FanFic.nl

I'm not different, I'm a human too [AFGEWERKT]

16. Handtekening?

Met het laken half over me heen word ik wakker. Het gordijn is niet helemaal toe waardoor er een streepje zon de kamer binnenvalt. Ik draai me op mijn andere zij zodat de zon niet in mijn ogen schijnt. Ik voel meteen een lichaam tegen het mijne en zucht even gelukzalig, nu kan ik verder slapen. Spijtig genoeg denkt het lichaam daar anders over en word ik tegen de matras geklemd door een klaarwakkere en naakte Tom. “Hmm…”� kreun ik zacht en sluit mijn ogen. “We moeten opstaan. Het is al 3 uur.”� Grommend schud ik mijn hoofd. “Oké dan, jij mag blijven liggen maar dan douche je maar alleen.”� “Neeneenee!”� roep ik luid en sla snel mijn armen rond Tom z’n nek. Lachend tilt hij me op en draagt me naar de badkamer waar hij meteen onder de douche gaat staan. Het warme water doet pijn op mijn verbrande rug. “Oei, ik ben gisteren vergeten je rug in te smeren.”� zegt Tom geschrokken en slaat zijn hand voor zijn mond. “Geeft niet.”� stel ik hem gerust. “Hetgeen er wel gebeurd is, was fantastisch.”� Er verschijnt een glimlach op Tom z’n gezicht. “Ik ben blij dat je er zo over denkt.”� Glimlachend neem ik zijn gezicht tussen mijn beide handen. “Bedankt om zo voorzichtig te zijn.”� zeg ik eerlijk en druk mijn lippen op die van Tom. Even blijven we zo staan maar na een paar minuten beginnen we ons toch te douchen. Ik trek elke keer een pijnlijk gezicht als het warme water op mijn rug klettert en ben dan ook blij als ik onder water vandaan stap en me in een handdoek wikkel. Tom blijft nog even onder het water staan. Ik loop de badkamer uit, droog me af en trek alvast een bikini aan. Daarna rommel ik verder in mijn koffer naar een rokje en een T-shirt. Tom komt de badkamer uitgelopen en trekt meteen zijn zwemshort aan. Ik trek uiteindelijk een kort rood zomerrokje aan en een wit topje. “Ik denk dat ik dit best in de vuilbak gooi.”� grinnikt Tom als hij de condoom van gisteren ziet liggen. “Oh help.”� giechel ik en sla mijn hand voor mijn mond van het lachen. “Zo, weg.”� zegt Tom en gooit de condoom in de vuilbak. Hand in hand lopen we naar het binnenzwembad van het hotel. Bill en Sam zijn er ook en ik vrees dat Sam aan me merkt dat Tom en ik gisteren iets gedaan hebben. “Lot!”� roept Sam blij en trekt me meteen weg bij Tom. “Sorry.”� lip ik naar hem en loop met Sam mee. Ik zie nog net dat Bill Tom meetrekt. Hebben ze dit afgesproken ofzo? Daar lijkt het wel op. “Kom op, vertel.”� stuitert Sam. “Jij ziet echt alles.”� zucht ik en ga op een ligstoel zitten. “Vertel nu!”� “Oké dan.”� Ik zucht nog een keer en vertel dan over onze strandwandeling van gisterenavond. “En daarna?”� vraagt Sam van zodra ik verteld heb dat Tom en ik nat het hotel ingelopen zijn. “Daarna zijn we naar onze hotelkamer gegaan en-”� “En dan is er meer gebeurd?”� vraagt Sam meteen. “Sam alsjeblieft!”� roep ik geërgerd. “Ik heb ook nog een beetje recht op privacy. Oké, we hebben het gedaan maar ik ga elk detail niet aan je neus hangen!”� Kwaad sta ik recht en loop het gebouw uit. “Lot!”� hoor ik zowel de stem van Sam als die van Tom roepen maar ik blijf lopen tot ik me in het zand laat neerploffen. Ik boor mijn nagels in het warme zand en staar bijtend op mijn lip voor me uit. De tranen verschijnen in mijn ogen. Ik wil helemaal niet kwaad zijn op Sam maar hij moet gewoon niet zo nieuwsgierig zijn, ik vertel hem sommige dingen niet en dat moet hij aanvaarden. “Hey, gaat het?”