Hoofdcategorieën
Home » One Direction » stand alones, crying and laughing » over
stand alones, crying and laughing
over
Het is niet eerlijk, ik snap het gewoon niet. Waarom ik? Waarom niet iemand anders? Waarom moeten ze überhaupt iemand pesten? Duizende vragen stromen door mijn hoofd, terwijl ik weg loop van school. Mijn hele armen zitten onder de blauwe plekken, ook zit er een enorme snee in mijn wang. Ze doen me pijn, en niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk, ik voel mezelf slecht. Nu moet ik mijn afspraak voor morgen afzeggen, de jongens weten niet dat ik gepest word, ze hoeven het ook niet te weten. Ik schaam me kapot, maar ik heb ze nu al 4 maanden niet gezien, allemaal omdat ik steeds weer onder de blauwe plekken zit en me dan niet kan vertonen. Dadelijk denken ze nog dat ik niet naar ze toe wil komen, mijn smoezen worden ook steeds slechter. Zal ik anders maar gewoon gaan? Maar wat nou als het ze opvalt? Wat als ze doorvragen? Ik zucht diep, maar ik wil ze niet kwijt, het zijn mijn enige vrienden. Ik hou van ze, bij hun kan ik altijd terecht. Eigenlijk weten ze ook alles over mij, behalve dat dan. Ze zouden toch niets voor me kunnen doen, ik zou ze er alleen maar pijn mee doen. Ik open de deur van mijn huis en loop naar binnen, even twijfel ik maar dan pak ik mijn telefoon. Ik ga het toch maar afzeggen denk ik, ik toets de eerste drie cijfers in. Maar dan bedenk ik me weer, ik kan het echt niet nog een keer afzeggen. Ik smijt de telefoon op tafel en ren naar boven, ik loop naar de badkamer en trek mijn shirt uit. Het ziet er niet zo goed uit, heel mijn arm is blauw. Maar dat kan ik wel verbergen ik doe gewoon een trui aan, dan moet ik er wel voor zorgen dat ze niet teveel aan mijn armen zitten. Maar er zit ook een snee in mijn wang, ik zeg wel dat ik mezelf heb gekrabt of zoiets. Ik wrijf nog een keer over mijn armen, daarna trek ik mijn shirt weer aan en loop naar beneden. Ik pak snel een boterham uit de voorraad kast en prop die naar binnen, sinds dat ze begonnen over dat ze vinden dat ik dik ben heb ik geen zin meer om te eten. Eigenlijk heb nergens meer echt zin in, ik loop een rondje door de huiskamer en besluit dan maar gewoon om te gaan slapen.
Ik word wakker met een goed gevoel, ondanks de angst die ik heb, heb ik er toch wel heel erg veel zin in. Ik sla de dekens van me af en loop naar de badkamer, ik zet de douche aan en laat hem even opwarmen. Dan stap ik eronder, het warme water stroomt over mijn lichaam heen. ik geniet er even van, dan was ik mijn haar en de rest van mijn lichaam. Vervolgens zet ik de douche weer uit en droog me af, dan loop ik naar mijn kast. Ik zoek even door mijn kleren en besluit dan een spijkerbroek en een sweater aan te doen, dan maak ik me nog even op en doe mijn haren in een snelle knot. Ik voel nog even aan mijn armen, ik schreeuw bijna van de pijn. Shit dat word nog wat straks, je kan in ieder geval niet zeggen dat het er bij de jongens rustig aan toe gaat. Ik probeer mijn snee te verbergen met foundation maar dat lukt niet echt, het word alleen maar duidelijker. Ik plof neer aan de tafel en ga achter mijn laptop zitten, ik ga vanavond pas naar de jongens dus nu kan ik nog even in mijn boek schrijven. Ik zucht en loop dan naar beneden, ik heb net gegeten en nu is het tijd om te gaan, ik schiet in mijn vans en loop dan naar buiten. Ik slenter over de straat heen, het is maar een klein stukje lopen. Gelukkig maar want ik heb geen fiets meer, die hebben de pestkoppen helemaal verneukt. Iedere stap die ik zet kom ik dichter bij, ik loop nu al in de goede straat. Ik begin de nummer af te tellen, 3,2,1 ja hoor ik ben er, ik adem even diep in en uit en bel dan uit. Ik beweeg mijn vinger langzaam naar de bel, maar voor ik er op heb gedrukt word