moment. So, wat is er?’ ‘Ik zat te denken, is het niet beter als we jou op komen halen en dan gelijk doorrijden naar de supermarkt.’ Ik stop met lopen. ‘Ja dat klinkt wel goed. Hoe laat zijn jullie er dan?’ ‘We zijn er al!’ ‘Wat?!?!’ Ik hoor ze lachen, waarschijnlijk sta ik op luidspreker. ‘Draai je om, en dan zie je waarschijnlijk onze hummer staan.’
Ik draai me langzaam om, en daar staat inderdaad de hummer. God, ze hebben me echt laten schrikken. Ik loop naar de auto en doe de deur open. Dan zie ik Zayn en Harry op de achterbank, en Louis en Liam voorin. ‘Not funny guys, not funny,’ probeer ik zo serieus mogelijk te zeggen. Maar alleen al door het zien van hun o zo onschuldige gezichten begin ik al te lachen. ‘Stap in, dan kunnen we gaan.’ ik stap in en ga naast Harry zitten. ‘Dus vertel is, wat voor lekkers ga je maken.’ Zayn kijkt me vragend aan. ‘Ik heb wel iets bedacht, maar ik weet niet wat jullie ervan vinden.’ ‘Well, tell us!’ ik moet lachen om Louis’ enthousiasme. ‘Oke, aangezien Liam liever geen lepel gebruikt, heb ik als voorgerecht salade met zalm. Als hoofdgerecht verschillende soorten sushi, en als nagerecht een cakeje met karamel.’ Ik probeer hun reactie te peilen, maar het lukt niet echt. Dan zie ik Harry’s ogen oplichten. ‘Sushiiiii!!!’ phieuw, one down, three to go. Dan zie ik de andere ook glimlachen. ‘Dus het is goedgekeurd??’ ‘Helemaal!’ Ik zucht opgelucht. Nu nog afwachten wat Niall ervan gaat vinden.

‘Home sweet home,’ hoor ik Liam zeggen. ‘Jullie huis is echt prachtig.’ ‘dank je!’
We lopen naar binnen en het eerste wat ik is een super grote tv. Echt niet normaal. ‘Hij is groot hè?’ Harry komt naast me staan. ‘Ja, heel groot.’ Ik moet lachen, kijk waar we over aan het praten zijn. ‘waar is de keuken? Dan kan ik alvast een paar dingen klaar gaan zetten.’ ‘Kom maar mee, dan help ik je gelijk met de tassen.’ Samen met Harry loop ik richting de keuken. Dan zie ik hem voor de koelkast. Hij draait zich om. Ik kijk hem verschrikt aan. Hoe ga ik de rest van de dag overleven?

Niall’s POV

Opeens zie ik haar staan. De geschrokken blik in haar ogen. Ik slik. Ze ziet er zo mooi uit. Ze kijkt weg. Waarschijnlijk was ik aan het staren. Ze draait zich om en vraagt Harry waar de badkamer is. Er zijn eigenlijk twee wegen, eentje via de keuken waarbij ze lang mij moet, en eentje via de woonkamer. Maar dat weet zij niet. ‘Niall laat je de weg wel zien.’ Wat?!?!?!?!?! Nee nee nee nee nee, is dit hun superieure plan? Dat ik haar naar de badkamer breng?!?! Ik zie de twijfelende blik in haar ogen. Ik moet echt iets gaan zeggen, maakt niet uit wat. ‘Ik breng je wel.’ Damn Niall, is dat echt het enige wat je kan zeggen. Ik zie dat ze nog steeds twijfelt maar ze begint wel te lopen. Terwijl ik op de trap loop hoor ik Harry zeggen, ‘Chil, Liam is boven.’ Oke, misschien gaat dit lukken. Ik draai me om. Malika loopt nog steeds achter me. Ze schrikt als ze ziet dat ik naar haar kijk. Snel loop ik door. Dan komt mijn reddende engel. ‘Heey Malika!’ ‘Heey Liam…’ ‘Gaat het wel? Je ziet een beetje bleek.’
‘Ja, het gaat wel. Ik zoek de badkamer.’ ‘ja, die is daar.’ Hij wijst naar mijn deur. Wat?! Mijn deur?!?! ‘Niall gaat wel met je mee.’ ‘kom maar.’
Ik doe de deur van mijn kamer open. ‘Ehm, is dit jouw kamer Niall?’ ik kijk haar aan. ‘Ja, Zayn is in de andere badkamer en de enige die er dan nog is in mijn kamer. Ik hoop dat je dat niet erg vindt.’ Ze slikt. ‘Nee hoor, tuurlijk niet. Ik ga even mijn haar vastmaken.’ Ze loopt naar de deur en gaat naar binnen. Ze is de deur vergeten dicht te doen, waardoor ik alles kan zien wat ze doet. ‘Niall, dit klinkt misschien raar, maar heb jij toevallig een haarborstel?’ ze wordt rood. Zo schattig. ‘Ja die heb ik wel.’ Ik trek een la open en pak de borstel. ‘There you go.’ ‘Dank je.’ Ze begint haar haren te kammen. Haar lange glanzende bruine haren. Ik zie dat ze probeert een goede rechte vlecht te maken, maar het lukt niet. Dan zie ik Louis opeens in de deuropening staan met een bordje.
Vraag of je haar moet helpen!
Ik slik. Durf ik dat wel. Laat ik maar een poging wagen. ‘Ehhh, heb je misschien hulp nodig??’ ze draait zich om. Ze giechelt. ‘Als je dat zou willen doen, ben je mijn held.’ Ik glimlach. ‘Kom maar op mijn bed zitten.’ Zeg ik, terwijl ik een uitnodigend gebaar maak. Ze loopt richting het bed en gaat erop zitten. ‘Je weet wel hoe je moet vlechten toch?’ ‘Ja, ik denk het wel.’ Ik hoor haar lachen. Het is fijn haar weer zo te horen. Zo bubbly en vrolijk. ‘je denkt het?’ ze geeft me de borstel en de elastiek. ‘Oke, ik zal je wat gerust stellen. Ik weet dat ik het kan.’ Ik ga met de borstel door haar haar, en verdeel het in drie delen. En dan begin ik te vlechten. Dat ik nog weet hoe het moet! Elastiekje erin en klaar. ‘Zo lady, you’re ready.’ ‘Dank je.’ Ik kijk haar aan. Ik moet zeggen dat het me spijt. Dat ik het niet zo bedoelde.
‘Malika, ik…’ ‘Het is al goed Niall. Echt.’ Ze geeft me een vluchtige kus op mijn wang en rent naar beneden. Ik val achterover op bed. Ik ben de jongens echt heel wat verschuldigd.

Reacties: