FanFic.nl

De nieuwe

~01

De nieuwe,

Hoofdstuk 1
Ik werd wakker van het geluid van mijn wekker piepen. Ik ging opstaan om de wekker uit te zetten en neem een snelle douche. Verdomme. Vandaag is mijn eerste dag op mijn nieuwe school en ik ben niet in de stemming voor.

Ik laat het koude water over me heen lopen tot ik helemaal wakker ben. Ik beëindig mijn douche en ga naar mijn kamer om me om te kleden. Ik besloot om een losse, diepe blauwe trui met enkele zwarte legging en blauw ugg’s dragen. Ik laat mijn licht bruin haar vrije val naar beneden mijn rug te laten drogen. Ik doe niet vaak mijn haar los want ze raken snel beschadigt. Trouwens, ik heb natuurlijk losse krullen en ik vind ze beter als een hoge staart.

Ik loop de trap af en ga naar de keuken waar mijn moeder het ontbijt voor ons staat te bereiden. Ik zucht en gaat zitten aan de tafel.

'' Goedemorgen'' zong mam vrolijk. Waarom is ze zo verdomd gelukkig? We zijn net verhuisd naar een andere stad. Het is een marteling.

'' Goedemorgen'' zei ik, zucht nogmaals.

'' Klaar voor je eerste dag op je nieuwe school?''

'' Nee'' antwoordde ik, alleen om uit te komen als een vraag probeert het duidelijk dat ik niet blij helemaal maken.

'' Nou'' begon ze'' Touch Lucky'' Ze draait mijn ontbijt om met een geamuseerde en een geïrriteerd blik op haar gezicht. Hoe is dat mogelijk? '' Dus suck it up. Eet je ontbijt op, dadelijk kom je nog te laat.'' Ze knipoogde en zette haar bord op het aanrecht.

'' Fijn.'' Zei ik. Ze had gelijk. Er is geen punt voor back-up want het is al verdomd laat.

Nadat ik klaar was het eten van mijn ontbijt, ik ging naar boven om mijn tanden te poetsen. Ik kuste mijn moeder op de wang en liep naar mijn zwarte Range Rover.
Rijden naar school was vrij snel gezien ik woon nu in de buurt van school, maar het is nog te ver voor mij om te lopen te voet. Ik parkeerde mijn auto en liep naar de school ingang. Ik ben op weg naar de hel. Ik zucht en zeg tegen mezelf om gewoon zuigen het zoals mijn moeder zei. 'Het zal voorbij zijn voordat je het weet' bleef ik herhalen voor mezelf.
Ik ging de school en begon te zoeken naar het secretariaat om mijn sleutel te halen voor mijn kluisje en mijn programma.

'' Waar is het?'' Fluisterde ik.

'' Nou, wat zoek je?'' Zei een plotse stem achter me maakt me springen drie meter in de lucht. Wat krijgen we nou? De bel ging 10 minuten geleden en de hallen waren verlaten, waarom is er een student buiten de klas?

Ik draaide me om alleen te worden voldaan met een zeer knappe jongen met de mooiste, spakly blauwe ogen die ik ooit heb gezien. Zijn slordige haren waren blond, maar zijn haar leek gegroeid uit die de wortels gaf een donkerbruine kleur en alleen de uiteinden waren nu blond. Hmm .. Gemiddelde hoogte, lijkt vriendelijk, onschuldig en super schattig, ik zweer als hij een hond was zou ik hem zo nemen als een huisdier. Zijn accent was echter niet Britten. Ik vraag me af waarom hij niet in de klas nu. Maakt niet uit als een man die klasse vrijwillig zou overslaan.

'' Halloooo?'' Zei hij het slepen van de o, terwijl het bewegen van zijn hand voor mijn gezicht om me snap uit mijn dagdromen.

'' Mm?'' goed werk Alice. Bravo. Nu zal hij denken dat ik me niet kan consenteren ofzo.

'' Het spijt me, wat zei je?'' Tot mijn verbazing hij giechelde en lachte naar me. God, zijn glimlach.

'' Eh .. Was je op zoek naar iets?'' Vroeg hij enigszins verhogen van zijn wenkbrauw terwijl het geven van een grijns.