de deur al open gegooid. Louis staat met een big smile in de deuropening, ‘imke’ roept hij terwijl die me omhelst. ‘haaai louis’ antwoord ik half piepend omdat ik geen lucht meer krijg, hij lacht en trekt me dan mee naar binnen. Ik struikel bijna over de drempel maar ik kan me nog net aan Harry vastklampen die er toevallig bij was gaan staan. Hij kijkt me grinnikend aan, ik voel mezelf blozen. Dan lopen we met zijn drieeën naar binnen, Liam, Niall en Zayn zitten op de bank, maar als ze mij zien springen ze meteen op en rennen op me af. Ik val een meter naar achter als ze me met met zijn drieeën in een grootte groepsknuffel trekken, Louis en Harry komen er ook bij. Nu stik ik echt bijna, ‘jongens adem!’ piep ik. Gelukkig laten ze met dan los, ‘maar we hebben je zo lang niet gezien’ protesteert Niall. Ik glimlach, er zijn toch wel degelijk mensen die om me geven. ‘wat heb je gedaan?’ vraag Liam met een beetje een bezorgde rilling in zijn stem, ik kijk hem niet begrijpend aan. Hij komt wat dichter naar me toe lopen en wijst naar mijn wang, oh ja shit nu ben ik dus mijn smoes vergeten. ‘ik uhhm i-ik’ Liam kijkt me serieus aan, ‘t-tegen een p-paal aangelopen’ damn it ik kan dus niet liegen. Ik voel hoe Louis mijn arm vast pakt en me omdraait, daardoor kijk ik recht in zijn ogen. Zachtjes wrijft hij met zijn duim over mij wang heen, ‘wie heeft dat gedaan?’ vraagt die met een vleugje woede in zijn stem. ‘het is niets okee, gewoon een ongelukje’ zeg ik een beetje nijdig, ik zet een stap opzij waardoor Louis’ hand van mijn wang af glijd. Harry haalt zijn schouders op en zegt dan ‘laten we een film kijken’, iedereen stemt in. Louis staart me nog steeds aan, ik probeer het te negeren maar ik voel zijn ogen gewoon in mijn rug branden. Dan loop ik naar Niall die bij de kast met films staat, hij heeft een hoesje in zijn handen. ‘paranomal activetie’ mompelt hij, ik grinnik, ‘wedden dat jij bang bent’ zeg ik dan. ‘pffff ik? Nee’ zegt hij, ik lach, ‘dat zullen we dan wel zien’ zeg ik terwijl ik de dvd uit zijn handen trek. Ik ren naar de tv, dan probeer ik de dvdspeler te openen, haha ik ben nooit echt goed met apparaten. Dat ding gaat met geen mogelijkheid open, ik hoor Harry achter me grinniken. Ik vloek zacht waarna ik het opgeef, Harry staat op en opent het ding door op een knopje te drukken die ik over het hoofd heb gezien. Ik lach terwijl ik op de bank plof, Louis ploft naast me neer en aan de andere kant Niall. Hij kijkt me uitdagend aan, de rest gaat ook zitten en Harry zet de film aan. Na vijf minuten lig ik al stevig tegen Louis aangedrukt, ik hou Niall goed in de gaten. Helaas houd hij mij ook in de gaten, hij heeft allang gezien dat ik super super super bang ben. ‘aaaahhhhh’ ik schreeuw, Harry lacht om mijn angst, Niall kijkt me tevreden aan en Louis wrijft men zijn hand over mijn been. Ik heb een kussen gepakt en verschuil me daar af en toe achter, na een tijdje slaat Niall ook een arm om me heen. nu zit ik veilig tussen twee jongens in, en een kussen voor mijn hoofd.
Ik word wakker op Louis’ schouder, Niall’s hoofd ligt op mijn schout, het ziet er echt heel schattig uit. Ik pak mijn mobiel van mijn tafel, ohhh shit het is maandag. Voorzichtig til ik Nialls hoofd op, ik pak een kussen en leg zijn hoofd daar op. Hij kreunt even maar slaapt dan gewoon weer verder, zo stil en snel mogelijk loop ik naar de tafel en schrijf daar een briefje. ‘op school’ schrijf ik er op, snel druk ik bij allemaal een kusje op de voorhoofd ik kom nu toch al te laat. Ik trek mijn jas aan en snel naar de deur, ik trek de deur zachtjes achter me dicht en ren naar de school. Ik sprint het plijn op, ik hoor de bel gaan. Ik loop naar binnen en pak mijn sleutel uit mijn zak, snel open ik mijn kluisje en pak mijn frans en wiskunde er uit.
Tijsprong 6 uur
Eindelijk uit, ik loop rustig naar mijn kluisje. Het was echt een rotdag op school, bij iedere les werd ik wel weer op een of andere manier belachelijk gemaakt. Ik pleur al mijn boeken in mijn kluistje, gelukkig geen huiswerk. Langzaam loop ik naar buiten, de lange schoolgang door. Door de grootte schuifdeuren, neeee shit daar om de hoek, staan de mensen die ik liever niet tegen kom. Ze kijken me intimiderend aan, eentje komt op me af gelopen. Hij komt zo dichtbij dat hij me bijna raakt, ik voel zijn adem in mijn nek. ‘niemand mag jou’ sist hij in mijn oor, ik voel mezelf een beetje ineen krimpen. Waarom doet dit me zo’n pijn? Dan voel ik een vuist in mijn maag, een ‘oef’ verlaat mijn mond. Nu komen er meer mensen naar me toe, ze pakken me bij mijn arm en duwen me het schoolplein af. Dit deden ze altijd anders konden de camera’s op school alles vastleggen, ‘waarom?’ vraag ik zachtjes. Wat mij alleen maar een klap tegen mijn hoofd oplevert, dan voel ik een weer een vuist in mijn maag. ‘doet het pijn?’ vraagt een van de jongens, ik negeer de vraag compleet. ‘niet hart genoeg dus’ zegt hij vervolgens, nu gaat alles in slomotion. Hij haalt zijn hand uit, zijn keiharde aangespannen vuist komt recht op mijn kaakt af, met een harde klap val ik op de grond, een helse pijn trekt door mij kaak heen. dan zie ik Louis ineens achter hem staan, hij kijkt verward van mij naar de pestkoppen die me weer aan het uitschelden zijn. Hij haalt zijn hand uit en slaat hem voor zijn hoofd. Woedend draait hij zich om, zijn ogen spuwen vuur. Maar als hij ziet wie hem heeft geslagen schrikt hij enorm, ’s-s-sorry’ kraamt hij zachtjes uit. Louis kijkt hem woedend aan, dan loopt die langs hem heen en knielt neer bij mij. ‘oh my gosh imke, gaat het’ zegt hij zachtjes, ik knik en kan een traan niet bedwingen. Voorzichtig trekt hij mij in een knuffel, ‘ims, ik weet niet of dit al lang bezig ik maar ik weet wel dat het nu over is, ik zal je beschermen imke, ik hou van je’. Even ben ik sprakeloos, zou hij het echt zo bedoelen? Ik bedoel houden van als houden van? Ik kijk hem recht in zijn ogen aan, en dan gebeurt het. De vraag waar ik al jaren mee rond loopt word in een paar seconden beantwoord, zijn zachte lippen raken de mijne, vuurwerk in mijn buik. Het is over imke het is eindelijk over!!
Reacties:
Gooodd work!
Tsjaa, ik ben niet zo van het onderwerp pesten. Dan wordt het altijd zo zelfmedelijdend. Maar daar vanaf gestapt, heb ik wel een paar tips.
Lees sowieso het verhaal nog een keer door, voordat je het post. Dan haal je de meeste kleine foutjes er al uit. Zoals ik adem diep in en uit, en dan bel ik uit.
En zet het op Word, dat werkt zo goed. Alle fout gespelde woordjes worden rood onderstreept, en je hoeft maar op de rechtermuisknop te klikken en dan staat er vaak het juist gespelde woord bij. (Werkt echt heeeeeel goed)
De punten en komma's staan niet altijd op de goede plek. Er is vaak een zin waar jij een komma zet waar eigenlijk een punt hoort. Bijvoorbeeld deze zin:
Ik zucht diep, maar ik wil ze niet kwijt, het zijn mijn enige vrienden.
Na diep, hoort hier eigenlijk een punt. En het beste is om het woordje 'maar' ook nog weg te halen.
Dan nog de hoofdletters. Sorry dat ik het weer zeg, maar namen moeten ALTIJD met een hoofdletter.
Godd damn it, ik had nog één dingetje..
Ahhh ik ben het even vergeten.
Let me think..
Ohjaaaa. Gevonden.
Als je een tijdsprong wilt maken, dan kan je dat veel mooier oplossen i.p.v.
'Tijdsprong van 6 uur'. Je kan dan bijvoorbeeld zeggen. 'Na zes uur, toen de school uit was.'
Oja, dat is ook nog iets.
Als je een citaat hebt gebruikt, moet er een komma bij staan. Voorbeeld:
''Louis, jij gooit de groente erin,'' riep mijn moeder.
OMG jij gaat mij nu zo erg haten. SORRRYYYYY
O-m-g!!!!!!!!
Dit is echt.... Wauw!!
Hihi dat stukje van te laat komen vond ik wel grappig, ik kom namelijk heel vaak telaat (niet meer bij school gelukkig)
Ik zit hier met tranen in mijn ogen echt...
Ik wordt (helaas) nog steeds gepest en.vooral met het zinnetje niemand mag jou
Maar het ergste wat me nu dwars zit is mijn verleden
Toen.werd ik namelijk nog veeeeeel erger gepest.
Maar genoeg daarover
i love it!!!!!!!
Snel verder!!!
OH MY FLIPPING GOOODDDDDDDD....
Zo mooi geschreven :'D Mommeh is proud of youuuu!! <3333
En het geeft niets over die Stand Alone, ik ga ook met die van jou bezig!!