FanFic.nl

The Wrong Shoe Size ~ One Directon

O1O ~ Mary Ann Jales

Mary Ann Jales POV

Het was zo al weer drie dagen later. Mijn vader lag nog steeds in het ziekenhuis samen op één kamer met Niall Horan, die ook nog steeds zijn geheugen kwijt was. Gisteren vertelde hij me wel een paar dingen over zichzelf, die hij geleerd had de afgelopen dagen.
Op internet had ik wat over One Direction opgezocht en dat had ik vertelt aan Niall; Hoe ze bekend waren geworden, wat Niall's lievelingseten was en allemaal van dat soort feitjes.
Niall was al "the cute one" maar zijn geheugenverlies maakte hem schattiger. Hij vroeg gisteren ook of na school bij hem langs wilde komen, hij had namelijk zin in een beetje gezelschap. Ik kon het wel begrijpen, hij kon hele dagen alleenmaar die DVD die hij van Louis had gekregen bekijken en zo af en toe kletsen met mijn pa, die onderzoek in, onderzoek uit ging.
Ik liep op mijn doodse gemak de kamer binnen en zag dat mijn pa zo te zien weer eens een onderzoek had. Na het hartinvact had mijn pa elke dag tig onderzoeken wat er mis was met hem.
'Hoi,' groette ik Niall die naar buiten keek.
'O hallo,' zei hij terug.
'Het is wel saai hier hè?' begon ik het gesprek.
'Inderdaad,' zei Niall die mij nog steeds niet aan keek.
'Is er wat?' vroeg ik terwijl ik onderzoekend over zijn lichaam tuurde.
'Ja,'
'Vertel het is!' riep ik troostend en Niall liet een diepe zucht horen en keek me eindelijk aan.
'Dit is er,' zei de Ier kortaf en gaf mij een stapeltje papieren. Ik nam het aan en las wat er op de eerste bladzijde stond:

What makes you beautiful
Liam:
You're insecure
Don't know what for
You're turning heads when you walk through the door
Don't need make up
To cover up
Being the way that you are is enough

'Dit is een songtekst,' mompelde ik.
'Goh je meent het,' zei Niall cynisch.
'Wat is hier dan erg aan?' vroeg ik.
'Wat denk je? Ik heb geheugenverlies, weet je nog? Ik ben dus alle songteksten vergeten en de platenmaatschappij wil dat ik over drie weken al weer op het podium sta in Cardiff. En ik álles weer op nieuw leren. En het lukt me niet. Ik vergeet steeds de tekst weer,' piepte Niall. Op zo'n moment wil je echt iemand een stevige knuffel geven, maar ik wist niet hoe het met zijn ribben zat dus dat idee liet ik maar even achterwegen.
'Ik kan je wel helpen, als je wil,' zei ik poeslief.
'Dat zou erg aardig van je zijn Mary,' precies het antwoord wat je dan verwacht.
'Maar vandaag niet, ik moet zo naar huis,' zei ik en nam afscheid van hem.

Reacties: