FanFic.nl

The Wrong Shoe Size ~ One Directon

O11 ~ Niall Horan

Niall Horan

Ik baalde als een stekker dat ik wéér moest verhuizen. De pers had ontdekt in welke kamer ik lag en had foto's van mij genomen, zo werd het mij medegedeeld.
Nu lag ik dus alleen op de kamer. Dat werd best eenzaam op den duur. Het enige wat ik deed was slapen, eten en de songteksten repeteren. Ik kende al een al een aantal liedjes; What makes you beautiful, Na Na Na, Gotta Be You, One Thing en Up All Night. Wat mij op viel dat vooral Liam en Harry veel solo's kregen in deze liedjes. Ze hadden ook een goede zangstem, had ik gezien op de DVD.
Rond kwart voor drie verwachtte ik Mary Ann. Tenminste als haar vader nog onthouden had waar ik zat, ik had het hem nog vanmorgen snel verteld waar ik heen ging.
In de verte hoorde ik een vaag geluid van de kerk. Vier keer klonk er een luide 'bong' en daarna hoordde ik een vrolijk muziekje. Ik begon langzaam de hoop te verliezen dat ze nog zou komen.
Een tijdje later klonk er nog een 'bong'; half vijf.
Ik vloekte in mezelf. Ik vloekte op de pers. Ik voelde me eigenlijk met de dag stommer worden. De halve wereldbevolking kent je en weet dat je een negentienjarige Ierse zanger bent van de boyband One Direction en dan weet je zelf niet eens meer wat je naam is en hoe je eruit ziet.
Kwart voor vijf: Mary Ann kwam binnen.
'Ik heb echt een uur naar je lopen zoeken Niall!' zei ze zuchtend.
'Dat je dat zelfs nog voor die oude Ier over hebt,' grinnikte ik.
'Laten we maar snel beginnen met jou die lyrics te leren,'
'O ik heb al wat geleerd vandaag,' bekende ik.
'Zo zo, heeft Niall Horan dus zijn huiswerk gemaakt?'
'Ja juffrouw,'
'Mooi, laat maar eens horen,' zei Mary Ann terwijl ze een gemaakt Simon Cowell-gezicht opzette. Ik lachte en zong stukjes van de liedjes en Mary Ann knikte tevreden. We gingen nog een uurtje door met repeteren en toen kwam Louis binnen.
'Hallo,' riep hij vrolijk en hij Mary Ann nog niet opgemerkt.
'Goedemiddag mister Tomlinson,' antwoordde ze.
'O hoi, wie ben jij?' vroeg Louis en keek opeens minder vrolijk.
'Mary Ann Jales,' zei ze en ik vervolgde: 'Ze is de dochter van mijn voormalige kamergenoot en ze helpt mij met de songteksten,'
Er verscheen een speelse glimlach op Louis' lippen. 'Hebben jullie ook al een beetje gezoend?' vroeg hij.
'Ah nee gatverdamme,' zei Mary Ann en ze trok een vies gezicht.
'Daar denkt de the Sugarscape anders over,' zei Louis.
'Hoe bedoel je?' vroegen Mary Ann en ik in koor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.