FanFic.nl

stand alones, crying and laughing

breakup

met trillende handen open ik de deur, bang voor wat er komen gaat. Het gevoel dat ik al weken heb, het word over een paar seconde bewezen. Zoals ik al verwacht had staat Jade voor de deur, even heb ik de behoefte om haar te omhelzen. Maar dat gevoel verdwijnt al snel, vraag me niet hoe ik het weet maar ik voel het gewoon. Een stuk van mijn hart is er uitgerukt, Jade kijkt me schuldig aan. Ik zeg niets, zij denkt dat ik het nog niet weet. Maar ik weet het wel, mijn hart is hol en kil van binnen. Ik kan me niet meer herinneren dat hij vol zat met liefde, liefde van Jade, ik weet dat het er heeft gezeten. Maar ik voel het niet meer, ik voel er niets meer van. Ik zie een paar tranen over haar wangen lopen, mijn blik blijft hetzelfde. Koud en kil, het maakt niet uit wat ze nu gaat zeggen. Mijn hart mist een stuk voor eeuwig, als ze echt van me had gehouden had ze dit nooit gedaan.
“wie was het?” doorbreek ik de stilte, haar ogen staan verbaast en schuldig.
“heeft hij het je niet vertelt dan?” vraagt ze met een trilling in haar stem, ik zeg niets en staar naar haar wachtend op antwoord op mijn vraag.
“L-Louis” brengt ze zachtjes uit, nu springt mijn hart in duizenden stukjes. Ik houd mijn blik hetzelfde, koud en kil. Louis mijn vriend, een van mijn maatjes, hoe kon Hij? Hoe kon Zij? Ze gaven blijkbaar allebei niet genoeg om me, ze kozen voor zichzelf, voor elkaar. Haar ogen staan smekend, zonder enige medelijden smijt ik de deur voor haar neus dicht. Met nog steeds dezelfde blik loop ik terug naar de huiskamer, Liam, Niall en Harry kijken me met verbaasde blikken aan, Louis kijkt de andere kant op. Het liefst zou ik hem helemaal in elkaar rammen, ik doe het niet, ik hou me in. Ik loop door, richting mijn kamer. Ik moet mijn woede ergens op afreageren, ik kijk naar mijn nachtkasje, er staat een fotolijstje met een foto van mij en Jade er in op. Ik druk een kus op haar wang, zij heeft haar armen om me heen geslagen. Ik weet me die dag nog goed te herinneren.

flits, flits, flits, allemaal foto’s met allemaal verschillende poses. Ik kijk naar Jade ze staat aan de zijkant en glimlacht vrolijk naar me, ik glimlach terug. We zijn nog maar net bij elkaar, vandaag gaat ze voor het eerst mee naar een fotoshoot. Zij maakt me gelukkig, ik hou echt enorm veel van haar. “dat was het” word er geroepen, ik zucht opgelucht en loop dan richting Jade. Louis loopt achter me en slaat op mijn kont, Jade kijkt fake boos naar louis en zegt
“heeey, blijf van mijn Zayn af!”. Louis lacht, Jade komt op mij af lopen en slaat haar handen om mij heen, ik druk een kusje op haar wang. Op dat moment hoor ik een flits, ik kijk op en zie een breed glimlachende Harry staan. Hij laat ons tevreden de foto zien, ik lach en zoen haar dan op haar mond.

Ik voel een paar tranen over mijn wangen stromen, ik pak het lijstje op en smijt het tegen de muur kapot. Dan gaat de deur open, Liam kijkt me met een bezorgt gezicht aan. Ik kijk hem met een koude blik aan, hij loopt naar binnen en gaat naast me zitten. Hij kijkt naar het kapotte fotolijstje en dan naar mij,
“zijn julie uit elkaar?” vraagt hij zachtjes en vol ongeloof. Ik knik en voel een paar tranen over mijn wangen stromen, het idee dat ik net heb bevestigt dat het uit is doet de kleine stukjes van mijn hart nog kleiner worden.
“wat is er gebeurt?” vraagt hij dan,
“Louis” is het enige dat ik kan uitbrengen. Blijkbaar is het genoeg voor Liam, hij staat met een ruk op en schreeuwt
“godverdomme Louis idioot” dan rent hij naar beneden. Ik blijf voor me uit staren en luister naar het geschreeuw van beneden, na een tijdje houd het geschreeuw op en hoor ik iemand naar boven lopen. Ik blijf voor me uitstaren ook als de deur open gaat, ik voel dat er iemand naast me komt zitten. Ik vermoed Liam, maar dan zegt hij ineens
“het spijt me”. Hoe durft die idioot hier te komen? Wil die dood of zo? Met een ruk draai ik mijn hoofd naar Louis toe, ik kijk hem woedend aan.
“het spijt me echt, het ging vanzelf, ik wilde jou echt geen pijn doen” brengt hij zachtjes uit. Even voel ik een beetje medelijden, maar dat gevoel schuif ik snel aan de kant.
“flikker op Louis” zeg ik op een dringende toon,
“Zayn, ik wil, ik, ik wil geen ruzie met je”. Mijn blik word nog bozer,
“dat had je dan eerder moeten bedenken zak”. Met smeekende ogen kijkt hij me aan,
“Zayn alsjeblieft laat me het goed maken”. Voor ik het weet heb ik het gedaan, voor ik het weet ligt hij bloedend op de grond.

Reacties: