FanFic.nl

When the bullet hits the costume

When the bullet hits the costume DEEL 6

FLYKIE
Ik werd door BA in mijn kraag gegrepen en keek hem kwaad aan.
‘Dat jochie gaat over vijf minuten dood, jullie verdoen je tijd,’ zei ik wat minder vriendelijk dit keer.
Ik verzette me tegen de kracht van BA, hij liet me even later nog los ook. Ik liep naar mijn paard en keek ze alle drie aan.
‘Dit sta ik in ieder geval niet toe,’ zei ik tegen ze. ‘Kom op jochie, we gaan ervoor,’ zei ik tegen mijn paard.
Ik rende richting de hut en stormde naar binnen. De baas was net klaar om het jongetje te vermoorden.
‘NEEE!!’ schreeuwde ik, terwijl ik op hem afrende.
Ik gaf hem een trap, waardoor hij tegen de muur vloog. Ik pakte zijn wapen. Hij keek mij vol ongeloof aan.
‘D-d-dat kan niet,’ zei hij.
‘Niet?’
Ik ging voor het jongetje staan en keek de baas aan.
‘Het wordt tijd dat jij je gaat overgeven,’ zei ik.
Ik zag het jongetje uit de hut rennen. Ik keek de baas weer kwaad aan.
‘Ik had jou meteen moeten vermoorden,’ zei hij kwaad.
We stonden tegenover elkaar.

FACE
We waren de hut genaderd, Hannibal keek snel naar binnen en knikte, hij zag het jongetje zitten, maar geen Murdock! Hannibal haalde een granaat uit zijn zak en wilde die gaan gooien, toen vanuit het bos plotseling Flykie op zijn paard aan kwam stormen en bijna letterlijk met de deur in huis viel. We keken elkaar aan met een blik van ‘die is gek!’ We hielden de deur in de gaten, wie weet kon het kleine manneke zien te ontsnappen in de chaos die daarbinnen was ontstaan.
Flykie en de Baas stonden tegen elkaar te schreeuwen en ja, daar kwam een jongetje naar buiten rennen. B.A. plukte hem in zijn vlucht bij de deuropening vandaan en bracht hem in veiligheid. Achter een dikke boom zei hij tegen Christiaan dat hij heel stilletjes moest blijven zitten, omdat deze grote meneer met zijn vrienden de boeven gingen vangen en dat dat alleen zou lukken als ie daar netjes bleef zitten.
In de hut werd geroepen:"Hij gaat er vandoor!" Waarop de Baas gebood om er achteraan te gaan.
Hannibal en ik vatten post achter de deur en wachtten wie er zou komen: Twee lange slungels die een moment stil stonden en om zich heen keken of ze de jongen zagen lopen. Hannibal gooide een tak een struik in zodat het ritselde om de hoek. De mannen reageerden meteen, renden naar de struik toe en we konden ze beide overmeesteren. B.A. nam ze van ons over en legde de gasten geboeid onder een struik achter de hut.
In de hut was het stil geworden, buiten voelde je de spanning. Ik keek door een raam naar binnen en zag Flykie en de Baas dreigend tegenover elkaar staan, er kon elk moment een duel uitbreken. Eén van de andere mannen stond voorzichtig op en sloop naar de deur. Ik gebaarde naar B.A. dat er iemand aankwam. B.A. wachtte de man op en schakelde hem met één vuiststoot uit. Hij legde hem achter de hut bij de andere twee.
Ik had een gebroken ruitje gevonden en kon nu meer zien van wat er binnen gebeurde. De baas commandeerde naar zijn mannen dat ze ruimte moesten maken, hij zou dit voor eens en altijd uitvechten met zijn afvallige ‘vriend’, zei hij. Hun pistolen waren teruggestoken, ze hadden nu messen in de hand. Zo stonden de mannen tegenover elkaar: in dreigende houding, met ogen vol vlammende haat en in opperste concentratie voor de eerste uitval naar de ander. Beide waren niet van plan te wijken, aan deze vete moest en zou een einde komen: één kon er hier maar de baas zijn.

CAMELEON
Harry is met zijn vrachtwagen naar de hut gekomen en samen gooien we een aantal omgevallen bomen en dikke takken in de laadbak, om ze op zijn bedrijf tot planken te zagen. We rijden dwars door het dorp en als een paar mensen Harry zien rijden gebaren ze hem te stoppen.
"Wat is er, Duncan?" vraagt Harry aan de man.
"Heb je het al gehoord? De kleine Christiaan is ontvoerd!"
Ik spits m'n oren en weet eigenlijk meteen wie dat op zijn geweten heeft: de Baas of iemand van zijn mannen.
"Is er al bekend waar hij wordt vastgehouden?" vraagt Harry, die aan m'n gezicht blijkbaar zag dat ik dat wel wil weten.
Als de mannen uitgebabbeld zijn rijden we verder naar de zagerij. Harry kijkt me vragend aan en ik sta in dubio: me hier buiten houden of het A-team gaan zoeken, want die schijnen Christiaan te zijn gaan zoeken.
"Harry, als ik meehelp om die ontvoering van het jongetje op te lossen, houd ik je hulp dan te goed of ben ik 'm dan meteen weer verspeeld?" vraag ik hem serieus.
Harry kijkt me met een glimlach aan: "Bloed kruipt waar het niet gaan kan, hè? Als je maar aan de goede kant meevecht en zorgt dat ik je levend terug zie, want dat ik je hulp aanbied is ook een beetje eigen belang: ik heb een knecht nodig..."
Ik geef hem dankbaar een vriendschappelijke klap op zijn schouder en nadat de bomen en takken zijn uitgeladen brengt Harry me terug naar de hut, waar ik me omkleed en op de motor stap.
"Baas, dit is je laatste rotstreek, vanaf nu wordt er niemand meer ontvoerd, vermoord of gechanteerd door jou," neem ik me voor en met een grimmig gezicht rijd ik naar het bos waar ik de basis van de Baas weet te staan.

