FanFic.nl

Friends or more...|| Louis Tomlinson [Afgerond]

Hoofdstuk 25

Silvanita POV
Een uur verstrijkt en dan nog een. Ik hou het niet meer uit op het bankje en sta op.
Ik loop de hal op en neer, de jongens volgen me met hun ogen. Zayn zucht diep en trekt me weer naast hem. ‘Ik word helemaal onrustig van jouw geijsbeer.’ Zegt hij. Zuchtend knik ik.
‘Ik weet het, maar ik hou het gewoon niet meer uit. Ik moet weten hoe het met Louis is.’
‘Ik wil ook weten hoe het met Louis is.’ Bij de naam Louis voel ik een snik opkomen. ‘Sorry sorry.’ Zegt Zayn gauw. Snikkend laat me ik me weer tegen zijn schouder aan vallen.
‘Ik kan niet meer.’ Huil ik vermoeid. ‘Probeer wat te slapen.’ Zegt Liam. Ik kijk hem met betraande ogen aan. ‘Dat lukt nooit.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Je kan het altijd proberen.’
Vermoeid knik ik. ‘Kan ik jouw schoot als kussen gebruiken?’ vraag ik aan Zayn. Hij knikt en ik leg mijn hoofd op zijn schoot. Mijn benen laat ik over de rand van het bankje bungelen, ik sluit mijn ogen en probeer nergens aan te denken. Wonder boven wonder val ik uiteindelijk in slaap. De warmte van Zayns schoot en de gebeurtenissen van deze dag helpen daar aan mee.
De slaap is droomloos en ik denk even nergens meer aan.

