Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Just haven't met you yet (end) » Nervous....
Just haven't met you yet (end)
Nervous....
Niall’s POV
‘Ik weet dat ik beter verdien dan dat, ook al weet ik dat andere mensen dat niet zo zien.’
Tranen rollen over haar wangen. Ik wil iets zeggen, maar bedenk me en loop weg. Ze verdient alleen het beste. En ik weet dat ik haar dat kan geven. Ik moet huilen. Dit is zo fucked up.
Ik loop het ziekenhuis uit. Dan zie ik opeens allemaal flitsen. God, neemt de paparazzi dan nooit een dag vrij? Snel trek ik mijn capuchon over mijn hoofd, zodat ze mijn betraande gezicht niet zien. Ik wil niet dat dit het einde wordt van Malika en mij. Ik hou teveel van haar.
Als ik thuis ben ga ik gelijk naar mijn kamer. Ik heb niet eens zin om te eten, en dat zegt heel veel. Ik trek mijn benen om en sla mijn armen erom heen.
Een klop op de deur, en dan stapt Liam de kamer binnen. Hij komt naast me op bed zitten.
‘Gaat het mate?’ ik draai me om. ‘Liam, wat moet ik nu doen? Ze denkt dat ik alleen met haar was als een soort van charity. En dat ik haar nooit meer wil zien….’
‘Het is al een keer goed gekomen, en dat gaat nu weer gebeuren. Beter gezegd, ik ga nu naar haar toe!’ ‘Nee! Niet doen.’ ‘Ik ga toch Niall, of je nu wilt of niet.’ ‘Liam….. ik ben bang.’
‘Dat hoeft niet Niall, echt niet.’
Liam’s POV
Arme Niall. Hij is echt bang. Ik sta op en loop naar beneden. Snel naar het ziekenhuis dan maar. Ik sla de deur achter me dicht en stap in de auto. Ik moet dit goed maken, koste wat het kost.
Van een afstand zie ik de paparazzi al staan. Ze denken waarschijnlijk dat Niall nog binnen is. Capuchon en bril op, en gaan. ik stap uit en loop zo nonchalant mogelijk langs de fotografen.
Gelukkig herkennen ze me niet en kan ik makkelijk naar binnen. Bij de receptie vraag ik waar ze ligt. Oh nee, ze ligt helemaal op de vierde etage, en de lift doet het niet. Damn it, wat ik allemaal niet over heb voor mijn mate.
Als ik eindelijk op de vierde etage ben, stap ik haar kamer binnen. Ze kijkt naar buiten, duidelijk in gedachte verzonken. Ik hoest. Met een ruk draait ze zich om. De opluchting is van haar gezicht af te lezen.
‘Owhh, hi Liam.’ ‘Hi, hoe gaat het nu?’ ‘Het gaat goed hoor. Niks gebroken, alleen een paar schaafwonden.’ ‘Dat is goed om te horen’ ik zie haar glimlachen. ‘Niet dat ik het erg vind, maar wat doe je hier eigenlijk?’ ik ga naast haar zitten. ‘Ik wou met je praten over vanmiddag.’ Haar gezicht betrekt. Ik had al zo’n reactie verwacht. ‘Malika, asjeblieft. Je moet het echte verhaal horen. Daar heb je recht op. En ik zou Niall nooit helpen als hij vreemd gaat.’ Een twijfelende blik komt op haar gezicht. ‘Oke, ik luister.’
Ik vertel haar het verhaal. En laat expres geen enkel detail weg. Als ik klaar ben heeft ze tranen in haar ogen. ‘Liam, ik wil je echt graag geloven. Ik mis Niall….. maar ik wil niet gekwetst worden. Ik heb dat al vaak genoeg moeten meemaken.’
‘Ik heb het op video, de hele gebeurtenis. De studio neemt altijd alles op, inclusief geluid.
Je ziet er alles op. Demi die Niall vastpakt. Hij die achter je aanrent. En zelfs de ruzie later op de dag.’ ‘Liam, ik weet het niet.’ Het komt er heel zacht uit. Ik heb echt met haar te doen.
‘Je hoeft alleen maar te kijken. Als je er dan nog steeds hetzelfde over denkt, dan ga ik weg.’
Ik zie de twijfeling, verontrusting in haar ogen. ‘Oke, ik zal ernaar kijken.’
Ik geef haar mijn mobiel en zet het filmpje aan. Ze slikt, en laat dan een trillende zucht horen.
Als het filmpje is afgelopen, barst ze in tranen uit. Ik aai over haar rug. ‘Het komt wel goed,’ zeg ik. Ze kijkt me met betraande ogen aan. ‘Liam… Hoe nam Niall…?’ ze komt niet uit haar woorden, maar ik weet wat ze bedoeld. ‘Hij mist je. Hij heeft al vier uur niks gegeten, wat waarschijnlijk een nieuw record is. Hij houdt echt heel veel van je.’
Malika’s POV
Ik moet naar hem toe. Zeggen dat het me spijt. Dat ik hem never nooit kwijt wil. Ik sta op en pak mijn tas. ‘Liam, breng me asjeblieft naar hem toe.’ ‘Mag je al weg dan?’ ‘Eigenlijk pas morgen, maar ik moet hem zien. Misschien kan jij tegen de dokter zeggen dat ik weer helemaal fit ben?’ Ik kijk hem met puppy-ogen aan. ‘Kijk alsjeblieft niet zo, daar kan ik niet tegen.’ Ik moet lachen. ‘Dus je doet het?’ hij knikt. Ik vlieg hem om de hals. ‘Thank you Liam!! You’re the best!!’ hij moet lachen. ‘Ga jij maar alvast naar de auto, dan praat ik even met de dokter.’ ‘oke, ben je met de hummer gekomen?’ ‘Ja, je ziet hem vanzelf staan.’
Als ik bij de deur kom, merk ik de paparazzi op. No way dat ik alleen naar de auto ga lopen en daar op Liam ga wachten. Ik wacht wel hier in de hal op hem.
Wanneer hij mij ziet staan kijkt hij verbaast op. ‘Ik dacht dat jij naar de auto zou gaan?’
‘Wou ik ook, tot ik al die fotografen daar zag staan. Ik durfde niet alleen.’ Ik voel mijn wangen rood worden. Damn, why?? ‘Oke, dan gaan we toch samen?’
Samen lopen we de deur uit. Ze bestoken ons met vragen, maar we lopen in een rechte straal naar de auto. ‘Hebben die mensen geen leven ofzo?!’ hij moet lachen. ‘Tja, het is maar wat voor een baan je leuk vindt hè.’
Hoe dichter we bij het huis komen, hoe banger ik word. Ik merk dat mijn been de hele tijd op en neer gaat. Zo heb ik mezelf nog nooit gezien. ‘Gaat het een beetje? Je bent helemaal wit.’
‘Ik ben echt heel zenuwachtig. Like echt heel erg. Wat nou als….?’
‘Niet gaan doemdenken! Het komt goed, trust me.’
Als ik uitstap voel ik mijn knieën knikken. Ik adem diep in en loop samen met Liam het huis binnen. ‘Je weet welke kamer van hem is toch?’ ‘Ja, ik denk dat ik het nog wel weet.’
Langzaam loop ik de trap op. Uit Niall’s kamer hoor ik zacht geluid. Als het goed is een gitaar. Ik doe zo stil mogelijk de deur open en zie hem met zijn rug naar mij toe gitaar spelen.
Did I do something stupid
Yeah, girl if I blew it
Just tell me what I did,
Lets work through it
There's gotta be some way,
To get you to want me
Like before
Cause no one ever looked so good
In a dress and it hurts
Cause I now you won't be mine tonight
Hij zingt het rustiger, treuriger, dan normaal. Opeens hoor ik mezelf mee neuriën. Hij draait zich om en kijkt me met grote, betraande ogen aan. Hij staat op.
‘Niall…. Het spijt me echt. Ik had naar je moeten luisteren en niet gelijk een conclusie moeten trekken. I’m sorry.’ Het komt er zo snel uit, dat ik niet eens weet of hij alles heeft verstaan, überhaupt heeft gehoord. Hij loopt naar me toe en pakt mijn handen vast.
‘Weet je dat je een slechte gewoonte hebt met je te verontschuldigen, ook als jij het niet hoeft te zeggen?’ ik kijk hem aan in zijn blauwe ogen. De ogen waar ik zo gek op was geworden. En waar ik nog steeds gek op ben. ‘Het spijt me, Malika. Ik wil je niet kwijt. Ik zou je nooit pijn willen doen. En ik zou al helemaal nooit vreemd gaan.’ ‘Weet ik,’ en ik druk mijn lippen zachtjes op die van hem.
Reacties:
Yeeaaahhhh!
Wow, Niall heeft gewoon fucking lang niet gegeten!!!
Ik houd dat echt niet vol! Oke, nu heb ik honger XD
PRACHTIG GIRL! go on!
YEEEEEEEEEEEEEHHH BAABYYYYY!!
Gelukkig heb je ze weer bij elkaar gebracht, want anders had ik toch echt naar je toe moeten komen.
Daaawwhh, Niall hasn't eat *shock* he really really really loves her!!
Me like this story
Snel verder meis
Xoxo
oke ik ga NOOIT meer eten achter de computer :p
Ik zat namelijk helemaal in je verhaal en toen liet ik perongeluk mijn appel op het toetsenbord flikkeren... oeps!!!
papa pissig toetsenbord plakkerig enz. enz. -.-
I keep saying that i loveeee your story!!
snel verder!!