FLYKIE
Mijn baas keek mij razend aan.
‘Zomaar laat je dat jochie ontsnappen!’ zei hij kwaad.
‘Er kan er hier maar één de baas zijn en dat is de MP,’ zei ik heel kalm.
Er stonden nog twee mannen achter me met messen in hun handen.
‘Dit is de dag dat jij voor eens en altijd wordt uitgeschakeld.’
Ik ging in mijn vechthouding staan tot die twee man achter me mij grijpen en tegen de grond drukken. Ik kon er één uitschakelen tot de andere een mes tegen me keel zette. Ik bleef op de grond liggen en mijn baas liep naar me toe.
‘Dan sterf jij over een uur,’ zei hij.
Toen hij dat zei haalde ik dat mes van me keel met mijn arm en sloeg de man neer. Ik stond op en greep hem in zijn kraag.
‘Dat dacht ik niet,’ zei ik terwijl ik hem weer tegen de muur gooide.
Tot mijn verbazing stond hij nog op ook en liep naar een wapenkast. Hij pakte daar twee zwaarden uit en gooide er een naar mij toe. Ik ving het zwaard en keek hem niet begrijpend aan.
‘Als jij echt de baas wilt zijn, dan vechten we het uit tot de dood. Degene die als eerste sterft heeft verloren, verder geen regels,’ zei hij kwaad.
Ik slikte, ik was zo slecht in zwaardvechten, met de test om bij zijn bende te komen verloor ik al hard. Ook het gevecht met Murdock had ik verloren. Ik moest dit gevecht doen, voor alle mensen die hij had lastig gevallen en vermoord. Hij begon zeer sterk aan het gevecht. Ik had erg veel moeite om zijn zwaardtechnieken af te weren. Even later gaf hij me een trap waardoor ik naar buiten vloog. Ik stond op en keek hem aan.
‘Geef je het al op?’ vroeg mijn baas.
‘Nee,’ zei ik kwaad.

CAMELEON
Op ruime afstand van de hut zette ik mijn motor neer en ging te voet verder. Toen ik op een vijftig meter was genaderd hoorde ik een kind niezen en keek verbaasd om me heen. Op nog geen tien meter van de struik waar ik achter stond zag ik een jongetje tegen een dikke boom zitten.
"Dat moet die Christiaan zijn!" schoot het door me heen.
Het manneke zat er rustig bij alsof het de gewoonste zaak van de wereld is om alleen in een groot bos bij een boom te zitten!
"Pssst!" deed ik.
Ik legde een vinger op m'n mond ten teken dat hij stil moest blijven. Ik keek of ik veilig verder kon lopen en kwam op mijn hurken bij hem zitten.
"Ben jij Christiaan?"fluisterde ik. "Waarom ben jij helemaal alleen in het bos?"
Hij keek me aan en zei overtuigd van zijn redder: "De grote meneer heeft gezegd dat ik hier moet wachten op hem. Hij gaat de enge mannen vangen die mij hebben meegenomen."
"Dan heeft die grote meneer dat goed gezegd tegen jou. Was die grote meneer bruin en had ie veel kettingen om zijn nek?" vroeg ik voor de zekerheid, zodat we het wel over dezelfde grote man hadden.
Het manneke knikte driftig en vroeg toen: "Ga jij die grote meneer helpen?"
Ik keek om de boom heen en daarna weer naar hem: "Ja, dat ga ik doen, want die enge mannen moeten straf krijgen. Vind je niet?"
En weer knikte het jochie.
"Dan ga ik nu naar de grote meneer toe. Hier heb je m’n jas, voor als je het koud krijgt."
Ik geef hem een aai over zijn bol en sluip verder naar de hut.
Als ik vanachter een heuveltje kijk of ik iemand buiten de hut zie, valt mijn oog op drie geboeide mannen die op de grond liggen en achter een grote struik zijn verborgen, vanuit de hut gezien dan.
Zo te zien zijn dat mannen van de Baas.
‘Hmm, dan zijn er in ieder geval drie minder binnen.’
Dan zie ik de mannen van het A-team naar de voorkant van de hut sluipen. Een dubbel gevoel bekruipt me: eergisteren hadden ze het nog op mij voorzien en had die grote mij nog in m'n kraag om me in te rekenen. Vandaag sta ik aan dezelfde kant als die gasten. Het kan raar lopen in het leven.
Ineens wordt mijn blik naar het dak getrokken, ik zag daar iets bewegen. Tussen de twee schoorstenen van de hut zie ik iets zwarts. Hè?! Dat lijkt die Zorro van het feest wel! Er klinken plotseling stemmen buiten de hut. Ik sluip zo snel mogelijk naar de achterkant en kijk door een raampje naar binnen. Ik kijk de Baas op zijn rug en zie dat hij een zwaard of zoiets in zijn hand heeft. Wie er tegenover hem staat kan ik niet zien, maar er wordt gevochten, dat is zeker. Ik sluip om de hoek om de deur in de gaten te houden, want de Baas drijft zijn tegenstander daar naar toe....

FACE
Nu kijkt B.A. door het gebroken raampje naar binnen en hij schrikt zichtbaar. Heftig gebaart hij dat ze nu met zwaarden aan het vechten zijn en dan horen we inderdaad ijzer tegen elkaar kletteren. We horen dat de deur opengaat en sluipen naar de voorkant om de zien wie er naar buiten komt. Er wordt op dat moment iemand naar buiten geschopt: Flykie! Zo te zien is hij zwaar de mindere van de Baas bij vechten met een sabel.
Als de Baas ook naar buiten is gekomen en dreigend over Flykie gebogen staat, terwijl die probeert op te staan, komt er plotseling iets groots en zwarts van het dak afgefladderd en staat daar ineens Murdock als Zorro achter de Baas, de sabel in zijn rug prikkend.
"Hi, guys, missed me?" zegt hij even snel tegen ons met een grote grijns op zijn gezicht.
Zowel Hannibal als B.A. en ik zijn helemaal overdonderd door deze actie van H.M. De Baas draait zich pijlsnel om en haalt uit naar Murdock, die daar op voorbereid was. Murdock lokt de Baas steeds verder van de hut vandaan, zodat wij die voor onze rekening kunnen nemen. Hannibal gooit de rookbom naar binnen terwijl hij de deur dicht gooit. Daarna grijpt hij Flykie vast en trekt hem buiten bereik van de sabel van de Baas. B.A. en ik houden de ramen van de hut in de gaten. Wie naar buiten durft te komen is de onze. Hoeveel mannen er nog binnen zijn weten we niet, maar er worden aan alle kanten ruiten kapot geslagen.
Ineens staat Cameleon daar. Hij gebaart dat hij het raam aan de achterkant voor zijn rekening neemt. Iedereen pakt een kant van de hut en de mannen die naar buiten komen krijgen een warm welkom: een vliegles van B.A., een karateslag van mij, een vuist van Cameleon en Hannibal wacht er twee op die hoestend uit de deur komen gestrompeld en slaat die met de koppen tegen elkaar. Al snel liggen er zo'n tien mannen op een hoop en steekt Hannibal een sigaar op.
"Nice!" is zijn commentaar en hij gaat kijken hoe Murdock de Baas bezighoudt.
B.A. en ik binden alle mannen vast.
"Thanks." zeg ik tegen Cameleon die de andere drie vanachter de struik haalt en bij z'n makkers neergooit. Flykie staat met een hand tegen de muur geleund nog uit te hijgen van het gevecht met de Baas. B.A. kijkt van Flykie naar Cameleon en schudt dan z'n hoofd.
"Guys, als jullie dan toch ook hier zijn, dan moet het ons toch met z'n allen wel lukken om eindelijk die Baas uit te schakelen?" zeg ik. "Kom, Hannibal heeft vast wel een plan, mocht het Murdock nog niet gelukt zijn om zijn tegenstander neer te sabelen."
Ik ga de anderen voor naar de open plek waar nog steeds een bloedstollend gevecht gaande is.

FLYKIE
Na die trap van m'n baas probeerde ik op te staan. Hij wou de genadeklap geven tot er opeens een vent in een zorro-kostuum tevoorschijn kwam. Zo te zien was de baas afgeleid. Hij haalde uit en het gevecht ging door. Totdat die grijze vent me ineens wegtrok bij mijn baas. Ik stond langzaam op en keek hem aan.
‘Dank je voor de redding,’ zei ik met een kleine glimlach.
Ik leunde tegen een muur om even bij te komen, totdat BA ineens zegt dat we konden helpen. We gingen naar de plek waar Murdock nog altijd bezig was met het gevecht tegen onze baas. Zijn energie begon langzaam op te raken, net als die van mijn baas. Van het toekijken werd ik alleen maar kwader en ik trok mijn pistool.
‘Dit handel je zo af. Watch and learn,’ zei ik.
Ik richtte en raakte hem in zijn borst. Ik schoot nog een keer gericht en schoot hem door zijn hoofd. Na het dodelijke schot door het hoofd van de baas viel Murdock ook op de grond. Ik rende naar Murdock toe en hielp hem overeind.
‘Ben je in orde?’ vroeg ik vriendelijk.

MURDOCK
Ik grijnsde naar de Baas: 'Haha! Eindelijk een goede tegenstander!'
Ik gaf alles wat ik had. Ik viel aan, sloeg aanvallen van de baas af en viel meteen weer aan. Ik draaide om de baas heen en maakte hem helemaal gek. Langzaamaan werd ik toch moe, maar ik genoot hier met volle teugen van. Ik had geleerd nooit aan te vallen in woede en dat lukte me best. De baas werd kwader en kwader en verblind door woede lukte het hem niet meer.
Ineens hoorde ik een knal en de baas keek om. Hij viel dood neer, het leek in slow-motion te gaan. Verbijsterd keek ik naar het levenloze lichaam. Ik krabbelde overeind en weerde de hulp van Flykie af. Geïrriteerd sloeg ik mijn mantel uit de weg en zette ik mijn hoed recht. Ik stopte mijn degen in de schede en keek Flykie ziedend aan vanonder mijn masker.
'Kluns! Nu krijg die vent NOOIT zijn verdiende loon. Hij ligt hier nou maar dood te zijn, terwijl hij zijn hele leven de gevangenis in moet. Waar slaat dit op!?!? Zo handel je dat helemaal niet af, jij hoort hier niet, jij....!'
Ik wond me van binnen op, maar hield midden in mijn waterstroom van woorden op en klapte mijn mond dicht. Ik trok mijn pistool en hield die op Flykie gericht. Ik haalde de veiligheidspal over en keek hem ziedend aan. Net zo snel als ik mijn pistool getrokken had, stopte ik hem weer terug. Ik floot op mijn vingers en Black Arrow kwam aanrennen. Ik sprong op zijn rug en keek naar mijn team.
‘Ik ben zo snel mogelijk terug. Bij de feestzaal zal ik er zijn, oké?'
Ik groette kort en galoppeerde weg, na Flykie een vernietigende blik toegeworpen te hebben.
Na een paar miles fiks doorgereden te hebben, stopte ik BA en steeg ik af. Vermoeid ging ik tegen een boom zitten en zette mijn hoed af. Ik legde die naast me in het gras. Ik leunde met mijn hoofd achterover tegen de boom en overdacht de hele missie. Van alles was fout gegaan. Een zucht kwam over mijn lippen en al snel viel ik in slaap. De hele missie had ik nog geen oog dichtgedaan, op de laatste nacht na.
Ik werd wakker doordat BA onrustig hinnikte. Meteen was ik klaarwakker en had ik mijn pistool al getrokken.

