FanFic.nl

De volgende generatie (Grijze Jager fanfiction)

Proloog

Proloog.
Op de heugelijke dag van haar vijftiende verjaardag kroop Naval voor het opkomen van de zon het bos door. Voor de allerlaatste keer in een hele lange tijd bezocht zij het graf van haar moeder. Een simpele steen waar ze met haar dolk de naam van haar moeder in had gegraveerd, Aryanne. Zodra ze in het volledige duister de steen had gevonden, fluisterde ze een zacht: "Dag mam. Ik ga. Ik zal niet terug zijn in een week, of een maand, misschien een jaar. Maar ik kom terug. Beloofd.". Ze graaide in de zak van haar lange mantel naar het kostbare papier, en vouwde het open. En alhoewel ze het ongeveer uit haar hoofd kon opzeggen, las ze de instructies nog één keer duidelijk door. 

"Lieve Naval" stond er. "Naast dat ik je wil vertellen dat ik ontzettend veel van je houd, en je nog een keer gedag wil zeggen, wil ik je ook iets anders vertellen. Iets dat veel mensen weten, maar je mag er met niemand over praten. Het gaat ook over jou. Ik heb je altijd verteld dat jouw vader stierf op een oorlogsmissie. Dat is niet waar. Jouw vader en ik houden niet van elkaar. We praten niet met elkaar. We moesten trouwen door een gebeurtenis hiervoor. Toen ik vijftien jaar was, was er in ons kamp een vreemde man. Na drie dagen was hij weg, maar ik ben hem het bos door gevolgd. Halt was zijn naam, een Grijze Jager uit Araluen. Veel details zal ik niet vertellen, alleen dat hij mij ongelofelijk veel heeft geleerd. Hij wou dat ik meekwam naar Araluen, maar ik ging terug naar ons kamp. Daar werd ik ontzettend slecht ontvangen, en om de familie eer hoog te houden moest ik met je vader trouwen. Daarna gingen we simpelweg niet meer met elkaar om.
Wat ik je nu wil vragen, Naval, is het volgende. Op je vijftiende verjaardag moet je vluchten. Gewoon weggaan, voor de zon opkomt. Neem een paard mee en rijd een paar dagen rechtdoor, dwars door Skandia, en steek de zee over. In Araluen rijd je naar het kasteel, daar vraag je naar Jager Halt. Als ze niets vertellen laat je de ketting zien die bij de brief zit. Ga naar hem toe en vertel over mij. Ik wil dat jij hem kent. Hij was een bijzondere man.
Ik houd voor altijd van je, Naval. Ik ben altijd ergens voor je. Vergeet dat niet.
Aryanne".

Naval stond op en klopte haar mantel af. Zonder om te kijken liep ze op haar paard af en klom op hem. Toen galoppeerde ze de ochtend in, terwijl de hevig probeerde haar tranen weg te drukken. 

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.