Hoofdcategorieën
Home » Overige » Stand Alones » 10. Verscheurd
Stand Alones
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
8 april 2013 - 23:27
Aantal woorden:
932
Aantal reacties:
9
Aantal keer gelezen:
485
10. Verscheurd
Alweer mijn tiende Stand Alone en ik hoop hiermee iedereen te raken.
Characters
Aihblinn - Nuana - Niamh
“I felt alone, I couldn’t carry my emotions.
The only reason I kept going?
Was my bound soul.”
http://www.youtube.com/watch?v=eGPuSQN2t3o&list=PL01430065947B667E
Aihblinn - Nuana - Niamh
“I felt alone, I couldn’t carry my emotions.
The only reason I kept going?
Was my bound soul.”
http://www.youtube.com/watch?v=eGPuSQN2t3o&list=PL01430065947B667E
Tranen stroomden onophoudelijk over mijn wangen, mijn handen gebald tot stevige vuisten. Ik zwierf eenzaam door het verlaten landschap en negeerde de fluisteringen van Nuana. De zwarte woeste kilte van emoties krulde zich snerend om me heen en verlamde me. Ik zakte door mijn knieën en kreunde. Emoties doodde. Ze doodde mij. Mijn gedachten bleven steken bij Niamh, haar bebloede gezicht en het afschuwelijke gekrijs echode nog na. Ze hadden haar geslagen, vernederd en gedood. Ik wou dat ik haar niet had gekleineerd, maar een mens was een mens en we volgden elkaar blindelings en harteloos.
‘Je bent geen slecht iemand Aihblinn.’ Fluisterde Nuana. Ze was hier niet, maar in mijn hart. Mijn ziel was letterlijk verbonden met de hare.
‘Laat me alleen.’ Fluisterde ik smekend en mijn vingers groeven zich door de vochtige aarde. Ik beefde toen de kolk van afkeer mijn luchtwegen dichtsnoerde.
‘Ik heb hen gegeven wat ze wilden!’ Mijn stem werd hard en alles binnenin werd verscheurd.
‘Mijn gave werd gemanipuleerd door hen en nu is ze gesneuveld!’ Gilde ik en staarde naar de glinsterende wolkenketens. Alles was te mooi, te fleurig, ik haatte het. Ik haatte het leven en alles daarbij. Ik sloot de intense emoties op en zwoor dat ik ze nooit meer zou vrijlaten. Ik streek mijn lange, golvende, donkerbruine haar langs mijn oor en hapte naar adem.
Mijn zwarte jurk was gescheurd en mijn bleke huid gehavend. Alles was gebroken.
Een steek ging door me heen toen nieuwe beelden om me heen dansten, ze grijnsden me toe als aanbidders van de duivel.
‘Jij dood haar met jouw gave Aihblinn, anders beland je op de brandstapel. Begrepen?!’ Siste Adrian en ik staarde hem kil aan.
‘Ik vrees de dood niet Adrian.’Zei ik vastbesloten en hij greep me bij de keel.
‘Jij gaat haar doen lijden, ze verdiend dit.’ Gromde hij.
‘Je bent harteloos.’ Zei ik en spuwde op de grond. Hij grijnsde en bracht me naar buiten. Daar stond ze, Niamh Hevana, een jonge vrouw die haar levenlang al werd uitgesloten door haar naasten. Ze mocht dan wel anders zijn en zich anders gedragen, toch probeerde ik me altijd in hun plaats voor te stellen. Ik zou het niet zo lang volgehouden hebben, zonder vrienden en zonder iets om ook maar voor te leven. Ze keek me even aan, haar blauwe ogen stonden kalm. Alsof ze het toestond.
‘Dood me.’ Fluisterde ze ademloos en ik verzamelde gedwongen al mijn krachten. Ik bad dat god me dit zou vergeven, al wist ik niet of mijn ziel nog wel behoorde tot zijn rijk. Ik duwde de giftige energie uit mijn lichaam en richtte het op haar. Ze gilde de longen uit haar lijf en haar parelwitte huid werd bloedrood. Het vlees verschroeide en mijn gif woelde door haar aderen.
Ik had haar leven gestolen en werd sterker.
Ik haalde raspend adem toen iemand mijn hand nam, Nuana keek me indringend aan.
‘Ik wil dit niet meer.’ Piepte ik en ze trok me zonder iets te zeggen tegen zich aan.
‘Mensen zijn de wreedste wezens Aihb, dat weten we allebei.’ Haar stem maakte me rustig maar de intensiteit van mijn gevoellens brandde nog steeds als het hellevuur.
‘Blijf alsjeblieft bij me.’ Fluisterde ik en ze knikte. Niemand anders was het waard om deze gave voor te dragen. Ik wist niet waarom mijn ziel zich aan de hare had gebonden en omgekeerd. Normaal gebeurde dat enkel bij geliefden en neen ik viel niet op vrouwen. Ik was smoor geweest op die ene jongen die me niet zag staan, hij had me valse hoop gegeven en daarna had hij mijn al versplinterde hart aan stukken gescheurd. Nuana veegde mijn tranen weg en keek me doordringend aan. Ze wist wat ik zou doen als ze mij zou verlaten,ze wist dat ik niet vreesde voor de dood. Zolang mijn hart bleef kloppen zou ik de hevige emoties van mijn gave verdragen maar zodra zij mij ooit vaarwel zou zeggen was het afgelopen. Ik wist niet waarom ik zonder haar niet verder wilde of kon, maar ik wist wel dat zo’n soort vriendschappen van levensbelang waren. Om een of andere vreemde reden was ze gaan geven om mijn vervloekte, demonische ziel.
Al voelde ik me zelfs soms zo eenzaam of werden mijn emoties zo belachelijk sterk dat ik mezelf verafschuwde, toch ging ik blindelings door het vuur voor iedereen die me lief was. Ik zou Niamh niet vergeten, ik wist dat er ergens diep in mij nog genoeg mens zat om dat te begrijpen. Ik verschuilde mijn gezicht in de hals van Nuana en werd in slaap gewiegd door het zachte kloppen van haar hart.
Note; Ik heb dit geschreven met twee betekenissen.
1. Dat er in onze maatschappij vaak mensen worden uitgesloten of gepest en degenen die moeten toekijken dan vaak ook geneigd zijn om mee te doen.
Niamh is gebasseerd op een slachtoffer in mijn klas en hiermee wilde ik tonen dat je moet stilstaan bij hen en hoe hard het ook is om niet mee te doen het gewoon niet te doen. "Everyone has feelings."
2. Dat vriendschap onmisbaar is en dat een band heel close kan zijn, dat iedereen iemand in zijn leven nodig heeft om altijd op te kunnen rekenen. Want zonder vrienden zijn we nu eenmaal waardeloos en alleen.
Als jullie me nu officieel vreselijk saai vinden,
well then sorry :3
*giggles* U n i c o r n s f l y i n t h e b a c k y a r d
O, als jullie requests hebben voor Stand Alones: Leave a reaction with an idea.
P e a c e
L.V Lucifer
1. Dat er in onze maatschappij vaak mensen worden uitgesloten of gepest en degenen die moeten toekijken dan vaak ook geneigd zijn om mee te doen.
Niamh is gebasseerd op een slachtoffer in mijn klas en hiermee wilde ik tonen dat je moet stilstaan bij hen en hoe hard het ook is om niet mee te doen het gewoon niet te doen. "Everyone has feelings."
2. Dat vriendschap onmisbaar is en dat een band heel close kan zijn, dat iedereen iemand in zijn leven nodig heeft om altijd op te kunnen rekenen. Want zonder vrienden zijn we nu eenmaal waardeloos en alleen.
Als jullie me nu officieel vreselijk saai vinden,
well then sorry :3
*giggles* U n i c o r n s f l y i n t h e b a c k y a r d
O, als jullie requests hebben voor Stand Alones: Leave a reaction with an idea.
P e a c e
L.V Lucifer
Reacties:
Chrissy zei op 29 april 2013 - 10:46:
SASDFGASJDJKSDAAKJSDFHDSF
*THE SOUND THAT ROLLED OVER MY LIPS WAS NOT HUMAN*
AAAAAAAAAAAAAAH
Kusss
SASDFGASJDJKSDAAKJSDFHDSF
*THE SOUND THAT ROLLED OVER MY LIPS WAS NOT HUMAN*
AAAAAAAAAAAAAAH
Kusss
realMe zei op 16 april 2013 - 21:13:
ik ben echt sprakeloos
en jij durft te beweren dat iemand jouw nu saai moet vinden
dit s echt geweldig
love
ik ben echt sprakeloos
en jij durft te beweren dat iemand jouw nu saai moet vinden
dit s echt geweldig
love
fallinlove zei op 15 april 2013 - 11:48:
Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.
Dit is gewoon zo goed.
En ik weet dat mijn reactie behoorlijk droog is.
Snel verder!!!
Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.
Dit is gewoon zo goed.
En ik weet dat mijn reactie behoorlijk droog is.
Snel verder!!!
Azula zei op 10 april 2013 - 18:12:
I can't say more words then everyone already said and
actually, I can't say anything at all. You can feel every single
emotion and that's what I like about you. <3
I can't say more words then everyone already said and
actually, I can't say anything at all. You can feel every single
emotion and that's what I like about you. <3
Saai? Are f****** kidding me? :p
Dit is geweldig, en ik voel me er ook echt verbonden mee. Ik haat het als mensen pesten, ik zeg er ook altikd wat van als ik het om me heen zie. Echt onzin dat hele gedoe met erbij horen. Ik vind mensen die anders zijn juist interessant.
Maar dat terzijde, naast de prachtige boodschap in dit verhaal weet je het ook geniaal te brengen. Jouw beeldspraak is echt heel indrukwekkend. Het heeft zo'n effect op je, je mond gaat gewoon langzaam openvallen tijdens het lezen. Alsof een of andere hottie ): "Ssst.." zegt en je diep in de.ogen aankijkt en je helemaal in trance brengt.
Ahum.
Hahaha, je snapt me toch?
Geweldig is dit! Woorden koken gewoon te kort. Jij bent een vogeltje, beste Loor. En je bent nog noet ondekt door de buitenwereld. Maar zodra dat gebeurt zullen je vleugels openslaan en zul je naar de top vliegen.
Hahaha, LOVE IT. Standalones schrijven is ook echt je ding, awesomee!
xxxx Nadine