Zayn POV
Ze legt haar hoofd op mijn schoot en sluit haar ogen. Al gauw gaat haar ademhaling regelmatig, ze slaapt. Ik strijk over haar haren en staar voor me uit. Het is zo oneerlijk dat dit gebeurt bij Louis.
Hij verdient het niet, niet nu hij Silvanita eindelijk heeft gevonden. Liam komt naast me zitten.
‘Denk je dat hij het haalt?’ vraag ik. Ik strijk nog steeds over Silvanita’s haar. Het stelt me op een of andere manier gerust. Liam schud zijn hoofd. ‘Ik weet het niet.’ Ik zucht diep en trillerig.
‘Waarom moest het nou weer Louis zijn?’ zeg ik verdrietig. ‘Geen idee.’ Zegt Liam op dezelfde toon.
‘Heb je al met de politie gepraat?’ vraag ik aan Liam. Hij schud zijn hoofd. ‘Dat doe ik wel als Louis daar uit is.’ Hij wijst naar de operatiekamer.
Ik knik en staar weer voor me uit. Liam staat op en loopt wat rond, Harry en Niall praten zachtjes. Gepiep en ziekenhuis geluiden weerklinken. Ik kijk naar Silvanita, nu ze slaapt zie ik dat ze pijn heeft geleden en bang is. Haar gezichtsuitdrukking vertelt me dat.
Ik zucht. Er verstrijkt weer een uur. Liam komt weer naast me zitten. ‘Ik kan het niet meer aan.’ Zeg ik. Hij knikt. ‘Ik ook niet.’ ‘Silvanita vroeg me iets, in de ambulance.’
‘Wat dan?’ vraagt Liam. ‘Ze vroeg of ze met ons mee mocht, als hij het niet red.’
Liam trekt een wenkbrauw op. ‘Waarom?’ Ik bijt op mijn lip. ‘Ze zei dat wij de enigste zouden zijn die haar begrijpen.’ Liam knikt. ‘Ze mag altijd met ons mee.’ Ik glimlach lichtjes. ‘Dat zei ik ook al.’
Dan klapperen de deuren van de operatiekamer, er kom een zuster uit. Ze kijkt de gang rond en zodra ze ons ziet komt ze op ons aflopen. Snel schud ik Silvanita wakker. ’He wat?!’ zegt ze verward.
Dan ziet ze de zuster en schiet ze overeind.
Nerveus knijpt ze in mijn hand. Ik vindt het niet erg. Liam wenkt gauw Harry en Niall en ze komen aanlopen. De zuster is ondertussen bij ons komen staan. ‘Ik heb goed en slecht nieuws. ‘ zegt ze.
Ik kijk Silvanita aan. Ze ziet eruit alsof ze ieder moment kan instorten.
‘Doe eerst het goede nieuws maar.’ Zegt Silvanita. De zuster glimlacht. ‘Hij heeft het overleefd. We hebben zijn wonden dicht kunnen maken. Hij zal wel een litteken eraan overhouden.’
We knikken. ‘Wat had hij precies?’ vraagt Harry. De zuster kijkt even twijfelend. ‘Het mes had een gat in de onderste holle ader gemaakt.’ We slikken. ‘Gelukkig hebben we het dicht kunnen maken. Het gat in de huid is zo’n vijf centimeter breed. Ik weet niet wat voor mes het was, maar het kan aardige schade aanbrengen.’ Ik zie Silvanita wit wegtrekken als de zuster het heeft over het gat in Louis’ huid.
‘En het slechte nieuws?’ vraagt Niall met een angstige ondertoon. ‘Meneer ligt in coma.’
Silvanita zakt in elkaar, ik vang haar gauw op en plant haar op het bankje. Ik kijk de zuster aan.
‘Hoelang?’ Ze schud haar hoofd. ‘Het kan tijdelijk zijn, maar hij kan ook nooit meer bij komen.’
Ze knikt ons nog even toe en loopt dan weg. ‘Nee, nee. Dat kan niet’ fluistert Silvanita. Ze slaat haar armen om haar knieën en wiegt heen en weer. ‘Dat kan niet’ fluister ze weer. Ik ga naast haar zitten, net zoals Niall. Een hand leg ik op haar schouder. Ze kijkt me met grote angstige ogen aan.
‘Het kan niet.’ fluister ze weer. Ik slik. ‘Het komt wel goed.’ Ze kijkt me nog steeds aan en schud dan haar hoofd. ‘Het kan niet.’
‘Volgens mij is ze in shock.’ Zegt Niall. Ik knik instemmend. Ze wiegt heen en weer, haar handen heeft ze stevig om haar knieën geslagen. Ik kijk de jongens aan. ‘We moeten die klootzak laten oppakken.’
Ze knikken instemmend. Ik leg mijn andere hand op Silvanita’s wang en draai haar hoofd weer richting mij. ‘Silvanita, hoe heet die gast die dit heeft gedaan?’ vraag ik dwingend.
Ze slikt. ‘Thomas.’ ‘En zijn achternaam?’ vraag ik. ‘Wernerson.’ Ik knik. ‘Hoe ziet hij eruit?’
‘Groen/grijze ogen, zwart haar, 1.80.’ Ik knik weer. ‘Waar woont hij?’
Ze slikt. ‘Bawtry road, in een appartementengebouw. Appartement nummer 101.’
Ik kijk de andere aan. ‘Liam, Harry, ga naar de politie.’ Ze knikken en lopen weg.
Niall en ik blijven achter en bekommeren ons om Silvanita.
Mijn hart breekt als ik haar zo zie. We kennen haar misschien ruim een maand, maar ze is al een goede vriendin van ons geworden. Ik kijk naar de operatiekamer. De deuren klapperen en er komen twee zusters met een bed uit. Ze lopen naar ons toe, het bed duwen ze voort.
‘Zijn jullie familie van deze jongen?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Wij zijn,’ ik wijs naar Niall en mezelf, ‘Twee leden van zijn band en dat is,’ ik wijs naar Silvanita, ‘Zijn vriendin.’ De zusters knikken.
‘Hij gaat nu naar een kamer, jullie mogen meelopen.’ We knikken en staan op. Ze lopen verder en Niall, ik en Silvanita volgen. We gaan met de lift naar de vierde verdieping en lopen daarna naar een eenpersoons kamer. Ze zetten het bed neer. Eén van de zusters loop weg en komt even later terug met papieren. ‘Deze zullen jullie moeten invullen. Ik knik en pak de papieren aan.
Silvanita en Niall gaan naast het bed zitten, ik ga aan de tafel zitten en begin de formulieren in te vullen.

Reacties:

1 2

tamarastyles zei op 31 mei 2013 - 7:40:
*shok* geen woorden alleen maar *shok*
........

Lishaa zei op 2 mei 2013 - 0:28:
Wauw, ik hoop dat je zusje je snel weer 'dwingt' om een nieuw hoofdstuk te schrijven

lilovelou zei op 27 april 2013 - 21:05:
0_0 lou moet het halen!!!! :'(
Heel spannend en mooi geschreve!
Je zusje heeft helemaal gelijk
XOXO

Malikaa zei op 27 april 2013 - 20:29:
Omg hij moet uit coma komen!!!! Anders gaat Silvanita kapot
Snel verder
Xxx

1Dlover zei op 27 april 2013 - 18:12:
aawww
zoo sneu
waarom altijd dat stomme coma?
gelukkig leeft hij nog wel!