Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Falling In Love ~ Harry Styles » ~2
Falling In Love ~ Harry Styles
~2
Eenmaal thuis aangekomen, laat ik snel mijn hond uit, Sammie. Sammie is een Duitse herder die ik kreeg toen mijn ouders gingen scheiden zodat ik niet vaak alleen was. Toen ik weer thuis kwam at ik en broodje en liep naar boven om te beginnen aan mijn koffer. Ik keek op het lijstje wat Vera had meegegeven. Ik pakte als eerste een paar jurkjes en begon ze op te vouwen, daarna shirts en bloesjes en daarna broeken. De koffer begon al aardig vol te raken gelukkig mocht ik van mijn moeder 2 koffers meenemen ook al moest er extra betaald voor worden. Ik ging verder en stopte er panty’s, hemdjes, sokken en ondergoed in. Er was nog ruimte over en ik besloot om daar al mijn toilet artikelen bij te stoppen. Ik pakte de tweede koffer en stopte daar allemaal jassen, schoenen en zonnebrillen in. Ik pakte een paar boeken en magazines, wat schriften en pennen en natuurlijk mijn laptop en oplader en die deed ik erin. De rest zou ik wel op het laatste moment doen omdat ik dat nog nodig heb. Ik keek op het lijstje en deed de rest erin.
De tijd vloog voorbij voordat ik het wist was het zondag en zat ik samen met mijn moeder en Sammie in de auto. Het was half 3 en we waren al op Schiphol.’ Zorg goed voor jezelf Em, ik ga missen.’ Zei m’n moeder met een bezorgd en verdrietig gezicht.’ Doe ik mam, ik jou ook, we bellen, Skypen en smsen elke dag!’ ik knuffelde haar en gaf haar een kus op haar wang. ‘braaf zijn Sammie’ ik gaf hem een kus op z’n neus en aaide hem nog een keer. Mijn moeder deed Sammie weer terug op de achterbank, deed de deur dicht, gaf me nog een laatste knuffel en ging weer achter het stuur zitten. Ik zwaaide tot de auto uit het zicht was en liep naar binnen. Julia, Lola, Anne, Bart en Vera stonden er al. Ik zag dat ik gelukkig niet de enige was met 2 koffers. Ik begroette ze allemaal, ‘waar is Job?’ zei ik met een grijns.’ Hij stuurde net dat hij er bijna was’ zegt Bart en hij kijkt weer op zijn telefoon en leest nog iets, ‘Hij zegt dat hij er is’. Niet veel later komt Job met een lach op zijn gezicht naar binnen lopen.
Vanaf dat moment ging het snel, we gaven onze koffers af, gingen het vliegtuig in en voor ik het wist landde we in Engeland. We waren allemaal zenuwachtig en benieuwd waar we terecht zouden komen. We pakte onze koffers en liepen richting de uitgang. Voordat we naar buiten lopen houdt Vera ons tegen. ‘Jullie kunnen beter nu alvast afscheid nemen van elkaar, jullie gastgezinnen staan op jullie te wachten aan de andere kant van de deuren en jullie zien elkaar vandaag niet meer.’ Zegt ze. We nemen allemaal afscheid van elkaar en glimlachen door onze zenuwen heen. Daar gaan we dan, ik zucht een keer en duw de deuren open. Ik word voor heel even verblind door de zon, maar kan snel zien dat er heel veel mensen staan en niet alleen voor ons. Ik zoek mijn naam, zodra ik hem zie kijk ik naar wie hem vast heeft, ik zie een man die eruit ziet als een chauffeur en vraag me af waar de rest is. Ik kijk nog een keer naar mijn vrienden en loop er dan naartoe. ‘hello, i’m Emma Bakers’ zeg ik op mijn beste Engels. De man kijkt me vriendelijk aan en zegt ‘ hi Emma, i’m Daniel and i’m a driver for the Humphreys where you are staying. Are you ready to go? You can give me your luggage.’. ‘yes,thank you.’ zeg ik maar en kijk nog een keer naar mijn vrienden, zwaai naar ze en loop achter Daniel aan.
Ik voel me wel een beetje schuldig dat ik Daniel mijn koffers laat dragen, maar ik kon moeilijk nee zeggen, want het was geen vraag of hij mijn koffers mocht dragen maar een mededeling. We stoppen bij een zwarte mercedes, hij legt de koffers in de achterbak en vraagt ‘wil je voorin of achterin zitten?’. ‘Voorin’ zeg ik en lach naar hem. Hij houdt de deur voor me open en ik stap in. Hij loop achter de auto langs en stapt zelf ook in. Als we al een tijdje in de auto zitten kuch ik om de stilte te verbreken en vraag, ‘hoelang werkt u al voor de Humphreys?’. Hij draait z’n hoofd en glimlacht een beetje, ‘je hoeft me niet aan te spreken met u, zeg maar gewoon je. Ik werk al sinds ik kan autorijden voor de Humphreys’. We praatte een beetje verder over zijn werk tot we stopte voor een poort. Daniel pakte zijn telefoon uit zijn zak en typte iets in en hield het vervolgens in de richting van de poort. ‘nieuwste beveiliging’ zegt hij trots. De poort gaat open en sluit meteen achter ons, we rijden een hele lang oprit op en ik zie achter de bomen een klein stuk van een wit huis, als we verder doorrijden en langs de bomen zijn valt mijn mond open.. ‘oh my god’ ik kijk verbaasd naar het grote huis voor ons en ik hoor Daniel naast me lachen.
Daniel stopt voor het huis, stapt uit, doet de deur voor me open, haalt de koffers uit de achterbak en wenkt me om achter hem aan te lopen naar binnen. ‘Op dit moment is meneer Humphreys niet aanwezig, mevrouw Humphreys zit denk ik in de leeskamer. Ik breng alvast je koffers naar boven, de leeskamer is het rechter halletje doorlopen dan de 3e deur rechts.’ Zegt hij en hij tilt de koffers naar binnen. Mijn mond valt nog verder open als ik de hal zie, het is een ruime hal met een trap die in tweeën splitst en dan boven weer samenkomt netzoals in films. Daniel grinnikt en loopt de trap op, ik loop de hal in en tel de deuren aan mijn rechterhand, bij de derde deur stop ik en klop op de deur. ‘Come in’. Hoor ik een vrouwen stem zeggen. Ik doe de deur open en loop naar de vrouw toe die met haar rug naar de deur toe zit. ‘Hello, i’m Emma Bakers’ zeg ik verlegen. De vrouw kijkt op van haar boek en als ze me ziet glimlacht ze naar me. ‘hoi Emma, ik ben Caroline. Ik ben zo blij dat je er bent we gaan er echt een gezellige tijd van maken ook al zal mijn man niet vaak aanwezig zijn’. Ze kijkt me met een lief lachje aan. ‘heb je je kamer al gezien?’ vraagt ze. Ik schud mijn hoofd, ‘then let’s go!’ zegt ze lachend. Ik volg haar terug de grote hal in en loop achter haar aan de trap op, naar links en dan een deur door de kamer in. De kamer is groot, heeft een soort podiumpje met een hemelbed erop, een plasma tv met bank, een bureau en twee deuren. Caroline loopt naar de eerste deur en doet hem open, ik kijk naar binnen en zie een badkamer dan loopt ze naar de tweede deur en doet die ook open en dat is een inloopkast. ‘is dit allemaal voor mij? Ik heb niet eens genoeg kleren meegenomen om deze hele kast mee te vullen’ zeg ik lachend. ‘dat komt nog wel, we gaan nog een paar keer shoppen’ zegt Caroline en lacht als ze mijn verbaasde blik zit. ‘ehm dank u wel maar dat hoeft u echt niet te doen.’ Ik voelde me een beetje ongemakkelijk. ‘Emma, ik wil het graag doen! En hoe denk je anders dat die kast zich vult’ ze kijkt me blij aan.
Ondertussen was het al tijd voor het avondeten en ik liep achter Caroline aan naar de eetkamer. De tafel was al gedekt, en we gingen zitten. Niet veel later kwam ook meneer Humphreys naar binnen gelopen, ik stond op om me voor te stellen, maar hij zag me niet hij was te gefocust op zijn iPad. Caroline kuchte en uiteindelijk keek hij op. ‘hi i’m Emma’ zei ik met een lach en stak mijn hand uit, hij pakte mij hand en schudde hem ‘Hi Emma, i’m Jake. I’m sorry i’m really busy with work stuff.’ Hij glimlachte en gaf zijn vrouw een kus. Ik ging weer zitten en er kwam een meisje door de deur heen gelopen met 3 borden, ze zette bij iedereen een bord neer waar het voorgerecht op lag en liep weer weg. Dit deed ze ook bij het hoofdgerecht en nagerecht. Jake zat de heletijd verdiept in zijn iPad voor werk en Caroline en ik hadden het over kleding, make-up en huizen. Na het avondeten mocht ik van Caroline door het hele huis kijken, het was zo groot dat ik 2 uur later weer op mijn eigen kamer zat. Het huis had veel slaapkamers en badkamers, een balzaal, een leeskamer/bibliotheek, een grote keuken, een eetkamer, een paar zitkamers, een hele grote tuin en een garage die vol stond met auto’s, een ding wist ik zeker: deze mensen waren rijk. Ik maakte mijn koffers open en besloot om die leeg te maken en alles in de inloopkast te stoppen, na een tijdje was ik klaar. De kast was nog niet eens tot de helft gevuld en zag er best leeg uit..
Het was al laat aan het worden en ik ging douchen en trok mijn pyjama aan. Daarna ging ik in bed liggen met mijn telefoon, ik zag dat ik al best veel berichten had. Ik begon onderaan.
Mama:
Hey lieverd, hoe is het daar? Xx.
Ik antwoorde:
Hii mam, het huis is heeel groot, ik heb vandaag nog niets gedaan, morgen ga ik een beetje rondkijken in de omgeving wat er te doen is. Hoe is het in Nederland?(: x
Ik zag dat ik in een groepschat was toegevoegd: Londen!,Met Julia, Lola, Anne, Job en Bart.
Ze willen morgen rond 1 uur afspreken, om te praten over wie waar zit en een beetje rond te kijken in de buurt. Dus ik stuurde:
Waar spreken we af?
Al snel kreeg ik een antwoord en ik besloot om morgen op de rest te antwoorden, ik zei dat ik ging en plaatste nog even snel een tweet voordat ik mijn telefoon weglegde. ‘In Londen, na een lange dag eindelijk slapen, Goodnight xx #tired’.
Ik draaide me om en sloot mijn ogen.
Reacties:
Please melding bij je volgende hoofdstuk?