FanFic.nl

stand alone (1D And Youtubers)

Last Breath (Harry Styles)

Ik voel me raar. Ik ken deze jongen amper en ik ga hem zo voor het eerst ontmoeten. Ik weet niet wat er gaat gebeuren. Een ding weet ik wel dit online daten doe ik nooit meer! De ober die naar me toe loopt geeft me mijn cola. Over een kwartier hadden we afgesproken. Ik was ontzettend zenuwachtig. Dan komt er een jongen binnen lopen van mijn leeftijd. Zou hij het zijn? Schiet door me hoofd. Hij heeft een groene beanie om er komen schattige krullen onder vandaan. Hij heeft een wit shirt aan. En een er slingert een ketting rond zijn nek. Ik kan niet zien of er een hanger aan zit of niet. Zijn ogen glijden het cafétje rond. Totdat onze blikken elkaar kruisen. “haii,.. ben jij Staci?” vraagt hij als hij voor me tafeltje sta. Ik knik en sta op als hij me een knuffel wilt geven. Hij slaat zijn armen om me heen. Ik geniet van de omhelsing. “Dan ben jij Harry” zeg ik een beetje gespannen. We gaan zitten. Harry geeft door aan de ober dat hij een biertje wil. “normaal gesproken doe ik niet zo aan online daten” zeg ik. Harry lacht. “ik ook niet hoor” stelt hij me gerust. We hebben een geweldige date gehad als hij me vraagt met hem mee te rijden. Ik stem in. En we lopen naar zijn auto. Hij presenteert me een mooie naar mij uitziende dure auto. Ik weet niet welk type of merk het is een niet heel bekende. Hij opent als een ware gentelman de bijrijder portier. “neem plaats” zegt hij erbij. Ik ben er gevleid bij. Hij heeft wel iets. Heel charmant een echte gentelman. Hij zag er super knap uit en had een lief en grappig karakter. Perfect dus. Misschien achteraf wel te perfect. Na een tijdje gereden te hebben rijd hij een parkeerplaats op. “waar ga je heen?” vroeg ik. Hij geeft geen antwoord, kijkt strak voor zich uit. Ik begin me zorgen te maken. Is hij eigenlijk wel te vertrouwen. Ik zit in zijn auto. Hij rijdt de parkeerplaats weer af naar een afgelegen plek. Er staat een leegstaand huis en een lantaarnpaal maar meer ook niet. Nu wordt ik toch echt wel bang “waar breng je me heen?” vraag ik nog maar een keer. “rustig maar ik heb een verrassing.” Antwoord hij dan. Een verrassing? Maar ik ken hem net 2 uur. Ik voel me totaal niet op me gemak. Wat wil hij met me gaan doen? Hij stapt uit en loopt naar bij portier. “kom mee.” Zegt hij dan. Ik twijfel maar hier in deze auto blijven zitten is ook niks. Dus ik stap er maar uit. Hij heeft me stevig bij me pols beet. En stapt stevig door. Ik kan hem bijna niet bij houden. We lopen best een stuk. Hij heeft geen word tegen me gezegd. Ik ben volledig in paniek. Maar ik blijf rustig. Loop maar gewoon met hem mee. Op een gegeven moment staat hij opeens stil. “hier is het ergens” zegt hij en hij laat me los. Ik totaal stijf van de angst blijf staan. Hij zoekt iets op de grond het is hier pikken donker. Maar wat zoekt hij? Misschien wel een mes of een pistool. Ik weet het niet. “ah hier is het” klinkt er dan. Ik kijk naar zijn handen die een kleed vast houden. Ik kijk hoe hij het neerlegt en er op ga zitten. Dit ziet er niet gevaarlijk uit. Misschien is dit wel super romantisch. Ik met me drama kop ga natuurlijk meteen van het ergste uit. Ik voel me opgelucht hij gaat me niet vermoorden of wat dan ook. Hij is gewoon super romantisch. “kom zitten joh” zegt hij. Ik ga zitten en hij slaat een arm om me heen. Ik kijk hem aan. Een moordenaar is vast niet zo knap. Grap ik tegen me zelf. “zie je dat verlaten huis daar?” vraagt hij aan me terwijl hij naar het huis wijs. “Daar woonde ik vroeger 10 jaar geleden met mijn ouders” ik kijk hem aan. “nu leven ze niet meer.” Vertelt hij dan. “ow wat is er gebeurt?” vraag ik uit puur nieuwsgierigheid en medelijden. “Vermoord” zegt hij. Hij lijkt er wel niet om te treuren. Ik kijk nog steeds aan hem als hij zijn hoofd steeds dichter bij brengt. Onze lippen plakken aan elkaar. Het is verrukkelijk. Zijn hand glijd door me haar naar me nek. Hij drukt in me keel. Ik trek me terug maar hij heeft me te stevig vast. Ik krijg geen lucht meer. Ik probeer met alle macht me los te rukken maar hij is te sterk. Ik voel me licht worden in me hoofd. Ik ontspan me spieren. En adem me laatste adem uit.

Reacties: