Hoofdcategorieën
Home » Overige » Alleen » Toch nog een begon..of juist niet
Alleen
Toch nog een begon..of juist niet
'Anne-Marie, waar ben je?' roept een man vanuit de keuken.
'Anne-Marie, het is nu geen tijd om verstoppertje te spelen, het eten is klaar dus kom nou maar tevoorschijn.' Nog steeds geen antwoord, dacht de man. 'Ik ga maar even zoeken.'
De man begon rond te lopen in het huis. Hij keek in elke kamer, maar kon het meisje niet vinden.
Dan bedacht hij zich opeens dat ze altijd naar de kelder ging om daar te spelen. Als hij vroeg waarom, zei ze dat het daar mysterieus was en mooi. Niets bijzonders tot ze op een dag zei dat daar ook een vrouw was met mooi blond haar die altijd met haar speelde.
Mason, zoals de man genoemd wordt, stond er niet zoveel bij stil en dacht dat het bij de leeftijd hoorde.
Hij liep naar de kelder en toen hij de trap afliep, vond hij het al vreemd dat er geen licht brandde en dat hij haar stem niet hoorde.
'Anne-Marie, zit je hier?' Hij probeerde in het donker naar de lichtschakelaar te zoeken, die hij na even tasten vond.
Hij knipte het licht aan. Daar, aan het met bloed besmeurde plafond, zag hij de restanten van het meisje hangen.
Overal bloed. Aan stukken gesneden. Dood.
Hoewel nog steeds verstijft van de schrik, hoorde hij een hoge, schelle kreet die door merg en been ging. Toen voelde hij iets zijn borst ingaan. Hij keek omlaag. Er zat een glimmend voorwerp in zijn borst. Het was een mes. De borstkas werd open gereten, terwijl het mes zich naar beneden bewoog. Om vervolgens een lichte bocht naar links te maken, waardoor zijn ingewanden uit zijn lichaam puilden. Het bloed stroomde als een waterval uit de wond.
Voordat het zwart werd, zag hij een lijkbleek gezicht met lege oogkassen en een opengesperde mond. En enkele plukken blond haar.
Het was de vrouw.
Reacties:
Holy...!
Laat me niet te lang wachten met een nieuw hoofdstuk!
Freaking scarryyy
snel verder!!
xXx