Hoofdcategorieën
Home » One Direction » It was just starting to fall apart. » 3.
It was just starting to fall apart.
3.
De onbekende man haalde een hand door zijn haar waarna hij opkeek, het begon harder te regenen, te stormen, de regen druppelde van de dakpannen af, langs het raam. Een bliksemschicht, en nog een. donder, het weer was in een korte tijd dramatisch veranderd. De mooie zonsondergang was veranderd in een grijze emotieloze lucht. Hetzelfde grijs als zijn oogkleur. De ogen die me lief aankeken, die nooit logen, waren nu niet meer zoals ze waren.
'Wat weten we over de doden die er deze weken gevallen zijn?'
Zuchtend stond het meisje op en liep weg, blijkbaar vond ze het onderwerp niet interessant genoeg.
'Allemaal hartaanvallen, tussen de 6 en de 9 uur,met uitzonderingen op weekenden en vakanties, heeft een naam en gezicht nodig om te doden. Woont hoogstwaarschijnlijk in New York aangezien alle ongelukken in New York waren. Het is ook geen student, dat zie je aan de tijden van de ongelukken.'
Zacht kneedde hij zijn onderlip tussen zijn wijs en duimvingers,terwijl hij in een haast onmogelijke zithouding zat.
Grinnikend draaide ik me om, ze zochten hem. Was hij zo dom om al die mensen roekeloos te doden wanneer het hem uitkwam.
'Je weet toch wel dat je de tijd EN acties van iemand kunt bepalen voor zijn of haar dood hé, idioot.'
Mijn stem galmende door de hal, hij klonk ijzig, toen ik nog leefde had ik een zachte, mooie stem gehad.
Snel keek de man op, terwijl zijn ogen groter werden en zijn pupillen begonnen te trillen,toen hij zijn mond open deed om iets te zeggen begon ik te praten.
'Niemand kan me zien, ik ben je shinigami, ik moet hier blijven tot je dood bent of de death note vol is geschreven of is vernietigd. Probeer me niet te doden, je kan niks doden wat al dood is. Ik heet Alice Rosenfield. Laat me je dit duidelijk maken, iedereen die je iets verteld over de death note, zal ik persoonlijk uit de weg ruimen.In tegenstelling tot jou kunnen ze mij niet straffen.' grijnzend baasde ik wat haren uit mijn gezicht en ging op de bank zitten. het leer plakte tegen mijn lichaam aan toen ik zat,
'Ik kan ze ook nu doden als ik wil?' lachend pakte ik het boekje uit mijn tas en drukte een pen tegen het papier aan.
'Nee, niet doen!' rennend liep de jongen naar me toen, waarna hij tegen de muur aan botste, zijn neus begon te bloeden, de druppels gleden over de muur heen naar beneden.
'Zayn?..' Verward keek de blond harige jongen hem aan, Niall James Horan.
'Wat een aardige jongen, zal ik met hem beginnen?'Verveeld keek ik naar de klok die half 9 aangaf, het getik vulde de hele ruimte, pas nu viel het me op hoe veel schilderijen er in deze kamer opgehangen waren, maar er was eentje die me opviel, het was een schilderij van een meisje, er werden donkere kleuren gebruikt, ze sliep, met in haar ene hand een roos en in haar andere een brief. Dit was ik, onder het schilderij was een tekst geschreven. Elke letter viel me op, mooi en sierlijk, zacht streelde ik het schilderij. Het schilderij dat mijn dood natekende.
'Wees niet bang, ik zal niemand doden, zolang je doet wat ik je zeg zal niemand je vinden, niemand zal je ooit verdenken. Ik zal je beschermen, zolang je me eeuwig trouw belooft.'
"Alone she sleeps, in the dark night, with my 3 wishes, she holds in her hand.."
Reacties:
woow supermooooi !
mag ik bij volgende deel een melding ?
keep going x
wow echt mooi geschreven! ik kan niet wachten op het volgende deel, keep going! ! ! mag ik een melding bij het volgende deel ? thnx xxo
geweldig