� hoor ik een stem vragen, ik kan de stem niet plaatsen. Ik kijk op en zie een jongen in zwemshort staan. Zijn haren zijn blond en zijn borst is bruin en gespierd. “Euh, ja het gaat.”� antwoord ik onzeker. “Je ziet er echt ongelukkig uit. Wat scheelt er?”� Hij komt naast me in het zand zitten. “Gewoon ruzie met mijn broer.”� mompel ik zacht. “Wil je er over praten?”� Zuchtend laat ik me op mijn rug vallen en schud mijn hoofd. “Lot?”� Er valt een schaduw over me heen, het is Bill. “Is dat je broer?”� vraagt de jongen. “Nee, dat is de vriend van mijn broer.”� antwoord ik en sta op. “Sam bedoelde het echt niet zo.”� zegt Bill. “Hij is er kapot van dat je zo reageerde.”� “Bill, hij moet niet zo nieuwsgierig zijn. Hij weet maar al te goed dat ik sommige dingen liever niet vertel en dit is er één van. Ik ga niet aan zijn neus hangen hoe gisterenavond verlopen is. Dat is iets tussen Tom en mij.”� “Wacht even.”� De jongen van daarnet legt zijn hand op mijn schouder. “Ben jij Lot van Midnight River?”� vraagt hij verwonderd. “Ja, dat ben ik.”� antwoord ik snel en trek Bill terug mee naar het hotel. Ik wil niet belaagd worden door fans, daar heb ik even geen zin in. “Lot?”� vraagt de snikkende stem van Sam als Bill en ik het zwembad weer binnenlopen. “Sorry Sam!”� roep ik en loop naar hem toe. Snikkend sla ik mijn armen om hem heen en druk me tegen hem aan. “Je moet je niet verontschuldigen.”� zegt Sam nog voor ik iets kan zeggen. “Het spijt mí­j, ik had niet zo nieuwsgierig moeten zijn.”� “Je weet het dan toch.”� lach ik door mijn tranen heen en ik druk glimlachend een kus op Sam z’n wang. Ik geef hem nog een knuffel en loop dan terug naar Tom die ons glimlachend aan staat te kijken. “Jullie zijn echt lief samen.”� Lachend sla ik mijn armen rond zijn nek. “Lot!”� Geschrokken kijk ik opzij. De jongen van daarstraks komt op me afgelopen. “Oh nee.”� kreun ik en verstop mijn gezicht in Tom z’n nekholte. “Mag ik een handtekening?”� vraagt de stem van de jongen. “Oké dan.”� zuchtend laat ik Tom los en zet ik mijn krabbel op een papiertje. “Kun je er mijn naam nog bij schrijven?”� vraagt de jongen zenuwachtig. “En die is?”� “Max.”� Ik schrijf er snel ‘Voor Max’ bij en geef hem dan het papiertje. Gelukkig loopt hij dan weg. “Rare gast.”� gromt Tom en slaat zijn armen stevig om me heen. “Dat vind ik ook.”� mompel ik. “Kom, hij zal ons wel niet meer storen.”� Tom neemt mijn hand en trekt me mee naar de trapjes van het zwembad. Ik trek mijn rokje en T-shirt uit en neem Tom z’n hand weer vast. Langzaam en trap je per trapje stap ik in het water tot ik met beide voeten op de bodem sta. Ik glimlach even als ik een paar armen rond mijn middel voel en leun tegen het gespierde lichaam achter me. De kusjes in mijn nek geven me kippenvel. Ik draai me om en druk meteen mijn lippen op die van Tom. Ik heb echt het gevoel dat gisterenavond ons dichter bij elkaar gebracht heeft.***In een korte rokje loop ik over het strand, ik voel dat ik word nagekeken. Ik hoor ook een paar jongens fluiten. Zuchtend loop ik verder, ik haat het als ik nagestaard word. Ik heb al een vriendje dus moeten andere jongens niks hopen. Ik stap stevig door en zorg ervoor dat mijn rokje niet naar boven kruipt. Opeens voel ik een hand op mijn kont. “Hey baby.”