FanFic.nl

De Grijze Jager, deel 12.

Hoofdstuk 6.

Nog steeds in gedachten verzonken reed Will naar huis. Nauwelijks had hij oog voor het prachtige landschap om hem heen.
Uiteindelijk naderde hij zijn huis. Hij zette Trek op stal en borstelde hem af. Trek hinnikte zacht en begon aan het hooi te knabbelen.
Will rekte zich uit en liep naar zijn huis. Hij stapte naar binnen en zag dat er niemand was. Hij herinnerde zich dat Alyss naar het kasteel was. Zij zou pas ’s avonds terugkomen.
Aangezien Will de rest van de middag- inmiddels bijna avond- niks te doen had, besloot hij koffie te maken. Wat hij, als hij wel wat te doen had gehad, toch wel had gedaan.
Toen hij eenmaal koffie had gemaakt, besloot hij op de veranda te gaan zitten. Het was zomer, dus het was nog best lekker buiten.
Hij installeerde zich in een gemakkelijke stoel en lurkte van zijn koffie. Hij keek hoe de zon langzaam omlaag begon te klimmen.
Uiteindelijk stond hij weer op en ging naar binnen. Hij ging maar eens aan het eten beginnen.

Hij was aan het koken, toen hij de deur open hoorde gaan.
‘Hallo Alyss!’riep Will, terwijl hij de keuken uitliep. ‘Wat ben jij vroe-‘
Hij zweeg abrupt toen hij zag wie er binnen was gekomen.
‘Leuk hoor, dat je mij voor je vrouw aanziet.’
Will zuchtte. ‘Hallo Halt.’
Halt trok een wenkbrauw op. ‘Dat dacht ik. Ik noem jou toch ook geen Pauline?’
Will sloeg zijn ogen ten hemel en liep terug naar de keuken. Daar had hij even niks op te zeggen.
Toen Will weg was grijnsde Halt. Blijft leuk, Dacht hij. Ex-leerlingen plagen.
Hij liep Will achterna de keuken in. Halt leunde tegen de deurpost en keek hoe Will wat te eten klaarmaakte.
‘Ruikt goed,’ zei hij.
Will gromde wat als antwoord.
‘Hoe was jouw dag?’ vroeg Halt door. ‘Heb je die stroper bij Armele nog te pakken gekregen?’
Will roerde even in de pan en besloot dat hij het wel even zo kon laten staan. Toen wende hij zich tot Halt.
‘Min of meer,’zei hij.
Halt trok een wenkbrauw op. ‘Wat is het nou? Min of meer? Ja of nee? Je hebt hem of je hebt hem niet, simpel.’
‘Nou ten eerste,’ begon Will. ‘Is het zij en geen hij. En…’
Hij kon zijn zin niet afmaken, want hij werd door Halt in de rede gevallen.
‘Aha, een stroopster, hè? Zie je ook niet vaak.’
‘Fijn Halt, mag ik even uitpraten?’
‘Ga je gang.’
Will zuchtte. Halt was dan wel als een vader voor hem, maar jemig! Wat kon die man vervelend zijn!
Hij deed zijn verhaal over Naëlle, over hoe hij haar betrapte en over waarom ze stroopte. En gelukkig viel Halt hem nu niet meer in de rede. Hij luisterde aandachtig naar Will’s verhaal, en knikte of gromde een paar keer, maar niet meer.
‘Dus ik heb haar laten gaan,’ besloot Will. ‘Ik weet ook wel dat dat eigenlijk niet mag, maar ik had eerlijk gezegd weinig zin om een jong meisje aan een stel ruwe wachten over te leveren.’
Halt knikte. ‘Oké dan, ik begrijp je. Maar zoals je al zei, wat je deed mocht eigenlijk niet. Maar zeg eens Will… was dat echt de enige rede? Dat je haar niet over wilde leveren?’
Will glimlachte. Zoals altijd had die ouwe vos hem meteen door.
‘Inderdaad Halt,’ zei hij. ‘Ik heb nog een rede, namelijk dat ik denk dat… eeeh, dat..’ Will aarzelde even. Hij wist niet of het wel kon. Maar aan de andere kant… Hij moest vroeg of laat toch iemand kiezen en Halt kon hij wel vertrouwen.
Hij zuchtte weer. ‘Halt, ik denk dat dat meisje een goede Grijze Jager zou kunnen worden.’
Halt trok zijn wenkbrauw weer eens op. ‘En waarom denk je dat?’ vroeg hij neutraal. Er was nog nooit een vrouwelijke Jager geweest, maar voor alles was een eerste keer, of niet dan?
‘Nou ten eerste,’ begon Will. ‘Het viel me op hoe goed die val van haar was gemaakt. Ik betwijfel of ik, of zelfs jij zoiets zou kunnen maken. Ten tweede liep ze geruisloos en maakte gebruik van de schaduwen om door het bos te lopen, net zoals wij doen. En ten derde ontkende ze niks toen ik haar confronteerde.’
Halt bromde wat in zijn baard.
‘Dat zijn best sterke argumenten, Will. Maar het blijft een eerste indruk. Ik stel voor dat je haar eerst een tijdje in de gaten houd, om een echt goed beeld van haar te krijgen. Dat deed ik ook bij jou, destijds.’
Daar kon Will zich in vinden.
Hij zou haar goed in de gaten houden, tot hij echt zeker van de zaak was.

Reacties: