Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Just haven't met you yet (end) » I'm not a charity case.....
Just haven't met you yet (end)
I'm not a charity case.....
Ik voel de tranen opwellen en ren het gebouw uit, de straat op. Waarom overkomt mij dit? Ik ren de straat uit niet oplettend op verkeer. Vanaf dat moment gaat alles snel. Een lang aanhoudend piepend geluid. Een hoge gil, wat waarschijnlijk uit mijn mond kwam.
De koude grond onder me. En dan wordt alles langzaam zwart…
Niall’s POV
Ik duw haar van me af. What the hell just happened?? Ik zie Malika wegrennen. Neee, dit is zo niet wat het leek. Maar dan gewoon echt niet. Ik ren achter haar aan, maar dan is het te laat. Haar gil hoor ik al in de verte, en als ik aankom ligt ze daar. Op de grond. Niet bewegend. Ik hou haar stevig tegen me aan. ‘Malika, blijf alsjeblieft bij me. Ik wil je niet kwijt. Dan ga ik kapot.’ Tranen stromen over mijn wangen. Dit is allemaal Demi’s schuld. Het ambulancepersoneel komt eraan en legt haar op de brancard. ‘Ik ga mee naar het ziekenhuis!’ zeg ik. Ik spring in de ambulance die met gillende sirenes weg rijdt.
Wat heb ik gedaan?? Of beter gezegd, wat heeft Demi gedaan….
In het ziekenhuis wordt ze naar de Intensive Care gebracht. Ik moet wachten in de wachtkamer. Langzaam voel ik weer tranen opkomen. Hoe ga ik dit ooit goed maken?
Dan zie ik de jongens hijgend aankomen. ‘Niall, what happened??’ en daar komen de tranen.
Hortend en stotend vertel ik wat er is gebeurd. ‘Ohhh Niall,’ zegt Liam, en hij geeft me een lange knuffel. Ik ben blij dat my mates er zijn. Mijn broers voor het leven. Een arts komt naar ons toe lopen en ik hou mijn adem in. ‘Haar toestand is stabiel. U kunt naar haar toe gaan, maar ze slaapt wel.’ Opgelucht en een beetje nerveus loop ik achter de arts aan. Dan zie ik haar liggen. Heel vredig, als een porseleinen pop. Zo stil mogelijk loop ik naar haar toe.
‘Malika, het spijt me zo! Opeens had ze me vast en zoende me en ik wou haar wegduwen maar het lukte niet. En toen het wel lukte was je weg, en gebeurde dit.’ Alweer die verdomde tranen. Ik weet niet of ze heeft gehoord wat ik zei, maar ik hoop van wel. Ik geef haar een kus op haar wang en loop dan weg. Opeens voel ik me zo moe. Uitgeput loop ik naar de jongens toe. We moeten weer terug naar Simon, niet dat mijn hoofd daar nu naar staat. Als we bij uncle Si zijn, zie ik haar met een zelfvoldane grijns staan. ‘Waar sloeg dat op?!?!?!’ vraag ik overstuur. ‘Door jou ligt ze in het ziekenhuis!!’ nog steeds die grijns op haar gezicht. Het is dat een jongen geen meisje mag slaan, anders had ik het waarschijnlijk wel gedaan.
‘Ik heb haar niet het ziekenhuis is geholpen, dat deed ze zelf. Ik heb er alleen voor gezorgd dat wij nu gewoon samen kunnen zijn.’ ‘MAAR IK WIL HELEMAAL NIKS MET JOU!!!’
‘nou nou, lekker aardig. Dan geef je wel erg verkeerde signalen af.’ ‘Ik heb al vanaf het begin gezegd dat we gewoon vrienden zijn! Dus ga nou niet doen alsof ik degene ben die voor dit heeft gezorgd.’ Ik kook van woede. Ik moet weg hier, weg van deze helse plek. Maar vooral weg van dat mens. Ik loop het kantoor uit, een verbaasde Simon achterlatend.
Malika’s POV
Ik hoor de dokter samen met iemand binnenkomen. Ik heb geen zin om met iemand te praten, dus doe ik maar alsof ik slaap. Iemand is naast me komen zitten.
‘Malika, het spijt me zo! Opeens had ze me vast en zoende me en ik wou haar wegduwen maar het lukte niet. En toen het wel lukte was je weg, en gebeurde dit.’
Ik hoor hem huilen, maar mag niet toegeven. Door hem en die trut lag ik hier. Dan geeft hij me een kus op mijn wang en loopt weg. Een traan rolt over mijn wang.
Maybe we just don’t belong together.
Ik weet het niet. Het doet pijn niet bij hem te zijn, terwijl hij er net nog was. Ik wil hem niet kwijt, maar ik kan hem dit toch niet zo maar vergeven? Of wel?
Ik doe mijn ogen open en zie een paar dokters om me heen staan. Verward kijk ik ze aan.
‘Ah, fijn dat u wakker bent. Ik wilde u zeggen dat u veel geluk heeft gehad. U komt er vanaf met een paar schaafwonden en een lichte schok.’ Dat kan niet, gaat door mij heen. Waarschijnlijk ziet hij mijn verbaasdheid, en hij gaat door met zijn uitleg.
‘De auto die u raakte kon met zo’n mate afremmen, dat hij u met een lage snelheid raakte.’
‘dat ik fijn om te horen.’ Ik weet niet hoe ik anders zou moeten reageren.
‘U mag morgen weg uit het ziekenhuis.’ En dan loopt hij weg.
Ik realiseer me nu pas hoeveel geluk ik heb gehad. Ik had dood kunnen zijn, verlamd of in coma. Ik probeer al mijn gedachtes op een rijtje te zetten, wanneer Niall opeens binnen komt lopen. Ik kan hem op dit moment echt niet om me heen hebben. Mijn gedachtes zijn te verward.
‘Malika, het…’ ‘Niall, je hoeft niks te zeggen. Morgen mag ik uit het ziekenhuis, en dan hoef je me nooit meer te zien. Er is niks met me aan de hand. Ik heb niks gebroken.
Weet je Niall, ik dacht dat jij anders was. Maar volgens mij zag je me gewoon als een of ander goed doel. Waarmee je je fans hoop kon geven dat ze met je konden daten. Ik zeg je dit, ik weet dat ik beter verdien dan dat, ook al weet ik dat andere mensen dat niet zo zien.’
Tranen rollen over mijn wangen. Ik kijk de andere kant op. Ik hoor dat hij nog iets wilt zeggen, zich bedenkt en wegloopt. Hoorde ik nou een snik van zijn kant komen?
Ik laat me achterover vallen op bed. Ik weet dat ik dit moest doen, maar waarom voelt het dan zo slecht. Ik wil hem niet kwijt, maar ik wil ook geen jongen die denkt dat ik een of ander charity geval ben. Ik zucht diep. Dit wordt een zware break-up.
Reacties:
jij schrijft zoo goed
en ze moeten echt weer bij elkaar komen hoor^^
OMG...
geweldig geschreven <33333333
Maar zo zielig
, hopelijk vergeeft zij hem!snel verder!!!! xo
NOOOOOOOOO
DEMI YOU STUPID BITCH, NOBODY LIKES YOU!!!!!!
Oke dat is er uit
echt super geschreven!!!
Je wordt steeds beter!!!
Snel verder!!!!
How the Fuck dare you!?!
niall heeft godverdomme niets gedaan!
nou is zijn hart gebroken ):
snel verder
Ik vind het grappig dat je je eigen naam hebt genomen.
Snel verder!! Melding?
Xx