FACE / CAMELEON
Murdock verwoordt precies zoals wij, het A-team, denken en handelen en we laten hem uitpraten, zodat Murdock weet dat we vierkant achter hem staan. Flykie is even onder de indruk van de reactie van Murdock en kijkt hem na als hij wegrijdt. Als hij zich omdraait trekken Hannibal, B.A. en ik onze wapens, spannen de trekkers en sluiten Flykie in. Langzaam gaan zijn handen in de lucht. B.A. ontwapend hem.
"Jullie moeten me d...." begint Flykie tegen te sputteren.
"Liggen, jij!" zegt Hannibal kalm maar met ijzige stem.
Met zijn handen in de lucht draait Flykie zich om naar Hannibal die zijn woorden een keer herhaalt. Als de man dan nog niet reageert op het bevel, knikt Hannibal één keer en geef ik hem een klap op zijn hoofd met de kolf van m'n pistool.
"Cameleon, kom hier!"
Als hij denkt niet opgemerkt te worden, heeft hij pech. Hannibal lijkt soms ogen in zijn achterhoofd te hebben. Onzeker komt hij dichterbij en steekt voor de zekerheid zijn handen in de lucht.
"Doe 'm deze boeien om!" commandeert Hannibal.
Hij gebaart met zijn wapen dat Cameleon op moet schieten. B.A. reikt nog een paar aan.
"Deze om z'n enkels!"
Cameleon blijft op zijn hurken zitten als hij dat heeft gedaan en kijkt alsof hij ieder moment te horen zal krijgen dat hij naast z'n maat moet gaan liggen.
"Jij hier!"
Hannibal wijst hem een plek aan, twee meter van Flykie vandaan, maar hij wordt niet geboeid.
"Face, de Baas."
Ik begrijp wat ik moet doen en zoek in de hut naar een laken of deken om de man te bedekken.
"Sta op!"
Hannibal reikt Cameleon zijn hand om hem te helpen.
"Neem Flykie mee."
Cameleon raakt zichtbaar in de war, maar houdt wijs zijn mond. Het kost hem moeite om z'n maat op te tillen, maar hij krijgt hem toch over zijn schouder.
"Voorop jij! Naar de Van."
Als we in de buurt van de dikke boom komen rent B.A. vooruit en roept Christiaan. Het jochie kijkt om de boom en springt op als hij B.A. ziet.
"Heb jij de boeven gevangen?"
"Ja, allemaal! Kom, we gaan je thuis brengen."
B.A. zet het manneke op zijn schouder. Als Christiaan Flykie over Cameleons schouder ziet bungelen vraagt hij: "Is dat nou een boef?"
"Ja, een hele echte," antwoordt B.A. met een big smile op zijn gezicht en hij knipoogt naar me.
Bij de Van neemt Hannibal contact op met Claire en Amanda om te vertellen dat Christiaan veilig is. Ze komen naar de feestzaal toe. Ik help Cameleon om Flykie achter in de Van te leggen. Met een rol tape zorg ik ervoor dat die geen vin meer kan verroeren.
"En nou?" vraagt Cameleon. "Mag ik m'n motor gaan pakken?"
Ik neem hem mee naar Hannibal die hem naar Decker stuurt.
"Weten jullie zeker...dat je mij....dat ik...?"
Hannibal komt voor hem staan. "Jij zit anders in elkaar dan je maat. Hup, wegwezen, ga Decker halen. En vraag of ie de kliko meebrengt voor dat stelletje slijmballen bij de hut."
Cameleon ontspant zich enigszins, hij glimlacht om wat Hannibal zei en steekt zijn hand op als groet als hij naar zijn motor loopt.

In het dorp staan Amanda, Claire en de familie van Christiaan bij de zaal ons op te wachten. Het jochie klimt over onze benen heen naar buiten als ik de deur openschuif en hij zijn moeder ziet. Claire komt naar de Van gerend en vliegt mij om de hals. Als Amanda haar neefje heeft geknuffeld komt ze naar ons toe en kijkt in de Van of ze Murdock ziet.
"Hij is toch niet...?" en ze kijkt Hannibal geschrokken aan.
Hij vertelt in het kort wat Murdock heeft gepresteerd. Hij kijkt richting het bos en uit zijn vermoeden: "Murdock wil, denk ik, uitrusten en zijn woede kwijt over wat hij voor zijn neus zag gebeuren. Hij zal nog wel ergens in het bos zijn."
Amanda draait zich om, pakt haar auto en gaat op zoek naar Murdock.
B.A. stapt uit en loopt naar de achterdeur. Flykie komt bij. Als de deur opengaat kijkt hij B.A. vuil aan en begint hem uit te schelden. Met een stuk tape over zijn mond maakt B.A. een einde aan de scheldkanonnade.
Een paar minuten later vertellen gillende sirenes dat Decker in aantocht is. Een mp-wagen, een jeep en een vrachtwagen met open laadbak komen het plein op en stoppen met gierende banden. Hannibal neemt Decker mee naar de Van en draagt Flykie aan hem over.
"De Baas is dood. Deze mp-wannabe blijkt net zo gevaarlijk als z'n baas. Hij schoot hem in koelen bloede neer."
Hannibal neemt de sigaar uit zijn mond en zet zijn wijsvinger tegen de borst van Decker.
"Doe nu eindelijk eens wat nuttigs in je carrière en zorg dat deze gast jaren gaat zitten, genoeg voor allebei! En maak zijn zakken leeg voor ie de cel ingaat.”

DECKER
Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik hoorde dat Flykie zijn baas had doodgeschoten.
‘Maar Smith, kan je dat ook daadwerkelijk bewijzen? vroeg ik nieuwsgierig.
Ik keek naar Flykie die zijn hoofd boog.
‘Is het waar wat Smith hier zegt?’ vroeg ik.
Hij reageerde niet op mijn vraag, maar ik kon zijn woede en emoties voelen.
‘Rustig maar Fly, het is goed.’
‘Het is niet goed,’ zei Flykie opeens. "Ik had geen keus dan hem dood te schieten, hij had Murdock anders echt vermoord. Vooral dat kleine jochie, dat kon ik toch niet toestaan of wel soms?"
Ik schrok toen hij zei dat het om een klein jochie ging.
‘Het was echt niet mijn bedoeling om hem dood te schieten, maar ik had geen keus. Hij zou ons allemaal hebben afgemaakt, dat zweer ik je,’ zei Flykie.
‘Flykie, kijk mij eens aan.’
Hij keek mij aan met tranen in zijn ogen.
‘Je had hem kunnen verwonden, maar iemand doodschieten is strafbaar, zelfs als MP zijnde.’
‘Ik weet het, ik dacht niet na,’ zei Flykie.
Hannibal gaf Flykie aan mij. Ik nam hem van Hannibal over en keek Flykie aan.
‘Denk in het vervolg dan na maat.’
Er kwamen twee soldaten naar me toe.
‘Breng hem maar naar zijn kamer, dan kom ik er zo aan,’ zei ik.
Ik keek Hannibal aan.
‘Goed werk,’ zei ik tegen hem. ‘Ik zal ervoor zorgen dat hij geen mens meer kwaad doet.’

FLYKIE
Ik werd geboeid naar de MP-basis gebracht, maar dat ik mijn baas eindelijk had afgemaakt voelde wel goed. Decker begon zijn verhaal, maar ik had moeite om hem de waarheid te vertellen. Hij leek niet eens zo boos te zijn, maar ik werd wel naar mijn kamer gebracht. Eenmaal daar aangekomen werden mijn boeien losgemaakt en ik ging op het bed zitten.
‘Zometeen komt Decker naar je toe, om te praten,’ zei een soldaat.
‘Waarom schoot je hem eigenlijk dood?’ vroeg de tweede soldaat.
‘Die stommeling heeft mijn familie uitgemoord,’ zei ik met gebogen hoofd.
Ze keken mij vol verbazing aan.
‘Dat je dan zo iemand ombrengt!’ zeiden ze tegelijk.
Ik keek op. ‘Ik had geen keus, het is al erg genoeg dat ik daarvoor gestraft ga worden, net als voor die ontvoeringen.’
‘Bereid je dan maar voor op de preek van Decker,’ zei de eerste soldaat.
‘Ga ik ook doen,’ zei ik.
Ze liepen weg en lieten mij achter. Ik streek door mijn haren en zuchtte.
‘We gaan het zien,’ zei ik tegen mezelf.

MURDOCK
Het eerste onrustige gedrag van Black Arrow had te maken met het feit dat hij honger had en niet kon eten met zijn bit in. Ik haalde het bit uit zijn mond en aaide hem even. Daarna ging ik weer tegen de boom zitten en overdacht alles even. Toen besloot ik weer op te staan en terug te gaan naar de rest. Nu zouden we wel snel weggaan, wat moesten we anders nog doen!? Ik zadelde BA weer op en maakte aanstalten weer op te stijgen toen ik een auto hoorde. Snel sprong ik op BA en reed naar de weg. Daar zag ik een mooie jeep rijden. Ik herkende de auto en ging midden op de weg stilstaan. Met piepende remmen stond de jeep stil. Grijnzend wachtte ik tot de bestuurster eruit kwam. Ik bleef op Black Arrow zitten en keek naar Amanda die even later inderdaad uit de jeep sprong en naar me toe rende. Ze had een enorme lach rond haar mond en ook ik keek haar lachend vanonder mijn masker aan. Ik steeg af en spreidde mijn armen. Ik omhelsde haar stevig en zonder wat te zeggen begreep ze me. Ze reed haar jeep naar de kant van de weg en parkeerde hem daar. Daarna hielp ik haar op mijn paard en ik sprong zelf achterop. Ik sloeg mijn arm stevig om haar middel en reed zo terug naar het dorp. Daar steeg ik eerst af en hielp daarna Amanda van het paard af.
Ik vroeg aan de rest: 'Is die egocentrische egotripper Flykie al de bajes in?'
Hannibal knikte en ik zag dat hij zijn sigaar al in zijn mond had. Ik begreep het: de missie was ten einde... De vraag was of ik er nou blij mee was of niet. Het beeld van die man die dood neerviel stopte ik bij alle andere dingen die ik gezien had in mijn leven, achterin de laatjes van mijn geheugen en ik dacht er niet meer aan.
BA zat chaggie naar me te kijken en ik kreeg de ondeugende blik weer in mijn ogen. Ik liep op hem af en kietelde hem met mijn degen. BA sloeg die kwaad weg. Beledigd draaide ik me om. Daar stond Amanda met Christiaan aan de hand. Ik zakte door mijn knie en kwam op ooghoogte met Christiaan. Glimlachend zei ik tegen hem: 'Je bent een stoere kerel. Boks!'
Ik hield mijn gehandschoende vuist voor hem en hij sloeg er met zijn vuist tegenaan. Tegelijkertijd sloegen we die tegen onze borst. Ik gaf hem een snelle aai over zijn hoofd. Daarna stond ik op en keek Amanda aan. Ik zuchtte en duwde mijn hoed van mijn hoofd, zodat die op mijn rug bungelde. Daarna ging ik langzaam met mijn hand naar mijn masker en met een langzame maar stevige trek omhoog trok ik mijn masker weg. Ik keek Amanda aan met een zachte blik en draaide me toen om, om daarna bij de rest van het team te gaan staan. Ik zag dat Amanda een gekwelde blik in haar ogen kreeg, maar ik wendde mijn blik pijnlijk getroffen af. Ik boog mijn hoofd en keek naar de grond.

CAMELEON
Ik groet het A-team, stap op m'n motor en neem de kortste weg naar de mp-basis om Decker te halen. Bij de poort laten ze me wachten, maar ik roep dat er haast bij is.
"Waar is Decker dan?"
De wachtlopende soldaat roept me het kantoortje in en geeft me de telefoon.
"Hallo, Cameleon hier. Je moet snel naar het dorp toe, Kolonel. Hannibal van het A-team vraagt naar je."
"Hij is de generaal niet! Hij bepaalt niet waar ik wel of niet moet zijn!" antwoordt Decker bits.
"Ik zou het toch maar doen, de Baas is dood. En..." Ïk zie het ineens weer gebeuren en moet even slikken voor ik verder kan praten. "Flykie is gevangen genomen. En bij de basis van de Baas kun je zijn manschappen inrekenen."
"Flykie gevangen? Is die Smith nou helemaal gek geworden? Flykie heb ik onder m'n hoede genomen en...."
Ik hoor hem nog meer foeteren.
"Ik kom er aan." is het laatste wat ik hoor, dan wordt de verbinding verbroken.
Ik groet de soldaat en ga terug naar m'n motor. Voor ik weg kan rijden gaat de poort open en stuiven een mp-wagen, een jeep en een vrachtwagen de basis af. Decker en Crane, voorop, zetten de sirene aan.
‘Wat zal ik doen? Ook naar het dorp? En dan zien hoe ze Flykie afvoeren?’
Ik volg Decker, maar rijd langzamer. Op een afstand van het plein zet ik m'n motor neer en ga onder een boom zitten. Telkens zie ik het voor me: Flykie die de Baas executeert. Dat was het, niet meer en niet minder. Is dat mijn leraar en maat geweest? Liep ik aldoor het risico om ook zo behandeld te worden? De zon schijnt en het is warm, maar ik word helemaal koud als dit alles tot me doordringt.
In de verte zie ik dat Decker Flykie in de mp-jeep zet. Ik wil hem nog één keer zien en loop naar het plein. De soldaten keren de jeep en rijden terug naar de mp-basis. Als ze voorbij komen zie ik een verslagen Flykie zitten. Hij kijkt me kort aan. In zijn ogen lees ik een mengeling van spijt en vastberadenheid. Ik kijk de jeep hoofdschuddend na.
‘Hoe wordt iemand toch zo?’

FLYKIE
We reden voorbij Cameleon en ik keek hem kort aan. Wat zou er zijn gebeurt als de baas dat jochie wel had vermoord? Ik staarde naar de grond, tot Decker opeens stopte. Ik keek Decker aan.
‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ik wat kortaf.
‘Wat was hij nog meer van plan?’ zei Decker opeens.
‘Alsof dat jou wat aangaat,’ zei ik.
Decker stapte uit de jeep en greep mij bij me kraag. ‘Kom op, je gaat het vertellen. Jij hebt je baas niet voor niets doodgeschoten.’
‘Dat heb ik je al verteld,’ zei ik kwaad.
Ik kreeg een stomp van Decker en stortte tegen de grond. Dat maakte mij kwader. Ik boog mijn hoofd en kreeg tranen in mijn ogen. Crane maakte mijn boeien los. Ik stond op.
‘Je hebt wraak genomen, maar ook hele goede dingen gedaan. Je verdient een tweede kans bij ons,’ zei Decker opeens.
‘Meen je dat nou echt?’
Crane knikte bevestigend.
‘Maar mijn straf dan?’
‘Die straf krijg je sowieso.’
Ik keek de andere kant op en zag Cameleon staan. Ik staarde een tijdje naar hem, totdat de twee soldaten naar me toe kwamen die mij op mijn kamer hadden ondervraagd op hun manier.
‘We hebben de kolonel vertelt over je ouders,’ zeiden ze tegelijk.
Ik slikte.
‘Kom op, dan gaan we naar de basis terug.’
Ik knikte.

AMANDA
Ik reed snel weg in m’n jeep. Ik moest Murdock zoeken. Ik reed al een tijdje over dezelfde weg, totdat ik opeens zorro op z’n paard op de weg zag staan. Ik glimlachte en stopte snel. Ik stapte uit m’n auto, en met een brede lach liep ik naar Murdock toe. Na een stevige omhelzing zet ik snel m’n auto aan de kant, die haal ik later wel weer op. Murdock zette me voor op zijn paard en sloeg zijn arm om mijn middel, toen hij achterop zat. We gingen al snel in galop en ik hield me stevig vast aan Murdock.
Toen we in het dorp waren vond ik het jammer dat het dorp niet wat verder lag, ik had best nog even door willen rijden. Murdock hielp me van zijn paard af. Hij vroeg iets aan Hannibal over Flykie en ik besefte dat het bijna tijd was om afscheid te nemen van het team. Ik slikte en liep snel naar Christiaan toe.
'Daar ben ik weer! Heb je je wel gedragen?'
Hij zei dat hij met BA had gevoetbald en ik keek glimlachend naar BA. Hij leek nou wel zo onverschillig en boos, maar als het om kinderen ging. Dat had ik nooit achter hem gezocht. Ik pakte Christiaan bij de hand en we liepen naar Murdock toe. Hij gaf hem de boks en ik aaide Christiaan nog even over zijn bol en zei dat hij zijn moeder maar even moest opzoeken.
Toen Murdock ging staan, deed hij langzaam zijn masker af en keek me met een zachte blik aan. Daarna draaide hij zich om en ik moest mijn teleurstelling onderdrukken. Waarom doet hij nu zo?! Ik keek of ik Claire ergens zag staan en liep naar haar toe.

CAMELEON
's Avonds reed ik een rondje op m'n motor en op weg naar huis kwam ik langs de mp-basis. Tot mijn grote verbazing zie ik Flykie frank en vrij over de basis lopen! Zou hij zo geslepen zijn dat ie zelfs Decker om zijn vinger windt? Ik neem me voor om elke dag even langs te rijden.
"En als je over een week nog gewoon rond loopt te dartelen....dan laat IK je wel boeten voor al je streken," nam ik me voor.
Als het A-team vertrokken is blijf ik hier wel een oogje in het zeil houden.
Met Harry samen knapte ik deze week m'n blokhut op, volgende week ga ik bij hem op de zagerij werken. Als Harry 's avonds naar huis was, ruimde ik de kelder naast de hut op. Hij hoeft ook weer niet alles te weten. Alle herinneringen aan de ontvoeringen van de burgemeester en de dames gooide ik weg en ik zette de slang op de muren en vloeren om alles schoon te maken. De deur die B.A. eruit geramd heeft verving ik en een lik verf maakte het een stuk lichter daar beneden. Nu alles klaar is loop ik tevreden alles na en sluit de kelder weer af. Ik draai me om, zie in gedachte Flykie rondlopen op de mp-basis en neem me voor om morgen nog een paar stevige sloten te kopen...

FACE
Als Claire me loslaat wil ze meteen weten wat er allemaal is gebeurd, hoe we Christiaan wisten te bevrijden, enz. Ze neemt me mee naar een bank en daar praten we een poos bij. Dan is het een poosje stil en realiseren we ons dat mijn werk hier klaar is en dat we alsnog afscheid zullen moeten nemen.
"Ik denk dat we vanavond nog wel samen kunnen gaan eten. Lijkt je dat wat?"
Met die woorden probeer ik haar wat op te vrolijken.

FLYKIE
Aangekomen op de basis ging ik verder met mijn dagelijks werk als MP-soldaat. De wind waaide door mijn haren en ik sloot mijn ogen even om te ontspannen. Tot ik op een gegeven moment een hand op me schouder voel. Ik draaide me om, sloeg de arm van me af en stond in vechthouding.
‘Ho ho, rustig Fly,’ zei Crane opeens.
‘Sorry,’ zei ik geschrokken.
‘Decker heeft contact opgenomen met de generaal. Je zou normaal gesproken een celstraf krijgen van 5 jaar, maar door al je goede werk, wordt die minder. We zijn gaan informeren bij de politie in verband met die moord op je ouders. Je baas was hoofdverdachte daar,’ zei Crane.
‘Ik heb het allemaal gezien, hoe hij hen martelde en tot slot een kogel door hun hoofd schoot.’
Ik draaide weg en ging op me hurken zitten. Crane stelde me gerust.
‘Hij wilde mij laten opdraaien voor al die moorden en ontvoeringen.’
Decker kwam naar mij toe.
‘Je hebt ervoor gezorgd dat hij niet meer verder kan met zijn plannen.’
‘Ik kan geen normaal leven meer lijden door hem.’
‘Ik ga weer verder met het trainen van de soldaten,’ zei Crane.
‘Mooi, ik ga even een stukje met Flykie lopen,’ zei Decker.
Eenmaal in het bos gingen we even zitten op een bankje. Decker vertelde het verhaal en ik luisterde aandachtig. Hij gaf het dossier aan me en ik bladerde het door. Toen ik de foto van mijn ouders zag boog ik mijn hoofd en voelde de woede weer opkomen. Ik gaf het dossier weer terug aan Decker en keek de andere kant op. Een uur later kwamen we weer bij de basis aan.
‘Ik houd je wel een tijdje bij me, om problemen te voorkomen,’ zei Decker. ‘Ga maar verder met de wacht houden op de basis.’
‘Komt in orde,’ zei ik en liep naar buiten.
Ik dacht aan Cameleon. Hoe zou het nu met hem zijn, dacht ik bij mezelf.

MURDOCK
Ik pakte BA aan de teugel en besloot hem terug te brengen naar de manege. Ik kwam langs de basis. Ik stond even stil en zag Flykie over de basis huppelen. Ik mompelde: 'Hier klopt iets niet..'
Ik keek naar de zadeltas, waar de degen uit stak. Ik droeg mijn Zorropak niet meer, maar had mijn standaard kleren weer aan. Ik wilde het pak eigenlijk wegstoppen, maar ik zei tegen mezelf: 'Mis-schien is Zorro toch nog geen verleden tijd. Pas maar op, Flykie.. Pas maar op..'
Peinzend keek ik naar de basis, tot ik opschrok uit mijn gedachten. Een auto volgeladen met hout reed voorbij. Ik sprong op BA en ging een rondje om. Iedereen mocht doen waar hij zin in had, had Hannibal gezegd. Ik wilde even terug naar de hut waar ik zo gewond had gelegen.
Toen ik daar kwam, zag ik de houtwagen staan. Ik steeg af en bond BA vast aan de boom. Ik liep er nieuwsgierig heen en zag Cameleon staan. Toen hij mij zag, keek hij me verschrikt aan en hij maakte een beweging om naar zijn pistool te grijpen.
'Ho Ho, rustig. Ik doe je niets, wil alleen even kijken. Hebben we eigenlijk al kennis gemaakt? HM Murdock is de naam.'
Met uitgestoken hand liep ik naar hem toe. Ik herkende Harry uit het dorp. Ik bekeek de hut.
'Mooi werk. Maar ik wilde je eigenlijk even spreken, kan dat?'
Cameleon knikte verbaasd. Ik verontschuldigde me bij Harry en samen liepen we een eindje het bos in. Ik leunde tegen een boom.
'He, ik weet dat jij anders bent en daarom durf ik dit te zeggen. Met de rest heb ik het er nog niet over gehad, maar.. jah.. ik loop er gewoon mee. Weet jij hoe je met vrouwen om moet gaan? Ik bedoel… hoe laat je ze weten dat je haar leuk vind, zonder zelf voor schut te staan?'
Ik keek Cameleon een beetje beschaamd aan.

FLYKIE
Ik liep nog op de basis en zuchtte. Misschien had ik het niet moeten doen, dacht ik bij mezelf. Ik keek naar Decker die in de verte stond te praten met Crane. Dit was een gouden kans om ook daadwerkelijk te ontsnappen, maar in plaats van daaraan te denken keek ik naar de ring om me middelvinger. Het was de ring die ik van me ouders had gekregen, voordat ze werden vermoord door de baas. Ik moest de ring bij me houden, het zou me geluk brengen en beschermen tegen de baas. De woorden van mijn ouders spookten door mijn kop. Ik staarde naar de lucht en deed de ring om.
‘Jullie zijn nooit uit mijn hart geweest, ik bescherm de ring met mijn leven,’ zei ik zachtjes.
Het zwaard waar ik mee had gevochten had ik bij mijn paard in de stal gelegd en liep er naartoe. Als ik even later het zwaard in mijn handen heb, oefen ik met wat bewegingen. Het ging al stukken soepeler na wat oefening. Decker en Crane keken hoe ik met mijn zwaard aan het oefenen was.
‘Kijk hem dan,’ zei Decker.
‘Flykie,’ zei Decker terwijl hij naar me toe liep.
Ik keek op. Buiten adem keek hij me aan.
‘Als je wilt trainen, moet je het zeggen.’
Ik keek hem raar aan, tot hij mijn zwaard afpakte en uithaalde. Ik ontweek zijn slagen, tot hij me in een hoek dreef. Ik keek snel om me heen en kon niet zo snel iets verzinnen. Decker kwam alsmaar dichterbij, tot ik een plannetje had. Ik gooide mijn pet naar Crane en ging in mijn vechthouding staan. Ik gaf Decker een flying kick en sloeg het zwaard met me arm uit zijn handen. Het zwaard vloog omhoog. Als afsluiter gaf ik hem een harde trap, ving het zwaard op en ging in mijn vechthouding staan. Decker werd overeind geholpen door Crane.
‘Kolonel gaat het?’ vroeg hij geschrokken.
‘Aauw, ja het gaat wel,’ zei hij terwijl hij opstond.
Decker keek mij aan. ‘Mooie techniek,’ zei hij met een glimlach.
Ik liet een kleine glimlach zien maar hij liep weer naar me toe. Ik deed wat stappen achteruit.
‘Rustig maar, het is goed,’ zei hij.
Ik bleef staan en hij gaf me een schouderklop. Ook Crane kwam bij me staan en gaf mij m'n pet terug.

CAMELEON
Harry en ik zijn weer even aan het klussen, als ineens iemand op een paard het pad op komt.
"Potver...., dat is één van die gasten van het A-team!" schiet door me heen en ik grijp naar m'n pistool.
Hij zegt dat hij alleen even komt kijken, stelt zich voor als Murdock en vraagt een stukje het bos in te lopen. Ik vertrouw het nog niet helemaal, maar hij lijkt wel oké.
Als hij vraagt of ik wat weet over versieren van vrouwen kijk ik hem verbaasd aan.
"Kom je daarvoor naar mij toe, terwijl er een expert in jullie team zit?!" vraag ik.
Murdock lijkt er serieus mee te zitten.
"Heb je iemand op het oog?"
Hij knikt en kijkt me dan aan met een blik vol "HELP!!!"
"Nou moet ik eerlijk bekennen dat het voor mij ook alweer een tijd geleden is hoor, dat ik iets met een vrouw had. Maar wat ik wel weet, is dat vrouwen af en toe signalen geven die mannen altijd anders oppikken dan zij bedoelen.”
Ik vertel over wat ik een paar jaar geleden meemaakte en eindig m'n verhaal met het advies dat Murdock initiatief moet tonen, maar vooral niet moet vergeten met een vrouw te praten. Zeker als het serieus is. Murdock lijkt het allemaal te overdenken, knikt dan en geeft me een klap op m'n schouder. We lopen terug naar de hut. Onderweg komt Flykie ter sprake. Wat blijkt? We vinden het allebei raar dat hij zo maar los rondloopt op de mp-basis.
"Zouden ze dat in het dorp weten?" vraag ik aan Murdock.
Hij denkt van niet en gaat het er met z'n team over hebben. Ik geef hem nog een compliment voor het zwaardgevecht dat hij met de Baas had en dan verontschuldig ik me, want ik ga Harry weer helpen klussen.

FACE
Hannibal. B.A. en ik zitten in het hotel tv te kijken als Murdock binnenkomt. Hij gaat midden voor de t.v. staan.
B.A. stuift op: "Hé, fool, je staat voor ons beeld! Ga ergens anders staan te vervelen!"
Als hij blijft staan zeggen Hannibal en ik in koor: "Mur-dock!?"
Murdock blijft echter gewoon staan en begint quasi onverschillig: "Weten jullie wat ik net zag toen ik langs de mp-basis reed?"
"Hmmmm, Decker met een roze pruik op misschien?" probeer ik lollig te zijn.
"Dat zou hem vast goed staan. Ik zag Flykie."
"Ja, da's niet zo raar, die was waarschijnlijk z'n uurtje aan het luchten, Murdock," zeg ik verveeld en wuif hem voor de t.v. vandaan.
"Volgens mij zit Flykie helemaal niet vast."
"Hè!" klinkt het tegelijk uit drie monden.
"Aha! Nu heb ik jullie aandacht!"
"Murdock, waarom denk jij dat Flykie helemaal niet vast zit?" vraagt Hannibal.
En dan vertelt Murdock dat zowel hij als Cameleon hem gewoon in mp-pak over de basis hebben zien lopen. Hannibal, B.A. en ik kijken elkaar aan. Dat was niet de bedoeling! Hannibal krijgt een grijns op zijn gezicht die een nieuwe JAZZ aankondigt.
"We gaan zeker nog niet naar huis, kolonel?" vraag ik en eerlijk gezegd vind ik dat helemaal niet zo erg. Nog een paar dagen met Claire doorbrengen...er zijn vervelender dingen te bedenken....
Murdock tikt tegen z'n pet, zegt dat hij nog iets anders te doen heeft en kijkt mij veelbetekenend aan.
"O jee, Murdock op vrijersvoeten?"
Ik trek een vertwijfelde grimas. Zo snel als Murdock binnenkwam is ie ook weer verdwenen.

MURDOCK
Na het gesprek met Cameleon voelde ik me wat beter. Maar dat gedoe met die Flykie zat me niet helemaal lekker. Ik vertelde het aan de rest en liep daarna meteen het dorp in. Ik kwam de vader en moeder van Christiaan tegen en zei hen naar het marktplein te komen en dat tegen iedereen te zeggen die ze tegen kwamen. Ze stemden, hoewel verbaasd, meteen toe. Zo vertelde ik het tegen wat meer mensen die ik tegen kwam.
Ineens stond Amanda voor mijn neus. Ik keek haar even geschrokken aan, maar herstelde me vliegensvlug. Niet wetende wat ik moest zeggen keek ik haar aan. De tips van Cameleon spookten door mijn hoofd, maar ik kon er nu nog even niets mee doen.
Ik zei: 'Euhm.. kom je ook naar het marktplein? Ik heb jullie wat te vertellen.'
Amanda knikte en ik lachte naar haar, waarna ik me omdraaide en andere mensen aanschoot. Ik keek niet meer Amanda's kant op, maar ik voelde dat ze me nakeek en dat voelde best goed!
Toen uiteindelijk het hele dorp op het marktplein was, waren wij als team er ook. Hannibal haalde de sigaar uit zijn mond en liep het podium op.
'Mensen, we hebben een probleem. Murdock hier, reed langs de basis. FLYKIE liep daar VRIJ rond. We hadden Flykie aan Decker gegeven, maar die tuint met open ogen in de valstrik van Flykie. Wij moeten hier iets aan doen...'
De mensen juichten. Ik keek over de mensenmassa en zag Amanda. Ze juichte niet mee, maar keek alleen maar. Onze blikken haakten in elkaar en lieten elkaar niet meer los. Pas toen Hannibal iets zei wat over mij ging schrok ik op. Ik lachte en praatte even mee. Toen ik Amanda kort daarna weer zocht, was ze nergens te bekennen. Ik zuchtte. Het dorp liep weg van het plein en wij gingen de hotelkamer weer opzoeken. Hannibal stippelde een plan uit, we hadden een helikopter nodig. Meteen voelde ik mijn bloed weer bruisen.
Ik knikte blij en zei: 'Faceman, regel jij een mooie? O ja, Hannibal? Als dit over is, kunnen we dan weer een gemaskerd bal houden? Als afscheid?'
Hannibal dacht er even over na, maar zei toen: 'Daar ga ik nu nog niet over denken, Murdock. Eerst die Flykie weghalen van die basis.'
Ik liep weg en ging voor BA staan. Hij keek me chagrijnig aan.
Ik zei: 'Misschien moet zorro weer in actie komen, big guy'
BA gromde en keek me kwaad aan. Hij vond mijn Zorro maar niets. Ik lachte en dat was de druppel voor BA. Hij stond op, greep naar mijn keel en tilde me zo op.
'B.. B... BA..!' kreeg ik uit mijn keel.
Hannibal keek niet op, maar zei: 'BA, laat Murdock los, we hebben hem straks nog nodig.'
Met tegenzin zette hij me weer neer en ik slikte overdreven. Ik maakte mijn shirt wat losser in mijn nek en keek BA vernietigend aan.
'Ja BA! Je hebt me nog nodig om te vliegen!'
BA maakte weer aanstalten me aan te vliegen en ik rende de straat op. Ik slenterde even een beetje door het dorp, met mijn handen in mijn broekzakken. De grimas van Face zag ik weer even voor me. Ik grijnsde en zei zacht in mezelf: 'Let jij maar eens op, Faceman,... Ik ben een snelle leerling hoor.”

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.