'' Ja, ik probeerde om het secretariaat te vinden, maar ik ben verdwaald. Kun je me een beetje helpen?'' Vroeg ik met een beetje hoop.

Daarna maakte hij een gezicht van verwarring, maar al snel genoeg het veranderde in realisatie en hij glimlachte weer, waardoor ik verward kijk.

'' Ahh, je bent het nieuwe meisje!''

'' Ja, ben ik'' glimlachte ik.

'' Natuurlijk ik zal je helpen!''

'' Geweldig!'' Zei ik opgelucht, hem een dankbare glimlach sturen.

'' Mag ik de weg te wijzen?'' Vroeg hij met een zeer charmante glimlach.

'' Ja, ja dat kan'' Hij begon te lopen in de tegenovergestelde richting waarin ik was eerder wandelen en ik snel volgde. Ik haalde hem dus nu waren we naast elkaar lopen in een ongemakkelijke stilte. Gelukkig brak hij het.

'' Ik ben Niall trouwens.''

'' Leuk je te ontmoeten Niall. Ik ben Alice''

'' Mooie naam.'' Glimlachte hij.

'' Hetzelfde geldt voor jou.'' Ik glimlachte terug.

'' Dus, waar kom je vandaan?'' Vroeg hij nieuwsgierig.

'' Ik ben van de Verenigde Staten.'' Antwoordde ik.'' Waar kom je vandaan?''

'' Oh, ik ben uit Mullingar, dat is in Ierland.''

'' Cool!'' Zei ik. Ik was onder de indruk. Ze hebben leuke Ierse jongens hier! Wow.

'' Ja ..'' glimlachte hij.

We liepen door, toen, achter m’n ogen zat een lekker ding met krullen. Ik was nieuwsgierig, dus als we langs hem waren draaide mijn hoofd om te zien wie het was. Oh My God. Hij was prachtig. Groene smaragdgroene ogen die overeenkomen met zijn chocolade bruine krullen. Zijn gespierd lichaam en hij was heel hoog.
Ik draaide mijn hoofd om Niall zien. Hij keek nerveus en geïrriteerd. Ik was in de war. Waarom was hij? Kende ze elkaar al?

'' Oké, we zijn er.'' Hij bleef staan en wees naar de deur naast hem. '' Ik wacht buiten tot je klaar bent.'' Zei hij lachend. Hij is een echt goedlachs persoon.

'' Oh, nee. Je hoeft niet te wachten. Trouwens is niet je klas nu bezig?'' Vroeg ik.

'' Nope. Vrije periode. Go on! Ik wacht buiten. Je moet me toch hulp hebben. Hoe ga je anders je kluisje te vinden?'' Knipoogde hij. Nou, hij heeft een punt dacht ik bij mezelf.

'' Pfff, oke. Ik ben zo terug'' En ik liep in het kantoor. Ik heb mijn sleutel en mijn programma en de secretaris gaf me een routebeschrijving en een aantal regels moet ik hier rond te volgen .. Blah blah who cares. Ik liep het zien van Niall leunend tegen de muur op me te wachten.

'' Hey''

'' He, geef me je programma voor een tweede?'' Vroeg hij en hij steekt zijn hand uit voor mij om het hem te geven.

'' Eh, zeker'' Ik gaf het dan aan hem.

'' Hey we hebben bijna alle lessen samen!'' Zei hij krijgt helemaal opgewonden.

'' Echt waar? cool! Tenminste ik weet wel iemand.'' Ik glimlachte.

Terwijl hij nog steeds mijn programma studeren heb ik besloten om hem te vragen over de krullende jongen hij flipte over vroeger.

'' Niall?''

'' Mmm?'' Reageerde hij niet op te kijken.

'' Waarom heb je freak out eerder wanneer je die vent achter de kastjes zag?''

Onmiddellijk is hij gespannen. Hij is niemand, antwoordde hij.

'' Ik ken niet. Hij is alleen bekend als de slechterik hier in de buurt .. Niemand weet iets over hem. Hij is geheimzinnig en onbeschoft en soms mensen intimideert hij .. Hij is gemeen Alice, ik zou weg van hem blijven!'' benadrukte hij 'weg' door te kijken naar me. Zijn stem vol zorgen en strengheid.
Oke? Wat is er aan ..? Hij leek heel mysterieus.

Reacties: