FanFic.nl

stand alone (1D And Youtubers)

Drug... (zouis)

Ik open me ogen. waar ben ik? Schiet door me hoofd. “je bent wakker” zegt Louis me vriend. “Lou… waar ben ik?’ vraag ik. “je bent in het ziekenhuis.” Ik begrijp het niet waarom? “waarom?” vraag ik dan ook? “je hebt een overdosis genomen… een overdosis coke.. het ging eindelijk goed. En nu had je een terugval.” Ik ben verslaafd aan cocaïne, al zo’n drie jaar. Maar sinds ik met louis date probeert hij me er al af te halen. Ook de andere boys van One Direction, de boyband waar ik in zong, hebben mij heel veel geholpen. Zonder hun ben ik nooit zo ver geweest. “hoe lang ben ik weg geweest?” vroeg ik het was niet de eerste keer dat in hier lag vanwege een overdosis. “12 uur” antwoord een zuster die er ook staat. “we willen nog 1 test doen en dan mag je weer naar huis. Misschien is het een idee om naar een kliniek te gaan of ga je met deze ‘Angel’ mee?” ik kijk louis aan. “ik wil niet naar een kliniek.” Hij veegt een traan weg die laat bij het idee dat ik naar een kliniek moet. “hoeft niet schat. Zullen we afspreken dat als het nog 1 keer gebeurt je wel moet?” stelt hij voor. Ik knik. “nou je hebt geluk hoor met zo’n schatje. Maar kom dan zet ik je in deze rolstoel en gaan we je even onderzoeken goed?” zegt de zuster dan. Ze helpt me in de rolstoel en rijd me naar de onderzoek kamer waar ik al zo vaak ben geweest. Na 10 minuten testjes was alles in orde en kon ik naar huis maar moest wel voorzichtig doen. Ik mocht 2 weken niet optreden en interviewtjes moest ik rustig aan doen. Louis reed me naar de balie waar ik me spullen op mocht komen halen. “Een mobiel en portemonnee” zei de receptioniste terwijl ze het aan me gaf. “dankjewel” zei Louis. “je moet de rolstoel hier laten.” Deelde ze daarna mee. Ik zuchtte wat een gezellig persoon. Louis keek me aan. We wisten dat we het zelfde dachten en we begonnen te lachen. “ik heb je gemist Zayn” Zei Louis en hij trekt me omhoog uit de rolstoel. We liepen richting de ingang totdat we tegen gehouden werden. “het staat daar vol pers. Willen jullie niet liever via de zij deur?” ik kijk Louis aan. Maar hij trok me al richting de zij deur. “hoe weten ze dan dat we hier zijn?” vroeg ik. Dat was nooit zo wist ik me te herinneren. “ik heb werkelijk geen idee.” Zei de arts die mee liep. Hij opende de deur en we werden overvallen door gillende fans en snel sloot de arts de deur weer. “uuh en nu? Daar kunnen we echt niet langs. Ik ben nog harstikke slap.” Paniekte ik. Harstikke geweldig hoor zo veel trouwe en lieve fans, maar soms liep het echt te veel uit de hand. Zo waren ze een paar weken geleden met een stuk of 100 naar de bruiloft te gaan van Niall ( zit ook in One Direction) zijn broer Greg. Dat is toen helemaal uit de hand gelopen. Maar goed. “hoe gaan we dit oplossen?” vroeg louis. De arts dacht na dat kon je goed zien. “ik vraag het even aan mijn collega” zei hij dan. “gaan jullie maar even zitten” zei hij en wees naar een paar stoelen. Er zaten al twee jongens van ongeveer onze leeftijd. Louis ging naast die jongens zitten nadat hij mij aan de buitenste stoel had laten zakken. De jongens begonnen te smoezen. “jullie zijn toch van One Direction?” vroeg toen de bij de handste. “jupp” zei Louis duidelijk geen zin in handtekeningen of foto’s net als ik. ‘respect man” zei de andere jongen. Ik keek hem aan. Dat hadden we niet vaak gehoord en zeker niet van jongens. Die haten ons meestal. “jezus jij ziet er snel uit. “ vervolgd hij dan. Ik ga weer recht zitten en hij recht voor me uit. fuck is het zo goed te zien. Dan komt de arts weer aan. “ik heb geregeld jullie kunnen met een heli naar een andere plek.” “Mooi reageert Louis. En hij trek me omhoog. Een helikopter daar heb ik al vaker in gezeten. We gingen de lift in. en voor ik het wist stonden we op het dak. En we stapte in de helikopter. “Jullie moeten nog wel iemand bellen die met een auto komt.” Zegt de helipoterpiloot nadat we ons voor gesteld hadden. Louis kijkt me aan. “zal ik Harry bellen?” “ik weet niet is hij vrij?” Louis knikt. “nou bel dan maar he” zeg ik dan. De piloot helpt me in de helipoter terwijl Louis Harry belt. En hij stapt in. “komt hij?” vraag ik. Louis knikt en legt een hand op me been. Ik pak hem vast en geef er een kus op. dan landde we. Harry staat al bij het veldje. Hij geeft me een knuffel als we uitstappen. “je ziet er echt slecht uit Zayn.” Zegt Harry ik hoor de bezorgdheid in zijn stem. Ik voel tranen branden. “kom we stappen in.” zeg ik dan om uit de situatie te gaan. Tijdens de rit wordt er niet veel gezegd. “ik heb zo’n zin in fastfood.” Zeg ik na een tijdje. Ik kijk Louis aan. Hij begint te lachen. “je heb er altijd een hekel aan. Maar zodra je het ziekenhuis verlaat opeens niet.” Harry begint ook te lachen. “ik rij er wel langs” zegt hij een paar seconde later. “goed zo” ik knap er altijd van op. ik zou niet weten waarom. Harry parkeert de auto en we lopen naar binnen. “gaan jullie maar ergens zitten ik bestel wel.” Zegt Louis zodra we binnen lopen. “ik wil een hamburger he” zeg ik nog voordat hij wegloop. “weet ik toch!” roept hij terug. Harry en ik gaan zitten na dat we een paar foto`s en handtekeningen gedaan te hebben. meestal laten ze ons nu dan met rust. Vandaag gelukkig ook. Als het weer een beetje rustig is kijk ik een beetje rond. Wacht.. is dat?.. nee fuck.. nee.. dat is Yordy hij gaf me altijd de drugs. Wat doet hij hier? Geen contact opzoeken. Niet aan denken. Gewoon concentreren op de hamburger die louis me voor schuif. “thanks.. schat” zeg ik en ik begin aan me burger. “oeeff dat is altijd zo lekker.” Zeg ik uit pure genot. Als ik me burger op heb kijk ik of yordy er nog zit. En voor ik het weet kijk ik hem recht in zijn ogen aan. Hij wenkt me naar de wc. Fuck wat moet ik doen? Als ik niet ga komt hij hier heen en dan raken Louis en Harry in de stress dus ik besluit toch maar te gaan. “ik ga even naar de wc.” Vertel ik dan tegen Harry en Louis. Ik duw de deuren open me hart gaat als een gek te keer. Wat moet hij van me? “ik heb nog wat wat van jou is.” Zegt hij en hij houd een zakje voor met cocaïne er in voor. Wat moet ik nou? Ik wil het wel. Maar moet ik het wel doen? “nou..?” dringt Hij aan.

Reacties: