Hoofdcategorieën
Home » One Direction » One day at a time [end] » stressed out
One day at a time [end]
stressed out
Zayn’s POV
Ik stap uit mijn bed en loop richting de badkamer. Vandaag zou Yasmine de jongens ontmoeten en hier voor een paar dagen overnachten. Maar als de jongens haar niet mogen, wat ik niet denk, dan kan het nogal awkward zijn. Ik draai de kraan open en laat het warme water over me heen lopen.
Ze zullen haar wel aardig vinden, toch? Ik weet wel dat ze gisteravond niet konden stoppen met vragen stellen. Uiteindelijk ben ik gewoon naar mijn kamer gelopen en gaan slapen.
Ik stap de douche uit, droog me af, trek mijn joggingbroek aan en loop naar de woonkamer.
Iedereen is er, behalve Niall. ‘Waar is Niall?’ ‘Ook goeiemorgen,’ zegt Louis. Glimlachend ga ik op de bank zitten. ‘Goeiemorgen.’
Dan zie ik Niall de trap af lopen. ‘Oke, nu kan ik dus vertellen wat ik wou zeggen.’ de jongens kijken me vewachtingsvol aan. Ik kuch een paar keer en zeg het maar gewoon. ‘Vandaag ga ik Yasmine aan jullie voorstellen. En ze blijft hier een paar dagen slapen.’ Zo, dat is eruit. ‘Cool!! Dan weten we eindelijk met wie je aan het daten bent!’ lachend kijk ik naar Harry. Ze vinden het dus niet erg.
‘Ik ga haar nu ophalen.’ Ik sta op en loop de deur uit. Het was pas 2 uur, maar I don’t care.
Ik wil haar weer zien.
Na een klein kwartiertje ben ik bij haar thuis. Waarschijnlijk is ze nog bezig. Ik bel aan en hoor opeens een harde knal. What the hell just happened?!?! Dan gaat de deur open en zie ik Yasmine met een verbeten gezicht staan. Haar haren nog nat van het douchen en har badjas aan.
‘Zayn?!?! Je zou toch pas om drie uur komen!’ ze doet een stap opzij en ik loop naar binnen. Ik gniffel. ‘Ik kon niet wachten.’ Haar blik verzacht en ik zie een blos op haar wangen komen.
‘Dat is lief…. Maar door jou ben ik net wel van de trap gekletterd.’ ‘Was dat die knal die ik hoorde??’
‘Ja inderdaad. Mijn been tegen de schoenenkast en mijn hoofd tegen de muur.’ ‘I’m sorry,’ zeg ik, en ik geef haar een kus op haar haren. ‘Beter?’ ze giechelt. ‘Veel beter.’
Ze loopt de trap weer op en ik weet niet goed of ik haar nou moet volgen of niet. ‘Je mag gewoon naar boven komen hoor! Tenzij je in de hal wilt blijven.’ Ze lacht en snel sprint ik achter haar aan de trap op. Ze loopt een kamer binnen die echt heel groot is. ‘Wow, je hebt echt een grote kamer.’
‘Ja, alleen is het best wel lonely.’ Ik weet dat ze vaak alleen thuis is, omdat haar ouders bijna alleen maar op zakenreis zijn. Ze staat op en loopt een deur in. Waarschijnlijk een inloopkast. Ik loop achter haar aan en ga achter haar staan. Mijn armen leg ik om haar middel. Ze draait haar hoofd om en kijkt me aan. Ze glimlacht en de vlinders in mijn buik gaan tekeer. ‘Dus, waar is je tas?’ ‘Ehmm, mijn trolley moet ik nog inpakken.’ Ik lach. ‘Geef hem maar, dan geef jij mij je kleren, en dan leg ik het erin.’
‘Awhh, that’s sweet.’ Ze geeft me een zalmroze trolley en ik leg het neer op de grond.
‘Kom maar op met die kleren.’
Yasmine’s POV
‘Kom maar op die kleren.’ Ik lach en kijk naar mijn kleren. Twee shorts, een witte en een spijker.
Een skinny. Twee blousejes, twee jurkjes, een uitgaansjurkje, een panty, joggingbroek, sweater, hemdje en een slaapshort. ‘Ehmm, Zayn? Gaan we zwemmen?’ ik zie hem nadenken.
‘Neem maar voor de zekerheid mee,’ zegt hij met een knipoog. Ik pak mijn ombre bikini die overloopt van roze naar groen. Zo, nu alleen nog maar mijn ondergoed. Dat kan ik er denk ik beter zelf in doen.
‘Yasmine, weet je zeker dat je alles hebt?’ ik grinnik. ‘Ik moet nog wel iets erin doen, maar dat krijg jij niet te zien mannetje.’ Hij lacht en staat op. ‘Je mag wel mijn setje kleren uitzoeken die ik nu aan ga doen.’ Een big smile vormt zich op zijn gezicht en hij kijkt naar al mijn kleren. Snel pak ik mijn kanten ondergoed, wit en rood, en leg het in mijn trolley. ‘Ik heb het perfecte setje gevonden!’
Ik draai me om en zie een setje kleren in zijn handen. Een spijkerblauwe short, wit hemdje en gestreepte blazer. Ik lach. ‘Ben je bang dat Louis me anders niet aardig gaat vinden?’
Hij moet ook lachen en geeft het setje aan me. Ik loop de badkamer in en trek het aan. Hij heeft echt gevoel voor mode. ‘En, hoe staat het me?’ hij draait zijn hoofd om en kijkt me bewonderend aan.
‘Het staat je echt super.’ ‘Thank you,’ zeg ik, en ik geef hem een knuffel. ‘Nu nog sieraden.’
Ik loop naar mijn sieradenrek/kastje en kijk wat ik aan ga doen. Een gouden horloge, niet echt hoor. Een paar knopjes voor in mijn oor en een simpel kettinkje. Ja, this wil do. Ik zie dat Zayn naar mijn trolley staart en bukt om iets te gaan doen. Uh-oh, straks ziet hij mijn ondergoed nog. Ik ren op hem af en spring op zijn rug. Hij schrikt op en lacht. ‘Jeetje, zit er iets in die koffer wat ik niet mag zien?’
‘Dat klopt, misschien ga je het op een dag zien, maar nu in ieder geval nog niet. ‘ ‘Owhh, a secret huh?’ ik lach, nog steeds op zijn rug zittend. ‘Yup.’ Hij staat op en ik glij van zijn rug af. Ik doe mijn trolley dicht en doe nog snel even wat mascara op. ‘Je hoeft echt geen make-up op hoor, je bent mooi genoeg zonder.’ ‘Dank je.’
Samen lopen we naar beneden, richting buiten. Als we bijna bij zijn huis zijn, beginnen mijn zenuwen de overhand te nemen. ‘Zayn, straks mogen ze me niet.’ Allemaal doemgedachten gaan door mijn hoofd. ‘Het komt wel goed,’ hij legt zijn hand op mijn knie, ‘als ze jou niet mogen, zijn ze niet goed snik.’ Ik probeer te ontspannen maar het lukt niet. Met knikkende knieën stap ik uit. Zayn legt een arm om me heen, maar zelfs daarvan kan ik niet ontspannen. Ik wil gewoon dat ze me aardig vinden. Hij draait de sleutel om in het sleutelgat, en mijn maag keert zich om. Volgens mij heb ik dit nog nooit meegemaakt. En dat alleen om Zayn’s vrienden te ontmoeten. Hij doet de deur open, en daar zie ik vier nieuwsgierige jongens staan.
Reacties:
ik vind dit verhaal zooo vet!!
en alvast gefeliciteed!!!!!!!
Ahw! Laat louis nog een opmerking maken over haar blazer met streepjes... (of was het nu iets anders?) but GO ON!
Oeeii! Ik vind ze echt malloten als ze me niet mogen!!
Hihi, +puntje scoren bij boo-bear!
Verder!