� Geschrokken draai ik me om en kijk de eigenaar van het hand op mijn kont kwaad aan. Uit reflex sla ik hem in zijn gezicht en meteen verdwijnt het hand. “Rustig schatje, je moet niet agressief worden.”� Er komen steeds meer jongens om me heen staan, waarschijnlijk allemaal met hetzelfde gedacht. “Laat eens zien wat je kan.”� De jongen die met al dit begonnen is, neemt mijn kin vast en brengt zijn gezicht naar het mijne. Ik voel 2 paar handen rond mijn polsen en een paar lippen op de mijne. Ik wil gillen maar er komt geen geluid uit mijn keel. Ik word opgetild en ergens in het zand neergelegd. Van zodra ik neerlig, begin ik wild te spartelen. Direct krijg ik een klap in mijn gezicht. Ik voel hoe mijn rokje omhoog geschoven wordt en mijn slipje over mijn benen naar beneden getrokken wordt. Weer gil ik en weer krijg ik een klap in mijn gezicht. Een paar lippen worden op mijn buik gedrukt en mijn T-shirt wordt bijna van mijn lichaam getrokken. Mijn bh vliegt ook uit en weer probeer ik te gillen maar ik krijg alleen maar meer handen tegen mijn wangen. De tranen beginnen over mijn wangen te rollen als ik een rits hoor opengaan. “Lot?!”� “TOM!”� gil ik terug. Weer een klap in mijn gezicht. “Godverdomme klootzakken, laat mijn vriendin gerust!!”� hoor ik de stem van Tom roepen. Nu zijn het die jongens die gillen en roepen. Bang open ik mijn ogen. Tom, Sam en Bill trekken alle jongens van me weg. Tom is de eerste die naar me kijkt. “Oh Lot, sorry dat ik je alleen liet gaan. Ik had moeten meegaan maar ik had een verrassing en-”� “Hoe me vast.”� fluister ik en ik weet dat hij het gehoord heeft. Hij komt naar me toegelopen en neemt me meteen in zijn armen. Luid snikkend en half hyperventilerend druk ik me tegen Tom aan. “Kom, we zijn hier weg.”� Tom laat me voorzichtig los en trekt mijn rokje terug naar beneden. Mijn slipje, bh en T-shirt trek ik weer aan en dicht tegen Tom aangedrukt lopen we naar onze hotelkamer. Daar kruip ik in een bolletje onder het deken en huil zachtjes. Na dit voorval zal ik nooit meer korte rokjes kunnen dragen zonder bang te zijn dat het opnieuw gebeurd. Ik bijt hard op mijn lip en proef even later het bloed in mijn mond. Ik weet dat Tom me nu hulpeloos staat aan te kijken, hij weet niet wat hij moet doen. Het liefst zou ik het uitschreeuwen maar ik durf niet. “Lot?”� vraagt de stem van Tom. “Ja?”� snik ik zacht. “Mag ik je aanraken?”� “Wat?”� Niet-begrijpend kijk ik Tom aan. Ik snap zijn vraag echt niet. “Ik durf je niet aan te raken omdat ik denk dat je dan terug gaat denken aan wat net gebeurde.”� mompelt Tom en staart naar zijn handen. “Tom,”� Ik kruip naar hem toe en neem zijn handen vast, “jij bent niet zoals die jongens. Je mag me nog steeds aanraken en dingen zoals vorige week gaan zeker nog gebeuren omdat ik weet dat jij anders bent. Jij zal me nooit kwetsen, dat weet ik zeker. Dus denk niet dat je me niet mag aanraken want dat mag je zeker. Ik hou van je, vergeet dat niet.”� “Ik hou ook van jou.”� fluistert Tom met tranen in zijn ogen. Snel veeg ik de tranen weg en druk onze lippen tegen elkaar. Ik ga op mijn knieën zitten zodat ik beter kan opgaan in de kus. Met mijn handen in zijn nek duw ik Tom op zijn rug en laat dan mijn handen onder zijn T-shirt verdwijnen.***Ik wil me aan Tom vastklampen maar vind geen lichaam naast me. Verdwaasd open ik mijn ogen, trek mijn T-shirt terug op zijn plaats en constateer dat Tom inderdaad niet naast me ligt. “Tom?”� zeg ik voorzichtig maar krijg geen antwoord. Ik kruip uit bed en loop naar de badkamer. Ook daar geen Tom. Waar is hij dan? Ongerust kleed ik me om en loop onze hotelkamer uit. Ik krijg al tranen in mijn ogen bij de gedachte dat er misschien iets met Tom gebeurd is. Mijn voeten brengen me automatisch naar de kamer van Sam en Bill. Met een gebalde vuist sla ik op het hout van de deur en blijf slaan als er niemand komt opendoen. “Jaja, ik kom al.”� hoor ik de gedempte stem van Bill roepen. Uiteindelijk gaat de deur open. “Waar is Tom?”� vraag ik meteen maar Bill haalt zijn schouders op. “Geen idee.”� Ik duw hem aan de kant en loop de kamer in. “Sam, waar is Tom?”� vraag ik aan mijn broer. Dat hij daar naakt ligt kan me niks schelen, we hebben vroeger genoeg samen in bad gezeten. “Wow Lot, rustig.”� kalmeert Sam me. “Ben je al naar beneden geweest? Naar de ontbijtzaal ofzo?”� “Euh nee.”� geef ik blozend toe. “Ga dan daar eerst kijken.”� stelt Sam voor. Ik spring even naast hem op het bed om een kus op zijn wang te drukken en sprint dan naar beneden. En inderdaad. In de ontbijtzaal zit Tom helemaal alleen aan een tafeltje met een kommetje cornflakes voor zich. “Tom.”� zucht ik opgelucht. Ik loop naar hem toe, ga achter hem staan en sla mijn armen om zijn nek. “Waarom zit je hier al?”� vraag ik verbaasd. “Ik dacht dat ik je kwijt was.”� Tom draait zich om op zijn stoel en trekt me op zijn schoot. “Ik wou je laten slapen na het voorval van gisteren. Ik dacht dat je je slaap wel zou kunnen gebruiken.”� antwoordt hij zacht. Glimlachend kijk ik hem aan “Bedankt.”� en druk een kus op zijn lippen. “Waarom zou ik trouwens weggaan?”� vraagt hij. “Ik ga nergens heen zonder jou, dat zou ik niet kunnen. Vanaf nu blijf ik altijd bij jou, ook al mag het niet.”� “Dat bevalt me wel.”� grinnik ik. Glimlachend houdt Tom me een lepel cornflakes voor die ik gretig leegeet. “Ik zal nog wat gaan halen.”� Tom tilt me van zijn schoot en loopt naar het ontbijtbuffet. Ik blijf naar hem staren tot hij terug op zijn stoel gaat zitten. Hij schept weer wat cornflakes op de lepel en leidt hem naar mijn mond. Weer eet ik hem braaf leeg en Tom blijft zo doorgaan tot het hele kommetje leeg is. Ik kruip weer op Tom z’n schoot en sla mijn armen rond zijn middel. “Wandelingetje maken?”� vraagt Tom dicht tegen de huid van mijn nek. Ik knik, spring van zijn schoot en neem zijn hand. Mijn hoofd vindt zijn plaats op Tom z’n gespierde schouder en zijn arm wordt weer rond mijn middel geslagen. Het zand voelt warm tussen mijn tenen, zalig. Spijtig dat we morgen al terug vertrekken. Ik heb me hier echt geamuseerd, met uitzondering op het voorval van gisteren. Tom en ik zijn dichter naar elkaar gegroeid door sommige dingen en dat voelt ook geweldig. Nu besef ik hoe gelukkig ik me mag preizen dat ik mijn leven met Tom mag delen. De grootste stap in onze relatie, vind ik, is gezet en het voelde goed, vertrouwd. Hopelijk denkt Tom daar hetzelfde over. Glimlachend kijk ik naar zijn gezicht, wat hou ik van hem.

Reacties: